Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 22.99

    The Related Suttas Collection 22.99

    10. පුප්ඵවග්ග

    10. Flowers

    ගද්දුලබද්ධසුත්ත

    A Leash

    සාවත්ථිනිදානං.

    At Sāvatthī.

    “අනමතග්ගෝයං, භික්ඛවේ, සංසාරෝ. පුබ්බා කෝටි න පඤ්ඤායති අවිජ්ජානීවරණානං සත්තානං තණ්හාසංයෝජනානං සන්ධාවතං සංසරතං.

    “Bhikkhus, transmigration has no known beginning. No first point is found of sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    හෝති සෝ, භික්ඛවේ, සමයෝ යං මහාසමුද්දෝ උස්සුස්සති විසුස්සති න භවති; න ත්වේවාහං, භික්ඛවේ, අවිජ්ජානීවරණානං සත්තානං තණ්හාසංයෝජනානං සන්ධාවතං සංසරතං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමි.

    There comes a time when the ocean dries up and evaporates and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    හෝති සෝ, භික්ඛවේ, සමයෝ යං සිනේරු පබ්බතරාජා ඩය්හති විනස්සති න භවති; න ත්වේවාහං, භික්ඛවේ, අවිජ්ජානීවරණානං සත්තානං තණ්හාසංයෝජනානං සන්ධාවතං සංසරතං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමි.

    There comes a time when Sineru the king of mountains is burned up and destroyed, and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    හෝති සෝ, භික්ඛවේ, සමයෝ යං මහාපථවී ඩය්හති විනස්සති න භවති; න ත්වේවාහං, භික්ඛවේ, අවිජ්ජානීවරණානං සත්තානං තණ්හාසංයෝජනානං සන්ධාවතං සංසරතං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමි.

    There comes a time when the great earth is burned up and destroyed, and is no more. But still, I say, there is no making an end of suffering for sentient beings roaming and transmigrating, shrouded by ignorance and fettered by craving.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, සා ගද්දුලබද්ධෝ දළ්හේ ඛීලේ වා ථම්භේ වා උපනිබද්ධෝ තමේව ඛීලං වා ථම්භං වා අනුපරිධාවති අනුපරිවත්තති;

    Suppose a dog on a leash was tethered to a strong post or pillar. It would just keep running and circling around that post or pillar.

    ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ අරියානං අදස්සාවී …පේ… සප්පුරිසධම්මේ අවිනීතෝ රූපං අත්තතෝ සමනුපස්සති …පේ… වේදනං අත්තතෝ සමනුපස්සති … සඤ්ඤං අත්තතෝ සමනුපස්සති … සඞ්ඛාරේ අත්තතෝ සමනුපස්සති … විඤ්ඤාණං අත්තතෝ සමනුපස්සති, විඤ්ඤාණවන්තං වා අත්තානං; අත්තනි වා විඤ්ඤාණං, විඤ්ඤාණස්මිං වා අත්තානං. සෝ රූපඤ්ඤේව අනුපරිධාවති අනුපරිවත්තති, වේදනඤ්ඤේව …පේ… සඤ්ඤඤ්ඤේව … සඞ්ඛාරේයේව … විඤ්ඤාණඤ්ඤේව අනුපරිධාවති අනුපරිවත්තති. සෝ රූපං අනුපරිධාවං අනුපරිවත්තං, වේදනං …පේ… සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං අනුපරිධාවං අනුපරිවත්තං, න පරිමුච්චති රූපම්හා, න පරිමුච්චති වේදනාය, න පරිමුච්චති සඤ්ඤාය, න පරිමුච්චති සඞ්ඛාරේහි, න පරිමුච්චති විඤ්ඤාණම්හා, න පරිමුච්චති ජාතියා ජරාමරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි. ‘න පරිමුච්චති දුක්ඛස්මා(අ)ති වදාමි.

    In the same way, take an unlearned ordinary person who has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in their teaching. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in their teaching. They regard form … feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. They just keep running and circling around form, feeling, perception, choices, and consciousness. Doing so, they’re not freed from form, feeling, perception, choices, and consciousness. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.

    සුතවා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ අරියානං දස්සාවී …පේ… සප්පුරිසධම්මේ සුවිනීතෝ, න රූපං අත්තතෝ සමනුපස්සති …පේ… න වේදනං … න සඤ්ඤං … න සඞ්ඛාරේ … න විඤ්ඤාණං අත්තතෝ සමනුපස්සති, න විඤ්ඤාණවන්තං වා අත්තානං; න අත්තනි වා විඤ්ඤාණං, න විඤ්ඤාණස්මිං වා අත්තානං. සෝ රූපං නානුපරිධාවති නානුපරිවත්තති, වේදනං … සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං නානුපරිධාවති නානුපරිවත්තති. සෝ රූපං අනනුපරිධාවං අනනුපරිවත්තං, වේදනං … සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං අනනුපරිධාවං අනනුපරිවත්තං; පරිමුච්චති රූපම්හා, පරිමුච්චති වේදනාය, පරිමුච්චති සඤ්ඤාය, පරිමුච්චති සඞ්ඛාරේහි, පරිමුච්චති විඤ්ඤාණම්හා, පරිමුච්චති ජාතියා ජරාමරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි. ‘පරිමුච්චති දුක්ඛස්මා(අ)ති වදාමී”ති.

    A learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons. They don’t regard form … feeling … perception … choices … or consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. They don’t keep running and circling around form, feeling, perception, choices, and consciousness. By not doing so, they’re freed from form, feeling, perception, choices, and consciousness. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say.”

    සත්තමං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact