Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 22.152

    The Related Suttas Collection 22.152

    15. දිට්ඨිවග්ග

    15. Views

    සෝඅත්තාසුත්ත

    This Is My Self

    සාවත්ථිනිදානං.

    At Sāvatthī.

    “කිස්මිං නු ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, කිං උපාදාය, කිං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති?

    “Bhikkhus, when what exists, because of grasping what and insisting on what, does the view arise: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable’?”

    භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා …පේ….

    “Our teachings are rooted in the Buddha. …”

    “රූපේ ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, රූපං උපාදාය, රූපං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)ති. වේදනාය …පේ… සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු …පේ… විඤ්ඤාණේ සති, විඤ්ඤාණං උපාදාය, විඤ්ඤාණං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)ති.

    “When form exists, because of grasping form and insisting on form, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’ When feeling … perception … choices … consciousness exists, because of grasping consciousness and insisting on consciousness, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’

    තං කිං මඤ්ඤථ, භික්ඛවේ, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    What do you think, bhikkhus? Is form permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භන්තේ”.

    “Impermanent, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භන්තේ”.

    “Suffering, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති?

    “But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would the view arise: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable’?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    “Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භන්තේ”.

    “Impermanent, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භන්තේ”.

    “Suffering, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘සෝ අත්තා සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති?

    “But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would the view arise: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable’?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “ඒවං පස්සං …පේ… නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාතී”ති.

    “Seeing this … They understand: ‘… there is no return to any state of existence.’”

    තතියං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact