Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 35.132

    The Related Suttas Collection 35.132

    13. ගහපතිවග්ග

    13. Householders

    ලෝහිච්චසුත්ත

    With Lohicca

    ඒකං සමයං ආයස්මා මහාකච්චානෝ අවන්තීසු විහරති මක්කරකතේ අරඤ්ඤකුටිකායං.

    At one time Venerable Mahākaccāna was staying in the land of the Avantis in a wilderness hut near Makkarakaṭa.

    අථ ඛෝ ලෝහිච්චස්ස බ්‍රාහ්මණස්ස සම්බහුලා අන්තේවාසිකා කට්ඨහාරකා මාණවකා යේනායස්මතෝ මහාකච්චානස්ස අරඤ්ඤකුටිකා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා පරිතෝ පරිතෝ කුටිකාය අනුචඞ්කමන්ති අනුවිචරන්ති උච්චාසද්දා මහාසද්දා කානිචි කානිචි සේලේය්‍යකානි කරෝන්ති: “ඉමේ පන මුණ්ඩකා සමණකා ඉබ්භා කණ්හා බන්ධුපාදාපච්චා, ඉමේසං භරතකානං සක්කතා ගරුකතා මානිතා පූජිතා අපචිතා”ති.

    Then several youths, students of the brahmin Lohicca, approached Mahākaccāna’s wilderness hut while collecting firewood. They walked and wandered all around the hut, making a dreadful racket and all kinds of jeers: “These shavelings, fake ascetics, primitives, black spawn from the feet of our kinsman, the Lord! They’re honored, respected, revered, venerated, and esteemed by those who pretend to inherit Vedic culture.”

    අථ ඛෝ ආයස්මා මහාකච්චානෝ විහාරා නික්ඛමිත්වා තේ මාණවකේ ඒතදවෝච: “මා මාණවකා සද්දමකත්ථ; ධම්මං වෝ භාසිස්සාමී”ති.

    And then Mahākaccāna left his dwelling and said to those brahmin students, “Students, stop being so noisy. I will speak to you on the teaching.”

    ඒවං වුත්තේ, තේ මාණවකා තුණ්හී අහේසුං. අථ ඛෝ ආයස්මා මහාකච්චානෝ තේ මාණවකේ ගාථාහි අජ්ඣභාසි:

    When this was said, the students fell silent. Then Mahākaccāna recited these verses for them.

    “සීලුත්තමා පුබ්බතරා අහේසුං, තේ බ්‍රාහ්මණා යේ පුරාණං සරන්ති; ගුත්තානි ද්වාරානි සුරක්ඛිතානි, අහේසුං තේසං අභිභුය්‍ය කෝධං.

    “The brahmins of old championed ethics and remembered the ancient traditions. Their sense doors were guarded, well protected, and they had mastered anger.

    ධම්මේ ච ඣානේ ච රතා අහේසුං, තේ බ්‍රාහ්මණා යේ පුරාණං සරන්ති.

    Those brahmins who remembered the ancient traditions enjoyed virtue and absorption.

    ඉමේ ච වෝක්කම්ම ජපාමසේති, ගෝත්තේන මත්තා විසමං චරන්ති; කෝධාභිභූතා පුථුඅත්තදණ්ඩා, විරජ්ජමානා සතණ්හාතණ්හේසු.

    But these have lost their way. Claiming to recite, they live out of balance, judging everyone by their clan. Mastered by anger, they take up many arms, attacking both the strong and the weak.

    අගුත්තද්වාරස්ස භවන්ති මෝඝා, සුපිනේව ලද්ධං පුරිසස්ස විත්තං; අනාසකා ථණ්ඩිලසායිකා ච, පාතෝ සිනානඤ්ච තයෝ ච වේදා.

    All is vain for someone who doesn’t guard the sense doors, like the wealth a person finds in a dream. Fasting, sleeping on bare ground, bathing at dawn, the three Vedas,

    ඛරාජිනං ජටාපඞ්කෝ, මන්තා සීලබ්බතං තපෝ; කුහනා වඞ්කදණ්ඩා ච, උදකාචමනානි ච; වණ්ණා ඒතේ බ්‍රාහ්මණානං, කතා කිඤ්චික්ඛභාවනා.

    rough hides, dreadlocks, and dirt, hymns, precepts and observances, and fervent austerities, those fake bent staffs, and rinsing with water. These emblems of the brahmins are only used to generate profits.

    චිත්තඤ්ච සුසමාහිතං, විප්පසන්නමනාවිලං; අඛිලං සබ්බභූතේසු, සෝ මග්ගෝ බ්‍රහ්මපත්තියා”ති.

    A mind that’s serene, clear and undisturbed, kind to all creatures: that’s the path to attainment of Brahmā!”

    අථ ඛෝ තේ මාණවකා කුපිතා අනත්තමනා යේන ලෝහිච්චෝ බ්‍රාහ්මණෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ලෝහිච්චං බ්‍රාහ්මණං ඒතදවෝචුං: “යග්ඝේ භවං ජානේය්‍ය, සමණෝ මහාකච්චානෝ බ්‍රාහ්මණානං මන්තේ ඒකංසේන අපවදති, පටික්කෝසතී”ති?

    Then those students, offended and upset, went to the brahmin Lohicca and said to him, “Please, master, you should know this. The ascetic Mahākaccāna condemns and rejects outright the hymns of the brahmins!”

    ඒවං වුත්තේ, ලෝහිච්චෝ බ්‍රාහ්මණෝ කුපිතෝ අහෝසි අනත්තමනෝ. අථ ඛෝ ලෝහිච්චස්ස බ්‍රාහ්මණස්ස ඒතදහෝසි: “න ඛෝ පන මේතං පතිරූපං යෝහං අඤ්ඤදත්ථු මාණවකානංයේව සුත්වා සමණං මහාකච්චානං අක්කෝසේය්‍යං පරිභාසේය්‍යං. යන්නූනාහං උපසඞ්කමිත්වා පුච්ඡේය්‍යන්”ති.

    When they said this, Lohicca was offended and upset. Then he thought, “But it wouldn’t be appropriate for me to abuse or insult the ascetic Mahākaccāna solely because of what I’ve heard from these students. Why don’t I go and ask him about it?”

    අථ ඛෝ ලෝහිච්චෝ බ්‍රාහ්මණෝ තේහි මාණවකේහි සද්ධිං යේනායස්මා මහාකච්චානෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා මහාකච්චානේන සද්ධිං සම්මෝදි.

    Then the brahmin Lohicca together with those students went to Venerable Mahākaccāna and exchanged greetings with him.

    සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ලෝහිච්චෝ බ්‍රාහ්මණෝ ආයස්මන්තං මහාකච්චානං ඒතදවෝච: “ආගමංසු නු ඛ්විධ, භෝ කච්චාන, අම්හාකං සම්බහුලා අන්තේවාසිකා කට්ඨහාරකා මාණවකා”ති?

    When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to him, “Master Kaccāna, did several young students of mine come by here collecting firewood?”

    “ආගමංසු ඛ්විධ තේ, බ්‍රාහ්මණ, සම්බහුලා අන්තේවාසිකා කට්ඨහාරකා මාණවකා”ති.

    “They did, brahmin.”

    “අහු පන භෝතෝ කච්චානස්ස තේහි මාණවකේහි සද්ධිං කෝචිදේව කථාසල්ලාපෝ”ති?

    “But did you have some discussion with them?”

    “අහු ඛෝ මේ, බ්‍රාහ්මණ, තේහි මාණවකේහි සද්ධිං කෝචිදේව කථාසල්ලාපෝ”ති.

    “I did.”

    “යථා කථං පන භෝතෝ කච්චානස්ස තේහි මාණවකේහි සද්ධිං අහෝසි කථාසල්ලාපෝ”ති?

    “But what kind of discussion did you have with them?”

    “ඒවං ඛෝ මේ, බ්‍රාහ්මණ, තේහි මාණවකේහි සද්ධිං අහෝසි කථාසල්ලාපෝ:

    “This is the discussion I had with these students.” And he repeated the verses in full.

    ‘සීලුත්තමා පුබ්බතරා අහේසුං, තේ බ්‍රාහ්මණා යේ පුරාණං සරන්ති; …පේ… අඛිලං සබ්බභූතේසු, සෝ මග්ගෝ බ්‍රහ්මපත්තියා(අ)ති.

    ඒවං ඛෝ මේ, බ්‍රාහ්මණ, තේහි මාණවකේහි සද්ධිං අහෝසි කථාසල්ලාපෝ”ති.

    “‘අගුත්තද්වාරෝ(අ)ති භවං කච්චානෝ ආහ. කිත්තාවතා නු ඛෝ, භෝ කච්චාන, අගුත්තද්වාරෝ හෝතී”ති?

    “Master Kaccāna spoke of someone who doesn’t guard the sense doors. How do you define someone who doesn’t guard the sense doors?”

    “ඉධ, බ්‍රාහ්මණ, ඒකච්චෝ චක්ඛුනා රූපං දිස්වා පියරූපේ රූපේ අධිමුච්චති, අප්පියරූපේ රූපේ බ්‍යාපජ්ජති, අනුපට්ඨිතකායස්සති ච විහරති, පරිත්තචේතසෝ තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං යථාභූතං නප්පජානාති යත්ථස්ස තේ උප්පන්නා පාපකා අකුසලා ධම්මා අපරිසේසා නිරුජ්ඣන්ති.

    “Brahmin, take someone who sees a sight with their eyes. If it’s pleasant they hold on to it, but if it’s unpleasant they dislike it. They live with mindfulness of the body unestablished and their heart restricted. And they don’t truly understand the freedom of heart and freedom by wisdom where those arisen bad, unskillful qualities cease without anything left over.

    සෝතේන සද්දං සුත්වා …

    When they hear a sound with their ears …

    ඝානේන ගන්ධං ඝායිත්වා …

    When they smell an odor with their nose …

    ජිව්හාය රසං සායිත්වා …

    When they taste a flavor with their tongue …

    කායේන ඵෝට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා …

    When they feel a touch with their body …

    මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය පියරූපේ ධම්මේ අධිමුච්චති, අප්පියරූපේ ච ධම්මේ බ්‍යාපජ්ජති, අනුපට්ඨිතකායස්සති ච විහරති, පරිත්තචේතසෝ තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං යථාභූතං නප්පජානාති යත්ථස්ස තේ උප්පන්නා පාපකා අකුසලා ධම්මා අපරිසේසා නිරුජ්ඣන්ති.

    When they know a thought with their mind, if it’s pleasant they hold on to it, but if it’s unpleasant they dislike it. They live with mindfulness of the body unestablished and a limited heart. And they don’t truly understand the freedom of heart and freedom by wisdom where those arisen bad, unskillful qualities cease without anything left over.

    ඒවං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, අගුත්තද්වාරෝ හෝතී”ති.

    That’s how someone doesn’t guard the sense doors.”

    “අච්ඡරියං, භෝ කච්චාන, අබ්භුතං, භෝ කච්චාන. යාවඤ්චිදං භෝතා කච්චානේන අගුත්තද්වාරෝව සමානෝ අගුත්තද්වාරෝති අක්ඛාතෝ.

    “It’s incredible, Master Kaccāna, it’s amazing! How accurately you’ve explained someone whose sense doors are unguarded!

    ‘ගුත්තද්වාරෝ(අ)ති භවං කච්චානෝ ආහ. කිත්තාවතා නු ඛෝ, භෝ කච්චාන, ගුත්තද්වාරෝ හෝතී”ති?

    You also spoke of someone who does guard the sense doors. How do you define someone who does guard the sense doors?”

    “ඉධ, බ්‍රාහ්මණ, භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා පියරූපේ රූපේ නාධිමුච්චති, අප්පියරූපේ රූපේ න බ්‍යාපජ්ජති, උපට්ඨිතකායස්සති ච විහරති, අප්පමාණචේතසෝ තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං යථාභූතං පජානාති යත්ථස්ස තේ උප්පන්නා පාපකා අකුසලා ධම්මා අපරිසේසා නිරුජ්ඣන්ති.

    “Brahmin, take a bhikkhu who sees a sight with their eyes. If it’s pleasant they don’t hold on to it, and if it’s unpleasant they don’t dislike it. They live with mindfulness of the body established and a limitless heart. And they truly understand the freedom of heart and freedom by wisdom where those arisen bad, unskillful qualities cease without anything left over.

    සෝතේන සද්දං සුත්වා …

    When they hear a sound with their ears …

    ඝානේන ගන්ධං ඝායිත්වා …

    When they smell an odor with their nose …

    ජිව්හාය රසං සායිත්වා …

    When they taste a flavor with their tongue …

    කායේන ඵෝට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා …

    When they feel a touch with their body …

    මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය පියරූපේ ධම්මේ නාධිමුච්චති, අප්පියරූපේ ධම්මේ න බ්‍යාපජ්ජති, උපට්ඨිතකායස්සති ච විහරති, අප්පමාණචේතසෝ තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං යථාභූතං පජානාති, යත්ථස්ස තේ උප්පන්නා පාපකා අකුසලා ධම්මා අපරිසේසා නිරුජ්ඣන්ති.

    When they know a thought with their mind, if it’s pleasant they don’t hold on to it, and if it’s unpleasant they don’t dislike it. They live with mindfulness of the body established and a limitless heart. And they truly understand the freedom of heart and freedom by wisdom where those arisen bad, unskillful qualities cease without anything left over.

    ඒවං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, ගුත්තද්වාරෝ හෝතී”ති.

    That’s how someone guards the sense doors.”

    “අච්ඡරියං, භෝ කච්චාන, අබ්භුතං, භෝ කච්චාන. යාවඤ්චිදං භෝතා කච්චානේන ගුත්තද්වාරෝව සමානෝ ගුත්තද්වාරෝති අක්ඛාතෝ. අභික්කන්තං, භෝ කච්චාන; අභික්කන්තං, භෝ කච්චාන. සේය්‍යථාපි, භෝ කච්චාන, නික්කුජ්ජිතං වා උක්කුජ්ජේය්‍ය, පටිච්ඡන්නං වා විවරේය්‍ය, මූළ්හස්ස වා මග්ගං ආචික්ඛේය්‍ය, අන්ධකාරේ වා තේලපජ්ජෝතං ධාරේය්‍ය: ‘චක්ඛුමන්තෝ රූපානි දක්ඛන්තී(අ)ති; ඒවමේවං භෝතා කච්චානේන අනේකපරියායේන ධම්මෝ පකාසිතෝ. ඒසාහං, භෝ කච්චාන, තං භගවන්තං සරණං ගච්ඡාමි, ධම්මඤ්ච, භික්ඛුසඞ්ඝඤ්ච. උපාසකං මං භවං කච්චානෝ ධාරේතු අජ්ජතග්ගේ පාණුපේතං සරණං ගතං.

    “It’s incredible, Master Kaccāna, it’s amazing! How accurately you’ve explained someone whose sense doors are guarded! Excellent, Master Kaccāna! Excellent! As if he were righting the overturned, or revealing the hidden, or pointing out the path to the lost, or lighting a lamp in the dark so people with clear eyes can see what’s there, Master Kaccāna has made the teaching clear in many ways. I go for refuge to the Buddha, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may Master Kaccāna remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.

    යථා ච භවං කච්චානෝ මක්කරකතේ උපාසකකුලානි උපසඞ්කමති; ඒවමේව ලෝහිච්චකුලං උපසඞ්කමතු. තත්ථ යේ මාණවකා වා මාණවිකා වා භවන්තං කච්චානං අභිවාදේස්සන්ති පච්චුට්ඨිස්සන්ති ආසනං වා උදකං වා දස්සන්ති, තේසං තං භවිස්සති දීඝරත්තං හිතාය සුඛායා”ති.

    Please come to my family just as you go to the families of the lay followers in Makkarakaṭa. The brahmin boys and girls there will bow to you, rise in your presence, and give you a seat and water. That will be for their lasting welfare and happiness.”

    නවමං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact