Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 12.70
The Related Suttas Collection 12.70
7. මහාවග්ග
7. The Great Chapter
සුසිමපරිබ්බාජකසුත්ත
The Wanderer Susīma
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති වේළුවනේ කලන්දකනිවාපේ.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
තේන ඛෝ පන සමයේන භගවා සක්කතෝ හෝති ගරුකතෝ මානිතෝ පූජිතෝ අපචිතෝ ලාභී චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං. භික්ඛුසඞ්ඝෝපි සක්කතෝ හෝති ගරුකතෝ මානිතෝ පූජිතෝ අපචිතෝ ලාභී චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං. අඤ්ඤතිත්ථියා පන පරිබ්බාජකා අසක්කතා හෝන්ති අගරුකතා අමානිතා අපූජිතා අනපචිතා, න ලාභිනෝ චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං.
Now at that time the Buddha was honored, respected, revered, venerated, and esteemed. And he received robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. And the bhikkhu Saṅgha was also honored, respected, revered, venerated, and esteemed. And they received robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. But the wanderers who followed other religions were not honored, respected, revered, venerated, and esteemed. And they didn’t receive robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick.
තේන ඛෝ පන සමයේන සුසිමෝ පරිබ්බාජකෝ රාජගහේ පටිවසති මහතියා පරිබ්බාජකපරිසාය සද්ධිං.
Now at that time the wanderer Susīma was residing at Rājagaha together with a large community of wanderers.
අථ ඛෝ සුසිමස්ස පරිබ්බාජකස්ස පරිසා සුසිමං පරිබ්බාජකං ඒතදවෝචුං: “ඒහි ත්වං, ආවුසෝ සුසිම, සමණේ ගෝතමේ බ්රහ්මචරියං චර. ත්වං ධම්මං පරියාපුණිත්වා අම්හේ වාචේය්යාසි. තං මයං ධම්මං පරියාපුණිත්වා ගිහීනං භාසිස්සාම. ඒවං මයම්පි සක්කතා භවිස්සාම ගරුකතා මානිතා පූජිතා අපචිතා ලාභිනෝ චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානන්”ති.
Then his community said to Susīma, “Friend Susīma, please lead the spiritual life with the ascetic Gotama. Memorize that teaching and have us recite it with you. When we’ve memorized it we’ll recite it to the laity. In this way we too will be honored, respected, revered, venerated, and esteemed. And we’ll receive robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick.”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ සුසිමෝ පරිබ්බාජකෝ සකාය පරිසාය පටිස්සුණිත්වා යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා ආනන්දේන සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සුසිමෝ පරිබ්බාජකෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “ඉච්ඡාමහං, ආවුසෝ ආනන්ද, ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ බ්රහ්මචරියං චරිතුන්”ති.
“Yes, friends,” replied Susīma. Then he went to Venerable Ānanda, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Ānanda, “Friend Ānanda, I wish to lead the spiritual life in this teaching and training.”
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ සුසිමං පරිබ්බාජකං ආදාය යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “අයං, භන්තේ, සුසිමෝ පරිබ්බාජකෝ ඒවමාහ: ‘ඉච්ඡාමහං, ආවුසෝ ආනන්ද, ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ බ්රහ්මචරියං චරිතුන්(අ)”ති.
Then Ānanda took Susīma to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, this wanderer Susīma says that he wishes to lead the spiritual life in this teaching and training.”
“තේනහානන්ද, සුසිමං පබ්බාජේථා”ති. අලත්ථ ඛෝ සුසිමෝ පරිබ්බාජකෝ භගවතෝ සන්තිකේ පබ්බජ්ජං, අලත්ථ උපසම්පදං.
“Well then, Ānanda, give Susīma the going forth.” And the wanderer Susīma received the going forth, the ordination in the Buddha’s presence.
තේන ඛෝ පන සමයේන සම්බහුලේහි භික්ඛූහි භගවතෝ සන්තිකේ අඤ්ඤා බ්යාකතා හෝති: “ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමා”ති.
Now at that time several bhikkhus had declared their enlightenment in the Buddha’s presence: “We understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”
අස්සෝසි ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ: “සම්බහුලේහි කිර භික්ඛූහි භගවතෝ සන්තිකේ අඤ්ඤා බ්යාකතා: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාමා”ති. අථ ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ යේන තේ භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා තේහි භික්ඛූහි සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ තේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “සච්චං කිරායස්මන්තේහි භගවතෝ සන්තිකේ අඤ්ඤා බ්යාකතා: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාමා”ති?
Venerable Susīma heard about this. He went up to those bhikkhus, and exchanged greetings with them. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to those bhikkhus, “Is it really true that the venerables have declared enlightenment in the Buddha’s presence?”
“ඒවමාවුසෝ”ති.
“Yes, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා අනේකවිහිතං ඉද්ධිවිධං පච්චනුභෝථ—ඒකෝපි හුත්වා බහුධා හෝථ, බහුධාපි හුත්වා ඒකෝ හෝථ; ආවිභාවං, තිරෝභාවං, තිරෝකුට්ටං තිරෝපාකාරං තිරෝපබ්බතං අසජ්ජමානා ගච්ඡථ, සේය්යථාපි ආකාසේ; පථවියාපි උම්මුජ්ජනිමුජ්ජං කරෝථ, සේය්යථාපි උදකේ; උදකේපි අභිජ්ජමානේ ගච්ඡථ, සේය්යථාපි පථවියං; ආකාසේපි පල්ලඞ්කේන කමථ, සේය්යථාපි පක්ඛී සකුණෝ; ඉමේපි චන්දිමසූරියේ ඒවංමහිද්ධිකේ ඒවංමහානුභාවේ පාණිනා පරිමසථ පරිමජ්ජථ, යාව බ්රහ්මලෝකාපි කායේන වසං වත්තේථා”ති?
“But knowing and seeing thus, do you wield the many kinds of psychic power? That is, multiplying yourselves and becoming one again; appearing and disappearing; going unimpeded through a wall, a rampart, or a mountain as if through space; diving in and out of the earth as if it were water; walking on water as if it were earth; flying cross-legged through the sky like a bird; touching and stroking with the hand the sun and moon, so mighty and powerful. Do you control the body as far as the Brahmā realm?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා දිබ්බාය සෝතධාතුයා විසුද්ධාය අතික්කන්තමානුසිකාය උභෝ සද්දේ සුණාථ දිබ්බේ ච මානුසේ ච යේ දූරේ සන්තිකේ චා”ති?
“Well, knowing and seeing thus do you, with clairaudience that is purified and superhuman, hear both kinds of sounds, human and divine, whether near or far?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා පරසත්තානං පරපුග්ගලානං චේතසා චේතෝ පරිච්ච පජානාථ—සරාගං වා චිත්තං සරාගං චිත්තන්ති පජානාථ; වීතරාගං වා චිත්තං වීතරාගං චිත්තන්ති පජානාථ; සදෝසං වා චිත්තං සදෝසං චිත්තන්ති පජානාථ; වීතදෝසං වා චිත්තං වීතදෝසං චිත්තන්ති පජානාථ; සමෝහං වා චිත්තං සමෝහං චිත්තන්ති පජානාථ; වීතමෝහං වා චිත්තං වීතමෝහං චිත්තන්ති පජානාථ; සඞ්ඛිත්තං වා චිත්තං සඞ්ඛිත්තං චිත්තන්ති පජානාථ; වික්ඛිත්තං වා චිත්තං වික්ඛිත්තං චිත්තන්ති පජානාථ; මහග්ගතං වා චිත්තං මහග්ගතං චිත්තන්ති පජානාථ; අමහග්ගතං වා චිත්තං අමහග්ගතං චිත්තන්ති පජානාථ; සෞත්තරං වා චිත්තං සෞත්තරං චිත්තන්ති පජානාථ; අනුත්තරං වා චිත්තං අනුත්තරං චිත්තන්ති පජානාථ; සමාහිතං වා චිත්තං සමාහිතං චිත්තන්ති පජානාථ; අසමාහිතං වා චිත්තං අසමාහිතං චිත්තන්ති පජානාථ; විමුත්තං වා චිත්තං විමුත්තං චිත්තන්ති පජානාථ; අවිමුත්තං වා චිත්තං අවිමුත්තං චිත්තන්ති පජානාථා”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you understand the minds of other beings and individuals, having comprehended them with your mind? Do you understand mind with greed as ‘mind with greed’, and mind without greed as ‘mind without greed’? Do you understand mind with hate as ‘mind with hate’, and mind without hate as ‘mind without hate’? Do you understand mind with delusion as ‘mind with delusion’, and mind without delusion as ‘mind without delusion’? Do you understand constricted mind as ‘constricted mind’, and scattered mind as ‘scattered mind’? Do you understand expansive mind as ‘expansive mind’, and unexpansive mind as ‘unexpansive mind’? Do you understand mind that is not supreme as ‘mind that is not supreme’, and mind that is supreme as ‘mind that is supreme’? Do you understand mind immersed in samādhi as ‘mind immersed in samādhi’, and mind not immersed in samādhi as ‘mind not immersed in samādhi’? Do you understand freed mind as ‘freed mind’, and unfreed mind as ‘unfreed mind’?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා අනේකවිහිතං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරථ, සේය්යථිදං—ඒකම්පි ජාතිං ද්වේපි ජාතියෝ තිස්සෝපි ජාතියෝ චතස්සෝපි ජාතියෝ පඤ්චපි ජාතියෝ දසපි ජාතියෝ වීසම්පි ජාතියෝ තිංසම්පි ජාතියෝ චත්තාරීසම්පි ජාතියෝ පඤ්ඤාසම්පි ජාතියෝ ජාතිසතම්පි ජාතිසහස්සම්පි ජාතිසතසහස්සම්පි, අනේකේපි සංවට්ටකප්පේ අනේකේපි විවට්ටකප්පේ අනේකේපි සංවට්ටවිවට්ටකප්පේ: ‘අමුත්රාසිං ඒවංනාමෝ ඒවඞ්ගෝත්තෝ ඒවංවණ්ණෝ ඒවමාහාරෝ ඒවංසුඛදුක්ඛපටිසංවේදී ඒවමායුපරියන්තෝ, සෝ තතෝ චුතෝ අමුත්ර උදපාදිං; තත්රාපාසිං ඒවංනාමෝ ඒවඞ්ගෝත්තෝ ඒවංවණ්ණෝ ඒවමාහාරෝ ඒවංසුඛදුක්ඛපටිසංවේදී ඒවමායුපරියන්තෝ, සෝ තතෝ චුතෝ ඉධූපපන්නෝ(අ)ති. ඉති සාකාරං සෞද්දේසං අනේකවිහිතං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරථා”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you recollect many kinds of past lives. That is: one, two, three, four, five, ten, twenty, thirty, forty, fifty, a hundred, a thousand, a hundred thousand rebirths; many eons of the world contracting, many eons of the world expanding, many eons of the world contracting and expanding? Do you remember: ‘There, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn somewhere else. There, too, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn here.’ Do you recollect your many kinds of past lives, with features and details?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා දිබ්බේන චක්ඛුනා විසුද්ධේන අතික්කන්තමානුසකේන සත්තේ පස්සථ චවමානේ උපපජ්ජමානේ හීනේ පණීතේ සුවණ්ණේ දුබ්බණ්ණේ, සුගතේ දුග්ගතේ යථාකම්මූපගේ සත්තේ පජානාථ: ‘ඉමේ වත භෝන්තෝ සත්තා කායදුච්චරිතේන සමන්නාගතා වචීදුච්චරිතේන සමන්නාගතා මනෝදුච්චරිතේන සමන්නාගතා, අරියානං උපවාදකා මිච්ඡාදිට්ඨිකා මිච්ඡාදිට්ඨිකම්මසමාදානා, තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපන්නා; ඉමේ වා පන භෝන්තෝ සත්තා කායසුචරිතේන සමන්නාගතා වචීසුචරිතේන සමන්නාගතා මනෝසුචරිතේන සමන්නාගතා, අරියානං අනුපවාදකා සම්මාදිට්ඨිකා සම්මාදිට්ඨිකම්මසමාදානා තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපන්නා(අ)ති, ඉති දිබ්බේන චක්ඛුනා විසුද්ධේන අතික්කන්තමානුසකේන සත්තේ පස්සථ චවමානේ උපපජ්ජමානේ හීනේ පණීතේ සුවණ්ණේ දුබ්බණ්ණේ, සුගතේ දුග්ගතේ යථාකම්මූපගේ සත්තේ පජානාථා”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you, with clairvoyance that is purified and superhuman, see sentient beings passing away and being reborn—inferior and superior, beautiful and ugly, in a good place or a bad place—and understand how sentient beings are reborn according to their deeds? ‘These dear beings did bad things by way of body, speech, and mind. They spoke ill of the noble ones; they had wrong view; and they chose to act out of that wrong view. When their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. These dear beings, however, did good things by way of body, speech, and mind. They never spoke ill of the noble ones; they had right view; and they chose to act out of that right view. When their body breaks up, after death, they’re reborn in a good place, a heavenly realm.’ And so, with clairvoyance that is purified and superhuman, do you see sentient beings passing away and being reborn—inferior and superior, beautiful and ugly, in a good place or a bad place. And do you understand how sentient beings are reborn according to their deeds?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“අපි පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඒවං ජානන්තා ඒවං පස්සන්තා යේ තේ සන්තා විමෝක්ඛා අතික්කම්ම රූපේ ආරුප්පා, තේ කායේන ඵුසිත්වා විහරථා”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you have direct meditative experience of the peaceful liberations that are formless, transcending form?”
“නෝ හේතං, ආවුසෝ”.
“No, friend.”
“ඒත්ථ දානි ආයස්මන්තෝ ඉදඤ්ච වේය්යාකරණං ඉමේසඤ්ච ධම්මානං අසමාපත්ති; ඉදං නෝ, ආවුසෝ, කථන්”ති?
“Well now, venerables, how could there be such a declaration when these things are not attained?”
“පඤ්ඤාවිමුත්තා ඛෝ මයං, ආවුසෝ සුසිමා”ති.
“Friend Susīma, we are freed by wisdom.”
“න ඛ්වාහං ඉමස්ස ආයස්මන්තානං සඞ්ඛිත්තේන භාසිතස්ස විත්ථාරේන අත්ථං ආජානාමි. සාධු මේ ආයස්මන්තෝ තථා භාසන්තු යථාහං ඉමස්ස ආයස්මන්තානං සඞ්ඛිත්තේන භාසිතස්ස විත්ථාරේන අත්ථං ආජානේය්යන්”ති.
“I don’t understand the detailed meaning of what you have said in brief. Please teach me this matter so I can understand the detailed meaning.”
“ආජානේය්යාසි වා ත්වං, ආවුසෝ සුසිම, න වා ත්වං ආජානේය්යාසි අථ ඛෝ පඤ්ඤාවිමුත්තා මයන්”ති.
“Friend Susīma, whether you understand or not, we are freed by wisdom.”
අථ ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ උට්ඨායාසනා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ යාවතකෝ තේහි භික්ඛූහි සද්ධිං අහෝසි කථාසල්ලාපෝ තං සබ්බං භගවතෝ ආරෝචේසි.
Then Susīma went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and informed the Buddha of all he had discussed with those bhikkhus.
“පුබ්බේ ඛෝ, සුසිම, ධම්මට්ඨිතිඤාණං, පච්ඡා නිබ්බානේ ඤාණන්”ති.
“Susīma, first comes knowledge of the stability of natural principles. Afterwards there is knowledge of Nibbana.”
“න ඛ්වාහං, භන්තේ, ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන භාසිතස්ස විත්ථාරේන අත්ථං ආජානාමි. සාධු මේ, භන්තේ, භගවා තථා භාසතු යථාහං ඉමස්ස භගවතා සඞ්ඛිත්තේන භාසිතස්ස විත්ථාරේන අත්ථං ආජානේය්යන්”ති.
“Sir, I don’t understand the detailed meaning of what you have said in brief. Please teach me this matter so I can understand the detailed meaning.”
“ආජානේය්යාසි වා ත්වං, සුසිම, න වා ත්වං ආජානේය්යාසි, අථ ඛෝ ධම්මට්ඨිතිඤාණං පුබ්බේ, පච්ඡා නිබ්බානේ ඤාණං.
“Susīma, whether you understand or not, first comes knowledge of the stability of natural principles. Afterwards there is knowledge of Nibbana.
තං කිං මඤ්ඤසි, සුසිම, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
What do you think, Susīma? Is form permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“වේදනා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
“Is feeling permanent or impermanent?”
“අනිච්චා, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“සඤ්ඤා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
“Is perception permanent or impermanent?”
“අනිච්චා, භන්තේ” …පේ…
“Impermanent, sir.” …
“සඞ්ඛාරා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
“Are choices permanent or impermanent?”
“අනිච්චා, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if they’re impermanent, are they suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if they’re impermanent, suffering, and perishable, are they fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
“Is consciousness permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“තස්මාතිහ, සුසිම, යං කිඤ්චි රූපං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං රූපං නේතං මම නේසෝහමස්මි න මේසෝ අත්තාති; ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං. යා කාචි වේදනා අතීතානාගතපච්චුප්පන්නා අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකා වා සුඛුමා වා හීනා වා පණීතා වා යා දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බා වේදනා නේතං මම නේසෝහමස්මි න මේසෝ අත්තාති; ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං. යා කාචි සඤ්ඤා …පේ… යේ කේචි සඞ්ඛාරා අතීතානාගතපච්චුප්පන්නා අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකා වා සුඛුමා වා හීනා වා පණීතා වා යේ දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බේ සඞ්ඛාරා නේතං මම නේසෝහමස්මි න මේසෝ අත්තාති; ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං. යං කිඤ්චි විඤ්ඤාණං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං විඤ්ඤාණං නේතං මම නේසෝහමස්මි න මේසෝ අත්තාති; ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං.
“So, Susīma, you should truly see any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ You should truly see any kind of feeling at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all feeling—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ You should truly see any kind of perception at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all perception—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ You should truly see any kind of choices at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all choices—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ You should truly see any kind of consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
ඒවං පස්සං, සුසිම, සුතවා අරියසාවකෝ රූපස්මිම්පි නිබ්බින්දති, වේදනායපි නිබ්බින්දති, සඤ්ඤායපි නිබ්බින්දති, සඞ්ඛාරේසුපි නිබ්බින්දති, විඤ්ඤාණස්මිම්පි නිබ්බින්දති. නිබ්බින්දං විරජ්ජති, විරාගා විමුච්චති, විමුත්තස්මිං විමුත්තමිති ඤාණං හෝති.
Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with form, feeling, perception, choices, and consciousness. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාති.
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’
‘ජාතිපච්චයා ජරාමරණන්(අ)ති, සුසිම, පස්සසී”ති?
Susīma, do you see that rebirth is a condition for old age and death?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“‘භවපච්චයා ජාතී(අ)ති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that continued existence is a condition for rebirth?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“‘උපාදානපච්චයා භවෝ(අ)ති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that grasping is a condition for continued existence?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“‘තණ්හාපච්චයා උපාදානන්(අ)ති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that craving is a condition for grasping?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“වේදනාපච්චයා තණ්හාති … ඵස්සපච්චයා වේදනාති … සළායතනපච්චයා ඵස්සෝති … නාමරූපපච්චයා සළායතනන්ති … විඤ්ඤාණපච්චයා නාමරූපන්ති … සඞ්ඛාරපච්චයා විඤ්ඤාණන්ති … අවිජ්ජාපච්චයා සඞ්ඛාරාති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that feeling is a condition for craving … contact is a condition for feeling … the six sense fields are conditions for contact … name and form are conditions for the six sense fields … consciousness is a condition for name and form … choices are a condition for consciousness … ignorance is a condition for choices?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“‘ජාතිනිරෝධා ජරාමරණනිරෝධෝ(අ)ති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that when rebirth ceases old age and death cease?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“‘භවනිරෝධා ජාතිනිරෝධෝ(අ)ති සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that when continued existence ceases rebirth ceases?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“උපාදානනිරෝධා භවනිරෝධෝති … තණ්හානිරෝධා උපාදානනිරෝධෝති … වේදනානිරෝධා තණ්හානිරෝධෝති … ඵස්සනිරෝධා වේදනානිරෝධෝති … සළායතනනිරෝධා ඵස්සනිරෝධෝති … නාමරූපනිරෝධා සළායතනනිරෝධෝති … විඤ්ඤාණනිරෝධා නාමරූපනිරෝධෝති … සඞ්ඛාරනිරෝධා විඤ්ඤාණනිරෝධෝති … අවිජ්ජානිරෝධා සඞ්ඛාරනිරෝධෝති, සුසිම, පස්සසී”ති?
“Do you see that when grasping ceases continued existence ceases … when craving ceases, grasping ceases … when feeling ceases, craving ceases … when contact ceases, feeling ceases … when the six sense fields cease, contact ceases … when name and form cease, the six sense fields cease … when consciousness ceases name and form cease … when choices cease consciousness ceases … when ignorance ceases choices cease?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ අනේකවිහිතං ඉද්ධිවිධං පච්චනුභෝසි—ඒකෝපි හුත්වා බහුධා හෝසි, බහුධාපි හුත්වා ඒකෝ හෝසි; ආවිභාවං, තිරෝභාවං, තිරෝකුට්ටං තිරෝපාකාරං තිරෝපබ්බතං අසජ්ජමානෝ ගච්ඡසි, සේය්යථාපි ආකාසේ; පථවියාපි උම්මුජ්ජනිමුජ්ජං කරෝසි, සේය්යථාපි උදකේ; උදකේපි අභිජ්ජමානෝ ගච්ඡසි, සේය්යථාපි පථවියං; ආකාසේපි පල්ලඞ්කේන කමසි, සේය්යථාපි පක්ඛී සකුණෝ; ඉමේපි චන්දිමසූරියේ ඒවංමහිද්ධිකේ ඒවංමහානුභාවේ පාණිනා පරිමසසි පරිමජ්ජසි, යාව බ්රහ්මලෝකාපි කායේන වසං වත්තේසී”ති?
“But knowing and seeing thus, do you wield the many kinds of psychic power? …”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ දිබ්බාය සෝතධාතුයා විසුද්ධාය අතික්කන්තමානුසිකාය උභෝ සද්දේ සුණසි දිබ්බේ ච මානුසේ ච යේ දූරේ සන්තිකේ චා”ති?
“Well, knowing and seeing thus do you, with clairaudience that is purified and superhuman, hear both kinds of sounds, human and divine, whether near or far?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ පරසත්තානං පරපුග්ගලානං චේතසා චේතෝ පරිච්ච පජානාසි—සරාගං වා චිත්තං සරාගං චිත්තන්ති පජානාසි …පේ… විමුත්තං වා චිත්තං විමුත්තං චිත්තන්ති පජානාසී”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you understand the minds of other beings and individuals, having comprehended them with your mind? …”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ අනේකවිහිතං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරසි, සේය්යථිදං—ඒකම්පි ජාතිං …පේ… ඉති සාකාරං සෞද්දේසං අනේකවිහිතං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරසී”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you recollect many kinds of past lives, with features and details?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ දිබ්බේන චක්ඛුනා විසුද්ධේන අතික්කන්තමානුසකේන සත්තේ පස්සසි චවමානේ …පේ… යථාකම්මූපගේ සත්තේ පජානාසී”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you, with clairvoyance that is purified and superhuman, see sentient beings passing away and being reborn … according to their deeds?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“අපි පන ත්වං, සුසිම, ඒවං ජානන්තෝ ඒවං පස්සන්තෝ යේ තේ සන්තා විමෝක්ඛා අතික්කම්ම රූපේ ආරුප්පා, තේ කායේන ඵුසිත්වා විහරසී”ති?
“Well, knowing and seeing thus, do you have direct meditative experience of the peaceful liberations that are formless, transcending form?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“ඒත්ථ දානි, සුසිම, ඉදඤ්ච වේය්යාකරණං ඉමේසඤ්ච ධම්මානං අසමාපත්ති, ඉදං නෝ, සුසිම, කථන්”ති?
“Well now, Susīma, how could there be such a declaration when these things are not attained?”
අථ ඛෝ ආයස්මා සුසිමෝ භගවතෝ පාදේසු සිරසා නිපතිත්වා භගවන්තං ඒතදවෝච: “අච්චයෝ මං, භන්තේ, අච්චගමා යථාබාලං යථාමූළ්හං යථාඅකුසලං, ය්වාහං ඒවං ස්වාක්ඛාතේ ධම්මවිනයේ ධම්මත්ථේනකෝ පබ්බජිතෝ. තස්ස මේ, භන්තේ, භගවා අච්චයං අච්චයතෝ පටිග්ගණ්හාතු ආයතිං සංවරායා”ති.
Then Venerable Susīma bowed with his head at the Buddha’s feet and said, “I have made a mistake, sir. It was foolish, stupid, and unskillful of me to go forth as a thief in such a well-explained teaching and training. Please, sir, accept my mistake for what it is, so I will restrain myself in future.”
“තග්ඝ ත්වං, සුසිම, අච්චයෝ අච්චගමා යථාබාලං යථාමූළ්හං යථාඅකුසලං, යෝ ත්වං ඒවං ස්වාක්ඛාතේ ධම්මවිනයේ ධම්මත්ථේනකෝ පබ්බජිතෝ. සේය්යථාපි, සුසිම, චෝරං ආගුචාරිං ගහේත්වා රඤ්ඤෝ දස්සේය්යුං: ‘අයං තේ, දේව, චෝරෝ ආගුචාරී, ඉමස්ස යං ඉච්ඡසි තං දණ්ඩං පණේහී(අ)ති. තමේනං රාජා ඒවං වදේය්ය: ‘ගච්ඡථ, භෝ, ඉමං පුරිසං දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දථා(අ)ති. තමේනං රඤ්ඤෝ පුරිසා දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දේය්යුං. තං කිං මඤ්ඤසි, සුසිම, අපි නු සෝ පුරිසෝ තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදියේථා”ති?
“Indeed, Susīma, you made a mistake. It was foolish, stupid, and unskillful of you to go forth as a thief in such a well-explained teaching and training. Suppose they were to arrest a bandit, a criminal and present him to the king, saying: ‘Your Majesty, this is a bandit, a criminal. Punish him as you will.’ The king would say: ‘Go, my men, and tie this man’s arms tightly behind his back with a strong rope. Shave his head and march him from street to street and from square to square to the beating of a harsh drum. Then take him out the south gate and there, to the south of the city, chop off his head.’ The king’s men would do as they were told. What do you think, Susīma? Wouldn’t that man experience pain and distress because of that?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“යං ඛෝ සෝ, සුසිම, පුරිසෝ තතෝනිදානං දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදියේථ. යා ඒවං ස්වාක්ඛාතේ ධම්මවිනයේ ධම්මත්ථේනකස්ස පබ්බජ්ජා, අයං තතෝ දුක්ඛවිපාකතරා ච කටුකවිපාකතරා ච, අපි ච විනිපාතාය සංවත්තති. යතෝ ච ඛෝ ත්වං, සුසිම, අච්චයං අච්චයතෝ දිස්වා යථාධම්මං පටිකරෝසි තං තේ මයං පටිග්ගණ්හාම. වුද්ධි හේසා, සුසිම, අරියස්ස විනයේ යෝ අච්චයං අච්චයතෝ දිස්වා යථාධම්මං පටිකරෝති, ආයතිඤ්ච සංවරං ආපජ්ජතී”ති.
“Although that man would experience pain and distress because of that, going forth as a thief in such a well-explained teaching and training has a more painful and bitter result. And it even leads to the underworld. But since you have recognized your mistake for what it is, and have dealt with it properly, I accept it. For it is growth in the training of the Noble One to recognize a mistake for what it is, deal with it properly, and commit to restraint in the future.”
දසමං.
මහාවග්ගෝ සත්තමෝ.
තස්සුද්දානං
ද්වේ අස්සුතවතා වුත්තා, පුත්තමංසේන චාපරං; අත්ථිරාගෝ ච නගරං, සම්මසං නළකලාපියං; කෝසම්බී උපයන්ති ච, දසමෝ සුසිමේන චාති.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]