Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๕๖ฯ๔๑
The Related Suttas Collection 56.41
๕ฯ ปปาตวคฺค
5. A Cliff
โลกจินฺตาสุตฺต
Speculation About the World
เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ:
At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground. There the Buddha addressed the bhikkhus:
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อญฺญตโร ปุริโส ราชคหา นิกฺขมิตฺวา ‘โลกจินฺตํ จินฺเตสฺสามี'ติ เยน สุมาคธา โปกฺขรณี เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา สุมาคธาย โปกฺขรณิยา ตีเร นิสีทิ โลกจินฺตํ จินฺเตนฺโตฯ อทฺทสา โข, ภิกฺขเว, โส ปุริโส สุมาคธาย โปกฺขรณิยา ตีเร จตุรงฺคินึ เสนํ ภิสมุฬาลํ ปวิสนฺตํฯ ทิสฺวานสฺส เอตทโหสิ: ‘อุมฺมตฺโตสฺมิ นามาหํ, วิเจโตสฺมิ นามาหํฯ ยํ โลเก นตฺถิ ตํ มยา ทิฏฺฐนฺ'ติฯ
“Once upon a time, bhikkhus, a certain person left Rājagaha, thinking ‘I’ll speculate about the world.’ They went to the Sumāgadhā lotus pond and sat down on the bank speculating about the world. Then that person saw an army of four divisions enter a lotus stalk. When he saw this he thought, ‘I’ve gone mad, really, I’ve lost my mind! I’m seeing things that don’t exist in the world.’
อถ โข โส, ภิกฺขเว, ปุริโส นครํ ปวิสิตฺวา มหาชนกายสฺส อาโรเจสิ: ‘อุมฺมตฺโตสฺมิ นามาหํ, ภนฺเต, วิเจโตสฺมิ นามาหํ, ภนฺเตฯ ยํ โลเก นตฺถิ ตํ มยา ทิฏฺฐนฺ'ติฯ
Then that person entered the city and informed a large crowd, ‘I’ve gone mad, really, I’ve lost my mind! I’m seeing things that don’t exist in the world.’
‘กถํ ปน ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, อุมฺมตฺโต กถํ วิเจโต? กิญฺจ โลเก นตฺถิ ยํ ตยา ทิฏฺฐนฺ'ติ?
‘But how is it that you’re mad? How have you lost your mind? And what have you seen that doesn’t exist in the world?’
‘อิธาหํ, ภนฺเต, ราชคหา นิกฺขมิตฺวา “โลกจินฺตํ จินฺเตสฺสามี”ติ เยน สุมาคธา โปกฺขรณี เตนุปสงฺกมึ; อุปสงฺกมิตฺวา สุมาคธาย โปกฺขรณิยา ตีเร นิสีทึ โลกจินฺตํ จินฺเตนฺโตฯ อทฺทสํ ขฺวาหํ, ภนฺเต, สุมาคธาย โปกฺขรณิยา ตีเร จตุรงฺคินึ เสนํ ภิสมุฬาลํ ปวิสนฺตํฯ เอวํ ขฺวาหํ, ภนฺเต, อุมฺมตฺโต เอวํ วิเจโตฯ อิทญฺจ โลเก นตฺถิ ยํ มยา ทิฏฺฐนฺ'ติฯ
‘Sirs, I left Rājagaha, thinking “I’ll speculate about the world.” I went to the Sumāgadhā lotus pond and sat down on the bank speculating about the world. Then I saw an army of four divisions enter a lotus stalk. That’s why I’m mad, that’s why I’ve lost my mind. And that’s what I’ve seen that doesn’t exist in the world.’
‘ตคฺฆ ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, อุมฺมตฺโต ตคฺฆ วิเจโตฯ อิทญฺจ โลเก นตฺถิ ยํ ตยา ทิฏฺฐนฺ'ติฯ
‘Well, mister, you’re definitely mad, you’ve definitely lost your mind. And you’re seeing things that don’t exist in the world.’
ตํ โข ปน, ภิกฺขเว, โส ปุริโส ภูตํเยว อทฺทส, โน อภูตํฯ ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, เทวาสุรสงฺคาโม สมุปพฺยูโฬฺห อโหสิฯ ตสฺมึ โข ปน, ภิกฺขเว, สงฺคาเม เทวา ชินึสุ, อสุรา ปราชินึสุฯ ปราชิตา จ โข, ภิกฺขเว, อสุรา ภีตา ภิสมุฬาเลน อสุรปุรํ ปวิสึสุ เทวานํเยว โมหยมานาฯ
But what that person saw was in fact real, not unreal. Once upon a time, a battle was fought between the gods and the demons. In that battle the gods won and the demons lost. The defeated and terrified demons entered the citadel of the demons through the lotus stalk only to confuse the gods.
ตสฺมาติห, ภิกฺขเว, มา โลกจินฺตํ จินฺเตถ: ‘สสฺสโต โลโก'ติ วา ‘อสสฺสโต โลโก'ติ วา, ‘อนฺตวา โลโก'ติ วา ‘อนนฺตวา โลโก'ติ วา, ‘ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺ'ติ วา ‘อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺ'ติ วา, ‘โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา'ติ วา ‘น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา'ติ วา, ‘โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา'ติ วา, ‘เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา'ติ วาฯ ตํ กิสฺส เหตุ? เนสา, ภิกฺขเว, จินฺตา อตฺถสํหิตา นาทิพฺรหฺมจริยกา น นิพฺพิทาย น วิราคาย น นิโรธาย น อุปสมาย น อภิญฺญาย น สมฺโพธาย น นิพฺพานาย สํวตฺตติฯ
So bhikkhus, don’t speculate about the world. For example: the cosmos is eternal, or not eternal, or finite, or infinite; the soul and the body are the same thing, or they are different things; after death, a Realized One still exists, or no longer exists, or both still exists and no longer exists, or neither still exists nor no longer exists. Why is that? Because those thoughts aren’t beneficial or relevant to the fundamentals of the spiritual life. They don’t lead to disillusionment, dispassion, cessation, peace, insight, awakening, and Nibbana.
จินฺเตนฺตา โข ตุเมฺห, ภิกฺขเว, ‘อิทํ ทุกฺขนฺ'ติ จินฺเตยฺยาถ …เป… ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา'ติ จินฺเตยฺยาถฯ ตํ กิสฺส เหตุ? เอสา, ภิกฺขเว, จินฺตา อตฺถสํหิตา เอสา อาทิพฺรหฺมจริยกา เอสา นิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย อุปสมาย อภิญฺญาย สมฺโพธาย นิพฺพานาย สํวตฺตติฯ
When you think something up, you should think: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. Why is that? Because those thoughts are beneficial and relevant to the fundamentals of the spiritual life. They lead to disillusionment, dispassion, cessation, peace, insight, awakening, and Nibbana.
ตสฺมาติห, ภิกฺขเว, ‘อิทํ ทุกฺขนฺ'ติ โยโค กรณีโย …เป… ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา'ติ โยโค กรณีโย”ติฯ
That’s why you should practice meditation …”
ปฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]