| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 12.32
The Related Suttas Collection 12.32
4. කළාරඛත්තියවග්ග
4. Kaḷāra the Aristocrat
කළාරසුත්ත
With Kaḷāra the Aristocrat
සාවත්ථියං විහරති.
At Sāvatthī.
අථ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු යේනායස්මා සාරිපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා සාරිපුත්තේන සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝච: “මෝළියඵග්ගුනෝ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, භික්ඛු සික්ඛං පච්චක්ඛාය හීනායාවත්තෝ”ති.
Then the bhikkhu Kaḷāra the Aristocrat went up to Venerable Sāriputta and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to him, “Friend Sāriputta, the bhikkhu Phagguna of the Top-Knot has resigned the training and returned to a lesser life.”
“න හි නූන සෝ ආයස්මා ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ අස්සාසමලත්ථා”ති.
“That venerable mustn’t have got any satisfaction in this teaching and training.”
“තේන හායස්මා සාරිපුත්තෝ ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ අස්සාසං පත්තෝ”ති?
“Well then, has Venerable Sāriputta found satisfaction in this teaching and training?”
“න ඛ්වාහං, ආවුසෝ, කඞ්ඛාමී”ති.
“Friend, I have no uncertainty.”
“ආයතිං, පනාවුසෝ”ති?
“But what of the future?”
“න ඛ්වාහං, ආවුසෝ, විචිකිච්ඡාමී”ති.
“I have no doubt.”
අථ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු උට්ඨායාසනා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු භගවන්තං ඒතදවෝච: “ආයස්මතා, භන්තේ, සාරිපුත්තේන අඤ්ඤා බ්‍යාකතා: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාමී”ති.
Then Kaḷāra the Aristocrat went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, Venerable Sāriputta has declared enlightenment: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’”
අථ ඛෝ භගවා අඤ්ඤතරං භික්ඛුං ආමන්තේසි: “ඒහි ත්වං, භික්ඛු, මම වචනේන සාරිපුත්තං ආමන්තේහි: ‘සත්ථා තං, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, ආමන්තේතී(අ)”ති.
So the Buddha addressed a certain monk, “Please, monk, in my name tell Sāriputta that the teacher summons him.”
“ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ සෝ භික්ඛු භගවතෝ පටිස්සුත්වා යේනායස්මා සාරිපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝච: “සත්ථා තං, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, ආමන්තේතී”ති.
“Yes, sir,” that monk replied. He went to Sāriputta and said to him, “Friend Sāriputta, the teacher summons you.”
“ඒවං, ආවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ තස්ස භික්ඛුනෝ පටිස්සුත්වා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං භගවා ඒතදවෝච: “සච්චං කිර තයා, සාරිපුත්ත, අඤ්ඤා බ්‍යාකතා: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාමී”ති?
“Yes, friend,” replied Sāriputta. He went to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Sāriputta, is it really true that you have declared enlightenment: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence”’?”
“න ඛෝ, භන්තේ, ඒතේහි පදේහි ඒතේහි බ්‍යඤ්ජනේහි අත්ථෝ වුත්තෝ”ති.
“Sir, I did not state the matter in these words and phrases.”
“යේන කේනචිපි, සාරිපුත්ත, පරියායේන කුලපුත්තෝ අඤ්ඤං බ්‍යාකරෝති, අථ ඛෝ බ්‍යාකතං බ්‍යාකතතෝ දට්ඨබ්බන්”ති.
“Sāriputta, no matter how a gentleman declares enlightenment, what he has declared should be regarded as such.”
“නනු අහම්පි, භන්තේ, ඒවං වදාමි: ‘න ඛෝ, භන්තේ, ඒතේහි පදේහි ඒතේහි බ්‍යඤ්ජනේහි අත්ථෝ වුත්තෝ(අ)”ති.
“Sir, did I not also say that I did not state the matter in these words and phrases?”
“සචේ තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං ජානතා පන තයා, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, කථං පස්සතා අඤ්ඤා බ්‍යාකතා—ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
“Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘But Friend Sāriputta, how have you known and seen so that you’ve declared enlightenment: “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං ජානතා පන තයා, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, කථං පස්සතා අඤ්ඤා බ්‍යාකතා—ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති; ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘යංනිදානා, ආවුසෝ, ජාති, තස්ස නිදානස්ස ඛයා ඛීණස්මිං ඛීණාම්හීති විදිතං. ඛීණාම්හීති විදිත්වා—ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I would answer: ‘Friends, because of the ending of the source of rebirth, when it ended, I knew “it is ended”. Knowing this, I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’ That’s how I’d answer such a question.”
“සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘ජාති පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානා කිංසමුදයා කිංජාතිකා කිංපභවා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝ තං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
“But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘But what is the source, origin, birthplace, and inception of rebirth?’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘ජාති පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානා කිංසමුදයා කිංජාතිකා කිංපභවා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘ජාති ඛෝ, ආවුසෝ, භවනිදානා භවසමුදයා භවජාතිකා භවප්පභවා(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I would answer: ‘Continued existence is the source, origin, birthplace, and inception of rebirth.’ That’s how I’d answer such a question.”
“සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘භවෝ පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානෝ කිංසමුදයෝ කිංජාතිකෝ කිංපභවෝ(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
“But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘What is the source of continued existence?’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘භවෝ පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානෝ කිංසමුදයෝ කිංජාතිකෝ කිංපභවෝ(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘භවෝ ඛෝ, ආවුසෝ, උපාදානනිදානෝ උපාදානසමුදයෝ උපාදානජාතිකෝ උපාදානප්පභවෝ(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I’d answer: ‘Grasping is the source of continued existence.’ That’s how I’d answer such a question.”
“සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘උපාදානං පනාවුසෝ …පේ… සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං—තණ්හා පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානා කිංසමුදයා කිංජාතිකා කිංපභවා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
“But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘What is the source of grasping?’ … But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘What is the source of craving?’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘තණ්හා පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, කිංනිදානා කිංසමුදයා කිංජාතිකා කිංපභවා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘තණ්හා ඛෝ, ආවුසෝ, වේදනානිදානා වේදනාසමුදයා වේදනාජාතිකා වේදනාපභවා(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I’d answer: ‘Feeling is the source of craving.’ That’s how I’d answer such a question.”
“සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං ජානතෝ පන තේ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, කථං පස්සතෝ යා වේදනාසු නන්දී සා න උපට්ඨාසී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
“But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘But how have you known and seen so that the relishing of feelings is no longer present?’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං ජානතෝ පන තේ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, කථං පස්සතෝ යා වේදනාසු නන්දී සා න උපට්ඨාසී(අ)ති ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘තිස්සෝ ඛෝ ඉමා, ආවුසෝ, වේදනා. කතමා තිස්සෝ? සුඛා වේදනා, දුක්ඛා වේදනා, අදුක්ඛමසුඛා වේදනා. ඉමා ඛෝ, ආවුසෝ, තිස්සෝ වේදනා අනිච්චා. යදනිච්චං තං දුක්ඛන්ති විදිතං, යා වේදනාසු නන්දී සා න උපට්ඨාසී(අ)ති. ඒවං, පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I’d answer: ‘Friends, there are three feelings. What three? Pleasant, painful, and neutral feeling. These three feelings are impermanent, and what’s impermanent is suffering. When I understood this, the relishing of feelings was no longer present.’ That’s how I’d answer such a question.”
“සාධු සාධු, සාරිපුත්ත. අයම්පි ඛෝ, සාරිපුත්ත, පරියායෝ, ඒතස්සේව අත්ථස්ස සඞ්ඛිත්තේන වේය්‍යාකරණාය: ‘යං කිඤ්චි වේදයිතං තං දුක්ඛස්මින්(අ)”ති.
“Good, good, Sāriputta! The same point may also be briefly explained in this way: ‘Suffering includes whatever is felt.’
“සචේ පන තං, සාරිපුත්ත, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං විමෝක්ඛා පන තයා, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, අඤ්ඤා බ්‍යාකතා—ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති? ඒවං පුට්ඨෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, කින්ති බ්‍යාකරේය්‍යාසී”ති?
But Sāriputta, suppose they were to ask you: ‘But Friend, how have you been released that you declare enlightenment: “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”?’ How would you answer?”
“සචේ මං, භන්තේ, ඒවං පුච්ඡේය්‍යුං: ‘කථං විමෝක්ඛා පන තයා, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, අඤ්ඤා බ්‍යාකතා—ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යං: ‘අජ්ඣත්තං විමෝක්ඛා ඛ්වාහං, ආවුසෝ, සබ්බුපාදානක්ඛයා තථා සතෝ විහරාමි යථා සතං විහරන්තං ආසවා නානුස්සවන්ති, අත්තානඤ්ච නාවජානාමී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨෝහං, භන්තේ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යන්”ති.
“Sir, if they were to ask me this, I’d answer: ‘Because of an inner release with the ending of all grasping, I live mindfully so that defilements don’t defile me and I don’t look down on myself.’ That’s how I’d answer such a question.”
“සාධු සාධු, සාරිපුත්ත. අයම්පි ඛෝ සාරිපුත්ත, පරියායෝ ඒතස්සේව අත්ථස්ස සඞ්ඛිත්තේන වේය්‍යාකරණාය—යේ ආසවා සමණේන වුත්තා තේස්වාහං න කඞ්ඛාමි, තේ මේ පහීනාති න විචිකිච්ඡාමී”ති.
“Good, good, Sāriputta! The same point may also be briefly explained in this way: ‘I have no uncertainty regarding the defilements spoken of by the ascetic. I have no doubt that I’ve given them up.’”
ඉදමවෝච භගවා. ඉදං වත්වා සුගතෝ උට්ඨායාසනා විහාරං පාවිසි.
That is what the Buddha said. When he had spoken, the Holy One got up from his seat and entered his dwelling.
තත්‍ර ඛෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ භික්ඛූ ආමන්තේසි: “පුබ්බේ අප්පටිසංවිදිතං මං, ආවුසෝ, භගවා පඨමං පඤ්හං අපුච්ඡි, තස්ස මේ අහෝසි දන්ධායිතත්තං. යතෝ ච ඛෝ මේ, ආවුසෝ, භගවා පඨමං පඤ්හං අනුමෝදි, තස්ස මය්හං, ආවුසෝ, ඒතදහෝසි—දිවසඤ්චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, දිවසම්පාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි. රත්තිඤ්චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, රත්තිම්පාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි. රත්තින්දිවං චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, රත්තින්දිවම්පාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි. ද්වේ රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය …පේ… ද්වේ රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං …පේ… තීණි රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය …පේ… තීණි රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං …පේ… චත්තාරි රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය …පේ… චත්තාරි රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං …පේ… පඤ්ච රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය …පේ… පඤ්ච රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං …පේ… ඡ රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය …පේ… ඡ රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං …පේ… සත්ත රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, සත්ත රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහී”ති.
Then soon after the Buddha left, Venerable Sāriputta said to the bhikkhus, “Friends, the first question that the Buddha asked me was something that I’d not previously considered, so I hesitated. But when the Buddha agreed with my answer, I thought: ‘If the Buddha were to question me all day on this matter in different words and ways, I could answer all day with different words and ways. If he were to question me all night, all day and night, for two days and nights, for three, four, five, six, or seven days and nights, I could answer in different words and ways for seven days and nights.’”
අථ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු උට්ඨායාසනා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ කළාරඛත්තියෝ භික්ඛු භගවන්තං ඒතදවෝච: “ආයස්මතා, භන්තේ, සාරිපුත්තේන සීහනාදෝ නදිතෝ—පුබ්බේ අප්පටිසංවිදිතං මං, ආවුසෝ, භගවා පඨමං පඤ්හං අපුච්ඡි, තස්ස මේ අහෝසි දන්ධායිතත්තං. යතෝ ච ඛෝ මේ, ආවුසෝ, භගවා පඨමං පඤ්හං අනුමෝදි, තස්ස මය්හං, ආවුසෝ, ඒතදහෝසි—දිවසඤ්චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, දිවසම්පාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි; රත්තිඤ්චේපි …පේ… රත්තින්දිවඤ්චේපි මං භගවා …පේ… ද්වේ රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා …පේ… තීණි … චත්තාරි … පඤ්ච … ඡ … සත්ත රත්තින්දිවානි චේපි මං භගවා ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, සත්ත රත්තින්දිවානිපාහං භගවතෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහී”ති.
Then Kaḷāra the Aristocrat went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, Venerable Sāriputta has roared his lion’s roar!” (And he told the Buddha all that Sāriputta had said.)
“සා හි, භික්ඛු, සාරිපුත්තස්ස ධම්මධාතු සුප්පටිවිද්ධා, යස්සා ධම්මධාතුයා සුප්පටිවිද්ධත්තා දිවසං චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, දිවසම්පි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි. රත්තිං චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, රත්තිම්පි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය …පේ… රත්තින්දිවං චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, රත්තින්දිවම්පි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … ද්වේ රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, ද්වේ රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … තීණි රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, තීණි රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … චත්තාරි රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, චත්තාරි රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … පඤ්ච රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, පඤ්ච රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … ඡ රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං, ඡ රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය … සත්ත රත්තින්දිවානි චේපාහං සාරිපුත්තං ඒතමත්ථං පුච්ඡේය්‍යං අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහි, සත්ත රත්තින්දිවානිපි මේ සාරිපුත්තෝ ඒතමත්ථං බ්‍යාකරේය්‍ය අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පදේහි අඤ්ඤමඤ්ඤේහි පරියායේහී”ති.
“Bhikkhu, Sāriputta has clearly comprehended the principle of the teachings, so that he could answer any questions I might ask him in different words and ways up to the seventh day and night.”
දුතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
