| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 12.18
The Related Suttas Collection 12.18
2. ආහාරවග්ග
2. Fuel
තිම්බරුකසුත්ත
With Timbaruka
සාවත්ථියං විහරති.
At Sāvatthī.
අථ ඛෝ තිම්බරුකෝ පරිබ්බාජකෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවතා සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ තිම්බරුකෝ පරිබ්බාජකෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
Then the wanderer Timbaruka went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:
“කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්ති?
“Well, Master Gotama, are pleasure and pain made by oneself?”
මා හේවං, තිම්බරුකාති භගවා අවෝච.
“Not so, Timbaruka,” said the Buddha.
කිං පන, භෝ ගෝතම, පරඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්ති?
“Then are pleasure and pain made by another?”
මා හේවං, තිම්බරුකාති භගවා අවෝච.
“Not so, Timbaruka,” said the Buddha.
කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතඤ්ච පරඞ්කතඤ්ච සුඛදුක්ඛන්ති?
“Well, are pleasure and pain made by both oneself and another?”
මා හේවං, තිම්බරුකාති භගවා අවෝච.
“Not so, Timbaruka,” said the Buddha.
කිං පන, භෝ ගෝතම, අසයඞ්කාරං අපරඞ්කාරං අධිච්චසමුප්පන්නං සුඛදුක්ඛන්ති?
“Then do pleasure and pain arise by chance, not made by oneself or another?”
මා හේවං, තිම්බරුකාති භගවා අවෝච.
“Not so, Timbaruka,” said the Buddha.
කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, නත්ථි සුඛදුක්ඛන්ති?
“Well, is there no such thing as pleasure and pain?”
න ඛෝ, තිම්බරුක, නත්ථි සුඛදුක්ඛං; අත්ථි ඛෝ, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛන්ති.
“It’s not that there’s no such thing as pleasure and pain. Pleasure and pain are real.”
තේන හි භවං ගෝතමෝ සුඛදුක්ඛං න ජානාති, න පස්සතීති?
“Then Master Gotama doesn’t know nor see pleasure and pain.”
න ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛං න ජානාමි, න පස්සාමි. ජානාමි ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛං; පස්සාමි ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛන්”ති.
“It’s not that I don’t know or see pleasure and pain. I do know pleasure and pain, I do see pleasure and pain.”
“‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, තිම්බරුකා(අ)ති වදේසි. ‘කිං පන, භෝ ගෝතම, පරඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, තිම්බරුකා(අ)ති වදේසි. ‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතඤ්ච පරඞ්කතඤ්ච සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, තිම්බරුකා(අ)ති වදේසි. ‘කිං පන, භෝ ගෝතම, අසයඞ්කාරං අපරඞ්කාරං අධිච්චසමුප්පන්නං සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, තිම්බරුකා(අ)ති වදේසි. ‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, නත්ථි සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘න ඛෝ, තිම්බරුක, නත්ථි සුඛදුක්ඛං; අත්ථි ඛෝ, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛන්(අ)ති වදේසි. ‘තේන හි භවං ගෝතමෝ සුඛදුක්ඛං න ජානාති, න පස්සතී(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘න ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛං න ජානාමි, න පස්සාමි. ජානාමි ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛං; පස්සාමි ඛ්වාහං, තිම්බරුක, සුඛදුක්ඛන්(අ)ති වදේසි. ආචික්ඛතු ච මේ භවං ගෝතමෝ සුඛදුක්ඛං. දේසේතු ච මේ භවං ගෝතමෝ සුඛදුක්ඛන්”ති.
“Master Gotama, when asked these questions, you say ‘not so’. Yet you say that there is such a thing as pleasure and pain. And you say that you do know pleasure and pain, and you do see pleasure and pain. Sir, explain pleasure and pain to me! Teach me about pleasure and pain!”
“‘සා වේදනා, සෝ වේදයතී(අ)ති ඛෝ, තිම්බරුක, ආදිතෝ සතෝ ‘සයඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඒවම්පාහං න වදාමි. ‘අඤ්ඤා වේදනා, අඤ්ඤෝ වේදයතී(අ)ති ඛෝ, තිම්බරුක, වේදනාභිතුන්නස්ස සතෝ ‘පරඞ්කතං සුඛදුක්ඛන්(අ)ති ඒවම්පාහං න වදාමි. ඒතේ තේ, තිම්බරුක, උභෝ අන්තේ අනුපගම්ම මජ්ඣේන තථාගතෝ ධම්මං දේසේති: ‘අවිජ්ජාපච්චයා සඞ්ඛාරා;
“Suppose that the feeling and the one who feels it are the same thing. Then for one who has existed since the beginning, pleasure and pain is made by oneself. I don’t say this. Suppose that the feeling is one thing and the one who feels it is another. Then for one stricken by feeling, pleasure and pain is made by another. I don’t say this. Avoiding these two extremes, the Realized One teaches by the middle way: ‘Ignorance is a condition for choices.
සඞ්ඛාරපච්චයා විඤ්ඤාණං …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයෝ හෝති. අවිජ්ජාය ත්වේව අසේසවිරාගනිරෝධා සඞ්ඛාරනිරෝධෝ; සඞ්ඛාරනිරෝධා විඤ්ඤාණනිරෝධෝ …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස නිරෝධෝ හෝතී(අ)”ති.
Choices are a condition for consciousness. … That is how this entire mass of suffering originates. When ignorance fades away and ceases with nothing left over, choices cease. When choices cease, consciousness ceases. … That is how this entire mass of suffering ceases.’”
ඒවං වුත්තේ, තිම්බරුකෝ පරිබ්බාජකෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “අභික්කන්තං, භෝ ගෝතම …පේ… ඒසාහං භවන්තං ගෝතමං සරණං ගච්ඡාමි ධම්මඤ්ච භික්ඛුසඞ්ඝඤ්ච. උපාසකං මං භවං ගෝතමෝ ධාරේතු අජ්ජතග්ගේ පාණුපේතං සරණං ගතන්”ති.
When he said this, the wanderer Timbaruka said to the Buddha, “Excellent, sir! Excellent! … I go for refuge to Master Gotama, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may Master Gotama remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
අට්ඨමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
