Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๒๑ฯ๓

    The Related Suttas Collection 21.3

    ๑ฯ ภิกฺขุวคฺค

    1. Monks

    ฆฏสุตฺต

    A Mound of Salt

    เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา จ สาริปุตฺโต อายสฺมา จ มหาโมคฺคลฺลาโน ราชคเห วิหรนฺติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป เอกวิหาเรฯ อถ โข อายสฺมา สาริปุตฺโต สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยนายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา มหาโมคฺคลฺลาเนน สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา สาริปุตฺโต อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ เอตทโวจ:

    At that time Venerables Sāriputta and Moggallāna were staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground. Then in the late afternoon, Venerable Sāriputta came out of retreat, went to Venerable Moggallāna, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, Sāriputta sat down to one side, and said to Mahāmoggallāna:

    “วิปฺปสนฺนานิ โข เต, อาวุโส โมคฺคลฺลาน, อินฺทฺริยานิ; ปริสุทฺโธ มุขวณฺโณ ปริโยทาโต สนฺเตน นูนายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน อชฺช วิหาเรน วิหาสี”ติฯ

    “Friend Moggallāna, your faculties are so very clear, and your complexion is pure and bright. Have you spent the day in a peaceful meditation?”

    “โอฬาริเกน ขฺวาหํ, อาวุโส, อชฺช วิหาเรน วิหาสึฯ อปิ จ เม อโหสิ ธมฺมี กถา”ติฯ

    “Friend, I’ve spent the day in a coarse meditation. But I have had some Dhamma talk.”

    “เกน สทฺธึ ปนายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส อโหสิ ธมฺมี กถา”ติ?

    “Who did you have a Dhamma talk with?”

    “ภควตา โข เม, อาวุโส, สทฺธึ อโหสิ ธมฺมี กถา”ติฯ

    “With the Buddha.”

    “ทูเร โข, อาวุโส, ภควา เอตรหิ สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ กึ นุ โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ภควนฺตํ อิทฺธิยา อุปสงฺกมิ; อุทาหุ ภควา อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ อิทฺธิยา อุปสงฺกมี”ติ?

    “But Friend, the Buddha is far away. He’s staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Did you go to him with your psychic power, or did he come to you?”

    “น ขฺวาหํ, อาวุโส, ภควนฺตํ อิทฺธิยา อุปสงฺกมึ; นปิ มํ ภควา อิทฺธิยา อุปสงฺกมิฯ อปิ จ เม ยาวตา ภควา เอตฺตาวตา ทิพฺพจกฺขุ วิสุชฺฌิ ทิพฺพา จ โสตธาตุฯ ภควโตปิ ยาวตาหํ เอตฺตาวตา ทิพฺพจกฺขุ วิสุชฺฌิ ทิพฺพา จ โสตธาตู”ติฯ

    “No friend, I didn’t go to him with my psychic power, nor did he come to me. Rather, the Buddha cleared his clairvoyance and clairaudience towards me, and I cleared my clairvoyance and clairaudience towards him.”

    “ยถากถํ ปนายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส ภควตา สทฺธึ อโหสิ ธมฺมี กถา”ติ?

    “But what manner of Dhamma talk did you have together?”

    “อิธาหํ, อาวุโส, ภควนฺตํ เอตทโวจํ: ‘อารทฺธวีริโย อารทฺธวีริโยติ, ภนฺเต, วุจฺจติฯ กิตฺตาวตา นุ โข, ภนฺเต, อารทฺธวีริโย โหตี'ติ?

    “Well, friend, I said to the Buddha, ‘Sir, they speak of one who is energetic. How is an energetic person defined?’

    เอวํ วุตฺเต, มํ, อาวุโส, ภควา เอตทโวจ: ‘อิธ, โมคฺคลฺลาน, ภิกฺขุ อารทฺธวีริโย วิหรติ—กามํ ตโจ จ นฺหารุ จ อฏฺฐิ จ อวสิสฺสตุ, สรีเร อุปสฺสุสฺสตุ มํสโลหิตํ, ยํ ตํ ปุริสถาเมน ปุริสวีริเยน ปุริสปรกฺกเมน ปตฺตพฺพํ น ตํ อปาปุณิตฺวา วีริยสฺส สณฺฐานํ ภวิสฺสตีติฯ เอวํ โข, โมคฺคลฺลาน, อารทฺธวีริโย โหตี'ติฯ

    When I said this, the Buddha said, ‘Moggallāna, it’s when a bhikkhu lives with energy roused up: “Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.” That’s how a person is energetic.’

    เอวํ โข เม, อาวุโส, ภควตา สทฺธึ อโหสิ ธมฺมี กถา”ติฯ

    That’s the Dhamma talk I had together with the Buddha.”

    “เสยฺยถาปิ, อาวุโส, หิมวโต ปพฺพตราชสฺส ปริตฺตา ปาสาณสกฺขรา ยาวเทว อุปนิกฺเขปนมตฺตาย; เอวเมว โข มยํ อายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส ยาวเทว อุปนิกฺเขปนมตฺตายฯ อายสฺมา หิ มหาโมคฺคลฺลาโน มหิทฺธิโก มหานุภาโว อากงฺขมาโน กปฺปํ ติฏฺเฐยฺยา”ติฯ

    “Friend, next to Venerable Mahāmoggallāna I’m like a few pieces of gravel next to the Himalayas, the king of mountains. Venerable Mahāmoggallāna is so mighty and powerful he could, if he wished, live on for the proper lifespan.”

    “เสยฺยถาปิ, อาวุโส, มหติยา โลณฆฏาย ปริตฺตา โลณสกฺขราย ยาวเทว อุปนิกฺเขปนมตฺตาย; เอวเมว โข มยํ อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส ยาวเทว อุปนิกฺเขปนมตฺตายฯ อายสฺมา หิ สาริปุตฺโต ภควตา อเนกปริยาเยน โถมิโต วณฺณิโต ปสตฺโถ:

    “Friend, next to Venerable Sāriputta I’m like a few grains of salt next to a mound of salt. Venerable Sāriputta has been commended, complimented, and praised by the Buddha:

    ‘สาริปุตฺโตว ปญฺญาย, สีเลน อุปสเมน จ; โยปิ ปารงฺคโต ภิกฺขุ, เอตาวปรโม สิยา'”ติฯ

    ‘Sāriputta is full of wisdom, ethics, and peace. Even a bhikkhu who has crossed over might at best equal him.’”

    อิติห เต อุโภ มหานาคา อญฺญมญฺญสฺส สุภาสิตํ สุลปิตํ สมนุโมทึสูติฯ

    And so these two spiritual giants agreed with each others’ fine words.

    ตติยํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact