Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 8.7

    The Related Suttas Collection 8.7

    1. වඞ්ගීසවග්ග

    1. With Vaṅgīsa

    පවාරණාසුත්ත

    The Invitation to Admonish

    ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති පුබ්බාරාමේ මිගාරමාතුපාසාදේ මහතා භික්ඛුසඞ්ඝේන සද්ධිං පඤ්චමත්තේහි භික්ඛුසතේහි සබ්බේහේව අරහන්තේහි. තේන ඛෝ පන සමයේන භගවා තදහුපෝසථේ පන්නරසේ පවාරණාය භික්ඛුසඞ්ඝපරිවුතෝ අබ්භෝකාසේ නිසින්නෝ හෝති.

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother, together with a large Saṅgha of around five hundred monks, all of whom were perfected ones. Now, at that time it was the Uposatha day—the full moon on the fifteenth day—and the Buddha was sitting in the open surrounded by the Saṅgha of monks for the invitation to admonish.

    අථ ඛෝ භගවා තුණ්හීභූතං භික්ඛුසඞ්ඝං අනුවිලෝකේත්වා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “හන්ද දානි, භික්ඛවේ, පවාරේමි වෝ. න ච මේ කිඤ්චි ගරහථ කායිකං වා වාචසිකං වා”ති.

    Then the Buddha looked around the Saṅgha of monks, who were silent. He addressed them: “Come now, monks, I invite you all: Is there anything I’ve done by way of body or speech that you would criticize?”

    ඒවං වුත්තේ, ආයස්මා සාරිපුත්තෝ උට්ඨායාසනා ඒකංසං උත්තරාසඞ්ගං කරිත්වා යේන භගවා තේනඤ්ජලිං පණාමේත්වා භගවන්තං ඒතදවෝච: “න ඛෝ මයං, භන්තේ, භගවතෝ කිඤ්චි ගරහාම කායිකං වා වාචසිකං වා. භගවා හි, භන්තේ, අනුප්පන්නස්ස මග්ගස්ස උප්පාදේතා, අසඤ්ජාතස්ස මග්ගස්ස සඤ්ජනේතා, අනක්ඛාතස්ස මග්ගස්ස අක්ඛාතා, මග්ගඤ්ඤූ මග්ගවිදූ මග්ගකෝවිදෝ. මග්ගානුගා ච, භන්තේ, ඒතරහි සාවකා විහරන්ති පච්ඡා සමන්නාගතා; අහඤ්ච ඛෝ, භන්තේ, භගවන්තං පවාරේමි. න ච මේ භගවා කිඤ්චි ගරහති කායිකං වා වාචසිකං වා”ති.

    When he had spoken, Venerable Sāriputta got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha, and said: “There is nothing, sir, that you’ve done by way of body or speech that we would criticize. For the Blessed One gave rise to the unarisen path, gave birth to the unborn path, and explained the unexplained path. He is the knower of the path, the discoverer of the path, the expert on the path. And now the disciples live following the path; they acquire it later. And sir, I invite the Blessed One. Is there anything I’ve done by way of body or speech that you would criticize?”

    “න ඛ්වාහං තේ, සාරිපුත්ත, කිඤ්චි ගරහාමි කායිකං වා වාචසිකං වා. පණ්ඩිතෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, මහාපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, පුථුපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, හාසපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, ජවනපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, තික්ඛපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, නිබ්බේධිකපඤ්ඤෝ ත්වං, සාරිපුත්ත. සේය්‍යථාපි, සාරිපුත්ත, රඤ්ඤෝ චක්කවත්තිස්ස ජේට්ඨපුත්තෝ පිතරා පවත්තිතං චක්කං සම්මදේව අනුප්පවත්තේති; ඒවමේව ඛෝ ත්වං, සාරිපුත්ත, මයා අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං සම්මදේව අනුප්පවත්තේසී”ති.

    “There is nothing, Sāriputta, that you’ve done by way of body or speech that I would criticize. Sāriputta, you are astute. You have great wisdom, widespread wisdom, laughing wisdom, swift wisdom, sharp wisdom, penetrating wisdom. A wheel-turning monarch’s oldest son rightly keeps wielding the power set in motion by his father. In the same way, Sāriputta rightly keeps rolling the supreme Wheel of Dhamma that was rolled forth by me.”

    “නෝ චේ කිර මේ, භන්තේ, භගවා කිඤ්චි ගරහති කායිකං වා වාචසිකං වා. ඉමේසං පන, භන්තේ, භගවා පඤ්චන්නං භික්ඛුසතානං න කිඤ්චි ගරහති කායිකං වා වාචසිකං වා”ති.

    “Since it seems I have done nothing worthy of the Blessed One’s criticism, is there anything these five hundred monks have done by way of body or speech that you would criticize?”

    “ඉමේසම්පි ඛ්වාහං, සාරිපුත්ත, පඤ්චන්නං භික්ඛුසතානං න කිඤ්චි ගරහාමි කායිකං වා වාචසිකං වා. ඉමේසඤ්හි, සාරිපුත්ත, පඤ්චන්නං භික්ඛුසතානං සට්ඨි භික්ඛූ තේවිජ්ජා, සට්ඨි භික්ඛූ ඡළභිඤ්ඤා, සට්ඨි භික්ඛූ උභතෝභාගවිමුත්තා, අථ ඉතරේ පඤ්ඤාවිමුත්තා”ති.

    “There is nothing, Sāriputta, that these five hundred monks have done by way of body or speech that I would criticize. For of these five hundred monks, sixty have the three knowledges, sixty have the six direct knowledges, sixty are freed both ways, and the rest are freed by wisdom.”

    අථ ඛෝ ආයස්මා වඞ්ගීසෝ උට්ඨායාසනා ඒකංසං උත්තරාසඞ්ගං කරිත්වා යේන භගවා තේනඤ්ජලිං පණාමේත්වා භගවන්තං ඒතදවෝච: “පටිභාති මං, භගවා, පටිභාති මං, සුගතා”ති.

    Then Venerable Vaṅgīsa got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha, and said, “I feel inspired to speak, Blessed One! I feel inspired to speak, Holy One!”

    “පටිභාතු තං, වඞ්ගීසා”ති භගවා අවෝච.

    “Then speak as you feel inspired,” said the Buddha.

    අථ ඛෝ ආයස්මා වඞ්ගීසෝ භගවන්තං සම්මුඛා සාරුප්පාහි ගාථාහි අභිත්ථවි:

    Then Vaṅgīsa extolled the Buddha in his presence with fitting verses:

    “අජ්ජ පන්නරසේ විසුද්ධියා, භික්ඛූ පඤ්චසතා සමාගතා; සංයෝජනබන්ධනච්ඡිදා, අනීඝා ඛීණපුනබ්භවා ඉසී.

    “Today, on the Uposatha day of the fifteenth, five hundred monks have gathered together to purify their precepts. These untroubled sages have cut off their fetters and bonds, they will not be reborn again.

    චක්කවත්තී යථා රාජා, අමච්චපරිවාරිතෝ; සමන්තා අනුපරියේති, සාගරන්තං මහිං ඉමං.

    Just as a wheel-turning monarch surrounded by ministers travels all around this land that’s girt by sea.

    ඒවං විජිතසඞ්ගාමං, සත්ථවාහං අනුත්තරං; සාවකා පයිරුපාසන්ති, තේවිජ්ජා මච්චුහායිනෝ.

    So disciples with the three knowledges, conquerors of death, revere the winner of the battle, the unsurpassed caravan leader.

    සබ්බේ භගවතෝ පුත්තා, පලාපේත්ථ න විජ්ජති; තණ්හාසල්ලස්ස හන්තාරං, වන්දේ ආදිච්චබන්ධුනන්”ති.

    All are sons of the Blessed One—there is no rubbish here. I bow to the kinsman of the Sun, destroyer of the dart of craving.”





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact