Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 22.153
The Related Suttas Collection 22.153
15. දිට්ඨිවග්ග
15. Views
නෝචමේසියාසුත්ත
It Might Not Be Mine
සාවත්ථිනිදානං.
At Sāvatthī.
“කිස්මිං නු ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, කිං උපාදාය, කිං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘නෝ චස්සං, නෝ ච මේ සියා, නාභවිස්ස, න මේ භවිස්සතී(අ)”ති?
“Bhikkhus, when what exists, because of grasping what and insisting on what, does the view arise: ‘I might not be, and it might not be mine. I will not be, and it will not be mine’?”
භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා …පේ…
“Our teachings are rooted in the Buddha. …”
“රූපේ ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, රූපං උපාදාය, රූපං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘නෝ චස්සං, නෝ ච මේ සියා, නාභවිස්ස, න මේ භවිස්සතී(අ)ති. වේදනාය සති … සඤ්ඤාය සති … සඞ්ඛාරේසු සති … විඤ්ඤාණේ සති, විඤ්ඤාණං උපාදාය, විඤ්ඤාණං අභිනිවිස්ස, ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘නෝ චස්සං, නෝ ච මේ සියා, නාභවිස්ස, න මේ භවිස්සතී(අ)ති.
“When form exists, because of grasping form and insisting on form, the view arises: ‘I might not be, and it might not be mine. I will not be, and it will not be mine.’ When feeling … perception … choices … consciousness exists, because of grasping consciousness and insisting on consciousness, the view arises: ‘I might not be, and it might not be mine. I will not be, and it will not be mine.’
තං කිං මඤ්ඤථ, භික්ඛවේ, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
What do you think, bhikkhus? Is form permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්ය: ‘නෝ චස්සං, නෝ ච මේ සියා, නාභවිස්ස, න මේ භවිස්සතී(අ)”ති?
“But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would the view arise: ‘I might not be, and it might not be mine. I will not be, and it will not be mine’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
“Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්ය: ‘නෝ චස්සං, නෝ ච මේ සියා, නාභවිස්ස, න මේ භවිස්සතී(අ)”ති?
“But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would the view arise: ‘I might not be, and it might not be mine. I will not be, and it will not be mine’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“ඒවං පස්සං …පේ… නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාතී”ති.
“Seeing this … They understand: ‘… there is no return to any state of existence.’”
චතුත්ථං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]