Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 48.41
The Related Suttas Collection 48.41
5. ජරාවග්ග
5. Old Age
ජරාධම්මසුත්ත
Old Age
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති පුබ්බාරාමේ මිගාරමාතුපාසාදේ. තේන ඛෝ පන සමයේන භගවා සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ පච්ඡාතපේ නිසින්නෝ හෝති පිට්ඨිං ඕතාපයමානෝ.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother. Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and sat warming his back in the last rays of the sun.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා භගවතෝ ගත්තානි පාණිනා අනෝමජ්ජන්තෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, and while massaging the Buddha’s limbs he said:
“අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. න චේවං දානි, භන්තේ, භගවතෝ තාව පරිසුද්ධෝ ඡවිවණ්ණෝ පරියෝදාතෝ, සිථිලානි ච ගත්තානි සබ්බානි වලියජාතානි, පුරතෝ පබ්භාරෝ ච කායෝ, දිස්සති ච ඉන්ද්රියානං අඤ්ඤථත්තං—චක්ඛුන්ද්රියස්ස සෝතින්ද්රියස්ස ඝානින්ද්රියස්ස ජිව්හින්ද්රියස්ස කායින්ද්රියස්සා”ති.
“It’s incredible, sir, it’s amazing, how the complexion of your skin is no longer pure and bright. Your limbs are flaccid and wrinkled, and your body is stooped. And it’s apparent that there has been a deterioration in your faculties of eye, ear, nose, tongue, and body.”
“ඒවඤ්හේතං, ආනන්ද, හෝති—ජරාධම්මෝ යෝබ්බඤ්ඤේ, බ්යාධිධම්මෝ ආරෝග්යේ, මරණධම්මෝ ජීවිතේ. න චේව තාව පරිසුද්ධෝ හෝති ඡවිවණ්ණෝ පරියෝදාතෝ, සිථිලානි ච හෝන්ති ගත්තානි සබ්බානි වලියජාතානි, පුරතෝ පබ්භාරෝ ච කායෝ, දිස්සති ච ඉන්ද්රියානං අඤ්ඤථත්තං—චක්ඛුන්ද්රියස්ස සෝතින්ද්රියස්ස ඝානින්ද්රියස්ස ජිව්හින්ද්රියස්ස කායින්ද්රියස්සා”ති.
“That’s how it is, Ānanda. When young you’re liable to grow old; when healthy you’re liable to get sick; and when alive you’re liable to die. The complexion of the skin is no longer pure and bright. The limbs are flaccid and wrinkled, and the body is stooped. And it’s apparent that there has been a deterioration in the faculties of eye, ear, nose, tongue, and body.”
ඉදමවෝච භගවා. ඉදං වත්වා ච සුගතෝ අථාපරං ඒතදවෝච සත්ථා:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“ධී තං ජම්මි ජරේ අත්ථු, දුබ්බණ්ණකරණී ජරේ; තාව මනෝරමං බිම්බං, ජරාය අභිමද්දිතං.
“Curse this wretched old age, which makes you so ugly. That’s how much this delightful puppet is ground down by old age.
යෝපි වස්සසතං ජීවේ, සෝපි මච්චුපරායණෝ; න කිඤ්චි පරිවජ්ජේති, සබ්බමේවාභිමද්දතී”ති.
Even if you live for a hundred years, you’ll still end up dying. Death spares no-one, but crushes all underfoot.”
පඨමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]