| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๔ฯ๒๒
The Related Suttas Collection 4.22
๓ฯ ตติยวคฺค
3. Māra
สมิทฺธิสุตฺต
With Samiddhi
เอกํ สมยํ ภควา สกฺเกสุ วิหรติ สิลาวติยํฯ
At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans near Silāvatī.
เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา สมิทฺธิ ภควโต อวิทูเร อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหรติฯ อถ โข อายสฺมโต สมิทฺธิสฺส รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส เอวํ เจตโส ปริวิตกฺโก อุทปาทิ: “ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยสฺส เม สตฺถา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธฯ ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยฺวาหํ เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิโตฯ ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยสฺส เม สพฺรหฺมจาริโน สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา”ติฯ
Now at that time Venerable Samiddhi was meditating not far from the Buddha, diligent, keen, and resolute. Then as Venerable Samiddhi was in private retreat this thought came to his mind, “I’m so fortunate, so very fortunate, to have a teacher who is a perfected one, a fully awakened Buddha! I’m so fortunate, so very fortunate, to have gone forth in a teaching and training so well explained! I’m so fortunate, so very fortunate, to have spiritual companions who are ethical and of good character.”
อถ โข มาโร ปาปิมา อายสฺมโต สมิทฺธิสฺส เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย เยนายสฺมา สมิทฺธิ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมโต สมิทฺธิสฺส อวิทูเร มหนฺตํ ภยเภรวํ สทฺทมกาสิ, อปิสฺสุทํ ปถวี มญฺเญ อุนฺทฺรียติฯ
And then Māra the Wicked, knowing what Samiddhi was thinking, went up to him and made a terrifyingly loud noise close by him. It seemed as if the earth was shattering.
อถ โข อายสฺมา สมิทฺธิ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน อายสฺมา สมิทฺธิ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อิธาหํ, ภนฺเต, ภควโต อวิทูเร อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหรามิฯ ตสฺส มยฺหํ, ภนฺเต, รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส เอวํ เจตโส ปริวิตกฺโก อุทปาทิ: ‘ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยสฺส เม สตฺถา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธฯ ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยฺวาหํ เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิโตฯ ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, ยสฺส เม สพฺรหฺมจาริโน สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา'ติฯ ตสฺส มยฺหํ, ภนฺเต, อวิทูเร มหาภยเภรวสทฺโท อโหสิ, อปิสฺสุทํ ปถวี มญฺเญ อุนฺทฺรียตี”ติฯ “เนสา, สมิทฺธิ, ปถวี อุนฺทฺรียติฯ มาโร เอโส ปาปิมา ตุยฺหํ วิจกฺขุกมฺมาย อาคโตฯ คจฺฉ ตฺวํ, สมิทฺธิ, ตตฺเถว อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหราหี”ติฯ
Then Samiddhi went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened. The Buddha said, “Samiddhi, that’s not the earth shattering. That’s Māra the Wicked come to pull the wool over your eyes! Go back to that same place, Samiddhi, and meditate, diligent, keen, and resolute.”
“เอวํ, ภนฺเต”ติ โข อายสฺมา สมิทฺธิ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา อุฏฺฐายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิฯ
“Yes, sir,” replied Samiddhi. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.
ทุติยมฺปิ โข อายสฺมา สมิทฺธิ ตตฺเถว อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหาสิฯ ทุติยมฺปิ โข อายสฺมโต สมิทฺธิสฺส รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส …เป… ทุติยมฺปิ โข มาโร ปาปิมา อายสฺมโต สมิทฺธิสฺส เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย …เป… อปิสฺสุทํ ปถวี มญฺเญ อุนฺทฺรียติฯ
And for a second time Samiddhi was meditating in that same place, diligent, ardent, and resolute. And for a second time he had the same thought … and Māra made an earth-shattering noise.
อถ โข อายสฺมา สมิทฺธิ มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Then Samiddhi addressed Māra the Wicked One in verse:
“สทฺธายาหํ ปพฺพชิโต, อคารสฺมา อนคาริยํ; สติ ปญฺญา จ เม พุทฺธา, จิตฺตญฺจ สุสมาหิตํ; กามํ กรสฺสุ รูปานิ, เนว มํ พฺยาธยิสฺสสี”ติฯ
“I went forth out of faith from the lay life to homelessness. My mindfulness and wisdom are mature, my mind is serene in immersion. Make whatever illusions you want, it won’t bother me.”
อถ โข มาโร ปาปิมา “ชานาติ มํ สมิทฺธิ ภิกฺขู”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ
Then Māra the Wicked, thinking, “The bhikkhu Samiddhi knows me!” miserable and sad, vanished right there.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
