| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๓ฯ๑๒
The Related Suttas Collection 3.12
๒ฯ ทุติยวคฺค
2. Childless
ปญฺจราชสุตฺต
Five Kings
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
เตน โข ปน สมเยน ปญฺจนฺนํ ราชูนํ ปเสนทิปมุขานํ ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิตานํ สมงฺคีภูตานํ ปริจารยมานานํ อยมนฺตรากถา อุทปาทิ: “กึ นุ โข กามานํ อคฺคนฺ”ติ?
Now at that time five kings headed by Pasenadi were amusing themselves, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation, and this discussion came up among them: “What’s the best of sensual pleasures?”
ตเตฺรกจฺเจ เอวมาหํสุ: “รูปา กามานํ อคฺคนฺ”ติฯ
Some of them said, “Sights are the best of sensual pleasures!”
เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: “สทฺทา กามานํ อคฺคนฺ”ติฯ
Others said, “Sounds are best!”
เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: “คนฺธา กามานํ อคฺคนฺ”ติฯ
Others said, “Smells are best!”
เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: “รสา กามานํ อคฺคนฺ”ติฯ
Others said, “Tastes are best!”
เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: “โผฏฺฐพฺพา กามานํ อคฺคนฺ”ติฯ
Others said, “Touches are best!”
ยโต โข เต ราชาโน นาสกฺขึสุ อญฺญมญฺญํ สญฺญาเปตุํฯ อถ โข ราชา ปเสนทิ โกสโล เต ราชาโน เอตทโวจ: “อายาม, มาริสา, เยน ภควา เตนุปสงฺกมิสฺสาม; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตมตฺถํ ปฏิปุจฺฉิสฺสามฯ ยถา โน ภควา พฺยากริสฺสติ ตถา นํ ธาเรสฺสามา”ติฯ
Since those kings were unable to persuade each other, King Pasenadi said to them, “Come, good sirs, let’s go to the Buddha and ask him about this. As he answers, so we’ll remember it.”
“เอวํ, มาริสา”ติ โข เต ราชาโน รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส ปจฺจโสฺสสุํฯ
“Yes, dear sir,” replied those kings.
อถ โข เต ปญฺจ ราชาโน ปเสนทิปมุขา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ราชา ปเสนทิ โกสโล ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อิธ, ภนฺเต, อมฺหากํ ปญฺจนฺนํ ราชูนํ ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิตานํ สมงฺคีภูตานํ ปริจารยมานานํ อยมนฺตรากถา อุทปาทิ: ‘กึ นุ โข กามานํ อคฺคนฺ'ติ? เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: ‘รูปา กามานํ อคฺคนฺ'ติฯ เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: ‘สทฺทา กามานํ อคฺคนฺ'ติฯ เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: ‘คนฺธา กามานํ อคฺคนฺ'ติฯ เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: ‘รสา กามานํ อคฺคนฺ'ติฯ เอกจฺเจ เอวมาหํสุ: ‘โผฏฺฐพฺพา กามานํ อคฺคนฺ'ติฯ กึ นุ โข, ภนฺเต, กามานํ อคฺคนฺ”ติ?
Then those five kings headed by Pasenadi went to the Buddha, bowed, and sat down to one side. King Pasenadi reported their conversation to the Buddha, and said, “Sir, what’s the best of sensual pleasures?”
“มนาปปริยนฺตํ ขฺวาหํ, มหาราช, ปญฺจสุ กามคุเณสุ อคฺคนฺติ วทามิฯ เตว, มหาราช, รูปา เอกจฺจสฺส มนาปา โหนฺติ, เตว รูปา เอกจฺจสฺส อมนาปา โหนฺติฯ เยหิ จ โย รูเปหิ อตฺตมโน โหติ ปริปุณฺณสงฺกปฺโป, โส เตหิ รูเปหิ อญฺญํ รูปํ อุตฺตริตรํ วา ปณีตตรํ วา น ปตฺเถติฯ เต ตสฺส รูปา ปรมา โหนฺติฯ เต ตสฺส รูปา อนุตฺตรา โหนฺติฯ
“Great king, which kind of sensual stimulation is best is defined by which is most agreeable, I say. The very same sights that are agreeable to some are disagreeable to others. When you’re happy with certain sights, as you’ve got all you wished for, you don’t want any other sight that’s better or finer. For you, those sights are perfect and supreme.
เตว, มหาราช, สทฺทา เอกจฺจสฺส มนาปา โหนฺติ, เตว สทฺทา เอกจฺจสฺส อมนาปา โหนฺติฯ เยหิ จ โย สทฺเทหิ อตฺตมโน โหติ ปริปุณฺณสงฺกปฺโป, โส เตหิ สทฺเทหิ อญฺญํ สทฺทํ อุตฺตริตรํ วา ปณีตตรํ วา น ปตฺเถติฯ เต ตสฺส สทฺทา ปรมา โหนฺติฯ เต ตสฺส สทฺทา อนุตฺตรา โหนฺติฯ เตว, มหาราช, คนฺธา เอกจฺจสฺส มนาปา โหนฺติ, เตว คนฺธา เอกจฺจสฺส อมนาปา โหนฺติฯ เยหิ จ โย คนฺเธหิ อตฺตมโน โหติ ปริปุณฺณสงฺกปฺโป, โส เตหิ คนฺเธหิ อญฺญํ คนฺธํ อุตฺตริตรํ วา ปณีตตรํ วา น ปตฺเถติฯ เต ตสฺส คนฺธา ปรมา โหนฺติฯ เต ตสฺส คนฺธา อนุตฺตรา โหนฺติฯ เตว, มหาราช, รสา เอกจฺจสฺส มนาปา โหนฺติ, เตว รสา เอกจฺจสฺส อมนาปา โหนฺติฯ เยหิ จ โย รเสหิ อตฺตมโน โหติ ปริปุณฺณสงฺกปฺโป, โส เตหิ รเสหิ อญฺญํ รสํ อุตฺตริตรํ วา ปณีตตรํ วา น ปตฺเถติฯ เต ตสฺส รสา ปรมา โหนฺติฯ เต ตสฺส รสา อนุตฺตรา โหนฺติฯ เตว, มหาราช, โผฏฺฐพฺพา เอกจฺจสฺส มนาปา โหนฺติ, เตว โผฏฺฐพฺพา เอกจฺจสฺส อมนาปา โหนฺติฯ เยหิ จ โย โผฏฺฐพฺเพหิ อตฺตมโน โหติ ปริปุณฺณสงฺกปฺโป, โส เตหิ โผฏฺฐพฺเพหิ อญฺญํ โผฏฺฐพฺพํ อุตฺตริตรํ วา ปณีตตรํ วา น ปตฺเถติฯ เต ตสฺส โผฏฺฐพฺพา ปรมา โหนฺติฯ เต ตสฺส โผฏฺฐพฺพา อนุตฺตรา โหนฺตี”ติฯ
The very same sounds … smells … tastes … touches that are agreeable to some are disagreeable to others. When you’re happy with certain touches, as you’ve got all you wished for, you don’t want any other touch that’s better or finer. For you, those touches are perfect and supreme.”
เตน โข ปน สมเยน จนฺทนงฺคลิโก อุปาสโก ตสฺสํ ปริสายํ นิสินฺโน โหติฯ อถ โข จนฺทนงฺคลิโก อุปาสโก อุฏฺฐายาสนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา เยน ภควา เตนญฺชลึ ปณาเมตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ: “ปฏิภาติ มํ, ภควา, ปฏิภาติ มํ, สุคตา”ติฯ
Now at that time the lay follower Candanaṅgalika was sitting in that assembly. Then he got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha, and said, “I feel inspired to speak, Blessed One! I feel inspired to speak, Holy One!”
“ปฏิภาตุ ตํ, จนฺทนงฺคลิกา”ติ ภควา อโวจฯ
“Then speak as you feel inspired,” said the Buddha.
อถ โข จนฺทนงฺคลิโก อุปาสโก ภควโต สมฺมุขา ตทนุรูปาย คาถาย อภิตฺถวิ:
Then the lay follower Candanaṅgalika extolled the Buddha in his presence with an appropriate verse:
“ปทุมํ ยถา โกกนทํ สุคนฺธํ, ปาโต สิยา ผุลฺลมวีตคนฺธํ; องฺคีรสํ ปสฺส วิโรจมานํ, ตปนฺตมาทิจฺจมิวนฺตลิกฺเข”ติฯ
“Like a fragrant pink lotus that blooms in the morning, its fragrance unfaded—see Aṅgīrasa shine, bright as the sun in the sky!”
อถ โข เต ปญฺจ ราชาโน จนฺทนงฺคลิกํ อุปาสกํ ปญฺจหิ อุตฺตราสงฺเคหิ อจฺฉาเทสุํฯ อถ โข จนฺทนงฺคลิโก อุปาสโก เตหิ ปญฺจหิ อุตฺตราสงฺเคหิ ภควนฺตํ อจฺฉาเทสีติฯ
Then those five kings clothed Candanaṅgalika with five upper robes. And Candanaṅgalika in turn endowed the Buddha with those robes.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
