กิสาโคตมีสุตฺต

With Kisāgotamī

สาวตฺถินิทานํฯ

At Sāvatthī.

อถ โข กิสาโคตมี ภิกฺขุนี ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย สาวตฺถึ ปิณฺฑาย ปาวิสิฯ สาวตฺถิยํ ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺตา เยน อนฺธวนํ เตนุปสงฺกมิ, อุปสงฺกมิตฺวา ทิวาวิหารายฯ อนฺธวนํ อชฺโฌคาเหตฺวา อญฺญตรสฺมึ รุกฺขมูเล ทิวาวิหารํ นิสีทิฯ

Then the nun Kisāgotamī robed up in the morning and, taking her bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. She wandered for alms in Sāvatthī. After the meal, on her return from almsround, she went to the Dark Forest, plunged deep into it, and sat at the root of a tree for the day’s meditation.

อถ โข มาโร ปาปิมา กิสาโคตมิยา ภิกฺขุนิยา ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม สมาธิมฺหา จาเวตุกาโม เยน กิสาโคตมี ภิกฺขุนี เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา กิสาโคตมึ ภิกฺขุนึ คาถาย อชฺฌภาสิ:

Then Māra the Wicked, wanting to make the nun Kisāgotamī feel fear, terror, and goosebumps, wanting to make her fall away from immersion, went up to her and addressed her in verse:

“กึ นุ ตฺวํ มตปุตฺตาว, เอกมาสิ รุทมฺมุขี; วนมชฺฌคตา เอกา, ปุริสํ นุ คเวสสี”ติฯ

“Why do you sit alone and cry as if your children have died? You’ve come to the woods all alone—you must be looking for a man!”

อถ โข กิสาโคตมิยา ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ: “โก นุ ขฺวายํ มนุโสฺส วา อมนุโสฺส วา คาถํ ภาสตี”ติ?

Then the nun Kisāgotamī thought, “Who’s speaking this verse, a human or a non-human?”

อถ โข กิสาโคตมิยา ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ: “มาโร โข อยํ ปาปิมา มม ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม สมาธิมฺหา จาเวตุกาโม คาถํ ภาสตี”ติฯ

Then she thought, “This is Māra the Wicked, wanting to make me feel fear, terror, and goosebumps, wanting to make me fall away from immersion!”

อถ โข กิสาโคตมี ภิกฺขุนี “มาโร อยํ ปาปิมา” อิติ วิทิตฺวา มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาหิ ปจฺจภาสิ:

Then Kisāgotamī, knowing that this was Māra the Wicked, replied to him in verse:

“อจฺจนฺตํ มตปุตฺตามฺหิ, ปุริสา เอตทนฺติกา; น โสจามิ น โรทามิ, น ตํ ภายามิ อาวุโสฯ

“I’ve got over the death of children, and I’m finished with men. I don’t grieve or lament, and I’m not afraid of you, sir!

สพฺพตฺถ วิหตา นนฺที, ตโมกฺขนฺโธ ปทาลิโต; เชตฺวาน มจฺจุโน เสนํ, วิหรามิ อนาสวา”ติฯ

Relishing is destroyed in every respect, and the mass of darkness is shattered. I’ve defeated the army of death, and live without defilements.”

อถ โข มาโร ปาปิมา “ชานาติ มํ กิสาโคตมี ภิกฺขุนี”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ

Then Māra the Wicked, thinking, “The nun Kisāgotamī knows me!” miserable and sad, vanished right there.

Next: วิชยาสุตฺต • Vijayāsutta • With Vijayā

The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]

กิสาโคตมีสุตฺต

With Kisāgotamī

YOU MAY ALSO LIKE: