| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 47.8
The Related Suttas Collection 47.8
1. අම්බපාලිවග්ග
1. In Ambapālī’s Mango Grove
සූදසුත්ත
Cooks
“සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ සූදෝ රාජානං වා රාජමහාමත්තං වා නානච්චයේහි සූපේහි පච්චුපට්ඨිතෝ අස්ස—අම්බිලග්ගේහිපි, තිත්තකග්ගේහිපි, කටුකග්ගේහිපි, මධුරග්ගේහිපි, ඛාරිකේහිපි, අඛාරිකේහිපි, ලෝණිකේහිපි, අලෝණිකේහිපි.
“Bhikkhus, suppose a foolish, incompetent, unskillful cook was to serve a ruler or their minister with an excessive variety of curries: superbly sour, bitter, pungent, and sweet; hot and mild, and salty and bland.
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ සූදෝ සකස්ස භත්තු නිමිත්තං න උග්ගණ්හාති: ‘ඉදං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, ඉමස්ස වා අභිහරති, ඉමස්ස වා බහුං ගණ්හාති, ඉමස්ස වා වණ්ණං භාසති. අම්බිලග්ගං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, අම්බිලග්ගස්ස වා අභිහරති, අම්බිලග්ගස්ස වා බහුං ගණ්හාති, අම්බිලග්ගස්ස වා වණ්ණං භාසති. තිත්තකග්ගං වා මේ අජ්ජ … කටුකග්ගං වා මේ අජ්ජ … මධුරග්ගං වා මේ අජ්ජ … ඛාරිකං වා මේ අජ්ජ … අඛාරිකං වා මේ අජ්ජ … ලෝණිකං වා මේ අජ්ජ … අලෝණිකං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, අලෝණිකස්ස වා අභිහරති, අලෝණිකස්ස වා බහුං ගණ්හාති, අලෝණිකස්ස වා වණ්ණං භාසතී(අ)ති.
But that cook didn’t take their master’s hint: ‘Today my master preferred this sauce, or he reached for it, or he took a lot of it, or he praised it. Today my master preferred the sour or bitter or pungent or sweet or hot or mild or salty sauce. Or he preferred the bland sauce, or he reached for the bland one, or he took a lot of it, or he praised it.’
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ සූදෝ න චේව ලාභී හෝති අච්ඡාදනස්ස, න ලාභී වේතනස්ස, න ලාභී අභිහාරානං. තං කිස්ස හේතු? තථා හි සෝ, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ සූදෝ සකස්ස භත්තු නිමිත්තං න උග්ගණ්හාති.
That foolish, incompetent, unskillful cook doesn’t get presented with clothes, wages, or bonuses. Why is that? Because they don’t take their master’s hint.
ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, ඉධේකච්චෝ බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ භික්ඛු කායේ කායානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං. තස්ස කායේ කායානුපස්සිනෝ විහරතෝ චිත්තං න සමාධියති, උපක්කිලේසා න පහීයන්ති. සෝ තං නිමිත්තං න උග්ගණ්හාති. වේදනාසු වේදනානුපස්සී විහරති …පේ… චිත්තේ චිත්තානුපස්සී විහරති …පේ… ධම්මේසු ධම්මානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං. තස්ස ධම්මේසු ධම්මානුපස්සිනෝ විහරතෝ චිත්තං න සමාධියති, උපක්කිලේසා න පහීයන්ති. සෝ තං නිමිත්තං න උග්ගණ්හාති.
In the same way, a foolish, incompetent, unskillful bhikkhu meditates by observing an aspect of the body—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. As they meditate observing an aspect of the body, their mind doesn’t enter immersion, and their corruptions aren’t given up. But they don’t take the hint. They meditate observing an aspect of feelings … mind … principles—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. As they meditate observing an aspect of principles, the mind doesn’t enter immersion, and the corruptions aren’t given up. But they don’t take the hint.
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ භික්ඛු න චේව ලාභී හෝති දිට්ඨේව ධම්මේ සුඛවිහාරානං, න ලාභී සතිසම්පජඤ්ඤස්ස. තං කිස්ස හේතු? තථා හි සෝ, භික්ඛවේ, බාලෝ අබ්‍යත්තෝ අකුසලෝ භික්ඛු සකස්ස චිත්තස්ස නිමිත්තං න උග්ගණ්හාති.
That foolish, incompetent, unskillful bhikkhu doesn’t get blissful meditations in this very life, nor do they get mindfulness and situational awareness. Why is that? Because they don’t take their mind’s hint.
සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ සූදෝ රාජානං වා රාජමහාමත්තං වා නානච්චයේහි සූපේහි පච්චුපට්ඨිතෝ අස්ස—අම්බිලග්ගේහිපි, තිත්තකග්ගේහිපි, කටුකග්ගේහිපි, මධුරග්ගේහිපි, ඛාරිකේහිපි, අඛාරිකේහිපි, ලෝණිකේහිපි, අලෝණිකේහිපි.
Suppose an astute, competent, skillful cook was to serve a ruler or their minister with an excessive variety of curries: superbly sour, bitter, pungent, and sweet; hot and mild, and salty and bland.
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ සූදෝ සකස්ස භත්තු නිමිත්තං උග්ගණ්හාති: ‘ඉදං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, ඉමස්ස වා අභිහරති, ඉමස්ස වා බහුං ගණ්හාති, ඉමස්ස වා වණ්ණං භාසති. අම්බිලග්ගං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, අම්බිලග්ගස්ස වා අභිහරති, අම්බිලග්ගස්ස වා බහුං ගණ්හාති, අම්බිලග්ගස්ස වා වණ්ණං භාසති. තිත්තකග්ගං වා මේ අජ්ජ … කටුකග්ගං වා මේ අජ්ජ … මධුරග්ගං වා මේ අජ්ජ … ඛාරිකං වා මේ අජ්ජ … අඛාරිකං වා මේ අජ්ජ … ලෝණිකං වා මේ අජ්ජ … අලෝණිකං වා මේ අජ්ජ භත්තු සූපේය්‍යං රුච්චති, අලෝණිකස්ස වා අභිහරති, අලෝණිකස්ස වා බහුං ගණ්හාති, අලෝණිකස්ස වා වණ්ණං භාසතී(අ)ති.
And that cook took their master’s hint: ‘Today my master preferred this sauce, or he reached for it, or he took a lot of it, or he praised it. Today my master preferred the sour or bitter or pungent or sweet or hot or mild or salty sauce. Or he preferred the bland sauce, or he reached for the bland one, or he took a lot of it, or he praised it.’
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ සූදෝ ලාභී චේව හෝති අච්ඡාදනස්ස, ලාභී වේතනස්ස, ලාභී අභිහාරානං. තං කිස්ස හේතු? තථා හි සෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ සූදෝ සකස්ස භත්තු නිමිත්තං උග්ගණ්හාති.
That astute, competent, skillful cook gets presented with clothes, wages, and bonuses. Why is that? Because they take their master’s hint.
ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, ඉධේකච්චෝ පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ භික්ඛු කායේ කායානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං. තස්ස කායේ කායානුපස්සිනෝ විහරතෝ චිත්තං සමාධියති, උපක්කිලේසා පහීයන්ති. සෝ තං නිමිත්තං උග්ගණ්හාති. වේදනාසු වේදනානුපස්සී විහරති …පේ… චිත්තේ චිත්තානුපස්සී විහරති …පේ… ධම්මේසු ධම්මානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං. තස්ස ධම්මේසු ධම්මානුපස්සිනෝ විහරතෝ චිත්තං සමාධියති, උපක්කිලේසා පහීයන්ති. සෝ තං නිමිත්තං උග්ගණ්හාති.
In the same way, an astute, competent, skillful bhikkhu meditates by observing an aspect of the body—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. As they meditate observing an aspect of the body, their mind enters immersion, and their corruptions are given up. They take the hint. They meditate observing an aspect of feelings … mind … principles—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. As they meditate observing an aspect of principles, their mind enters immersion, and their corruptions are given up. They take the hint.
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ භික්ඛු ලාභී චේව හෝති දිට්ඨේව ධම්මේ සුඛවිහාරානං, ලාභී හෝති සතිසම්පජඤ්ඤස්ස. තං කිස්ස හේතු? තථා හි සෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ බ්‍යත්තෝ කුසලෝ භික්ඛු සකස්ස චිත්තස්ස නිමිත්තං උග්ගණ්හාතී”ති.
That astute, competent, skillful bhikkhu gets blissful meditations in this very life, and they get mindfulness and situational awareness. Why is that? Because they take their mind’s hint.”
අට්ඨමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
