| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๙ฯ๑๔
The Related Suttas Collection 9.14
๑ฯ วนวคฺค
1. In the Woods
คนฺธตฺเถนสุตฺต
The Thief of Scent
เอกํ สมยํ อญฺญตโร ภิกฺขุ โกสเลสุ วิหรติ อญฺญตรสฺมึ วนสณฺเฑฯ
At one time one of the bhikkhus was staying in the land of the Kosalans in a certain forest grove.
เตน โข ปน สมเยน โส ภิกฺขุ ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต โปกฺขรณึ โอคาเหตฺวา ปทุมํ อุปสิงฺฆติฯ อถ โข ยา ตสฺมึ วนสณฺเฑ อธิวตฺถา เทวตา ตสฺส ภิกฺขุโน อนุกมฺปิกา อตฺถกามา ตํ ภิกฺขุํ สํเวเชตุกามา เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ภิกฺขุํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Now at that time, after the meal, on their return from almsround, that bhikkhu plunged into a lotus pond and sniffed a pink lotus. The deity haunting that forest had compassion for that bhikkhu, and wanted what’s best for them. So they approached that bhikkhu wanting to stir them up, and addressed them in verse:
“ยเมตํ วาริชํ ปุปฺผํ, อทินฺนํ อุปสิงฺฆสิ; เอกงฺคเมตํ เถยฺยานํ, คนฺธตฺเถโนสิ มาริสา”ติฯ
“This water flower has not been given. When you sniff it, this is one factor of theft. Good sir, you are a thief of scent!”
“น หรามิ น ภญฺชามิ, อารา สิงฺฆามิ วาริชํ; อถ เกน นุ วณฺเณน, คนฺธตฺเถโนติ วุจฺจติฯ
“I do not take, nor do I break; I sniff the water flower from afar. So based on what evidence do you call me a thief of scent?
ยฺวายํ ภิสานิ ขนติ, ปุณฺฑรีกานิ ภญฺชติ; เอวํ อากิณฺณกมฺมนฺโต, กสฺมา เอโส น วุจฺจตี”ติฯ
Why don’t you accuse someone who does such vandalizing as digging up the roots, or breaking off the flowers?”
“อากิณฺณลุทฺโท ปุริโส, ธาติเจลํว มกฺขิโต; ตสฺมึ เม วจนํ นตฺถิ, ตฺวญฺจารหามิ วตฺตเวฯ
“I have nothing to say to a person who is a crude vandal, soiled like a used nappy. You’re the one who deserves to be spoken to.
อนงฺคณสฺส โปสสฺส, นิจฺจํ สุจิคเวสิโน; วาลคฺคมตฺตํ ปาปสฺส, อพฺภามตฺตํว ขายตี”ติฯ
To the man who has not a blemish who is always seeking purity, even a hair-tip of evil seems as big as a cloud.”
“อทฺธา มํ ยกฺข ชานาสิ, อโถ เม อนุกมฺปสิ; ปุนปิ ยกฺข วชฺชาสิ, ยทา ปสฺสสิ เอทิสนฺ”ติฯ
“Indeed, O spirit, you understand me, and you empathize with me. Please speak to me again, whenever you see something like this.”
“เนว ตํ อุปชีวาม, นปิ เต ภตกามฺหเส; ตฺวเมว ภิกฺขุ ชาเนยฺย, เยน คจฺเฉยฺย สุคฺคตินฺ”ติฯ
“I’m no dependent of yours, nor am I your servant. You yourself should know, bhikkhu, the way that leads to a good place.”
อถ โข โส ภิกฺขุ ตาย เทวตาย สํเวชิโต สํเวคมาปาทีติฯ
Impelled by that deity, that bhikkhu was struck with a sense of urgency.
วนวคฺโค ปฐโมฯ
ตสฺสุทฺทานํ
วิเวกํ อุปฏฺฐานญฺจ, กสฺสปโคตฺเตน สมฺพหุลา; อานนฺโท อนุรุทฺโธ จ, นาคทตฺตญฺจ กุลฆรณีฯ
วชฺชิปุตฺโต จ เวสาลี, สชฺฌาเยน อโยนิโส; มชฺฌนฺหิกาลมฺหิ ปากตินฺทฺริย—ปทุมปุปฺเผน จุทฺทส ภเวติฯ
วนสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ
The Related Suttas Collection in the Forest are completed.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
