Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๔๒ฯ๘
The Related Suttas Collection 42.8
๑ฯ คามณิวคฺค
1. Chiefs
สงฺขธมสุตฺต
A Horn Blower
เอกํ สมยํ ภควา นาฬนฺทายํ วิหรติ ปาวาริกมฺพวเนฯ
At one time the Buddha was staying near Nāḷandā in Pāvārika’s mango grove.
อถ โข อสิพนฺธกปุตฺโต คามณิ นิคณฺฐสาวโก เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อสิพนฺธกปุตฺตํ คามณึ ภควา เอตทโวจ: “กถํ นุ โข, คามณิ, นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต สาวกานํ ธมฺมํ เทเสตี”ติ?
Then Asibandhaka’s son the chief, who was a disciple of the Jains, went up to the Buddha, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Chief, how does the Jain ascetic of the Ñātika clan teach his disciples?”
“เอวํ โข, ภนฺเต, นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต สาวกานํ ธมฺมํ เทเสติ: ‘โย โกจิ ปาณํ อติปาเตติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ อทินฺนํ อาทิยติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ กาเมสุ มิจฺฉา จรติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ มุสา ภณติ สพฺโพ, โส อาปายิโก เนรยิโกฯ ยํพหุลํ ยํพหุลํ วิหรติ, เตน เตน นียตี'ติฯ เอวํ โข, ภนฺเต, นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต สาวกานํ ธมฺมํ เทเสตี”ติฯ
“Sir, this is how the Jain Ñātika teaches his disciples: ‘Everyone who kills a living creature, steals, commits sexual misconduct, or lies goes to a place of loss, to hell. You’re led on by what you usually live by.’ This is how the Jain Ñātika teaches his disciples.”
“‘ยํพหุลํ ยํพหุลญฺจ, คามณิ, วิหรติ, เตน เตน นียติ', เอวํ สนฺเต น โกจิ อาปายิโก เนรยิโก ภวิสฺสติ, ยถา นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส วจนํฯ
“‘You’re led on by what you usually live by’: if this were true, then, according to what the Jain Ñātika says, no-one would go to a place of loss, to hell.
ตํ กึ มญฺญสิ, คามณิ, โย โส ปุริโส ปาณาติปาตี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, กตโม พหุตโร สมโย, ยํ วา โส ปาณมติปาเตติ, ยํ วา โส ปาณํ นาติปาเตตี”ติ?
What do you think, chief? Take a person who kills living creatures. If we compare periods of time during the day and night, which is more frequent: the occasions when they’re killing or when they’re not killing?”
“โย โส, ภนฺเต, ปุริโส ปาณาติปาตี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, อปฺปตโร โส สมโย ยํ โส ปาณมติปาเตติ, อถ โข เสฺวว พหุตโร สมโย ยํ โส ปาณํ นาติปาเตตี”ติฯ
“The occasions when they’re killing are less frequent, while the occasions when they’re not killing are more frequent.”
“‘ยํพหุลํ ยํพหุลญฺจ, คามณิ, วิหรติ เตน เตน นียตี'ติ, เอวํ สนฺเต น โกจิ อาปายิโก เนรยิโก ภวิสฺสติ, ยถา นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส วจนํฯ
“‘You’re led on by what you usually live by’: if this were true, then, according to what the Jain ascetic of the Ñātika clan says, no-one would go to a place of loss, to hell.
ตํ กึ มญฺญสิ, คามณิ, โย โส ปุริโส อทินฺนาทายี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, กตโม พหุตโร สมโย, ยํ วา โส อทินฺนํ อาทิยติ, ยํ วา โส อทินฺนํ นาทิยตี”ติฯ “โย โส, ภนฺเต, ปุริโส อทินฺนาทายี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย อปฺปตโร โส สมโย, ยํ โส อทินฺนํ อาทิยติ, อถ โข เสฺวว พหุตโร สมโย, ยํ โส อทินฺนํ นาทิยตี”ติฯ “‘ยํพหุลํ ยํพหุลญฺจ, คามณิ, วิหรติ เตน เตน นียตี'ติ, เอวํ สนฺเต น โกจิ อาปายิโก เนรยิโก ภวิสฺสติ, ยถา นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส วจนํฯ
What do you think, chief? Take a person who steals …
ตํ กึ มญฺญสิ, คามณิ, โย โส ปุริโส กาเมสุมิจฺฉาจารี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, กตโม พหุตโร สมโย, ยํ วา โส กาเมสุ มิจฺฉา จรติ, ยํ วา โส กาเมสุ มิจฺฉา น จรตี”ติ? “โย โส, ภนฺเต, ปุริโส กาเมสุมิจฺฉาจารี รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, อปฺปตโร โส สมโย ยํ โส กาเมสุ มิจฺฉา จรติ, อถ โข เสฺวว พหุตโร สมโย, ยํ โส กาเมสุ มิจฺฉา น จรตี”ติฯ “‘ยํพหุลํ ยํพหุลญฺจ, คามณิ, วิหรติ เตน เตน นียตี'ติ, เอวํ สนฺเต น โกจิ อาปายิโก เนรยิโก ภวิสฺสติ, ยถา นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส วจนํฯ
Take a person who commits sexual misconduct …
ตํ กึ มญฺญสิ, คามณิ, โย โส ปุริโส มุสาวาที รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, กตโม พหุตโร สมโย, ยํ วา โส มุสา ภณติ, ยํ วา โส มุสา น ภณตี”ติ?
Take a person who lies. If we compare periods of time during the day and night, which is more frequent: the occasions when they’re lying or when they’re not lying?”
“โย โส, ภนฺเต, ปุริโส มุสาวาที รตฺติยา วา ทิวสสฺส วา สมยาสมยํ อุปาทาย, อปฺปตโร โส สมโย, ยํ โส มุสา ภณติ, อถ โข เสฺวว พหุตโร สมโย, ยํ โส มุสา น ภณตี”ติฯ
“The occasions when they’re lying are less frequent, while the occasions when they’re not lying are more frequent.”
“‘ยํพหุลํ ยํพหุลญฺจ, คามณิ, วิหรติ เตน เตน นียตี'ติ, เอวํ สนฺเต น โกจิ อาปายิโก เนรยิโก ภวิสฺสติ, ยถา นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส วจนํฯ
“‘You’re led on by what you usually live by’: if this were true, then, according to what the Jain Ñātika says, no-one would go to a place of loss, to hell.
อิธ, คามณิ, เอกจฺโจ สตฺถา เอวํวาที โหติ เอวํทิฏฺฐิ: ‘โย โกจิ ปาณมติปาเตติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ อทินฺนํ อาทิยติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ กาเมสุ มิจฺฉา จรติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก, โย โกจิ มุสา ภณติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก'ติฯ ตสฺมึ โข ปน, คามณิ, สตฺถริ สาวโก อภิปฺปสนฺโน โหติฯ ตสฺส เอวํ โหติ: ‘มยฺหํ โข สตฺถา เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ—โย โกจิ ปาณมติปาเตติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโกติฯ อตฺถิ โข ปน มยา ปาโณ อติปาติโต, อหมฺปมฺหิ อาปายิโก เนรยิโกติ ทิฏฺฐึ ปฏิลภติฯ ตํ, คามณิ, วาจํ อปฺปหาย ตํ จิตฺตํ อปฺปหาย ตํ ทิฏฺฐึ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเยฯ มยฺหํ โข สตฺถา เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ—โย โกจิ อทินฺนํ อาทิยติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโกติฯ อตฺถิ โข ปน มยา อทินฺนํ อาทินฺนํ อหมฺปมฺหิ อาปายิโก เนรยิโกติ ทิฏฺฐึ ปฏิลภติฯ ตํ, คามณิ, วาจํ อปฺปหาย ตํ จิตฺตํ อปฺปหาย ตํ ทิฏฺฐึ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเยฯ มยฺหํ โข สตฺถา เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ—โย โกจิ กาเมสุ มิจฺฉา จรติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโก'ติฯ อตฺถิ โข ปน มยา กาเมสุ มิจฺฉา จิณฺณํฯ ‘อหมฺปมฺหิ อาปายิโก เนรยิโก'ติ ทิฏฺฐึ ปฏิลภติฯ ตํ, คามณิ, วาจํ อปฺปหาย ตํ จิตฺตํ อปฺปหาย ตํ ทิฏฺฐึ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเยฯ มยฺหํ โข สตฺถา เอวํวาที เอวํทิฏฺฐิ—โย โกจิ มุสา ภณติ, สพฺโพ โส อาปายิโก เนรยิโกติฯ อตฺถิ โข ปน มยา มุสา ภณิตํฯ ‘อหมฺปมฺหิ อาปายิโก เนรยิโก'ติ ทิฏฺฐึ ปฏิลภติฯ ตํ, คามณิ, วาจํ อปฺปหาย ตํ จิตฺตํ อปฺปหาย ตํ ทิฏฺฐึ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเยฯ
Take some teacher who has this doctrine and view: ‘Everyone who kills a living creature, steals, commits sexual misconduct, or lies goes to a place of loss, to hell.’ And there’s a disciple who is devoted to that teacher. They think: ‘My teacher has this doctrine and view: “Everyone who kills a living creature, steals, commits sexual misconduct, or lies goes to a place of loss, to hell.” But I’ve killed living creatures … stolen … committed sexual misconduct … or lied.’ They get the view: ‘I too am going to a place of loss, to hell.’ Unless they give up that speech and thought, and let go of that view, they will be cast down to hell.
อิธ ปน, คามณิ, ตถาคโต โลเก อุปฺปชฺชติ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาฯ โส อเนกปริยาเยน ปาณาติปาตํ ครหติ วิครหติ, ‘ปาณาติปาตา วิรมถา'ติ จาหฯ อทินฺนาทานํ ครหติ วิครหติ, ‘อทินฺนาทานา วิรมถา'ติ จาหฯ กาเมสุมิจฺฉาจารํ ครหติ, วิครหติ ‘กาเมสุมิจฺฉาจารา วิรมถา'ติ จาหฯ มุสาวาทํ ครหติ วิครหติ ‘มุสาวาทา วิรมถา'ติ จาหฯ ตสฺมึ โข ปน, คามณิ, สตฺถริ สาวโก อภิปฺปสนฺโน โหติฯ โส อิติ ปฏิสญฺจิกฺขติ: ‘ภควา โข อเนกปริยาเยน ปาณาติปาตํ ครหติ วิครหติ, ปาณาติปาตา วิรมถาติ จาหฯ อตฺถิ โข ปน มยา ปาโณ อติปาติโต ยาวตโก วา ตาวตโก วาฯ โย โข ปน มยา ปาโณ อติปาติโต ยาวตโก วา ตาวตโก วา, ตํ น สุฏฺฐุ, ตํ น สาธุฯ อหญฺเจว โข ปน ตปฺปจฺจยา วิปฺปฏิสารี อสฺสํฯ น เมตํ ปาปํ กมฺมํ อกตํ ภวิสฺสตี'ติฯ โส อิติ ปฏิสงฺขาย ตญฺเจว ปาณาติปาตํ ปชหติฯ อายติญฺจ ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส ปหานํ โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส สมติกฺกโม โหติฯ
But consider when a Realized One arises in the world, perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed. In many ways he criticizes and denounces killing living creatures, saying: ‘Stop killing living creatures!’ He criticizes and denounces stealing … sexual misconduct … lying, saying: ‘Stop lying!’ And there’s a disciple who is devoted to that teacher. Then they reflect: ‘In many ways the Buddha criticizes and denounces killing living creatures, saying: “Stop killing living creatures!” But I have killed living creatures to a certain extent. That’s not right, it’s not good, and I feel remorseful because of it. But I can’t undo what I have done.’ Reflecting like this, they give up killing living creatures, and in future they don’t kill living creatures. That’s how to give up this bad deed and get past it.
‘ภควา โข อเนกปริยาเยน อทินฺนาทานํ ครหติ วิครหติ, อทินฺนาทานา วิรมถาติ จาหฯ อตฺถิ โข ปน มยา อทินฺนํ อาทินฺนํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วาฯ ยํ โข ปน มยา อทินฺนํ อาทินฺนํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วา ตํ น สุฏฺฐุ, ตํ น สาธุฯ อหญฺเจว โข ปน ตปฺปจฺจยา วิปฺปฏิสารี อสฺสํ, น เมตํ ปาปํ กมฺมํ อกตํ ภวิสฺสตี'ติฯ โส อิติ ปฏิสงฺขาย ตญฺเจว อทินฺนาทานํ ปชหติฯ อายติญฺจ อทินฺนาทานา ปฏิวิรโต โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส ปหานํ โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส สมติกฺกโม โหติฯ
‘In many ways the Buddha criticizes and denounces stealing …’
‘ภควา โข ปน อเนกปริยาเยน กาเมสุมิจฺฉาจารํ ครหติ วิครหติ, กาเมสุมิจฺฉาจารา วิรมถาติ จาหฯ อตฺถิ โข ปน มยา กาเมสุ มิจฺฉา จิณฺณํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วาฯ ยํ โข ปน มยา กาเมสุ มิจฺฉา จิณฺณํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วา ตํ น สุฏฺฐุ, ตํ น สาธุฯ อหญฺเจว โข ปน ตปฺปจฺจยา วิปฺปฏิสารี อสฺสํ, น เมตํ ปาปํ กมฺมํ อกตํ ภวิสฺสตี'ติฯ โส อิติ ปฏิสงฺขาย ตญฺเจว กาเมสุมิจฺฉาจารํ ปชหติ, อายติญฺจ กาเมสุมิจฺฉาจารา ปฏิวิรโต โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส ปหานํ โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส สมติกฺกโม โหติฯ
‘In many ways the Buddha criticizes and denounces sexual misconduct …’
‘ภควา โข ปน อเนกปริยาเยน มุสาวาทํ ครหติ วิครหติ, มุสาวาทา วิรมถาติ จาหฯ อตฺถิ โข ปน มยา มุสา ภณิตํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วาฯ ยํ โข ปน มยา มุสา ภณิตํ ยาวตกํ วา ตาวตกํ วา ตํ น สุฏฺฐุ, ตํ น สาธุฯ อหญฺเจว โข ปน ตปฺปจฺจยา วิปฺปฏิสารี อสฺสํ, น เมตํ ปาปํ กมฺมํ อกตํ ภวิสฺสตี'ติฯ โส อิติ ปฏิสงฺขาย ตญฺเจว มุสาวาทํ ปชหติ, อายติญฺจ มุสาวาทา ปฏิวิรโต โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส ปหานํ โหติฯ เอวเมตสฺส ปาปสฺส กมฺมสฺส สมติกฺกโม โหติฯ
‘In many ways the Buddha criticizes and denounces lying, saying: “Stop lying!” But I have lied to a certain extent. That’s not right, it’s not good, and I feel remorseful because of it. But I can’t undo what I have done.’ Reflecting like this, they give up lying, and in future they refrain from lying. That’s how to give up this bad deed and get past it.
โส ปาณาติปาตํ ปหาย ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติฯ อทินฺนาทานํ ปหาย อทินฺนาทานา ปฏิวิรโต โหติฯ กาเมสุมิจฺฉาจารํ ปหาย กาเมสุมิจฺฉาจารา ปฏิวิรโต โหติฯ มุสาวาทํ ปหาย มุสาวาทา ปฏิวิรโต โหติฯ ปิสุณํ วาจํ ปหาย ปิสุณาย วาจาย ปฏิวิรโต โหติฯ ผรุสํ วาจํ ปหาย ผรุสาย วาจาย ปฏิวิรโต โหติฯ สมฺผปฺปลาปํ ปหาย สมฺผปฺปลาปา ปฏิวิรโต โหติฯ อภิชฺฌํ ปหาย อนภิชฺฌาลุ โหติฯ พฺยาปาทปฺปโทสํ ปหาย อพฺยาปนฺนจิตฺโต โหติฯ มิจฺฉาทิฏฺฐึ ปหาย สมฺมาทิฏฺฐิโก โหติฯ
They give up killing living creatures. They give up stealing. They give up sexual misconduct. They give up lying. They give up divisive speech. They give up harsh speech. They give up talking nonsense. They give up covetousness. They give up ill will and malevolence. They give up wrong view and have right view.
ส โข โส, คามณิ, อริยสาวโก เอวํ วิคตาภิชฺโฌ วิคตพฺยาปาโท อสมฺมูโฬฺห สมฺปชาโน ปฏิสฺสโต เมตฺตาสหคเตน เจตสา เอกํ ทิสํ ผริตฺวา วิหรติ, ตถา ทุติยํ, ตถา ตติยํ, ตถา จตุตฺถํฯ อิติ อุทฺธมโธ ติริยํ สพฺพธิ สพฺพตฺตตาย สพฺพาวนฺตํ โลกํ เมตฺตาสหคเตน เจตสา วิปุเลน มหคฺคเตน อปฺปมาเณน อเวเรน อพฺยาปชฺเชน ผริตฺวา วิหรติฯ เสยฺยถาปิ, คามณิ, พลวา สงฺขธโม อปฺปกสิเรเนว จตุทฺทิสา วิญฺญาเปยฺย; เอวเมว โข, คามณิ, เอวํ ภาวิตาย เมตฺตาย เจโตวิมุตฺติยา เอวํ พหุลีกตาย ยํ ปมาณกตํ กมฺมํ, น ตํ ตตฺราวสิสฺสติ, น ตํ ตตฺราวติฏฺฐติฯ
That noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Suppose there was a powerful horn blower. They’d easily make themselves heard in the four quarters. In the same way, when the heart’s release by love has been developed and cultivated like this, any limited deeds they’ve done don’t remain or persist there.
ส โข โส, คามณิ, อริยสาวโก เอวํ วิคตาภิชฺโฌ วิคตพฺยาปาโท อสมฺมูโฬฺห สมฺปชาโน ปฏิสฺสโต กรุณาสหคเตน เจตสา …เป… มุทิตาสหคเตน เจตสา …เป…ฯ อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา เอกํ ทิสํ ผริตฺวา วิหรติ, ตถา ทุติยํ, ตถา ตติยํ, ตถา จตุตฺถํฯ อิติ อุทฺธมโธ ติริยํ สพฺพธิ สพฺพตฺตตาย สพฺพาวนฺตํ โลกํ อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา วิปุเลน มหคฺคเตน อปฺปมาเณน อเวเรน อพฺยาปชฺเชน ผริตฺวา วิหรติฯ เสยฺยถาปิ, คามณิ, พลวา สงฺขธโม อปฺปกสิเรเนว จตุทฺทิสา วิญฺญาเปยฺย; เอวเมว โข, คามณิ, เอวํ ภาวิตาย อุเปกฺขาย เจโตวิมุตฺติยา เอวํ พหุลีกตาย ยํ ปมาณกตํ กมฺมํ น ตํ ตตฺราวสิสฺสติ, น ตํ ตตฺราวติฏฺฐตี”ติฯ
Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of compassion … They meditate spreading a heart full of rejoicing … They meditate spreading a heart full of equanimity to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of equanimity to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Suppose there was a powerful horn blower. They’d easily make themselves heard in the four quarters. In the same way, when the heart’s release by equanimity has been developed and cultivated like this, any limited deeds they’ve done don’t remain or persist there.”
เอวํ วุตฺเต, อสิพนฺธกปุตฺโต คามณิ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อภิกฺกนฺตํ, ภนฺเต, อภิกฺกนฺตํ, ภนฺเต …เป… อุปาสกํ มํ ภควา ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติฯ
When he said this, Asibandhaka’s son the chief said to the Buddha, “Excellent, sir! Excellent! … From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
อฏฺฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]