| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๗ฯ๑๑
The Related Suttas Collection 7.11
๒ฯ อุปาสกวคฺค
2. Lay Followers
กสิภารทฺวาชสุตฺต
With Bhāradvāja the Farmer
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา มคเธสุ วิหรติ ทกฺขิณาคิริสฺมึ เอกนาฬายํ พฺราหฺมณคาเมฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying in the land of the Magadhans in the Southern Hills near the brahmin village of Ekanāḷa.
เตน โข ปน สมเยน กสิภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส ปญฺจมตฺตานิ นงฺคลสตานิ ปยุตฺตานิ โหนฺติ วปฺปกาเลฯ อถ โข ภควา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย เยน กสิภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส กมฺมนฺโต เตนุปสงฺกมิฯ
Now at that time the brahmin Bhāradvāja the Farmer had harnessed around five hundred plows, it being the season for sowing. Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to where Bhāradvāja the Farmer was working.
เตน โข ปน สมเยน กสิภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส ปริเวสนา วตฺตติฯ อถ โข ภควา เยน ปริเวสนา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ
Now at that time Bhāradvāja the Farmer was distributing food. Then the Buddha went to where the distribution was taking place and stood to one side.
อทฺทสา โข กสิภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ ปิณฺฑาย ฐิตํฯ ทิสฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อหํ โข, สมณ, กสามิ จ วปามิ จ, กสิตฺวา จ วปิตฺวา จ ภุญฺชามิฯ ตฺวมฺปิ, สมณ, กสสฺสุ จ วปสฺสุ จ, กสิตฺวา จ วปิตฺวา จ ภุญฺชสฺสู”ติฯ
Bhāradvāja the Farmer saw him standing for alms and said to him, “I plough and sow, ascetic, and then I eat. You too should plough and sow, then you may eat.”
“อหมฺปิ โข, พฺราหฺมณ, กสามิ จ วปามิ จ, กสิตฺวา จ วปิตฺวา จ ภุญฺชามี”ติฯ
“I too plough and sow, brahmin, and then I eat.”
“น โข มยํ ปสฺสาม โภโต โคตมสฺส ยุคํ วา นงฺคลํ วา ผาลํ วา ปาจนํ วา พลีพทฺเท วา, อถ จ ปน ภวํ โคตโม เอวมาห: ‘อหมฺปิ โข, พฺราหฺมณ, กสามิ จ วปามิ จ, กสิตฺวา จ วปิตฺวา จ ภุญฺชามี'”ติฯ
“I don’t see Master Gotama with a yoke or plow or plowshare or goad or oxen, yet he says: ‘I too plough and sow, brahmin, and then I eat.’”
อถ โข กสิภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Then Bhāradvāja the Farmer addressed the Buddha in verse:
“กสฺสโก ปฏิชานาสิ, น จ ปสฺสามิ เต กสึ; กสฺสโก ปุจฺฉิโต พฺรูหิ, กถํ ชาเนมุ ตํ กสินฺ”ติฯ
“You claim to be a farmer, but I don’t see you farming. Tell me how you’re a farmer when asked: how am I to recognize your farming?”
“สทฺธา พีชํ ตโป วุฏฺฐิ, ปญฺญา เม ยุคนงฺคลํ; หิรี อีสา มโน โยตฺตํ, สติ เม ผาลปาจนํฯ
“Faith is my seed, fervor my rain, and wisdom is my yoke and plough. Conscience is my pole, mind my strap, mindfulness my plowshare and goad.
กายคุตฺโต วจีคุตฺโต, อาหาเร อุทเร ยโต; สจฺจํ กโรมิ นิทฺทานํ, โสรจฺจํ เม ปโมจนํฯ
Guarded in body and speech, I restrict my intake of food. I use truth as my scythe, and gentleness is my release.
วีริยํ เม ธุรโธรยฺหํ, โยคกฺเขมาธิวาหนํ; คจฺฉติ อนิวตฺตนฺตํ, ยตฺถ คนฺตฺวา น โสจติฯ
Energy is my beast of burden, transporting me to sanctuary from the yoke. It goes without turning back to where there is no sorrow.
เอวเมสา กสี กฏฺฐา, สา โหติ อมตปฺผลา; เอตํ กสึ กสิตฺวาน, สพฺพทุกฺขา ปมุจฺจตี”ติฯ
That’s how to do the farming that has the Deathless as its fruit. When you finish this farming you’re released from all suffering.”
“ภุญฺชตุ ภวํ โคตโมฯ กสฺสโก ภวํฯ ยญฺหิ ภวํ โคตโม อมตปฺผลมฺปิ กสึ กสตี”ติฯ
“Eat, Master Gotama, you are truly a farmer. For Master Gotama does the farming that has the Deathless as its fruit.”
“คาถาภิคีตํ เม อโภชเนยฺยํ, สมฺปสฺสตํ พฺราหฺมณ เนส ธมฺโม; คาถาภิคีตํ ปนุทนฺติ พุทฺธา, ธมฺเม สติ พฺราหฺมณ วุตฺติเรสาฯ
“Food enchanted by a spell isn’t fit for me to eat. That’s not the principle of those who see, brahmin. The Buddhas reject things enchanted with spells. Since there is such a principle, brahmin,
that’s how they live.
อญฺเญน จ เกวลินํ มเหสึ, ขีณาสวํ กุกฺกุจฺจวูปสนฺตํ; อนฺเนน ปาเนน อุปฏฺฐหสฺสุ, เขตฺตญฺหิ ตํ ปุญฺญเปกฺขสฺส โหตี”ติฯ
Serve with other food and drink the consummate one, the great seer, with defilements ended and remorse stilled. For he is the field for the seeker of merit.”
เอวํ วุตฺเต, กสิภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม …เป… อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติฯ
When he had spoken, the brahmin Bhāradvāja the Farmer said to the Buddha, “Excellent, Master Gotama … From this day forth, may Master Gotama remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
