Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 12.60
The Related Suttas Collection 12.60
6. දුක්ඛවග්ග
6. Suffering
නිදානසුත්ත
Sources
ඒකං සමයං භගවා කුරූසු විහරති කම්මාසධම්මං නාම කුරූනං නිගමෝ. අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
At one time the Buddha was staying in the land of the Kurus, near the Kuru town named Kammāsadamma. Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to the Buddha:
“අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. යාව ගම්භීරෝ චායං, භන්තේ, පටිච්චසමුප්පාදෝ ගම්භීරාවභාසෝ ච, අථ ච පන මේ උත්තානකුත්තානකෝ විය ඛායතී”ති.
“It’s incredible, sir! It’s amazing, in that this dependent origination is deep and appears deep, yet to me it seems as plain as can be.”
“මා හේවං, ආනන්ද, මා හේවං, ආනන්ද. ගම්භීරෝ චායං, ආනන්ද, පටිච්චසමුප්පාදෝ ගම්භීරාවභාසෝ ච. ඒතස්ස, ආනන්ද, ධම්මස්ස අනනුබෝධා අප්පටිවේධා ඒවමයං පජා තන්තාකුලකජාතා කුලගණ්ඨිකජාතා මුඤ්ජපබ්බජභූතා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං සංසාරං නාතිවත්තති.
“Not so, Ānanda! Not so, Ānanda! This dependent origination is deep and appears deep. It is because of not understanding and not penetrating this teaching that this population has become tangled like string, knotted like a ball of thread, and matted like rushes and reeds, and it doesn’t escape the places of loss, the bad places, the underworld, transmigration.
උපාදානියේසු, ආනන්ද, ධම්මේසු අස්සාදානුපස්සිනෝ විහරතෝ තණ්හා පවඩ්ඪති. තණ්හාපච්චයා උපාදානං; උපාදානපච්චයා භවෝ; භවපච්චයා ජාති; ජාතිපච්චයා ජරාමරණං සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා සම්භවන්ති. ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයෝ හෝති.
There are things that are prone to being grasped. When you concentrate on the gratification provided by these things, your craving grows. Craving is a condition for grasping. Grasping is a condition for continued existence. Continued existence is a condition for rebirth. Rebirth is a condition for old age and death, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress to come to be. That is how this entire mass of suffering originates.
සේය්යථාපි, ආනන්ද, මහාරුක්ඛෝ. තස්ස යානි චේව මූලානි අධෝගමානි, යානි ච තිරියඞ්ගමානි, සබ්බානි තානි උද්ධං ඕජං අභිහරන්ති. ඒවඤ්හි සෝ, ආනන්ද, මහාරුක්ඛෝ තදාහාරෝ තදුපාදානෝ චිරං දීඝමද්ධානං තිට්ඨේය්ය.
Suppose there was a great tree. And its roots going downwards and across all draw the sap upwards. Fueled and sustained by that, the great tree would stand for a long time.
ඒවමේව ඛෝ, ආනන්ද, උපාදානියේසු ධම්මේසු අස්සාදානුපස්සිනෝ විහරතෝ තණ්හා පවඩ්ඪති. තණ්හාපච්චයා උපාදානං; උපාදානපච්චයා භවෝ …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයෝ හෝති.
In the same way, there are things that are prone to being grasped. When you concentrate on the gratification provided by these things, your craving grows. Craving is a condition for grasping. Grasping is a condition for continued existence. … That is how this entire mass of suffering originates.
උපාදානියේසු, ආනන්ද, ධම්මේසු ආදීනවානුපස්සිනෝ විහරතෝ තණ්හා නිරුජ්ඣති. තණ්හානිරෝධා උපාදානනිරෝධෝ; උපාදානනිරෝධා භවනිරෝධෝ …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස නිරෝධෝ හෝති.
There are things that are prone to being grasped. When you concentrate on the drawbacks of these things, your craving ceases. When craving ceases, grasping ceases. When grasping ceases, continued existence ceases. … That is how this entire mass of suffering ceases.
සේය්යථාපි, ආනන්ද, මහාරුක්ඛෝ. අථ පුරිසෝ ආගච්ඡේය්ය කුද්දාලපිටකං ආදාය. සෝ තං රුක්ඛං මූලේ ඡින්දේය්ය, මූලේ ඡේත්වා පලිඛණේය්ය, පලිඛණිත්වා මූලානි උද්ධරේය්ය අන්තමසෝ උසීරනාළිමත්තානිපි. සෝ තං රුක්ඛං ඛණ්ඩාඛණ්ඩිකං ඡින්දේය්ය. ඛණ්ඩාඛණ්ඩිකං ඡින්දිත්වා ඵාලේය්ය; ඵාලේත්වා සකලිකං සකලිකං කරේය්ය, සකලිකං සකලිකං කරිත්වා වාතාතපේ විසෝසේය්ය, වාතාතපේ විසෝසේත්වා අග්ගිනා ඩහේය්ය, අග්ගිනා ඩහේත්වා මසිං කරේය්ය, මසිං කරිත්වා මහාවාතේ වා ඕඵුණේය්ය, නදියා වා සීඝසෝතාය පවාහේය්ය. ඒවඤ්හි සෝ, ආනන්ද, මහාරුක්ඛෝ උච්ඡින්නමූලෝ අස්ස තාලාවත්ථුකතෝ අනභාවඞ්කතෝ ආයතිං අනුප්පාදධම්මෝ.
Suppose there was a great tree. Then a person comes along with a spade and basket. They’d cut the tree down at the roots, dig them up, and pull them out, down to the fibers and stems. Then they’d split the tree apart, cut up the parts, and chop it into splinters. They’d dry the splinters in the wind and sun, burn them with fire, and reduce them to ashes. Then they’d winnow the ashes in a strong wind, or float them away down a swift stream. In this way the great tree is cut off at the root, made like a palm stump, obliterated, and unable to arise in the future.
ඒවමේව ඛෝ, ආනන්ද, උපාදානියේසු ධම්මේසු ආදීනවානුපස්සිනෝ විහරතෝ තණ්හා නිරුජ්ඣති. තණ්හානිරෝධා උපාදානනිරෝධෝ; උපාදානනිරෝධා භවනිරෝධෝ; භවනිරෝධා ජාතිනිරෝධෝ; ජාතිනිරෝධා ජරාමරණං සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා නිරුජ්ඣන්ති. ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස නිරෝධෝ හෝතී”ති.
In the same way, there are things that are prone to being grasped. When you concentrate on the drawbacks of these things, your craving ceases. When craving ceases, grasping ceases. When grasping ceases, continued existence ceases. When continued existence ceases, rebirth ceases. When rebirth ceases, old age and death, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress cease. That is how this entire mass of suffering ceases.”
දසමං.
දුක්ඛවග්ගෝ ඡට්ඨෝ.
තස්සුද්දානං
පරිවීමංසනුපාදානං, ද්වේ ච සංයෝජනානි ච; මහාරුක්ඛේන ද්වේ වුත්තා, තරුණේන ච සත්තමං; නාමරූපඤ්ච විඤ්ඤාණං, නිදානේන ච තේ දසාති.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]