| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒ฯ๘
The Related Suttas Collection 2.8
๑ฯ ปฐมวคฺค
Chapter One
ตายนสุตฺต
With Tāyana
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
อถ โข ตายโน เทวปุตฺโต ปุราณติตฺถกโร อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข ตายโน เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ:
Then, late at night, the glorious god Tāyana, formerly a religious founder, lighting up the entire Jeta’s Grove, went up to the Buddha, bowed, stood to one side, and recited these verses in the Buddha’s presence:
“ฉินฺท โสตํ ปรกฺกมฺม, กาเม ปนุท พฺราหฺมณ; นปฺปหาย มุนี กาเม, เนกตฺตมุปปชฺชติฯ
“Strive and cut the stream! Dispel sensual pleasures, brahmin. A sage who doesn’t give up sensual pleasures is not reborn in a unified state.
กยิรา เจ กยิราเถนํ, ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม; สิถิโล หิ ปริพฺพาโช, ภิโยฺย อากิรเต รชํฯ
If one is to do what should be done, one should staunchly strive. For the life gone forth when laxly led just stirs up dust all the more.
อกตํ ทุกฺกฏํ เสโยฺย, ปจฺฉา ตปติ ทุกฺกฏํ; กตญฺจ สุกตํ เสโยฺย, ยํ กตฺวา นานุตปฺปติฯ
A bad deed is better left undone, for it will plague you later on. A good deed is better done, one that does not plague you.
กุโส ยถา ทุคฺคหิโต, หตฺถเมวานุกนฺตติ; สามญฺญํ ทุปฺปรามฏฺฐํ, นิรยายูปกฑฺฒติฯ
When kusa grass is wrongly grasped it only cuts the hand. So too, the ascetic life, when wrongly taken, drags you to hell.
ยํ กิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ, สงฺกิลิฏฺฐญฺจ ยํ วตํ; สงฺกสฺสรํ พฺรหฺมจริยํ, น ตํ โหติ มหปฺผลนฺ”ติฯ
Any lax act, any corrupt observance, or suspicious spiritual life, is not very fruitful.”
อิทมโวจ ตายโน เทวปุตฺโต; อิทํ วตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ
That’s what the god Tāyana said. Then he bowed and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right side, before vanishing right there.
อถ โข ภควา ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ภิกฺขู อามนฺเตสิ:
Then, when the night had passed, the Buddha told the bhikkhus all that had happened.
“อิมํ, ภิกฺขเว, รตฺตึ ตายโน นาม เทวปุตฺโต ปุราณติตฺถกโร อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยนาหํ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข, ภิกฺขเว, ตายโน เทวปุตฺโต มม สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ:
“Bhikkhus, tonight, the glorious god Tāyana, formerly a religious founder, lighting up the entire Jeta’s Grove, came to me, bowed, stood to one side, and recited these verses in my presence.” The Buddha repeated the verses in full, adding:
‘ฉินฺท โสตํ ปรกฺกมฺม, กาเม ปนุท พฺราหฺมณ; นปฺปหาย มุนี กาเม, เนกตฺตมุปปชฺชติฯ
กยิรา เจ กยิราเถนํ, ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม; สิถิโล หิ ปริพฺพาโช, ภิโยฺย อากิรเต รชํฯ
อกตํ ทุกฺกฏํ เสโยฺย, ปจฺฉา ตปติ ทุกฺกฏํ; กตญฺจ สุกตํ เสโยฺย, ยํ กตฺวา นานุตปฺปติฯ
กุโส ยถา ทุคฺคหิโต, หตฺถเมวานุกนฺตติ; สามญฺญํ ทุปฺปรามฏฺฐํ, นิรยายูปกฑฺฒติฯ
ยํ กิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ, สงฺกิลิฏฺฐญฺจ ยํ วตํ; สงฺกสฺสรํ พฺรหฺมจริยํ, น ตํ โหติ มหปฺผลนฺ'ติฯ
อิทมโวจ, ภิกฺขเว, ตายโน เทวปุตฺโต, อิทํ วตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิฯ อุคฺคณฺหาถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถา; ปริยาปุณาถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถา; ธาเรถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถาฯ อตฺถสํหิตา, ภิกฺขเว, ตายนคาถา อาทิพฺรหฺมจริยิกา”ติฯ
“That’s what the god Tāyana said. Then he bowed and respectfully circled me, keeping me on his right side, before vanishing right there. Bhikkhus, learn the verses of Tāyana! Memorize the verses of Tāyana! Remember the verses of Tāyana! These verses are beneficial and relate to the fundamentals of the spiritual life.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
