| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๙ฯ๑๓
The Related Suttas Collection 9.13
๑ฯ วนวคฺค
1. In the Woods
ปากตินฺทฺริยสุตฺต
Undisciplined Faculties
เอกํ สมยํ สมฺพหุลา ภิกฺขู โกสเลสุ วิหรนฺติ อญฺญตรสฺมึ วนสณฺเฑ อุทฺธตา อุนฺนฬา จปลา มุขรา วิกิณฺณวาจา มุฏฺฐสฺสติโน อสมฺปชานา อสมาหิตา วิพฺภนฺตจิตฺตา ปากตินฺทฺริยาฯ
At one time several bhikkhus were staying in the Kosalan lands in a certain forest grove. They were restless, insolent, fickle, scurrilous, loose-tongued, unmindful, lacking situational awareness and immersion, with straying minds and undisciplined faculties.
อถ โข ยา ตสฺมึ วนสณฺเฑ อธิวตฺถา เทวตา เตสํ ภิกฺขูนํ อนุกมฺปิกา อตฺถกามา เต ภิกฺขู สํเวเชตุกามา เยน เต ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เต ภิกฺขู คาถาหิ อชฺฌภาสิ:
The deity haunting that forest had compassion for those bhikkhus, and wanted what’s best for them. So they approached those bhikkhus wanting to stir them up, and addressed them in verse:
“สุขชีวิโน ปุเร อาสุํ, ภิกฺขู โคตมสาวกา; อนิจฺฉา ปิณฺฑเมสนา, อนิจฺฉา สยนาสนํ; โลเก อนิจฺจตํ ญตฺวา, ทุกฺขสฺสนฺตํ อกํสุ เตฯ
“The bhikkhus used to live happily, as disciples of Gotama. Desireless they sought alms; desireless they used their lodgings. Knowing that the world was impermanent they made an end of suffering.
ทุปฺโปสํ กตฺวา อตฺตานํ, คาเม คามณิกา วิย; ภุตฺวา ภุตฺวา นิปชฺชนฺติ, ปราคาเรสุ มุจฺฉิตาฯ
But now they’ve made themselves hard to look after, like chiefs in a village. They eat and eat and then lie down, unconscious in the homes of others.
สงฺฆสฺส อญฺชลึ กตฺวา, อิเธกจฺเจ วทามหํ; อปวิทฺธา อนาถา เต, ยถา เปตา ตเถว เตฯ
Having raised my joined palms to the Saṅgha, I speak here only about certain people. They’re rejects, with no protector, just like those who have passed away.
เย โข ปมตฺตา วิหรนฺติ, เต เม สนฺธาย ภาสิตํ; เย อปฺปมตฺตา วิหรนฺติ, นโม เตสํ กโรมหนฺ”ติฯ
I’m speaking about those who live negligently. To those who live diligently I pay homage.”
อถ โข เต ภิกฺขู ตาย เทวตาย สํเวชิตา สํเวคมาปาทุนฺติฯ
Impelled by that deity, those bhikkhus were struck with a sense of urgency.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
