Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 35.120

    The Related Suttas Collection 35.120

    12. ලෝකකාමගුණවග්ග

    12. The World and the Kinds of Sensual Stimulation

    සාරිපුත්තසද්ධිවිහාරිකසුත්ත

    Sāriputta and the Pupil

    ඒකං සමයං ආයස්මා සාරිපුත්තෝ සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. අථ ඛෝ අඤ්ඤතරෝ භික්ඛු යේනායස්මා සාරිපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා සාරිපුත්තේන සද්ධිං සම්මෝදි.

    At one time Venerable Sāriputta was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Then a certain bhikkhu went up to Venerable Sāriputta, and exchanged greetings with him.

    සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සෝ භික්ඛු ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝච: “සද්ධිවිහාරිකෝ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, භික්ඛු සික්ඛං පච්චක්ඛාය හීනායාවත්තෝ”ති.

    When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side, and said to him, “Friend Sāriputta, a bhikkhu pupil of mine has resigned the training and returned to a lesser life.”

    “ඒවමේතං, ආවුසෝ, හෝති ඉන්ද්‍රියේසු අගුත්තද්වාරස්ස, භෝජනේ අමත්තඤ්ඤුනෝ, ජාගරියං අනනුයුත්තස්ස. ‘සෝ වතාවුසෝ, භික්ඛු ඉන්ද්‍රියේසු අගුත්තද්වාරෝ භෝජනේ අමත්තඤ්ඤූ ජාගරියං අනනුයුත්තෝ යාවජීවං පරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්‍රහ්මචරියං සන්තානේස්සතී(අ)ති නේතං ඨානං විජ්ජති. ‘සෝ වතාවුසෝ, භික්ඛු ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ, භෝජනේ මත්තඤ්ඤූ, ජාගරියං අනුයුත්තෝ යාවජීවං පරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්‍රහ්මචරියං සන්තානේස්සතී(අ)ති ඨානමේතං විජ්ජති.

    “That’s how it is, friend, when someone doesn’t guard the sense doors, eats too much, and is not committed to wakefulness. It’s quite impossible for such a bhikkhu to maintain the full and pure spiritual life for the rest of their life. But it is quite possible for a bhikkhu to maintain the full and pure spiritual life for the rest of their life if they guard the sense doors, eat in moderation, and are committed to wakefulness.

    කථඤ්චාවුසෝ, ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ හෝති? ඉධාවුසෝ, භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේනං චක්ඛුන්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්‍යුං තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති, රක්ඛති චක්ඛුන්ද්‍රියං, චක්ඛුන්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝතේන සද්දං සුත්වා … ඝානේන ගන්ධං ඝායිත්වා … ජිව්හාය රසං සායිත්වා … කායේන ඵෝට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා … මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේනං මනින්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්‍යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති, රක්ඛති මනින්ද්‍රියං, මනින්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. ඒවං ඛෝ, ආවුසෝ, ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ හෝති.

    And how does someone guard the sense doors? When a bhikkhu sees a sight with the eyes, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of sight were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of sight, and achieving its restraint. When they hear a sound with their ears … When they smell an odor with their nose … When they taste a flavor with their tongue … When they feel a touch with their body … When they know a thought with their mind, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of mind were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of mind, and achieving its restraint. That’s how someone guards the sense doors.

    කථඤ්චාවුසෝ, භෝජනේ මත්තඤ්ඤූ හෝති? ඉධාවුසෝ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යෝනිසෝ ආහාරං ආහාරේති: ‘නේව දවාය, න මදාය, න මණ්ඩනාය, න විභූසනාය, යාවදේව ඉමස්ස කායස්ස ඨිතියා යාපනාය, විහිංසූපරතියා, බ්‍රහ්මචරියානුග්ගහාය. ඉති පුරාණඤ්ච වේදනං පටිහඞ්ඛාමි, නවඤ්ච වේදනං න උප්පාදේස්සාමි, යාත්‍රා ච මේ භවිස්සති, අනවජ්ජතා ච ඵාසුවිහාරෝ චා(අ)ති. ඒවං ඛෝ, ආවුසෝ, භෝජනේ මත්තඤ්ඤූ හෝති.

    And how does someone eat in moderation? It’s when a bhikkhu reflects rationally on the food that they eat: ‘Not for fun, indulgence, adornment, or decoration, but only to sustain this body, to avoid harm, and to support spiritual practice. In this way, I shall put an end to old discomfort and not give rise to new discomfort, and I will live blamelessly and at ease.’ That’s how someone eats in moderation.

    කථඤ්චාවුසෝ, ජාගරියං අනුයුත්තෝ හෝති? ඉධාවුසෝ, භික්ඛු දිවසං චඞ්කමේන නිසජ්ජාය ආවරණීයේහි ධම්මේහි චිත්තං පරිසෝධේති. රත්තියා පඨමං යාමං චඞ්කමේන නිසජ්ජාය ආවරණීයේහි ධම්මේහි චිත්තං පරිසෝධේති. රත්තියා මජ්ඣිමං යාමං දක්ඛිණේන පස්සේන සීහසේය්‍යං කප්පේති පාදේ පාදං අච්චාධාය සතෝ සම්පජානෝ, උට්ඨානසඤ්ඤං මනසි කරිත්වා. රත්තියා පච්ඡිමං යාමං පච්චුට්ඨාය චඞ්කමේන නිසජ්ජාය ආවරණීයේහි ධම්මේහි චිත්තං පරිසෝධේති. ඒවං ඛෝ, ආවුසෝ, ජාගරියං අනුයුත්තෝ හෝති.

    And how is someone committed to wakefulness? It’s when a bhikkhu practices walking and sitting meditation by day, purifying their mind from obstacles. In the evening, they continue to practice walking and sitting meditation. In the middle of the night, they lie down in the lion’s posture—on the right side, placing one foot on top of the other—mindful and aware, and focused on the time of getting up. In the last part of the night, they get up and continue to practice walking and sitting meditation, purifying their mind from obstacles. That’s how someone is committed to wakefulness.

    තස්මාතිහාවුසෝ, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරා භවිස්සාම, භෝජනේ මත්තඤ්ඤුනෝ, ජාගරියං අනුයුත්තා(අ)ති. ඒවඤ්හි වෝ, ආවුසෝ, සික්ඛිතබ්බන්”ති.

    So you should train like this: ‘We will guard the sense doors, eat in moderation, and be committed to wakefulness.’ That’s how you should train.”

    සත්තමං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact