Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 4.13

    The Related Suttas Collection 4.13

    2. දුතියවග්ග

    2. Rule

    සකලිකසුත්ත

    A Splinter

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති මද්දකුච්ඡිස්මිං මිගදායේ.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha in the Maddakucchi deer park.

    තේන ඛෝ පන සමයේන භගවතෝ පාදෝ සකලිකාය ඛතෝ හෝති, භුසා සුදං භගවතෝ වේදනා වත්තන්ති සාරීරිකා දුක්ඛා තිබ්බා ඛරා කටුකා අසාතා අමනාපා. තා සුදං භගවා සතෝ සම්පජානෝ අධිවාසේති අවිහඤ්ඤමානෝ. අථ ඛෝ භගවා චතුග්ගුණං සඞ්ඝාටිං පඤ්ඤපේත්වා දක්ඛිණේන පස්සේන සීහසේය්‍යං කප්පේසි පාදේ පාදං අච්චාධාය සතෝ සම්පජානෝ.

    Now at that time the Buddha’s foot had been cut by a splinter. The Buddha was stricken by harrowing pains; physical feelings that were painful, sharp, severe, acute, unpleasant, and disagreeable. But he endured unbothered, with mindfulness and situational awareness. And then he spread out his outer robe folded in four and laid down in the lion’s posture—on the right side, placing one foot on top of the other—mindful and aware.

    අථ ඛෝ මාරෝ පාපිමා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි:

    Then Māra the Wicked went up to the Buddha and addressed him in verse:

    “මන්දියා නු ඛෝ සේසි උදාහු කාවේය්‍යමත්තෝ, අත්ථා නු තේ සම්පචුරා න සන්ති; ඒකෝ විවිත්තේ සයනාසනම්හි, නිද්දාමුඛෝ කිමිදං සෝප්පසේ වා”ති.

    “Are you feeble that you lie down? Or are you drunk on poetry? Don’t you have all that you need? Alone in a secluded lodging, why this sleeping, sleepyhead?”

    “න මන්දියා සයාමි නාපි කාවේය්‍යමත්තෝ, අත්ථං සමේච්චාහමපේතසෝකෝ; ඒකෝ විවිත්තේ සයනාසනම්හි, සයාමහං සබ්බභූතානුකම්පී.

    “I’m not feeble that I lie down, nor am I drunk on poetry. Having reached the goal, I’m rid of sorrow. Alone in a secluded lodging, I lie down full of compassion for all living creatures.

    යේසම්පි සල්ලං උරසි පවිට්ඨං, මුහුං මුහුං හදයං වේධමානං; තේපීධ සෝප්පං ලභරේ සසල්ලා, තස්මා අහං න සුපේ වීතසල්ලෝ.

    Even those with a dart stuck in the breast, piercing the heart again and again, are able to get some sleep. So why not I, whose dart is drawn out?

    ජග්ගං න සඞ්කේ නපි භේමි සෝත්තුං, රත්තින්දිවා නානුතපන්ති මාමං; හානිං න පස්සාමි කුහිඤ්චි ලෝකේ, තස්මා සුපේ සබ්බභූතානුකම්පී”ති.

    I don’t lie awake tense, nor do I fear to sleep. The days and nights don’t disturb me, as I see no decline for myself in the world. That’s why I lie down full of compassion for all living creatures.”

    අථ ඛෝ මාරෝ පාපිමා “ජානාති මං භගවා, ජානාති මං සුගතෝ”ති දුක්ඛී දුම්මනෝ තත්ථේවන්තරධායීති.

    Then Māra the Wicked, thinking, “The Buddha knows me! The Holy One knows me!” miserable and sad, vanished right there.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact