English Edition
    Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 4.24

    The Related Suttas Collection 4.24

    3. තතියවග්ග

    3. Māra

    සත්තවස්සානුබන්ධසුත්ත

    Seven Years of Following

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා උරුවේලායං විහරති නජ්ජා නේරඤ්ජරාය තීරේ අජපාලනිග්‍රෝධේ.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Uruvelā at the goatherd’s banyan tree on the bank of the Nerañjarā River.

    තේන ඛෝ පන සමයේන මාරෝ පාපිමා සත්තවස්සානි භගවන්තං අනුබන්ධෝ හෝති ඕතාරාපේක්ඛෝ ඕතාරං අලභමානෝ.

    Now at that time Māra the Wicked had been following the Buddha for seven years hoping to find a vulnerability without success.

    අථ ඛෝ මාරෝ පාපිමා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි:

    Then Māra the Wicked went up to the Buddha and addressed him in verse:

    “සෝකාවතිණ්ණෝ නු වනම්හි ඣායසි, විත්තං නු ජීනෝ උද පත්ථයානෝ; ආගුං නු ගාමස්මිමකාසි කිඤ්චි, කස්මා ජනේන න කරෝසි සක්ඛිං; සක්ඛී න සම්පජ්ජති කේනචි තේ”ති.

    “Are you swamped by sorrow that you meditate in the forest? Have you lost a fortune, or do you long for one? Or perhaps you’ve committed some crime in the village? Why don’t you get too close to people? And why does no-one get close to you?”

    “සෝකස්ස මූලං පලිඛාය සබ්බං, අනාගු ඣායාමි අසෝචමානෝ; ඡේත්වාන සබ්බං භවලෝභජප්පං, අනාසවෝ ඣායාමි පමත්තබන්ධූ”ති.

    “I’ve dug out the root of sorrow completely. I practice jhāna with the mind free of guilt or sorrow. I’ve cut off all greed and prayer for future lives. Undefiled, I practice jhāna, O kinsman of the negligent!”

    “යං වදන්ති මම යිදන්ති, යේ වදන්ති මමන්ති ච; ඒත්ථ චේ තේ මනෝ අත්ථි, න මේ සමණ මෝක්ඛසී”ති.

    “The things they call ‘mine’, and those who say ‘it’s mine’: if your mind remains there, you won’t escape me, ascetic!”

    “යං වදන්ති න තං මය්හං, යේ වදන්ති න තේ අහං; ඒවං පාපිම ජානාහි, න මේ මග්ගම්පි දක්ඛසී”ති.

    “The things they speak of aren’t mine; I’m not someone who speaks like that. So know this, Wicked One: you won’t even see the path I take.”

    “සචේ මග්ගං අනුබුද්ධං, ඛේමං අමතගාමිනං; අපේහි ගච්ඡ ත්වමේවේකෝ, කිමඤ්ඤමනුසාසසී”ති.

    “If you’ve discovered the path that’s safe, and leads to the deathless, go and walk that path alone—why teach it to anyone else?”

    “අමච්චුධේය්‍යං පුච්ඡන්ති, යේ ජනා පාරගාමිනෝ; තේසාහං පුට්ඨෝ අක්ඛාමි, යං සච්චං තං නිරූපධින්”ති.

    “Those crossing to the far shore ask what’s beyond the domain of Death. When I’m asked, I explain to them the truth without attachments.”

    “සේය්‍යථාපි, භන්තේ, ගාමස්ස වා නිගමස්ස වා අවිදූරේ පෝක්ඛරණී. තත්‍රස්ස කක්කටකෝ. අථ ඛෝ, භන්තේ, සම්බහුලා කුමාරකා වා කුමාරිකායෝ වා තම්හා ගාමා වා නිගමා වා නික්ඛමිත්වා යේන සා පෝක්ඛරණී තේනුපසඞ්කමේය්‍යුං; උපසඞ්කමිත්වා තං කක්කටකං උදකා උද්ධරිත්වා ථලේ පතිට්ඨපේය්‍යුං. යං යදේව හි සෝ, භන්තේ, කක්කටකෝ අළං අභිනින්නාමේය්‍ය තං තදේව තේ කුමාරකා වා කුමාරිකායෝ වා කට්ඨේන වා කථලාය වා සඤ්ඡින්දේය්‍යුං සම්භඤ්ජේය්‍යුං සම්පලිභඤ්ජේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සෝ, භන්තේ, කක්කටකෝ සබ්බේහි අළේහි සඤ්ඡින්නේහි සම්භග්ගේහි සම්පලිභග්ගේහි අභබ්බෝ තං පෝක්ඛරණිං ඕතරිතුං.

    “Sir, suppose there was a lotus pond not far from a town or village, and a crab lived there. Then several boys or girls would leave the town or village and go to the pond, where they’d pull out the crab and put it on dry land. Whenever that crab extended a claw, those boys or girls would snap, crack, and break it off with a stick or a stone. And when that crab’s claws had all been snapped, cracked, and broken off it wouldn’t be able to return down into that lotus pond.

    ඒවමේව ඛෝ, භන්තේ, යානි කානිචි විසූකායිකානි විසේවිතානි විප්ඵන්දිතානි, සබ්බානි තානි භගවතා සඤ්ඡින්නානි සම්භග්ගානි සම්පලිභග්ගානි. අභබ්බෝ දානාහං, භන්තේ, පුන භගවන්තං උපසඞ්කමිතුං යදිදං ඕතාරාපේක්ඛෝ”ති.

    In the same way, sir, the Buddha has snapped, cracked, and broken off all my twists, ducks, and dodges. Now I’m not able to approach the Buddha again in hopes of finding a vulnerability.”

    අථ ඛෝ මාරෝ පාපිමා භගවතෝ සන්තිකේ ඉමා නිබ්බේජනීයා ගාථායෝ අභාසි:

    Then Māra the Wicked recited these verses of disappointment in the Buddha’s presence:

    “මේදවණ්ණඤ්ච පාසාණං, වායසෝ අනුපරියගා; අපේත්ථ මුදුං වින්දේම, අපි අස්සාදනා සියා.

    “A crow once circled a stone that looked like a lump of fat. ‘Perhaps I’ll find something tender,’ it thought, ‘perhaps there’s something tasty.’

    අලද්ධා තත්ථ අස්සාදං, වායසේත්තෝ අපක්කමේ; කාකෝව සේලමාසජ්ජ, නිබ්බිජ්ජාපේම ගෝතමා”ති.

    But finding nothing tasty, the crow left that place. Like the crow that pecked the stone, I leave Gotama disappointed.”





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact