Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 22.89
The Related Suttas Collection 22.89
9. ථේරවග්ග
9. Senior Bhikkhus
ඛේමකසුත්ත
With Khemaka
ඒකං සමයං සම්බහුලා ථේරා භික්ඛූ කෝසම්බියං විහරන්ති ඝෝසිතාරාමේ. තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා ඛේමකෝ බදරිකාරාමේ විහරති ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ.
At one time several senior bhikkhus were staying near Kosambi, in Ghosita’s Monastery. Now at that time Venerable Khemaka was staying in the Jujube Tree Monastery, and he was sick, suffering, gravely ill.
අථ ඛෝ ථේරා භික්ඛූ සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතා ආයස්මන්තං දාසකං ආමන්තේසුං: “ඒහි ත්වං, ආවුසෝ දාසක, යේන ඛේමකෝ භික්ඛු තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා ඛේමකං භික්ඛුං ඒවං වදේහි: ‘ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු—කච්චි තේ, ආවුසෝ, ඛමනීයං, කච්චි යාපනීයං, කච්චි දුක්ඛා වේදනා පටික්කමන්ති නෝ අභික්කමන්ති, පටික්කමෝසානං පඤ්ඤායති නෝ අභික්කමෝ(අ)”ති?
In the late afternoon those senior bhikkhus came out of retreat and addressed Venerable Dāsaka, “Please, Friend Dāsaka, go to the bhikkhu Khemaka and say to him: ‘Friend Khemaka, the seniors hope you’re keeping well; they hope you’re alright. They hope that your pain is fading, not growing, that its fading is evident, not its growing.’”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ ථේරානං භික්ඛූනං පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ඛේමකෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ඛේමකං ඒතදවෝච:
“Yes, friends,” replied Dāsaka. He went to Khemaka and said to him:
“ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු: ‘කච්චි තේ, ආවුසෝ, ඛමනීයං …පේ… නෝ අභික්කමෝ(අ)”ති?
“Friend Khemaka, the seniors hope you’re keeping well; they hope you’re alright. They hope that your pain is fading, not growing, that its fading is evident, not its growing.”
“න මේ, ආවුසෝ, ඛමනීයං න යාපනීයං …පේ… අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති නෝ පටික්කමෝ”ති.
“Friend, I’m not keeping well, I’m not alright. My pain is terrible and growing, not fading; its growing is evident, not its fading.”
අථ ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ යේන ථේරා භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ථේරේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “ඛේමකෝ, ආවුසෝ, භික්ඛු ඒවමාහ: ‘න මේ, ආවුසෝ, ඛමනීයං …පේ… අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති නෝ පටික්කමෝ(අ)”ති.
Then Dāsaka went to those seniors and told them what had happened. They said,
“ඒහි ත්වං, ආවුසෝ දාසක, යේන ඛේමකෝ භික්ඛු තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා ඛේමකං භික්ඛුං ඒවං වදේහි: ‘ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු—පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ, වේදනුපාදානක්ඛන්ධෝ, සඤ්ඤුපාදානක්ඛන්ධෝ, සඞ්ඛාරුපාදානක්ඛන්ධෝ, විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ආයස්මා ඛේමකෝ පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සතී(අ)”ති?
“Please, Friend Dāsaka, go to the bhikkhu Khemaka and say to him: ‘Friend Khemaka, the seniors say that these five grasping aggregates have been taught by the Buddha, that is: the grasping aggregates of form, feeling, perception, choices, and consciousness. Do you regard anything among these five grasping aggregates as self or as belonging to self?’”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ ථේරානං භික්ඛූනං පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ඛේමකෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා …පේ… ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු: “පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ආයස්මා ඛේමකෝ පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සතී”ති?
“Yes, friends,” replied Dāsaka. He relayed the message to Khemaka, who replied:
“පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ඛ්වාහං, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු න කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සාමී”ති.
“These five grasping aggregates have been taught by the Buddha, that is: the grasping aggregates of form, feeling, perception, choices, and consciousness. I do not regard anything among these five grasping aggregates as self or as belonging to self.”
අථ ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ යේන ථේරා භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ථේරේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “ඛේමකෝ, ආවුසෝ, භික්ඛු ඒවමාහ: ‘පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ඛ්වාහං, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු න කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සාමී(අ)”ති.
Then Dāsaka went to those seniors and told them what had happened. They said:
“ඒහි ත්වං, ආවුසෝ දාසක, යේන ඛේමකෝ භික්ඛු තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා ඛේමකං භික්ඛුං ඒවං වදේහි: ‘ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු—පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. නෝ චේ කිරායස්මා ඛේමකෝ ඉමේසු පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සති. තේනහායස්මා ඛේමකෝ අරහං ඛීණාසවෝ(අ)”ති.
“Please, Friend Dāsaka, go to the bhikkhu Khemaka and say to him: ‘Friend Khemaka, the seniors say that these five grasping aggregates have been taught by the Buddha, that is: the grasping aggregates of form, feeling, perception, choices, and consciousness. If, as it seems, Venerable Khemaka does not regard anything among these five grasping aggregates as self or as belonging to self, then he is a perfected one, with defilements ended.’”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ ථේරානං භික්ඛූනං පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ඛේමකෝ …පේ… ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු: “පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ; නෝ චේ කිරායස්මා ඛේමකෝ ඉමේසු පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සති, තේනහායස්මා ඛේමකෝ අරහං ඛීණාසවෝ”ති.
“Yes, friends,” replied Dāsaka. He relayed the message to Khemaka, who replied:
“පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ඛ්වාහං, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු න කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සාමි, න චම්හි අරහං ඛීණාසවෝ; අපි ච මේ, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු ‘අස්මී(අ)ති අධිගතං, ‘අයමහමස්මී(අ)ති න ච සමනුපස්සාමී”ති.
“These five grasping aggregates have been taught by the Buddha, that is: the grasping aggregates of form, feeling, perception, choices, and consciousness. I do not regard anything among these five grasping aggregates as self or as belonging to self, yet I am not a perfected one, with defilements ended. For when it comes to the five grasping aggregates I’m not rid of the conceit ‘I am’. But I don’t regard anything as ‘I am this’.”
අථ ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ යේන ථේරා භික්ඛූ …පේ… ථේරේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “ඛේමකෝ, ආවුසෝ, භික්ඛු ඒවමාහ—පඤ්චිමේ, ආවුසෝ, උපාදානක්ඛන්ධා වුත්තා භගවතා, සේය්යථිදං—රූපුපාදානක්ඛන්ධෝ …පේ… විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධෝ. ඉමේසු ඛ්වාහං, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු න කිඤ්චි අත්තං වා අත්තනියං වා සමනුපස්සාමි, න චම්හි අරහං ඛීණාසවෝ; අපි ච මේ, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු ‘අස්මී(අ)ති අධිගතං, ‘අයමහමස්මී(අ)ති න ච සමනුපස්සාමී”ති.
Then Dāsaka went to those seniors and told them what had happened. They said:
“ඒහි ත්වං, ආවුසෝ දාසක, යේන ඛේමකෝ භික්ඛු තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා ඛේමකං භික්ඛුං ඒවං වදේහි: ‘ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු—යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, අස්මීති වදේසි, කිමේතං අස්මීති වදේසි? රූපං අස්මීති වදේසි, අඤ්ඤත්ර රූපා අස්මීති වදේසි, වේදනං … සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං අස්මීති වදේසි, අඤ්ඤත්ර විඤ්ඤාණා අස්මීති වදේසි. යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, අස්මීති වදේසි. කිමේතං අස්මීති වදේසී(අ)”ති?
“Please, Friend Dāsaka, go to the bhikkhu Khemaka and say to him: ‘Friend Khemaka, the seniors ask, when you say “I am”, what is it that you’re talking about? Is it form or apart from form? Is it feeling … perception … choices … consciousness, or apart from consciousness? When you say “I am”, what is it that you’re talking about?”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා දාසකෝ ථේරානං භික්ඛූනං පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ඛේමකෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ඛේමකං ඒතදවෝච—ථේරා තං, ආවුසෝ ඛේමක, ඒවමාහංසු: “යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, කිමේතං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? රූපං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි අඤ්ඤත්ර රූපා ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? වේදනං … සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි අඤ්ඤත්ර විඤ්ඤාණා ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, කිමේතං ‘අස්මී(අ)ති වදේසී”ති?
“Yes, friends,” replied Dāsaka. He relayed the message to Khemaka, who replied:
“අලං, ආවුසෝ දාසක, කිං ඉමාය සන්ධාවනිකාය. ආහරාවුසෝ, දණ්ඩං; අහමේව යේන ථේරා භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමිස්සාමී”ති.
“Enough, Friend Dāsaka! What’s the point in running back and forth? Bring my staff, I’ll go to see the senior bhikkhus myself.”
අථ ඛෝ ආයස්මා ඛේමකෝ දණ්ඩමෝලුබ්භ යේන ථේරා භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ථේරේහි භික්ඛූහි සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ ආයස්මන්තං ඛේමකං ථේරා භික්ඛූ ඒතදවෝචුං:
Then Venerable Khemaka, leaning on a staff, went to those senior bhikkhus and exchanged greetings with them. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side. They said to him:
“යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, කිමේතං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? රූපං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, අඤ්ඤත්ර රූපා ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? වේදනං … සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, අඤ්ඤත්ර විඤ්ඤාණා ‘අස්මී(අ)ති වදේසි? යමේතං, ආවුසෝ ඛේමක, ‘අස්මී(අ)ති වදේසි, කිමේතං ‘අස්මී(අ)ති වදේසී”ති?
“Friend Khemaka, when you say ‘I am’, what is it that you’re talking about? Is it form or apart from form? Is it feeling … perception … choices … consciousness, or apart from consciousness? When you say ‘I am’, what is it that you’re talking about?”
“න ඛ්වාහං, ආවුසෝ, රූපං ‘අස්මී(අ)ති වදාමි; නපි අඤ්ඤත්ර රූපා ‘අස්මී(අ)ති වදාමි. න වේදනං … න සඤ්ඤං … න සඞ්ඛාරේ … න විඤ්ඤාණං ‘අස්මී(අ)ති වදාමි; නපි අඤ්ඤත්ර විඤ්ඤාණා ‘අස්මී(අ)ති වදාමි. අපි ච මේ, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු ‘අස්මී(අ)ති අධිගතං ‘අයමහමස්මී(අ)ති න ච සමනුපස්සාමි.
“Friends, I don’t say ‘I am’ with reference to form, or apart from form. I don’t say ‘I am’ with reference to feeling … perception … choices … consciousness, or apart from consciousness. For when it comes to the five grasping aggregates I’m not rid of the conceit ‘I am’. But I don’t regard anything as ‘I am this’.
සේය්යථාපි, ආවුසෝ, උප්පලස්ස වා පදුමස්ස වා පුණ්ඩරීකස්ස වා ගන්ධෝ. යෝ නු ඛෝ ඒවං වදේය්ය: ‘පත්තස්ස ගන්ධෝ(අ)ති වා ‘වණ්ණස්ස ගන්ධෝ(අ)ති වා ‘කිඤ්ජක්ඛස්ස ගන්ධෝ(අ)ති වා සම්මා නු ඛෝ සෝ වදමානෝ වදේය්යා”ති?
It’s like the scent of a blue water lily, or a pink or white lotus. Would it be right to say that the scent belongs to the petals or the stalk or the pistil?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“යථා කථං, පනාවුසෝ, සම්මා බ්යාකරමානෝ බ්යාකරේය්යා”ති?
“Then, friends, how should it be said?”
“‘පුප්ඵස්ස ගන්ධෝ(අ)ති ඛෝ, ආවුසෝ, සම්මා බ්යාකරමානෝ බ්යාකරේය්යා”ති.
“It would be right to say that the scent belongs to the flower.”
“ඒවමේව ඛ්වාහං, ආවුසෝ, න රූපං ‘අස්මී(අ)ති වදාමි, නපි අඤ්ඤත්ර රූපා ‘අස්මී(අ)ති වදාමි. න වේදනං … න සඤ්ඤං … න සඞ්ඛාරේ … න විඤ්ඤාණං ‘අස්මී(අ)ති වදාමි, නපි අඤ්ඤත්ර විඤ්ඤාණා ‘අස්මී(අ)ති වදාමි. අපි ච මේ, ආවුසෝ, පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු ‘අස්මී(අ)ති අධිගතං ‘අයමහමස්මී(අ)ති න ච සමනුපස්සාමි.
“In the same way, friends, I don’t say ‘I am’ with reference to form, or apart from form. I don’t say ‘I am’ with reference to feeling … perception … choices … consciousness, or apart from consciousness. For when it comes to the five grasping aggregates I’m not rid of the conceit ‘I am’. But I don’t regard anything as ‘I am this’.
කිඤ්චාපි, ආවුසෝ, අරියසාවකස්ස පඤ්චෝරම්භාගියානි සංයෝජනානි පහීනානි භවන්ති, අථ ඛ්වස්ස හෝති: ‘යෝ ච පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු අනුසහගතෝ අස්මීති මානෝ, අස්මීති ඡන්දෝ, අස්මීති අනුසයෝ අසමූහතෝ. සෝ අපරේන සමයේන පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු උදයබ්බයානුපස්සී විහරති—ඉති රූපං, ඉති රූපස්ස සමුදයෝ, ඉති රූපස්ස අත්ථඞ්ගමෝ; ඉති වේදනා … ඉති සඤ්ඤා … ඉති සඞ්ඛාරා … ඉති විඤ්ඤාණං, ඉති විඤ්ඤාණස්ස සමුදයෝ, ඉති විඤ්ඤාණස්ස අත්ථඞ්ගමෝ(අ)ති. තස්සිමේසු පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු උදයබ්බයානුපස්සිනෝ විහරතෝ යෝපිස්ස හෝති පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු අනුසහගතෝ ‘අස්මී(අ)ති, මානෝ ‘අස්මී(අ)ති, ඡන්දෝ ‘අස්මී(අ)ති අනුසයෝ අසමූහතෝ, සෝපි සමුග්ඝාතං ගච්ඡති.
Although a noble disciple has given up the five lower fetters, they still have a lingering residue of the conceit ‘I am’, the desire ‘I am’, and the underlying tendency ‘I am’ which has not been eradicated. After some time they meditate observing rise and fall in the five grasping aggregates. ‘Such is form, such is the origin of form, such is the ending of form. Such is feeling … Such is perception … Such are choices … Such is consciousness, such is the origin of consciousness, such is the ending of consciousness.’ As they do so, that lingering residue is eradicated.
සේය්යථාපි, ආවුසෝ, වත්ථං සඞ්කිලිට්ඨං මලග්ගහිතං. තමේනං සාමිකා රජකස්ස අනුපදජ්ජුං. තමේනං රජකෝ ඌසේ වා ඛාරේ වා ගෝමයේ වා සම්මද්දිත්වා අච්ඡේ උදකේ වික්ඛාලේති. කිඤ්චාපි තං හෝති වත්ථං පරිසුද්ධං පරියෝදාතං, අථ ඛ්වස්ස හෝති යේව අනුසහගතෝ ඌසගන්ධෝ වා ඛාරගන්ධෝ වා ගෝමයගන්ධෝ වා අසමූහතෝ. තමේනං රජකෝ සාමිකානං දේති. තමේනං සාමිකා ගන්ධපරිභාවිතේ කරණ්ඩකේ නික්ඛිපන්ති. යෝපිස්ස හෝති අනුසහගතෝ ඌසගන්ධෝ වා ඛාරගන්ධෝ වා ගෝමයගන්ධෝ වා අසමූහතෝ, සෝපි සමුග්ඝාතං ගච්ඡති.
Suppose there was a cloth that was dirty and soiled, so the owners give it to a launderer. The launderer kneads it thoroughly with salt, lye, and cow dung, and rinses it in clear water. Although that cloth is clean and bright, it still has a lingering scent of salt, lye, or cow dung that had not been eradicated. The launderer returns it to its owners, who store it in a fragrant casket. And that lingering scent would be eradicated.
ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, කිඤ්චාපි අරියසාවකස්ස පඤ්චෝරම්භාගියානි සංයෝජනානි පහීනානි භවන්ති, අථ ඛ්වස්ස හෝති යේව පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු අනුසහගතෝ ‘අස්මී(අ)ති, මානෝ ‘අස්මී(අ)ති, ඡන්දෝ ‘අස්මී(අ)ති අනුසයෝ අසමූහතෝ. සෝ අපරේන සමයේන පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු උදයබ්බයානුපස්සී විහරති. ‘ඉති රූපං, ඉති රූපස්ස සමුදයෝ, ඉති රූපස්ස අත්ථඞ්ගමෝ; ඉති වේදනා … ඉති සඤ්ඤා … ඉති සඞ්ඛාරා … ඉති විඤ්ඤාණං, ඉති විඤ්ඤාණස්ස සමුදයෝ, ඉති විඤ්ඤාණස්ස අත්ථඞ්ගමෝ(අ)ති. තස්ස ඉමේසු පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු උදයබ්බයානුපස්සිනෝ විහරතෝ යෝපිස්ස හෝති පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු අනුසහගතෝ ‘අස්මී(අ)ති, මානෝ ‘අස්මී(අ)ති, ඡන්දෝ ‘අස්මී(අ)ති අනුසයෝ අසමූහතෝ, සෝපි සමුග්ඝාතං ගච්ඡතී”ති.
In the same way, although a noble disciple has given up the five lower fetters, they still have a lingering residue of the conceit ‘I am’, the desire ‘I am’, and the underlying tendency ‘I am’ which has not been eradicated. After some time they meditate observing rise and fall in the five grasping aggregates. ‘Such is form, such is the origin of form, such is the ending of form. Such is feeling … Such is perception … Such are choices … Such is consciousness, such is the origin of consciousness, such is the ending of consciousness.’ As they do so, that lingering residue is eradicated.”
ඒවං වුත්තේ, ථේරා භික්ඛූ ආයස්මන්තං ඛේමකං ඒතදවෝචුං: “න ඛෝ මයං ආයස්මන්තං ඛේමකං විහේසාපේඛා පුච්ඡිම්හ, අපි චායස්මා ඛේමකෝ පහෝසි තස්ස භගවතෝ සාසනං විත්ථාරේන ආචික්ඛිතුං දේසේතුං පඤ්ඤාපේතුං පට්ඨපේතුං විවරිතුං විභජිතුං උත්තානීකාතුං. තයිදං ආයස්මතා ඛේමකේන තස්ස භගවතෝ සාසනං විත්ථාරේන ආචික්ඛිතං දේසිතං පඤ්ඤාපිතං පට්ඨපිතං විවරිතං විභජිතං උත්තානීකතන්”ති.
When he said this, the senior bhikkhus said to Venerable Khemaka, “We didn’t want to trouble Venerable Khemaka with our questions. But you’re capable of explaining, teaching, asserting, establishing, clarifying, analyzing, and revealing the Buddha’s instructions in detail. And that’s just what you’ve done.”
ඉදමවෝච ආයස්මා ඛේමකෝ. අත්තමනා ථේරා භික්ඛූ ආයස්මතෝ ඛේමකස්ස භාසිතං අභිනන්දුං. ඉමස්මිඤ්ච පන වේය්යාකරණස්මිං භඤ්ඤමානේ සට්ඨිමත්තානං ථේරානං භික්ඛූනං අනුපාදාය ආසවේහි චිත්තානි විමුච්චිංසු, ආයස්මතෝ ඛේමකස්ස චාති.
That’s what Venerable Khemaka said. Satisfied, the senior bhikkhus approved what Venerable Khemaka said. And while this discourse was being spoken, the minds of sixty senior bhikkhus and of Venerable Khemaka were freed from defilements by not grasping.
සත්තමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]