Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๙๙

    The Related Suttas Collection 22.99

    ๑๐ฯ ปุปฺผวคฺค

    10. Flowers

    คทฺทุลพทฺธสุตฺต

    A Leash

    สาวตฺถินิทานํฯ

    At Sāvatthī.

    “อนมตคฺโคยํ, ภิกฺขเว, สํสาโรฯ ปุพฺพา โกฏิ น ปญฺญายติ อวิชฺชานีวรณานํ สตฺตานํ ตณฺหาสํโยชนานํ สนฺธาวตํ สํสรตํฯ

    “Bhikkhus, transmigration has no known beginning. No first point is found of sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    โหติ โส, ภิกฺขเว, สมโย ยํ มหาสมุทฺโท อุสฺสุสฺสติ วิสุสฺสติ น ภวติ; น เตฺววาหํ, ภิกฺขเว, อวิชฺชานีวรณานํ สตฺตานํ ตณฺหาสํโยชนานํ สนฺธาวตํ สํสรตํ ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยํ วทามิฯ

    There comes a time when the ocean dries up and evaporates and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    โหติ โส, ภิกฺขเว, สมโย ยํ สิเนรุ ปพฺพตราชา ฑยฺหติ วินสฺสติ น ภวติ; น เตฺววาหํ, ภิกฺขเว, อวิชฺชานีวรณานํ สตฺตานํ ตณฺหาสํโยชนานํ สนฺธาวตํ สํสรตํ ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยํ วทามิฯ

    There comes a time when Sineru the king of mountains is burned up and destroyed, and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    โหติ โส, ภิกฺขเว, สมโย ยํ มหาปถวี ฑยฺหติ วินสฺสติ น ภวติ; น เตฺววาหํ, ภิกฺขเว, อวิชฺชานีวรณานํ สตฺตานํ ตณฺหาสํโยชนานํ สนฺธาวตํ สํสรตํ ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยํ วทามิฯ

    There comes a time when the great earth is burned up and destroyed, and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    เสยฺยถาปิ, ภิกฺขเว, สา คทฺทุลพทฺโธ ทเฬฺห ขีเล วา ถมฺเภ วา อุปนิพทฺโธ ตเมว ขีลํ วา ถมฺภํ วา อนุปริธาวติ อนุปริวตฺตติ;

    Suppose a dog on a leash was tethered to a strong post or pillar. It would just keep running and circling around that post or pillar.

    เอวเมว โข, ภิกฺขเว, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน อริยานํ อทสฺสาวี …เป… สปฺปุริสธมฺเม อวินีโต รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ …เป… เวทนํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ … สญฺญํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ … สงฺขาเร อตฺตโต สมนุปสฺสติ … วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ; อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํฯ โส รูปญฺเญว อนุปริธาวติ อนุปริวตฺตติ, เวทนญฺเญว …เป… สญฺญญฺเญว … สงฺขาเรเยว … วิญฺญาณญฺเญว อนุปริธาวติ อนุปริวตฺตติฯ โส รูปํ อนุปริธาวํ อนุปริวตฺตํ, เวทนํ …เป… สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ อนุปริธาวํ อนุปริวตฺตํ, น ปริมุจฺจติ รูปมฺหา, น ปริมุจฺจติ เวทนาย, น ปริมุจฺจติ สญฺญาย, น ปริมุจฺจติ สงฺขาเรหิ, น ปริมุจฺจติ วิญฺญาณมฺหา, น ปริมุจฺจติ ชาติยา ชรามรเณน โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ โทมนเสฺสหิ อุปายาเสหิฯ ‘น ปริมุจฺจติ ทุกฺขสฺมา'ติ วทามิฯ

    In the same way, take an unlearned ordinary person who has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in their teaching. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in their teaching. They regard form … feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. They just keep running and circling around form, feeling, perception, choices, and consciousness. Doing so, they’re not freed from form, feeling, perception, choices, and consciousness. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.

    สุตวา จ โข, ภิกฺขเว, อริยสาวโก อริยานํ ทสฺสาวี …เป… สปฺปุริสธมฺเม สุวินีโต, น รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ …เป… น เวทนํ … น สญฺญํ … น สงฺขาเร … น วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, น วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ; น อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, น วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํฯ โส รูปํ นานุปริธาวติ นานุปริวตฺตติ, เวทนํ … สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ นานุปริธาวติ นานุปริวตฺตติฯ โส รูปํ อนนุปริธาวํ อนนุปริวตฺตํ, เวทนํ … สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ อนนุปริธาวํ อนนุปริวตฺตํ; ปริมุจฺจติ รูปมฺหา, ปริมุจฺจติ เวทนาย, ปริมุจฺจติ สญฺญาย, ปริมุจฺจติ สงฺขาเรหิ, ปริมุจฺจติ วิญฺญาณมฺหา, ปริมุจฺจติ ชาติยา ชรามรเณน โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ โทมนเสฺสหิ อุปายาเสหิฯ ‘ปริมุจฺจติ ทุกฺขสฺมา'ติ วทามี”ติฯ

    A learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons. They don’t regard form … feeling … perception … choices … or consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. They don’t keep running and circling around form, feeling, perception, choices, and consciousness. By not doing so, they’re freed from form, feeling, perception, choices, and consciousness. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say.”

    สตฺตมํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact