Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 22.78

    The Related Suttas Collection 22.78

    8. ඛජ්ජනීයවග්ග

    8. Itchy

    සීහසුත්ත

    The Lion

    සාවත්ථිනිදානං.

    At Sāvatthī.

    “සීහෝ, භික්ඛවේ, මිගරාජා සායන්හසමයං ආසයා නික්ඛමති; ආසයා නික්ඛමිත්වා විජම්භති; විජම්භිත්වා සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේති; සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේත්වා තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදති; තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදිත්වා ගෝචරාය පක්කමති. යේ හි කේචි, භික්ඛවේ, තිරච්ඡානගතා පාණා සීහස්ස මිගරඤ්ඤෝ නදතෝ සද්දං සුණන්ති; යේභුය්‍යේන භයං සංවේගං සන්තාසං ආපජ්ජන්ති; බිලං බිලාසයා පවිසන්ති; දකං දකාසයා පවිසන්ති; වනං වනාසයා පවිසන්ති; ආකාසං පක්ඛිනෝ භජන්ති. යේපි තේ, භික්ඛවේ, රඤ්ඤෝ නාගා ගාමනිගමරාජධානීසු, දළ්හේහි වරත්තේහි බද්ධා, තේපි තානි බන්ධනානි සඤ්ඡින්දිත්වා සම්පදාලේත්වා භීතා මුත්තකරීසං චජමානා, යේන වා තේන වා පලායන්ති. ඒවං මහිද්ධිකෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, සීහෝ මිගරාජා තිරච්ඡානගතානං පාණානං, ඒවං මහේසක්ඛෝ, ඒවං මහානුභාවෝ.

    “Bhikkhus, towards evening the lion, king of beasts, emerges from his den, yawns, looks all around the four quarters, and roars his lion’s roar three times. Then he sets out on the hunt. And whatever animals hear the roar of the lion, king of beasts, are typically filled with fear, awe, and terror. They return to their lairs, be they in a hole, the water, or a wood; and the birds take to the air. Even the royal elephants, bound with strong harness in the villages, towns, and capital cities, break apart their bonds, and urinate and defecate in terror as they flee here and there. That’s how powerful is the lion, king of beasts, among animals, how illustrious and mighty.

    ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, යදා තථාගතෝ ලෝකේ උප්පජ්ජති අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා. සෝ ධම්මං දේසේති: ‘ඉති රූපං, ඉති රූපස්ස සමුදයෝ, ඉති රූපස්ස අත්ථඞ්ගමෝ; ඉති වේදනා … ඉති සඤ්ඤා … ඉති සඞ්ඛාරා … ඉති විඤ්ඤාණං, ඉති විඤ්ඤාණස්ස සමුදයෝ, ඉති විඤ්ඤාණස්ස අත්ථඞ්ගමෝ(අ)ති.

    In the same way, when a Realized One arises in the world—perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed—he teaches the Dhamma: ‘Such is form, such is the origin of form, such is the ending of form. Such is feeling … Such is perception … Such are choices … Such is consciousness, such is the origin of consciousness, such is the ending of consciousness.’

    යේපි තේ, භික්ඛවේ, දේවා දීඝායුකා වණ්ණවන්තෝ සුඛබහුලා උච්චේසු විමානේසු චිරට්ඨිතිකා තේපි තථාගතස්ස ධම්මදේසනං සුත්වා යේභුය්‍යේන භයං සංවේගං සන්තාසං ආපජ්ජන්ති: ‘අනිච්චාව කිර, භෝ, මයං සමානා නිච්චම්හාති අමඤ්ඤිම්හ. අද්ධුවාව කිර, භෝ, මයං සමානා ධුවම්හාති අමඤ්ඤිම්හ. අසස්සතාව කිර, භෝ, මයං සමානා සස්සතම්හාති අමඤ්ඤිම්හ. මයම්පි කිර, භෝ, අනිච්චා අද්ධුවා අසස්සතා සක්කායපරියාපන්නා(අ)ති. ඒවං මහිද්ධිකෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, තථාගතෝ සදේවකස්ස ලෝකස්ස, ඒවං මහේසක්ඛෝ, ඒවං මහානුභාවෝ”ති.

    Now, there are gods who are long-lived, beautiful, and very happy, living for ages in their divine palaces. When they hear this teaching by the Realized One, they’re typically filled with fear, awe, and terror. ‘Oh no! It turns out we’re impermanent, though we thought we were permanent! It turns out we don’t last, though we thought we were everlasting! It turns out we’re short-lived, though we thought we were eternal! It turns out that we’re impermanent, not lasting, short-lived, and included within identity.’ That’s how powerful is the Realized One in the world with its gods, how illustrious and mighty.”

    ඉදමවෝච භගවා …පේ… ඒතදවෝච සත්ථා:

    That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:

    “යදා බුද්ධෝ අභිඤ්ඤාය, ධම්මචක්කං පවත්තයි; සදේවකස්ස ලෝකස්ස, සත්ථා අප්පටිපුග්ගලෝ.

    “The Buddha, the teacher without a peer in all the world with its gods, rolls forth the Wheel of Dhamma from his own insight:

    සක්කායඤ්ච නිරෝධඤ්ච, සක්කායස්ස ච සම්භවං; අරියඤ්චට්ඨඞ්ගිකං මග්ගං, දුක්ඛූපසමගාමිනං.

    identity, its cessation, the origin of identity, and the noble eightfold path that leads to the stilling of suffering.

    යේපි දීඝායුකා දේවා, වණ්ණවන්තෝ යසස්සිනෝ; භීතා සන්තාසමාපාදුං, සීහස්සේවිතරේ මිගා.

    And then the long-lived gods, so beautiful and glorious, are afraid and full of terror, like the other beasts when they hear a lion.

    අවීතිවත්තා සක්කායං, අනිච්චා කිර භෝ මයං; සුත්වා අරහතෝ වාක්‍යං, විප්පමුත්තස්ස තාදිනෝ”ති.

    ‘We haven’t transcended identity! It turns out we’re impermanent!’ So they say when they hear the word of the perfected one, free and poised.”

    ඡට්ඨං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact