Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๒๔ฯ๓
The Related Suttas Collection 24.3
๑ฯ โสตาปตฺติวคฺค
1. Stream-Entry
โสอตฺตาสุตฺต
This Is My Self
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
“กิสฺมึ นุ โข, ภิกฺขเว, สติ, กึ อุปาทาย, กึ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ: ‘โส อตฺตา, โส โลโก, โส เปจฺจ ภวิสฺสามิ นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโม'”ติ?
“Bhikkhus, when what exists, because of grasping what and insisting on what, does the view arise: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable’?”
“ภควํมูลกา โน, ภนฺเต, ธมฺมา …เป…ฯ
“Our teachings are rooted in the Buddha. …”
“รูเป โข, ภิกฺขเว, สติ, รูปํ อุปาทาย, รูปํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ: ‘โส อตฺตา, โส โลโก, โส เปจฺจ ภวิสฺสามิ นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโม'ติฯ เวทนาย สติ …เป… สญฺญาย สติ … สงฺขาเรสุ สติ … วิญฺญาเณ สติ, วิญฺญาณํ อุปาทาย, วิญฺญาณํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ: ‘โส อตฺตา, โส โลโก, โส เปจฺจ ภวิสฺสามิ นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโม'ติฯ
“When form exists, because of grasping form and insisting on form, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’ When feeling … perception … choices … consciousness exists, because of grasping consciousness and insisting on consciousness, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’
ตํ กึ มญฺญถ, ภิกฺขเว, รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?
What do you think, bhikkhus? Is form permanent or impermanent?”
“อนิจฺจํ, ภนฺเต” …เป…
“Impermanent, sir.” …
อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย: ‘โส อตฺตา …เป… อวิปริณามธมฺโม'”ติ? “โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?
“Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”
“อนิจฺจํ ภนฺเต …เป…
“Impermanent, sir.” …
อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย: ‘โส อตฺตา …เป… อวิปริณามธมฺโม'”ติ? “โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“ยมฺปิทํ ทิฏฺฐํ สุตํ มุตํ วิญฺญาตํ ปตฺตํ ปริเยสิตํ อนุวิจริตํ มนสา ตมฺปิ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?
“That which is seen, heard, thought, known, attained, sought, and explored by the mind: is that permanent or impermanent?”
“อนิจฺจํ, ภนฺเต …เป…
“Impermanent, sir.” …
อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย: ‘โส อตฺตา, โส โลโก, โส เปจฺจ ภวิสฺสามิ นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโม'”ติ?
“But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would such a view arise?”
“โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“No, sir.”
“ยโต โข, ภิกฺขเว, อริยสาวกสฺส อิเมสุ จ ฐาเนสุ กงฺขา ปหีนา โหติ, ทุกฺเขปิสฺส กงฺขา ปหีนา โหติ …เป… ทุกฺขนิโรธคามินิยา ปฏิปทายปิสฺส กงฺขา ปหีนา โหติ—อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อริยสาวโก โสตาปนฺโน อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโน”ติฯ
“When a noble disciple has given up doubt in these six cases, and has given up doubt in suffering, its origin, its cessation, and the practice that leads to its cessation, they’re called a noble disciple who is a stream-enterer, not liable to be reborn in the underworld, bound for awakening.”
ตติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]