| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๔๘ฯ๔๑
The Related Suttas Collection 48.41
๕ฯ ชราวคฺค
5. Old Age
ชราธมฺมสุตฺต
Old Age
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ ปุพฺพาราเม มิคารมาตุปาสาเทฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต ปจฺฉาตเป นิสินฺโน โหติ ปิฏฺฐึ โอตาปยมาโนฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother. Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and sat warming his back in the last rays of the sun.
อถ โข อายสฺมา อานนฺโท เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ภควโต คตฺตานิ ปาณินา อโนมชฺชนฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ:
Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, and while massaging the Buddha’s limbs he said:
“อจฺฉริยํ, ภนฺเต, อพฺภุตํ, ภนฺเตฯ น เจวํ ทานิ, ภนฺเต, ภควโต ตาว ปริสุทฺโธ ฉวิวณฺโณ ปริโยทาโต, สิถิลานิ จ คตฺตานิ สพฺพานิ วลิยชาตานิ, ปุรโต ปพฺภาโร จ กาโย, ทิสฺสติ จ อินฺทฺริยานํ อญฺญถตฺตํ—จกฺขุนฺทฺริยสฺส โสตินฺทฺริยสฺส ฆานินฺทฺริยสฺส ชิวฺหินฺทฺริยสฺส กายินฺทฺริยสฺสา”ติฯ
“It’s incredible, sir, it’s amazing, how the complexion of your skin is no longer pure and bright. Your limbs are flaccid and wrinkled, and your body is stooped. And it’s apparent that there has been a deterioration in your faculties of eye, ear, nose, tongue, and body.”
“เอวเญฺหตํ, อานนฺท, โหติ—ชราธมฺโม โยพฺพญฺเญ, พฺยาธิธมฺโม อาโรเคฺย, มรณธมฺโม ชีวิเตฯ น เจว ตาว ปริสุทฺโธ โหติ ฉวิวณฺโณ ปริโยทาโต, สิถิลานิ จ โหนฺติ คตฺตานิ สพฺพานิ วลิยชาตานิ, ปุรโต ปพฺภาโร จ กาโย, ทิสฺสติ จ อินฺทฺริยานํ อญฺญถตฺตํ—จกฺขุนฺทฺริยสฺส โสตินฺทฺริยสฺส ฆานินฺทฺริยสฺส ชิวฺหินฺทฺริยสฺส กายินฺทฺริยสฺสา”ติฯ
“That’s how it is, Ānanda. When young you’re liable to grow old; when healthy you’re liable to get sick; and when alive you’re liable to die. The complexion of the skin is no longer pure and bright. The limbs are flaccid and wrinkled, and the body is stooped. And it’s apparent that there has been a deterioration in the faculties of eye, ear, nose, tongue, and body.”
อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวา จ สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“ธี ตํ ชมฺมิ ชเร อตฺถุ, ทุพฺพณฺณกรณี ชเร; ตาว มโนรมํ พิมฺพํ, ชราย อภิมทฺทิตํฯ
“Curse this wretched old age, which makes you so ugly. That’s how much this delightful puppet is ground down by old age.
โยปิ วสฺสสตํ ชีเว, โสปิ มจฺจุปรายโณ; น กิญฺจิ ปริวชฺเชติ, สพฺพเมวาภิมทฺทตี”ติฯ
Even if you live for a hundred years, you’ll still end up dying. Death spares no-one, but crushes all underfoot.”
ปฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
