| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๖ฯ๔
The Related Suttas Collection 16.4
๑ฯ กสฺสปวคฺค
1. Kassapa
กุลูปกสุตฺต
Visiting Families
สาวตฺถิยํ วิหรติฯ
At Sāvatthī.
“ตํ กึ มญฺญถ, ภิกฺขเว, กถํรูโป ภิกฺขุ อรหติ กุลูปโก โหตุํ, กถํรูโป ภิกฺขุ น อรหติ กุลูปโก โหตุนฺ”ติ?
“What do you think, bhikkhus? What kind of bhikkhu is worthy of visiting families? And what kind of bhikkhu is not worthy of visiting families?”
ภควํมูลกา โน, ภนฺเต, ธมฺมา …เป… ภควา เอตทโวจ:
“Our teachings are rooted in the Buddha. …” The Buddha said this:
“โย หิ โกจิ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ เอวํจิตฺโต กุลานิ อุปสงฺกมติ: ‘เทนฺตุเยว เม, มา นาทํสุ; พหุกญฺเญว เม เทนฺตุ, มา โถกํ; ปณีตญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ลูขํ; สีฆญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ทนฺธํ; สกฺกจฺจญฺเญว เม เทนฺตุ, มา อสกฺกจฺจนฺ'ติฯ ตสฺส เจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน เอวํจิตฺตสฺส กุลานิ อุปสงฺกมโต น เทนฺติ, เตน ภิกฺขุ สนฺทียติ; โส ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ โถกํ เทนฺติ, โน พหุกํ …เป… ลูขํ เทนฺติ, โน ปณีตํ … ทนฺธํ เทนฺติ, โน สีฆํ, เตน ภิกฺขุ สนฺทียติ; โส ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ อสกฺกจฺจํ เทนฺติ, โน สกฺกจฺจํ; เตน ภิกฺขุ สนฺทียติ; โส ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ เอวรูโป โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ น อรหติ กุลูปโก โหตุํฯ
“Whoever visits families with the thought: ‘May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.’ If a bhikkhu with such a thought approaches a family and they don’t give, the bhikkhu feels slighted. And they experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, the bhikkhu feels slighted. And they experience pain and sadness because of that. That kind of bhikkhu is not worthy of visiting families.
โย จ โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ เอวํจิตฺโต กุลานิ อุปสงฺกมติ: ‘ตํ กุเตตฺถ ลพฺภา ปรกุเลสุ—
Whoever visits families with the thought: ‘When among other families, how could I possibly think:
เทนฺตุเยว เม, มา นาทํสุ; พหุกญฺเญว เม เทนฺตุ, มา โถกํ; ปณีตญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ลูขํ; สีฆญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ทนฺธํ; สกฺกจฺจญฺเญว เม เทนฺตุ, มา อสกฺกจฺจนฺ'ติฯ ตสฺส เจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน เอวํจิตฺตสฺส กุลานิ อุปสงฺกมโต น เทนฺติ; เตน ภิกฺขุ น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ โถกํ เทนฺติ, โน พหุกํ; เตน ภิกฺขุ น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ ลูขํ เทนฺติ, โน ปณีตํ; เตน ภิกฺขุ น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ ทนฺธํ เทนฺติ, โน สีฆํ; เตน ภิกฺขุ น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ อสกฺกจฺจํ เทนฺติ, โน สกฺกจฺจํ; เตน ภิกฺขุ น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ เอวรูโป โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ อรหติ กุลูปโก โหตุํฯ
“May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.”’ If a bhikkhu with such a thought approaches a family and they don’t give, the bhikkhu doesn’t feel slighted. And they don’t experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, the bhikkhu doesn’t feel slighted. And they don’t experience pain and sadness because of that. That kind of bhikkhu is worthy of visiting families.
กสฺสโป, ภิกฺขเว, เอวํจิตฺโต กุลานิ อุปสงฺกมติ: ‘ตํ กุเตตฺถ ลพฺภา ปรกุเลสุ—
Kassapa visits families with the thought: ‘When among other families, how could I possibly think:
เทนฺตุเยว เม, มา นาทํสุ; พหุกญฺเญว เม เทนฺตุ, มา โถกํ; ปณีตญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ลูขํ; สีฆญฺเญว เม เทนฺตุ, มา ทนฺธํ; สกฺกจฺจญฺเญว เม เทนฺตุ, มา อสกฺกจฺจนฺ'ติฯ ตสฺส เจ, ภิกฺขเว, กสฺสปสฺส เอวํจิตฺตสฺส กุลานิ อุปสงฺกมโต น เทนฺติ; เตน กสฺสโป น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ โถกํ เทนฺติ, โน พหุกํ; เตน กสฺสโป น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ ลูขํ เทนฺติ, โน ปณีตํ; เตน กสฺสโป น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ ทนฺธํ เทนฺติ, โน สีฆํ; เตน กสฺสโป น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ อสกฺกจฺจํ เทนฺติ, โน สกฺกจฺจํ; เตน กสฺสโป น สนฺทียติ; โส น ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทยติฯ กสฺสเปน วา หิ โว, ภิกฺขเว, โอวทิสฺสามิ โย วา ปนสฺส กสฺสปสทิโสฯ โอวทิเตหิ จ ปน โว ตถตฺตาย ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ”ติฯ
“May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.”’ With such a thought, if he approaches a family and they don’t give, he doesn’t feel slighted. And he doesn’t experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, he doesn’t feel slighted. And he doesn’t experience pain and sadness because of that. I will exhort you with the example of Kassapa or someone like him. You should practice accordingly.”
จตุตฺถํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
