| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๗ฯ๑๕
The Related Suttas Collection 7.15
๒ฯ อุปาสกวคฺค
2. Lay Followers
มานตฺถทฺธสุตฺต
Stuck-Up
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
เตน โข ปน สมเยน มานตฺถทฺโธ นาม พฺราหฺมโณ สาวตฺถิยํ ปฏิวสติฯ โส เนว มาตรํ อภิวาเทติ, น ปิตรํ อภิวาเทติ, น อาจริยํ อภิวาเทติ, น เชฏฺฐภาตรํ อภิวาเทติฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา มหติยา ปริสาย ปริวุโต ธมฺมํ เทเสติฯ
Now at that time a brahmin named Stuck-Up was residing in Sāvatthī. He didn’t bow to his mother or father, his teacher, or his oldest brother. Now, at that time the Buddha was teaching Dhamma, surrounded by a large assembly.
อถ โข มานตฺถทฺธสฺส พฺราหฺมณสฺส เอตทโหสิ: “อยํ โข สมโณ โคตโม มหติยา ปริสาย ปริวุโต ธมฺมํ เทเสติฯ ยนฺนูนาหํ เยน สมโณ โคตโม เตนุปสงฺกเมยฺยํฯ สเจ มํ สมโณ โคตโม อาลปิสฺสติ, อหมฺปิ ตํ อาลปิสฺสามิฯ โน เจ มํ สมโณ โคตโม อาลปิสฺสติ, อหมฺปิ นาลปิสฺสามี”ติฯ
Then Stuck-Up thought, “The ascetic Gotama is teaching Dhamma, surrounded by a large assembly. Why don’t I approach him? If he speaks to me, I’ll speak to him. But if he doesn’t speak, neither will I.”
อถ โข มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตุณฺหีภูโต เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ อถ โข ภควา ตํ นาลปิฯ
Then the brahmin Stuck-Up went up to the Buddha, and stood silently to one side. But the Buddha didn’t speak to him.
อถ โข มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ: “นายํ สมโณ โคตโม กิญฺจิ ชานาตี”ติ ตโตว ปุน นิวตฺติตุกาโม อโหสิฯ
Then Stuck-Up thought, “This ascetic Gotama knows nothing!” And he wanted to go back from there right away.
อถ โข ภควา มานตฺถทฺธสฺส พฺราหฺมณสฺส เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย มานตฺถทฺธํ พฺราหฺมณํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Then the Buddha, knowing what Stuck-Up was thinking, addressed him in verse:
“น มานํ พฺราหฺมณ สาธุ, อตฺถิกสฺสีธ พฺราหฺมณ; เยน อตฺเถน อาคจฺฉิ, ตเมวมนุพฺรูหเย”ติฯ
“It’s not good to foster conceit if you want what’s good for you, brahmin. You should foster the goal which brought you here.”
อถ โข มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ: “จิตฺตํ เม สมโณ โคตโม ชานาตี”ติ ตตฺเถว ภควโต ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวา ภควโต ปาทานิ มุเขน จ ปริจุมฺพติ ปาณีหิ จ ปริสมฺพาหติ, นามญฺจ สาเวติ: “มานตฺถทฺธาหํ, โภ โคตม, มานตฺถทฺธาหํ, โภ โคตมา”ติฯ
Then Stuck-Up thought, “The ascetic Gotama knows my mind!” He bowed with his head at the Buddha’s feet, caressing them and covering them with kisses, and pronounced his name: “Master Gotama, I am Stuck-Up! I am Stuck-Up!”
อถ โข สา ปริสา อพฺภุตวิตฺตชาตา อโหสิ: “อจฺฉริยํ วต โภ, อพฺภุตํ วต โภฯ อยญฺหิ มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ เนว มาตรํ อภิวาเทติ, น ปิตรํ อภิวาเทติ, น อาจริยํ อภิวาเทติ, น เชฏฺฐภาตรํ อภิวาเทติ; อถ จ ปน สมเณ โคตเม เอวรูปํ ปรมนิปจฺจการํ กโรตี”ติฯ
Then that assembly was stunned: “Oh, how incredible, how amazing! This brahmin Stuck-Up doesn’t bow to his mother or father, his teacher, or his oldest brother. Yet he shows such utmost devotion to the ascetic Gotama!”
อถ โข ภควา มานตฺถทฺธํ พฺราหฺมณํ เอตทโวจ: “อลํ, พฺราหฺมณ, อุฏฺเฐหิ, สเก อาสเน นิสีทฯ ยโต เต มยิ จิตฺตํ ปสนฺนนฺ”ติฯ
Then the Buddha said to the brahmin Stuck-Up, “Enough, brahmin. Get up, and take your own seat. For your mind has confidence in me.”
อถ โข มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ สเก อาสเน นิสีทิตฺวา ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Then Stuck-Up took his seat and said to the Buddha:
“เกสุ น มานํ กยิราถ, เกสุ จสฺส สคารโว; กฺยสฺส อปจิตา อสฺสุ, กฺยสฺสุ สาธุ สุปูชิตา”ติฯ
“Regarding whom should you not be conceited? Who should you respect? Who should you esteem? Who is it good to venerate properly?”
“มาตริ ปิตริ จาปิ, อโถ เชฏฺฐมฺหิ ภาตริ; อาจริเย จตุตฺถมฺหิ, เตสุ น มานํ กยิราถ; เตสุ อสฺส สคารโว, ตฺยสฺส อปจิตา อสฺสุ; ตฺยสฺสุ สาธุ สุปูชิตาฯ
“Your mother and father, and also your oldest brother, with teacher as fourth. Regarding these you should not be conceited. They are who you should respect. They are who you should esteem. And they’re who it’s good to venerate properly.
อรหนฺเต สีตีภูเต, กตกิจฺเจ อนาสเว; นิหจฺจ มานํ อถทฺโธ, เต นมเสฺส อนุตฺตเร”ติฯ
And when you’ve humbled conceit,
เอวํ วุตฺเต, มานตฺถทฺโธ พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม …เป… อุปาสกํ มํ ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติฯ
When he had spoken, the brahmin Stuck-Up said to the Buddha, “Excellent, Master Gotama … From this day forth, may Master Gotama remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
