| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๔๙
The Related Suttas Collection 22.49
๕ฯ อตฺตทีปวคฺค
5. Be Your Own Island
โสณสุตฺต
With Soṇa
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
อถ โข โสโณ คหปติปุตฺโต เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ …เป… เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข โสณํ คหปติปุตฺตํ ภควา เอตทโวจ:
Then the householder Soṇa went up to the Buddha … The Buddha said to him:
“เย หิ เกจิ, โสณ, สมณา วา พฺราหฺมณา วา อนิจฺเจน รูเปน ทุกฺเขน วิปริณามธมฺเมน ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนา? อนิจฺจาย เวทนาย ทุกฺขาย วิปริณามธมฺมาย ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนา? อนิจฺจาย สญฺญาย … อนิจฺเจหิ สงฺขาเรหิ ทุกฺเขหิ วิปริณามธมฺเมหิ ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนา? อนิจฺเจน วิญฺญาเณน ทุกฺเขน วิปริณามธมฺเมน ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติ วา สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนา?
“Soṇa, there are ascetics and brahmins who—based on form, which is impermanent, suffering, and perishable—regard themselves thus: ‘I’m better’, or ‘I’m equal’, or ‘I’m worse’. What is that but a failure to see truly? Based on feeling … perception … choices … consciousness, which is impermanent, suffering, and perishable, they regard themselves thus: ‘I’m better’, or ‘I’m equal’, or ‘I’m worse’. What is that but a failure to see truly?
เย จ โข เกจิ, โสณ, สมณา วา พฺราหฺมณา วา อนิจฺเจน รูเปน ทุกฺเขน วิปริณามธมฺเมน ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส ทสฺสนา? อนิจฺจาย เวทนาย … อนิจฺจาย สญฺญาย … อนิจฺเจหิ สงฺขาเรหิ … อนิจฺเจน วิญฺญาเณน ทุกฺเขน วิปริณามธมฺเมน ‘เสโยฺยหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; ‘สทิโสหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; ‘หีโนหมสฺมี'ติปิ น สมนุปสฺสนฺติ; กิมญฺญตฺร ยถาภูตสฺส ทสฺสนา?
There are ascetics and brahmins who—based on form, which is impermanent, suffering, and perishable—don’t regard themselves thus: ‘I’m better’, or ‘I’m equal’, or ‘I’m worse’. What is that but seeing truly? Based on feeling … perception … choices … consciousness, which is impermanent, suffering, and perishable, they don’t regard themselves thus: ‘I’m better’, or ‘I’m equal’, or ‘I’m worse’. What is that but seeing truly?
ตํ กึ มญฺญสิ, โสณ, รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?
What do you think, Soṇa? Is form permanent or impermanent?”
“อนิจฺจํ, ภนฺเต”ฯ
“Impermanent, sir.”
“ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วา”ติ?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“ทุกฺขํ, ภนฺเต”ฯ
“Suffering, sir.”
“ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ: ‘เอตํ มม, เอโสหมสฺมิ, เอโส เม อตฺตา'”ติ?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“No, sir.”
“เวทนา นิจฺจา วา อนิจฺจา วา”ติ? “อนิจฺจา, ภนฺเต” … “สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?
“Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”
“อนิจฺจํ, ภนฺเต”ฯ
“Impermanent, sir.”
“ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วา”ติ?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“ทุกฺขํ, ภนฺเต”ฯ
“Suffering, sir.”
“ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ: ‘เอตํ มม, เอโสหมสฺมิ, เอโส เม อตฺตา'”ติ?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“No, sir.”
“ตสฺมาติห, โสณ, ยํ กิญฺจิ รูปํ อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ อชฺฌตฺตํ วา พหิทฺธา วา โอฬาริกํ วา สุขุมํ วา หีนํ วา ปณีตํ วา ยํ ทูเร สนฺติเก วา, สพฺพํ รูปํ ‘เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, น เมโส อตฺตา'ติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํฯ
“So, Soṇa, you should truly see any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
ยา กาจิ เวทนา … ยา กาจิ สญฺญา … เย เกจิ สงฺขารา … ยํ กิญฺจิ วิญฺญาณํ อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ อชฺฌตฺตํ วา พหิทฺธา วา โอฬาริกํ วา สุขุมํ วา หีนํ วา ปณีตํ วา ยํ ทูเร สนฺติเก วา, สพฺพํ วิญฺญาณํ ‘เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, น เมโส อตฺตา'ติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํฯ
You should truly see any kind of feeling … perception … choices … consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
เอวํ ปสฺสํ, โสณ, สุตวา อริยสาวโก รูปสฺมิมฺปิ นิพฺพินฺทติ, เวทนายปิ นิพฺพินฺทติ, สญฺญายปิ นิพฺพินฺทติ, สงฺขาเรสุปิ นิพฺพินฺทติ, วิญฺญาณสฺมิมฺปิ นิพฺพินฺทติฯ นิพฺพินฺทํ วิรชฺชติ; วิราคา วิมุจฺจติฯ วิมุตฺตสฺมึ วิมุตฺตมิติ ญาณํ โหติฯ
Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with form, feeling, perception, choices, and consciousness. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ขีณา ชาติ, วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ, กตํ กรณียํ, นาปรํ อิตฺถตฺตายา'ติ ปชานาตี”ติฯ
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”
สตฺตมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
