| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 16.4
The Related Suttas Collection 16.4
1. කස්සපවග්ග
1. Kassapa
කුලූපකසුත්ත
Visiting Families
සාවත්ථියං විහරති.
At Sāvatthī.
“තං කිං මඤ්ඤථ, භික්ඛවේ, කථංරූපෝ භික්ඛු අරහති කුලූපකෝ හෝතුං, කථංරූපෝ භික්ඛු න අරහති කුලූපකෝ හෝතුන්”ති?
“What do you think, bhikkhus? What kind of bhikkhu is worthy of visiting families? And what kind of bhikkhu is not worthy of visiting families?”
භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා …පේ… භගවා ඒතදවෝච:
“Our teachings are rooted in the Buddha. …” The Buddha said this:
“යෝ හි කෝචි, භික්ඛවේ, භික්ඛු ඒවංචිත්තෝ කුලානි උපසඞ්කමති: ‘දේන්තුයේව මේ, මා නාදංසු; බහුකඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ථෝකං; පණීතඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ලූඛං; සීඝඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා දන්ධං; සක්කච්චඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා අසක්කච්චන්(අ)ති. තස්ස චේ, භික්ඛවේ, භික්ඛුනෝ ඒවංචිත්තස්ස කුලානි උපසඞ්කමතෝ න දේන්ති, තේන භික්ඛු සන්දීයති; සෝ තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ථෝකං දේන්ති, නෝ බහුකං …පේ… ලූඛං දේන්ති, නෝ පණීතං … දන්ධං දේන්ති, නෝ සීඝං, තේන භික්ඛු සන්දීයති; සෝ තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. අසක්කච්චං දේන්ති, නෝ සක්කච්චං; තේන භික්ඛු සන්දීයති; සෝ තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ඒවරූපෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු න අරහති කුලූපකෝ හෝතුං.
“Whoever visits families with the thought: ‘May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.’ If a bhikkhu with such a thought approaches a family and they don’t give, the bhikkhu feels slighted. And they experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, the bhikkhu feels slighted. And they experience pain and sadness because of that. That kind of bhikkhu is not worthy of visiting families.
යෝ ච ඛෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු ඒවංචිත්තෝ කුලානි උපසඞ්කමති: ‘තං කුතේත්ථ ලබ්භා පරකුලේසු—
Whoever visits families with the thought: ‘When among other families, how could I possibly think:
දේන්තුයේව මේ, මා නාදංසු; බහුකඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ථෝකං; පණීතඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ලූඛං; සීඝඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා දන්ධං; සක්කච්චඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා අසක්කච්චන්(අ)ති. තස්ස චේ, භික්ඛවේ, භික්ඛුනෝ ඒවංචිත්තස්ස කුලානි උපසඞ්කමතෝ න දේන්ති; තේන භික්ඛු න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ථෝකං දේන්ති, නෝ බහුකං; තේන භික්ඛු න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ලූඛං දේන්ති, නෝ පණීතං; තේන භික්ඛු න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. දන්ධං දේන්ති, නෝ සීඝං; තේන භික්ඛු න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. අසක්කච්චං දේන්ති, නෝ සක්කච්චං; තේන භික්ඛු න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ඒවරූපෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු අරහති කුලූපකෝ හෝතුං.
“May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.”’ If a bhikkhu with such a thought approaches a family and they don’t give, the bhikkhu doesn’t feel slighted. And they don’t experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, the bhikkhu doesn’t feel slighted. And they don’t experience pain and sadness because of that. That kind of bhikkhu is worthy of visiting families.
කස්සපෝ, භික්ඛවේ, ඒවංචිත්තෝ කුලානි උපසඞ්කමති: ‘තං කුතේත්ථ ලබ්භා පරකුලේසු—
Kassapa visits families with the thought: ‘When among other families, how could I possibly think:
දේන්තුයේව මේ, මා නාදංසු; බහුකඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ථෝකං; පණීතඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා ලූඛං; සීඝඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා දන්ධං; සක්කච්චඤ්ඤේව මේ දේන්තු, මා අසක්කච්චන්(අ)ති. තස්ස චේ, භික්ඛවේ, කස්සපස්ස ඒවංචිත්තස්ස කුලානි උපසඞ්කමතෝ න දේන්ති; තේන කස්සපෝ න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ථෝකං දේන්ති, නෝ බහුකං; තේන කස්සපෝ න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. ලූඛං දේන්ති, නෝ පණීතං; තේන කස්සපෝ න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. දන්ධං දේන්ති, නෝ සීඝං; තේන කස්සපෝ න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. අසක්කච්චං දේන්ති, නෝ සක්කච්චං; තේන කස්සපෝ න සන්දීයති; සෝ න තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. කස්සපේන වා හි වෝ, භික්ඛවේ, ඕවදිස්සාමි යෝ වා පනස්ස කස්සපසදිසෝ. ඕවදිතේහි ච පන වෝ තථත්තාය පටිපජ්ජිතබ්බන්”ති.
“May they give to me, may they not fail to give. May they give a lot, not a little. May they give me fine things, not coarse. May they give quickly, not slowly. May they give carefully, not carelessly.”’ With such a thought, if he approaches a family and they don’t give, he doesn’t feel slighted. And he doesn’t experience pain and sadness because of that. If they give only a little … if they give coarse things … if they give slowly … if they give carelessly, he doesn’t feel slighted. And he doesn’t experience pain and sadness because of that. I will exhort you with the example of Kassapa or someone like him. You should practice accordingly.”
චතුත්ථං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
