| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 35.116
The Related Suttas Collection 35.116
12. ලෝකකාමගුණවග්ග
12. The World and the Kinds of Sensual Stimulation
ලෝකන්තගමනසුත්ත
Traveling to the End of the World
“නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී”ති.
“Bhikkhus, I say it’s not possible to know or see or reach the end of the world by traveling. But I also say there’s no making an end of suffering without reaching the end of the world.”
ඉදං වත්වා භගවා උට්ඨායාසනා විහාරං පාවිසි.
When he had spoken, the Blessed One got up from his seat and entered his dwelling.
අථ ඛෝ තේසං භික්ඛූනං අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ ඒතදහෝසි: “ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ: ‘“නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්”ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී(අ)ති. කෝ නු ඛෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජේය්‍යා”ති?
Soon after the Buddha left, those bhikkhus considered, “The Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail. … Who can explain in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha?”
අථ ඛෝ තේසං භික්ඛූනං ඒතදහෝසි: “අයං ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ, සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං. පහෝති චායස්මා ආනන්දෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජිතුං. යන්නූන මයං යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යාම; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාමා”ති.
Then those bhikkhus thought, “This Venerable Ānanda is praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. He is capable of explaining in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha. Let’s go to him, and ask him about this matter.”
අථ ඛෝ තේ භික්ඛූ යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා ආනන්දේන සද්ධිං සම්මෝදිංසු. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝචුං: “ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ ආනන්ද, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ: ‘නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී(අ)ති. තේසං නෝ, ආවුසෝ, අම්හාකං අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ ඒතදහෝසි: ‘ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ—නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමීති. කෝ නු ඛෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජේය්‍යා(අ)ති? තේසං නෝ, ආවුසෝ, අම්හාකං ඒතදහෝසි: ‘අයං ඛෝ, ආවුසෝ, ආයස්මා ආනන්දෝ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ, සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං. පහෝති චායස්මා ආනන්දෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජිතුං. යන්නූන මයං යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යාම; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාමා(අ)ති. විභජතායස්මා ආනන්දෝ”ති.
Then those bhikkhus went to Ānanda and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, they sat down to one side. They told him what had happened, and said, “May Venerable Ānanda please explain this.”
“සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, පුරිසෝ සාරත්ථිකෝ සාරගවේසී සාරපරියේසනං චරමානෝ මහතෝ රුක්ඛස්ස තිට්ඨතෝ සාරවතෝ අතික්කම්මේව, මූලං අතික්කම්මේව, ඛන්ධං සාඛාපලාසේ සාරං පරියේසිතබ්බං මඤ්ඤේය්‍ය;
“Friends, suppose there was a person in need of heartwood. And while wandering in search of heartwood he’d come across a large tree standing with heartwood. But he’d pass over the roots and trunk, imagining that the heartwood should be sought in the branches and leaves.
ඒවං සම්පදමිදං ආයස්මන්තානං සත්ථරි සම්මුඛීභූතේ තං භගවන්තං අතිසිත්වා අම්හේ ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡිතබ්බං මඤ්ඤථ. සෝ හාවුසෝ, භගවා ජානං ජානාති, පස්සං පස්සති—චක්ඛුභූතෝ, ඤාණභූතෝ, ධම්මභූතෝ, බ්‍රහ්මභූතෝ, වත්තා, පවත්තා, අත්ථස්ස නින්නේතා, අමතස්ස දාතා, ධම්මස්සාමී, තථාගතෝ. සෝ චේව පනේතස්ස කාලෝ අහෝසි යං භගවන්තංයේව ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාථ. යථා වෝ භගවා බ්‍යාකරේය්‍ය තථා වෝ ධාරේය්‍යාථා”ති.
Such is the consequence for the venerables. Though you were face to face with the Buddha, you overlooked him, imagining that you should ask me about this matter. For he is the Buddha, who knows and sees. He is vision, he is knowledge, he is the manifestation of principle, he is the manifestation of divinity. He is the teacher, the proclaimer, the elucidator of meaning, the bestower of the deathless, the lord of truth, the Realized One. That was the time to approach the Buddha and ask about this matter. You should have remembered it in line with the Buddha’s answer.”
“අද්ධාවුසෝ ආනන්ද, භගවා ජානං ජානාති, පස්සං පස්සති—චක්ඛුභූතෝ, ඤාණභූතෝ, ධම්මභූතෝ, බ්‍රහ්මභූතෝ, වත්තා, පවත්තා, අත්ථස්ස නින්නේතා, අමතස්ස දාතා, ධම්මස්සාමී, තථාගතෝ. සෝ චේව පනේතස්ස කාලෝ අහෝසි යං භගවන්තංයේව ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාම. යථා නෝ භගවා බ්‍යාකරේය්‍ය තථා නං ධාරේය්‍යාම.
“Certainly he is the Buddha, who knows and sees. He is vision, he is knowledge, he is the manifestation of principle, he is the manifestation of divinity. He is the teacher, the proclaimer, the elucidator of meaning, the bestower of the deathless, the lord of truth, the Realized One. That was the time to approach the Buddha and ask about this matter. We should have remembered it in line with the Buddha’s answer.
අපි චායස්මා ආනන්දෝ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ, සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං. පහෝති චායස්මා ආනන්දෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජිතුං. විභජතායස්මා ආනන්දෝ අගරුං කරිත්වා”ති.
Still, Venerable Ānanda is praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. You are capable of explaining in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha. Please explain this, if it’s no trouble.”
“තේනහාවුසෝ, සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.
“Then listen and apply your mind well, I will speak.”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පච්චස්සෝසුං. ආයස්මා ආනන්දෝ ඒතදවෝච:
“Yes, friend,” they replied. Ānanda said this:
“යං ඛෝ වෝ, ආවුසෝ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ:
“Friends, the Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail:
‘නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී(අ)ති,
‘Bhikkhus, I say it’s not possible to know or see or reach the end of the world by traveling. But I also say there’s no making an end of suffering without reaching the end of the world.’
ඉමස්ස ඛ්වාහං, ආවුසෝ, භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං ආජානාමි.
This is how I understand the detailed meaning of this passage for recitation.
යේන ඛෝ, ආවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී—අයං වුච්චති අරියස්ස විනයේ ලෝකෝ. කේන චාවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී?
Whatever in the world through which you perceive the world and conceive the world is called the world in the training of the Noble One. And through what in the world do you perceive the world and conceive the world?
චක්ඛුනා ඛෝ, ආවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී. සෝතේන ඛෝ, ආවුසෝ … ඝානේන ඛෝ, ආවුසෝ … ජිව්හාය ඛෝ, ආවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී. කායේන ඛෝ, ආවුසෝ … මනේන ඛෝ, ආවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී.
Through the eye in the world you perceive the world and conceive the world. Through the ear … nose … tongue … body … mind in the world you perceive the world and conceive the world.
යේන ඛෝ, ආවුසෝ, ලෝකස්මිං ලෝකසඤ්ඤී හෝති ලෝකමානී—අයං වුච්චති අරියස්ස විනයේ ලෝකෝ.
Whatever in the world through which you perceive the world and conceive the world is called the world in the training of the Noble One.
යං ඛෝ වෝ, ආවුසෝ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ:
When the Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail:
‘නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී(අ)ති,
‘Bhikkhus, I say it’s not possible to know or see or reach the end of the world by traveling. But I also say there’s no making an end of suffering without reaching the end of the world.’
ඉමස්ස ඛ්වාහං, ආවුසෝ, භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස ඒවං විත්ථාරේන අත්ථං ආජානාමි.
That is how I understand the detailed meaning of this summary.
ආකඞ්ඛමානා ච පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ භගවන්තංයේව උපසඞ්කමිත්වා ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාථ. යථා වෝ භගවා බ්‍යාකරෝති තථා නං ධාරේය්‍යාථා”ති.
If you wish, you may go to the Buddha and ask him about this. You should remember it in line with the Buddha’s answer.”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පටිස්සුත්වා උට්ඨායාසනා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවන්තං ඒතදවෝචුං:
“Yes, friend,” replied those bhikkhus. Then they rose from their seats and went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.
“යං ඛෝ නෝ, භන්තේ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ: ‘නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමී(අ)ති. තේසං නෝ, භන්තේ, අම්හාකං අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ ඒතදහෝසි: ‘ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසං උද්දිසිත්වා විත්ථාරේන අත්ථං අවිභජිත්වා උට්ඨායාසනා විහාරං පවිට්ඨෝ—නාහං, භික්ඛවේ, ගමනේන ලෝකස්ස අන්තං ඤාතේය්‍යං, දට්ඨේය්‍යං, පත්තේය්‍යන්ති වදාමි. න ච පනාහං, භික්ඛවේ, අප්පත්වා ලෝකස්ස අන්තං දුක්ඛස්ස අන්තකිරියං වදාමීති. කෝ නු ඛෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජේය්‍යා(අ)ති? තේසං නෝ, භන්තේ, අම්හාකං ඒතදහෝසි: ‘අයං ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ, සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං. පහෝති චායස්මා ආනන්දෝ ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන උද්දේසස්ස උද්දිට්ඨස්ස විත්ථාරේන අත්ථං අවිභත්තස්ස විත්ථාරේන අත්ථං විභජිතුං. යන්නූන මයං යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යාම; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාමා(අ)ති. අථ ඛෝ මයං, භන්තේ, යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමිම්හ; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡිම්හ. තේසං නෝ, භන්තේ, ආයස්මතා ආනන්දේන ඉමේහි ආකාරේහි ඉමේහි පදේහි ඉමේහි බ්‍යඤ්ජනේහි අත්ථෝ විභත්තෝ”ති.
Then they said, “And Ānanda explained the meaning to us in this manner, with these words and phrases.”
“පණ්ඩිතෝ, භික්ඛවේ, ආනන්දෝ; මහාපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, ආනන්දෝ. මඤ්චේපි තුම්හේ, භික්ඛවේ, ඒතමත්ථං පටිපුච්ඡේය්‍යාථ, අහම්පි තං ඒවමේවං බ්‍යාකරේය්‍යං යථා තං ආනන්දේන බ්‍යාකතං. ඒසෝ චේවේතස්ස අත්ථෝ, ඒවඤ්ච නං ධාරේය්‍යාථා”ති.
“Bhikkhus, Ānanda is astute, he has great wisdom. If you came to me and asked this question, I would answer it in exactly the same way as Ānanda. That is what it means, and that’s how you should remember it.”
තතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
