Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 24.3
The Related Suttas Collection 24.3
1. සෝතාපත්තිවග්ග
1. Stream-Entry
සෝඅත්තාසුත්ත
This Is My Self
සාවත්ථිනිදානං.
At Sāvatthī.
“කිස්මිං නු ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, කිං උපාදාය, කිං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති?
“Bhikkhus, when what exists, because of grasping what and insisting on what, does the view arise: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable’?”
“භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා …පේ….
“Our teachings are rooted in the Buddha. …”
“රූපේ ඛෝ, භික්ඛවේ, සති, රූපං උපාදාය, රූපං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)ති. වේදනාය සති …පේ… සඤ්ඤාය සති … සඞ්ඛාරේසු සති … විඤ්ඤාණේ සති, විඤ්ඤාණං උපාදාය, විඤ්ඤාණං අභිනිවිස්ස ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජති: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)ති.
“When form exists, because of grasping form and insisting on form, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’ When feeling … perception … choices … consciousness exists, because of grasping consciousness and insisting on consciousness, the view arises: ‘The self and the cosmos are one and the same. After passing away I will be permanent, everlasting, eternal, and imperishable.’
තං කිං මඤ්ඤථ, භික්ඛවේ, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
What do you think, bhikkhus? Is form permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ” …පේ…
“Impermanent, sir.” …
අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්ය: ‘සෝ අත්තා …පේ… අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති? “නෝ හේතං, භන්තේ”.
“වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
“Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”
“අනිච්චං භන්තේ …පේ…
“Impermanent, sir.” …
අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්ය: ‘සෝ අත්තා …පේ… අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති? “නෝ හේතං, භන්තේ”.
“යම්පිදං දිට්ඨං සුතං මුතං විඤ්ඤාතං පත්තං පරියේසිතං අනුවිචරිතං මනසා තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
“That which is seen, heard, thought, known, attained, sought, and explored by the mind: is that permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ …පේ…
“Impermanent, sir.” …
අපි නු තං අනුපාදාය ඒවං දිට්ඨි උප්පජ්ජේය්ය: ‘සෝ අත්තා, සෝ ලෝකෝ, සෝ පේච්ච භවිස්සාමි නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ(අ)”ති?
“But by not grasping what’s impermanent, suffering, and perishable, would such a view arise?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“යතෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, අරියසාවකස්ස ඉමේසු ච ඨානේසු කඞ්ඛා පහීනා හෝති, දුක්ඛේපිස්ස කඞ්ඛා පහීනා හෝති …පේ… දුක්ඛනිරෝධගාමිනියා පටිපදායපිස්ස කඞ්ඛා පහීනා හෝති—අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ සෝතාපන්නෝ අවිනිපාතධම්මෝ නියතෝ සම්බෝධිපරායනෝ”ති.
“When a noble disciple has given up doubt in these six cases, and has given up doubt in suffering, its origin, its cessation, and the practice that leads to its cessation, they’re called a noble disciple who is a stream-enterer, not liable to be reborn in the underworld, bound for awakening.”
තතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]