| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๗ฯ๑๘
The Related Suttas Collection 7.18
๒ฯ อุปาสกวคฺค
2. Lay Followers
กฏฺฐหารสุตฺต
Collecting Firewood
เอกํ สมยํ ภควา โกสเลสุ วิหรติ อญฺญตรสฺมึ วนสณฺเฑฯ
At one time the Buddha was staying in the land of the Kosalans in a certain forest grove.
เตน โข ปน สมเยน อญฺญตรสฺส ภารทฺวาชโคตฺตสฺส พฺราหฺมณสฺส สมฺพหุลา อนฺเตวาสิกา กฏฺฐหารกา มาณวกา เยน วนสณฺโฑ เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา อทฺทสํสุ ภควนฺตํ ตสฺมึ วนสณฺเฑ นิสินฺนํ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปริมุขํ สตึ อุปฏฺฐเปตฺวาฯ ทิสฺวาน เยน ภารทฺวาชโคตฺโต พฺราหฺมโณ เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภารทฺวาชโคตฺตํ พฺราหฺมณํ เอตทโวจุํ: “ยคฺเฆ ภวํ ชาเนยฺยาสิฯ อสุกสฺมึ วนสณฺเฑ สมโณ นิสินฺโน ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปริมุขํ สตึ อุปฏฺฐเปตฺวา”ฯ
Then several youths, students of one of the Bhāradvāja brahmins, approached a forest grove while collecting firewood. They saw the Buddha sitting down cross-legged at the root of a certain sal tree, his body set straight, and mindfulness established in front of him. Seeing this, they went up to Bhāradvāja and said to him, “Please sir, you should know this. In such and such a forest grove the ascetic Gotama is sitting down cross-legged, his body set straight, and mindfulness established in front of him.”
อถ โข ภารทฺวาชโคตฺโต พฺราหฺมโณ เตหิ มาณวเกหิ สทฺธึ เยน โส วนสณฺโฑ เตนุปสงฺกมิฯ อทฺทสา โข ภควนฺตํ ตสฺมึ วนสณฺเฑ นิสินฺนํ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปริมุขํ สตึ อุปฏฺฐเปตฺวาฯ
Then Bhāradvāja together with those students went to that forest grove where he saw the Buddha sitting down cross-legged, his body set straight, and mindfulness established in front of him.
ทิสฺวาน เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
He went up to the Buddha and addressed him in verse:
“คมฺภีรรูเป พหุเภรเว วเน, สุญฺญํ อรญฺญํ วิชนํ วิคาหิย; อนิญฺชมาเนน ฐิเตน วคฺคุนา, สุจารุรูปํ วต ภิกฺขุ ฌายสิฯ
“Deep in the jungle so full of terrors, you’ve plunged into the empty, desolate wilderness. Still, steady, and graceful: how beautifully you meditate, bhikkhu!
น ยตฺถ คีตํ นปิ ยตฺถ วาทิตํ, เอโก อรญฺเญ วนวสฺสิโต มุนิ; อจฺเฉรรูปํ ปฏิภาติ มํ อิทํ, ยเทกโก ปีติมโน วเน วเสฯ
Where there is no song or music, a lonely sage resorts to the wilderness. This strikes me as an amazing thing, that you dwell so joyfully alone in the jungle.
มญฺญามหํ โลกาธิปติสหพฺยตํ, อากงฺขมาโน ติทิวํ อนุตฺตรํ; กสฺมา ภวํ วิชนมรญฺญมสฺสิโต, ตโป อิธ กุพฺพสิ พฺรหฺมปตฺติยา”ติฯ
I suppose you wish to be reborn in the company of the supreme sovereign
“ยา กาจิ กงฺขา อภินนฺทนา วา, อเนกธาตูสุ ปุถู สทาสิตา; อญฺญาณมูลปฺปภวา ปชปฺปิตา, สพฺพา มยา พฺยนฺติกตา สมูลิกาฯ
“Any wishes and hopes that are always attached to the many and various realms—the yearnings sprung from the root of unknowing—I’ve eliminated them all down to the root.
สฺวาหํ อกงฺโข อสิโต อนูปโย, สพฺเพสุ ธมฺเมสุ วิสุทฺธทสฺสโน; ปปฺปุยฺย สมฺโพธิมนุตฺตรํ สิวํ, ฌายามหํ พฺรหฺม รโห วิสารโท”ติฯ
So I’m wishless, unattached, disengaged; amongst all things, my vision is clear. I’ve attained the state of grace,
เอวํ วุตฺเต, ภารทฺวาชโคตฺโต พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม, อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม …เป… อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติฯ
When he had spoken, Bhāradvāja said to the Buddha, “Excellent, Master Gotama! Excellent! … From this day forth, may Master Gotama remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
