นานาติตฺถิยสาวกสุตฺต

The Disciples of Various Monastics of Other Religions

เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ

So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.

อถ โข สมฺพหุลา นานาติตฺถิยสาวกา เทวปุตฺตา อสโม จ สหลิ จ นีโก จ อาโกฏโก จ เวคพฺภริ จ มาณวคามิโย จ อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เวฬุวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุฯ

Then, late at night, several glorious gods lit up the entire Bamboo Grove. They were Asama, Sahalī, Niṅka, Ākoṭaka, Vetambarī, and Māṇavagāmiya, and all of them were disciples of various monastics of other religions. They went up to the Buddha, bowed, and stood to one side.

เอกมนฺตํ ฐิโต โข อสโม เทวปุตฺโต ปูรณํ กสฺสปํ อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:

Standing to one side, the god Asama recited this verse about Pūraṇa Kassapa in the Buddha’s presence:

“อิธ ฉินฺทิตมาริเต, หตชานีสุ กสฺสโป; น ปาปํ สมนุปสฺสติ, ปุญฺญํ วา ปน อตฺตโน; ส เว วิสฺสาสมาจิกฺขิ, สตฺถา อรหติ มานนนฺ”ติฯ

“In injuring and killing here, in beating and extortion, Kassapa saw no evil, nor any merit for oneself. What he taught should truly be trusted, he’s worthy of esteem as Teacher.”

อถ โข สหลิ เทวปุตฺโต มกฺขลึ โคสาลํ อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:

Then the god Sahalī recited this verse about the bamboo-staffed ascetic Gosāla in the Buddha’s presence:

“ตโปชิคุจฺฉาย สุสํวุตตฺโต, วาจํ ปหาย กลหํ ชเนน; สโมสวชฺชา วิรโต สจฺจวาที, น หิ นูน ตาทิสํ กโรติ ปาปนฺ”ติฯ

“Through fervent mortification in disgust of sin he became well restrained. He gave up arguing with people. Refraining from false speech, he spoke the truth. Surely such a man does no wrong!”

อถ โข นีโก เทวปุตฺโต นิคณฺฐํ นาฏปุตฺตํ อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:

Then the god Niṅka recited this verse about the Jain ascetic of the Ñātika clan in the Buddha’s presence:

“เชคุจฺฉี นิปโก ภิกฺขุ, จาตุยามสุสํวุโต; ทิฏฺฐํ สุตญฺจ อาจิกฺขํ, น หิ นูน กิพฺพิสี สิยา”ติฯ

“Disgusted at sin, an alert bhikkhu, well restrained in the four controls; explaining what is seen and heard: surely he can be no sinner!”

อถ โข อาโกฏโก เทวปุตฺโต นานาติตฺถิเย อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:

Then the god Ākoṭaka recited this verse about various sectarian teachers in the Buddha’s presence:

“ปกุธโก กาติยาโน นิคณฺโฐ, เย จาปิเม มกฺขลิปูรณาเส; คณสฺส สตฺถาโร สามญฺญปฺปตฺตา, น หิ นูน เต สปฺปุริเสหิ ทูเร”ติฯ

“Pakudhaka, Kātiyāna, and Nigaṇṭha, as well as this bamboo-staffed ascetic and Pūraṇa: Teachers of communities, attained ascetics, surely they weren’t far from truly good men!”

อถ โข เวคพฺภริ เทวปุตฺโต อาโกฏกํ เทวปุตฺตํ คาถาย ปจฺจภาสิ:

Then the god Vetambarī replied to the god Ākoṭaka in verse:

“สหาจริเตน ฉโว สิคาโล, น โกตฺถุโก สีหสโม กทาจิ; นคฺโค มุสาวาที คณสฺส สตฺถา, สงฺกสฺสราจาโร น สตํ สริกฺโข”ติฯ

“Though the wretched jackal howls along, it never equals the lion. A naked liar with suspicious conduct, though they teach a community, is not like the good.”

อถ โข มาโร ปาปิมา เพคพฺภรึ เทวปุตฺตํ อนฺวาวิสิตฺวา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:

Then Māra the Wicked took possession of the god Vetambarī and recited this verse in the Buddha’s presence:

“ตโปชิคุจฺฉาย อายุตฺตา, ปาลยํ ปวิเวกิยํ; รูเป จ เย นิวิฏฺฐาเส, เทวโลกาภินนฺทิโน; เต เว สมฺมานุสาสนฺติ, ปรโลกาย มาติยา”ติฯ

“Those dedicated to mortification in disgust of sin, safeguarding their seclusion, attached to form, they rejoice in the heavenly realm. Indeed, those mortals give correct instructions regarding the next world.”

อถ โข ภควา “มาโร อยํ ปาปิมา” อิติ วิทิตฺวา, มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาย ปจฺจภาสิ:

Then the Buddha, knowing that this was Māra the Wicked, replied to him in verse:

“เย เกจิ รูปา อิธ วา หุรํ วา, เย จนฺตลิกฺขสฺมึ ปภาสวณฺณา; สพฺเพว เต เต นมุจิปฺปสตฺถา, อามิสํว มจฺฉานํ วธาย ขิตฺตา”ติฯ

“Whatever forms there are in this world or the world beyond, and those of shining beauty in the sky, all of these you praise, Namuci, like bait tossed out for catching fish.”

อถ โข มาณวคามิโย เทวปุตฺโต ภควนฺตํ อารพฺภ ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ:

Then the god Māṇavagāmiya recited this verse about the Buddha in his presence:

“วิปุโล ราชคหียานํ, คิริ เสฏฺโฐ ปวุจฺจติ; เสโต หิมวตํ เสฏฺโฐ, อาทิจฺโจ อฆคามินํฯ

“Of all the mountains of Rājagaha, Vipula’s said to be the best. Seta is the best of the Himalayan peaks, and the sun, of travelers in space.

สมุทฺโท อุทธินํ เสฏฺโฐ, นกฺขตฺตานํว จนฺทิมา; สเทวกสฺส โลกสฺส, พุทฺโธ อคฺโค ปวุจฺจตี”ติฯ

The ocean is the best of seas, and the moon, of lights that shine at night. But in all the world with its gods, the Buddha is declared foremost.”

นานาติตฺถิยวคฺโค ตติโยฯ

ตสฺสุทฺทานํ

สิโว เขโม จ เสรี จ, ฆฏี ชนฺตุ จ โรหิโต; นนฺโท นนฺทิวิสาโล จ, สุสิโม นานาติตฺถิเยน เต ทสาติฯ

เทวปุตฺตสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ

The Related Suttas Collection on Gods are complete.

Next: ทหรสุตฺต • Daharasutta • Young

The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]

นานาติตฺถิยสาวกสุตฺต

The Disciples of Various Monastics of Other Religions

YOU MAY ALSO LIKE: