Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๒๑ฯ๑๐
The Related Suttas Collection 21.10
๑ฯ ภิกฺขุวคฺค
1. Monks
เถรนามกสุตฺต
A Bhikkhu Named Senior
เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ
At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ เถรนามโก เอกวิหารี เจว โหติ เอกวิหารสฺส จ วณฺณวาทีฯ โส เอโก คามํ ปิณฺฑาย ปวิสติ เอโก ปฏิกฺกมติ เอโก รโห นิสีทติ เอโก จงฺกมํ อธิฏฺฐาติฯ
Now at that time there was a certain bhikkhu named Senior. He lived alone and praised living alone. He entered the village for alms alone, returned alone, sat in private alone, and concentrated on walking mindfully alone.
อถ โข สมฺพหุลา ภิกฺขู เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนา โข เต ภิกฺขู ภควนฺตํ เอตทโวจุํ: “อิธ, ภนฺเต, อญฺญตโร ภิกฺขุ เถรนามโก เอกวิหารี เอกวิหารสฺส จ วณฺณวาที”ติฯ
Then several bhikkhus went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, there’s a certain bhikkhu named Senior who lives alone and praises living alone.”
อถ โข ภควา อญฺญตรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตสิ: “เอหิ ตฺวํ, ภิกฺขุ, มม วจเนน เถรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตหิ: ‘สตฺถา ตํ, อาวุโส เถร, อามนฺเตตี'”ติฯ
So the Buddha addressed a certain monk, “Please, monk, in my name tell the bhikkhu Senior that the teacher summons him.”
“เอวํ, ภนฺเต”ติ โข โส ภิกฺขุ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยนายสฺมา เถโร เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ เถรํ เอตทโวจ: “สตฺถา ตํ, อาวุโส เถร, อามนฺเตตี”ติฯ
“Yes, sir,” that monk replied. He went to Venerable Senior and said to him, “Friend Senior, the teacher summons you.”
“เอวมาวุโส”ติ โข อายสฺมา เถโร ตสฺส ภิกฺขุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อายสฺมนฺตํ เถรํ ภควา เอตทโวจ:
“Yes, friend,” that monk replied. He went to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:
“สจฺจํ กิร ตฺวํ, เถร, เอกวิหารี เอกวิหารสฺส จ วณฺณวาที”ติ?
“Is it really true, Senior, that you live alone and praise living alone?”
“เอวํ, ภนฺเต”ฯ
“Yes, sir.”
“ยถา กถํ ปน ตฺวํ, เถร, เอกวิหารี เอกวิหารสฺส จ วณฺณวาที”ติ?
“But in what way do you live alone and praise living alone?”
“อิธาหํ, ภนฺเต, เอโก คามํ ปิณฺฑาย ปวิสามิ เอโก ปฏิกฺกมามิ เอโก รโห นิสีทามิ เอโก จงฺกมํ อธิฏฺฐามิฯ เอวํ ขฺวาหํ, ภนฺเต, เอกวิหารี เอกวิหารสฺส จ วณฺณวาที”ติฯ
“Well, sir, I enter the village for alms alone, return alone, sit in private alone, and concentrate on walking mindfully alone. That’s how I live alone and praise living alone.”
“อตฺเถโส, เถร, เอกวิหาโร เนโส นตฺถีติ วทามิฯ อปิ จ, เถร, ยถา เอกวิหาโร วิตฺถาเรน ปริปุณฺโณ โหติ ตํ สุณาหิ, สาธุกํ มนสิ กโรหิ; ภาสิสฺสามี”ติฯ
“That is a kind of living alone, I don’t deny it. But as to how living alone is fulfilled in detail, listen and apply your mind well, I will speak.”
“เอวํ, ภนฺเต”ติ โข …เป…ฯ
“Yes, sir,” he replied.
“กถญฺจ, เถร, เอกวิหาโร วิตฺถาเรน ปริปุณฺโณ โหติฯ อิธ, เถร, ยํ อตีตํ ตํ ปหีนํ, ยํ อนาคตํ ตํ ปฏินิสฺสฏฺฐํ, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ จ อตฺตภาวปฏิลาเภสุ ฉนฺทราโค สุปฺปฏิวินีโตฯ เอวํ โข, เถร, เอกวิหาโร วิตฺถาเรน ปริปุณฺโณ โหตี”ติฯ
“And how, Senior, is living alone fulfilled in detail? It’s when what’s in the past is given up, what’s in the future is relinquished, and desire and greed for present incarnations is eliminated. That’s how living alone is fulfilled in detail.”
อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“สพฺพาภิภุํ สพฺพวิทุํ สุเมธํ, สพฺเพสุ ธมฺเมสุ อนูปลิตฺตํ; สพฺพญฺชหํ ตณฺหากฺขเย วิมุตฺตํ, ตมหํ นรํ เอกวิหารีติ พฺรูมี”ติฯ
“The champion, all-knower, so very intelligent, is unsullied in the midst of all things. He’s given up all, freed in the ending of craving: I declare that man to be one who lives alone.”
ทสมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]