| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑ฯ๓๔
The Related Suttas Collection 1.34
๔ฯ สตุลฺลปกายิกวคฺค
4. The Satullapa Group
นสนฺติสุตฺต
There Are None
เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s Monastery.
อถ โข สมฺพหุลา สตุลฺลปกายิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุฯ เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then, late at night, several glorious deities of the Satullapa Group, lighting up the entire Jeta’s Grove, went up to the Buddha, bowed, and stood to one side. Standing to one side, one deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“น สนฺติ กามา มนุเชสุ นิจฺจา, สนฺตีธ กมนียานิ เยสุ พทฺโธ; เยสุ ปมตฺโต อปุนาคมนํ, อนาคนฺตา ปุริโส มจฺจุเธยฺยา”ติฯ
“Among humans there are no sensual pleasures
that are permanent. Here there are sensuous things, bound to which, drunk on which, there’s no coming back. That person doesn’t return herefrom Death’s domain.”
“ฉนฺทชํ อฆํ ฉนฺทชํ ทุกฺขํ, ฉนฺทวินยา อฆวินโย; อฆวินยา ทุกฺขวินโย”ติฯ
“Misery is born of desire; suffering is born of desire; when desire is removed, misery is removed; when misery is removed, suffering is removed.”
“น เต กามา ยานิ จิตฺรานิ โลเก, สงฺกปฺปราโค ปุริสสฺส กาโม; ติฏฺฐนฺติ จิตฺรานิ ตเถว โลเก, อเถตฺถ ธีรา วินยนฺติ ฉนฺทํฯ
“The world’s pretty things aren’t sensual pleasures. Greedy intention is a person’s sensual pleasure. The world’s pretty things stay just as they are, but a wise one removes desire for them.
โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ, สํโยชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย; ตํ นามรูปสฺมิมสชฺชมานํ, อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขาฯ
Give up anger, get rid of conceit, and get past all the fetters. Sufferings don’t torment the one who has nothing, not clinging to name and form.
ปหาสิ สงฺขํ น วิมานมชฺฌคา, อจฺเฉจฺฉิ ตณฺหํ อิธ นามรูเป; ตํ ฉินฺนคนฺถํ อนิฆํ นิราสํ, ปริเยสมานา นาชฺฌคมุํ; เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา, สคฺเคสุ วา สพฺพนิเวสเนสู”ติฯ
Judging’s given up, conceit rejected; craving for name and form is cut off right here. They’ve cut the ties, untroubled,
“ตญฺเจ หิ นาทฺทกฺขุํ ตถาวิมุตฺตํ, (อิจฺจายสฺมา โมฆราชา) เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา; นรุตฺตมํ อตฺถจรํ นรานํ, เย ตํ นมสฺสนฺติ ปสํสิยา เต”ติฯ
“If neither gods nor humans see one freed in this way,” said Venerable Mogharājā, “in this world or the world beyond, are those who revere that supreme person, who lives for the good of mankind,
“ปสํสิยา เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขู, (โมฆราชาติ ภควา) เย ตํ นมสฺสนฺติ ตถาวิมุตฺตํ; อญฺญาย ธมฺมํ วิจิกิจฺฉํ ปหาย, สงฺคาติคา เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขู”ติฯ
“The bhikkhus who revere one freed in this way,” said the Buddha, “are also worthy of praise, Mogharājā. Having understood the teaching
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
