Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 54.12
The Related Suttas Collection 54.12
2. දුතියවග්ග
Chapter Two
කඞ්ඛේය්යසුත්ත
In Doubt
ඒකං සමයං ආයස්මා ලෝමසකංභියෝ සක්කේසු විහරති කපිලවත්ථුස්මිං නිග්රෝධාරාමේ. අථ ඛෝ මහානාමෝ සක්කෝ යේනායස්මා ලෝමසකංභියෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ලෝමසකංභියං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ මහානාමෝ සක්කෝ ආයස්මන්තං ලෝමසකංභියං ඒතදවෝච: “සෝ ඒව නු ඛෝ, භන්තේ, සේඛෝ විහාරෝ සෝ තථාගතවිහාරෝ, උදාහු අඤ්ඤෝව සේඛෝ විහාරෝ අඤ්ඤෝ තථාගතවිහාරෝ”ති?
At one time Venerable Lomasavaṅgīsa was staying in the land of the Sakyans, near Kapilavatthu in the Banyan Tree Monastery. Then Mahānāma the Sakyan went up to Venerable Lomasavaṅgīsa, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, is the meditation of a trainee just the same as the meditation of a Realized One? Or is the meditation of a trainee different from the meditation of a Realized One?”
“න ඛෝ, ආවුසෝ මහානාම, ස්වේව සේඛෝ විහාරෝ, සෝ තථාගතවිහාරෝ. අඤ්ඤෝ ඛෝ, ආවුසෝ මහානාම, සේඛෝ විහාරෝ, අඤ්ඤෝ තථාගතවිහාරෝ. යේ තේ, ආවුසෝ මහානාම, භික්ඛූ සේඛා අප්පත්තමානසා අනුත්තරං යෝගක්ඛේමං පත්ථයමානා විහරන්ති, තේ පඤ්ච නීවරණේ පහාය විහරන්ති. කතමේ පඤ්ච? කාමච්ඡන්දනීවරණං පහාය විහරන්ති, බ්යාපාදනීවරණං …පේ… ථිනමිද්ධනීවරණං … උද්ධච්චකුක්කුච්චනීවරණං … විචිකිච්ඡානීවරණං පහාය විහරන්ති.
“Friend Mahānāma, the meditation of a trainee and a realized one are not the same; they are different. Those bhikkhus who are trainees haven’t achieved their heart’s desire, but live aspiring for the supreme sanctuary from the yoke. They meditate after giving up the five hindrances. What five? The hindrances of sensual desire, ill will, dullness and drowsiness, restlessness and remorse, and doubt.
යේපි තේ, ආවුසෝ මහානාම, භික්ඛූ සේඛා අප්පත්තමානසා අනුත්තරං යෝගක්ඛේමං පත්ථයමානා විහරන්ති, තේ ඉමේ පඤ්ච නීවරණේ පහාය විහරන්ති.
Those who are trainee bhikkhus … meditate after giving up the five hindrances.
යේ ච ඛෝ තේ, ආවුසෝ මහානාම, භික්ඛූ අරහන්තෝ ඛීණාසවා වුසිතවන්තෝ කතකරණීයා ඕහිතභාරා අනුප්පත්තසදත්ථා පරික්ඛීණභවසංයෝජනා සම්මදඤ්ඤාවිමුත්තා, තේසං පඤ්ච නීවරණා පහීනා උච්ඡින්නමූලා තාලාවත්ථුකතා අනභාවඞ්කතා ආයතිං අනුප්පාදධම්මා. කතමේ පඤ්ච? කාමච්ඡන්දනීවරණං පහීනං උච්ඡින්නමූලං තාලාවත්ථුකතං අනභාවඞ්කතං ආයතිං අනුප්පාදධම්මං; බ්යාපාදනීවරණං පහීනං …පේ… ථිනමිද්ධනීවරණං … උද්ධච්චකුක්කුච්චනීවරණං … විචිකිච්ඡානීවරණං පහීනං උච්ඡින්නමූලං තාලාවත්ථුකතං අනභාවඞ්කතං ආයතිං අනුප්පාදධම්මං.
Those bhikkhus who are perfected—who have ended the defilements, completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own goal, utterly ended the fetters of rebirth, and are rightly freed through enlightenment—for them, the five hindrances are cut off at the root, made like a palm stump, obliterated, and unable to arise in the future. What five? The hindrances of sensual desire, ill will, dullness and drowsiness, restlessness and remorse, and doubt.
යේ තේ, ආවුසෝ මහානාම, භික්ඛූ අරහන්තෝ ඛීණාසවා වුසිතවන්තෝ කතකරණීයා ඕහිතභාරා අනුප්පත්තසදත්ථා පරික්ඛීණභවසංයෝජනා සම්මදඤ්ඤාවිමුත්තා, තේසං ඉමේ පඤ්ච නීවරණා පහීනා උච්ඡින්නමූලා තාලාවත්ථුකතා අනභාවඞ්කතා ආයතිං අනුප්පාදධම්මා. තදමිනාපේතං, ආවුසෝ මහානාම, පරියායේන වේදිතබ්බං යථා—අඤ්ඤෝව සේඛෝ විහාරෝ, අඤ්ඤෝ තථාගතවිහාරෝ.
Those bhikkhus who are perfected—who have ended the defilements … for them, the five hindrances are cut off at the root … and unable to arise in the future. And here’s another way to understand how the meditation of a trainee and a realized one are different.
ඒකමිදං, ආවුසෝ මහානාම, සමයං භගවා ඉච්ඡානඞ්ගලේ විහරති ඉච්ඡානඞ්ගලවනසණ්ඩේ. තත්ර ඛෝ, ආවුසෝ මහානාම, භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: ‘ඉච්ඡාමහං, භික්ඛවේ, තේමාසං පටිසල්ලීයිතුං. නාම්හි කේනචි උපසඞ්කමිතබ්බෝ, අඤ්ඤත්ර ඒකේන පිණ්ඩපාතනීහාරකේනා(අ)ති.
At one time the Buddha was staying in a forest near Icchānaṅgala. There he addressed the bhikkhus, ‘Bhikkhus, I wish to go on retreat for three months. No-one should approach me, except for the one who brings my almsfood.’
‘ඒවං, භන්තේ(අ)ති ඛෝ, ආවුසෝ මහානාම, තේ භික්ඛූ භගවතෝ පටිස්සුත්වා නාස්සුධ කෝචි භගවන්තං උපසඞ්කමති, අඤ්ඤත්ර ඒකේන පිණ්ඩපාතනීහාරකේන.
‘Yes, sir,’ replied those bhikkhus. And no-one approached him, except for the one who brought the almsfood.
අථ ඛෝ, ආවුසෝ, භගවා තස්ස තේමාසස්ස අච්චයේන පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ භික්ඛූ ආමන්තේසි:
Then after three months had passed, the Buddha came out of retreat and addressed the bhikkhus:
‘සචේ ඛෝ, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා ඒවං පුච්ඡේය්යුං: “කතමේනාවුසෝ, විහාරේන සමණෝ ගෝතමෝ වස්සාවාසං බහුලං විහාසී”ති, ඒවං පුට්ඨා තුම්හේ, භික්ඛවේ, තේසං අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං ඒවං බ්යාකරේය්යාථ: “ආනාපානස්සතිසමාධිනා ඛෝ, ආවුසෝ, භගවා වස්සාවාසං බහුලං විහාසී”(අ)ති.
‘Bhikkhus, if wanderers who follow another religion were to ask you: “Friends, what was the ascetic Gotama’s usual meditation during the rainy season residence?” You should answer them like this: “Friends, the ascetic Gotama’s usual meditation during the rainy season residence was immersion due to mindfulness of breathing.”
ඉධාහං, භික්ඛවේ, සතෝ අස්සසාමි, සතෝ පස්සසාමි.
In this regard: mindful, I breathe in. Mindful, I breathe out.
දීඝං අස්සසන්තෝ දීඝං අස්සසාමීති පජානාමි, දීඝං පස්සසන්තෝ දීඝං පස්සසාමීති පජානාමි …පේ…
Breathing in heavily I know: “I’m breathing in heavily.” Breathing out heavily I know: “I’m breathing out heavily.” …
පටිනිස්සග්ගානුපස්සී අස්සසිස්සාමීති පජානාමි, පටිනිස්සග්ගානුපස්සී පස්සසිස්සාමීති පජානාමි.
I know: “I’ll breathe in observing letting go.” I know: “I’ll breathe out observing letting go.”
යඤ්හි තං, භික්ඛවේ, සම්මා වදමානෝ වදේය්ය—අරියවිහාරෝ ඉතිපි, බ්රහ්මවිහාරෝ ඉතිපි, තථාගතවිහාරෝ ඉතිපි. ආනාපානස්සතිසමාධිං සම්මා වදමානෝ වදේය්ය—අරියවිහාරෝ ඉතිපි, බ්රහ්මවිහාරෝ ඉතිපි, තථාගතවිහාරෝ ඉතිපි.
For if anything should be rightly called “noble meditation”, or else “divine meditation’, or else “a realized one’s meditation”, it’s immersion due to mindfulness of breathing.
යේ තේ, භික්ඛවේ, භික්ඛූ සේඛා අප්පත්තමානසා අනුත්තරං යෝගක්ඛේමං පත්ථයමානා විහරන්ති, තේසං ආනාපානස්සතිසමාධි භාවිතෝ බහුලීකතෝ ආසවානං ඛයාය සංවත්තති.
For those bhikkhus who are trainees—who haven’t achieved their heart’s desire, but live aspiring for the supreme sanctuary from the yoke—the development and cultivation of immersion due to mindfulness of breathing leads to the ending of defilements.
යේ ච ඛෝ තේ, භික්ඛවේ, භික්ඛූ අරහන්තෝ ඛීණාසවා වුසිතවන්තෝ කතකරණීයා ඕහිතභාරා අනුප්පත්තසදත්ථා පරික්ඛීණභවසංයෝජනා සම්මදඤ්ඤාවිමුත්තා, තේසං ආනාපානස්සතිසමාධි භාවිතෝ බහුලීකතෝ දිට්ඨේව ධම්මේ සුඛවිහාරාය චේව සංවත්තති සතිසම්පජඤ්ඤාය ච.
For those bhikkhus who are perfected—who have ended the defilements, completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own goal, utterly ended the fetters of rebirth, and are rightly freed through enlightenment—the development and cultivation of immersion due to mindfulness of breathing leads to blissful meditation in the present life, and to mindfulness and awareness.
යඤ්හි තං, භික්ඛවේ, සම්මා වදමානෝ වදේය්ය—අරියවිහාරෝ ඉතිපි, බ්රහ්මවිහාරෝ ඉතිපි, තථාගතවිහාරෝ ඉතිපි. ආනාපානස්සතිසමාධිං සම්මා වදමානෝ වදේය්ය—අරියවිහාරෝ ඉතිපි, බ්රහ්මවිහාරෝ ඉතිපි, තථාගතවිහාරෝ ඉතිපීති.
For if anything should be rightly called “noble meditation”, or else “divine meditation’, or else “a realized one’s meditation”, it’s immersion due to mindfulness of breathing.’
ඉමිනා ඛෝ ඒතං, ආවුසෝ මහානාම, පරියායේන වේදිතබ්බං, යථා—අඤ්ඤෝව සේඛෝ විහාරෝ, අඤ්ඤෝ තථාගතවිහාරෝ”ති.
This is another way to understand how the meditation of a trainee and a realized one are different.”
දුතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]