| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๓๕ฯ๒๓๔
The Related Suttas Collection 35.234
๑๘ฯ สมุทฺทวคฺค
18. The Ocean
อุทายีสุตฺต
With Udāyī
เอกํ สมยํ อายสฺมา จ อานนฺโท อายสฺมา จ อุทายี โกสมฺพิยํ วิหรนฺติ โฆสิตาราเมฯ
At one time the venerables Ānanda and Udāyī were staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery.
อถ โข อายสฺมา อุทายี สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยนายสฺมา อานนฺโท เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา อานนฺเทน สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา อุทายี อายสฺมนฺตํ อานนฺทํ เอตทโวจ:
Then in the late afternoon, Venerable Udāyī came out of retreat, went to Venerable Ānanda, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Ānanda:
“ยเถว นุ โข, อาวุโส อานนฺท, อยํ กาโย ภควตา อเนกปริยาเยน อกฺขาโต วิวโฏ ปกาสิโต: ‘อิติปายํ กาโย อนตฺตา'ติ, สกฺกา เอวเมว วิญฺญาณํ ปิทํ อาจิกฺขิตุํ เทเสตุํ ปญฺญเปตุํ ปฏฺฐเปตุํ วิวริตุํ วิภชิตุํ อุตฺตานีกาตุํ: ‘อิติปิทํ วิญฺญาณํ อนตฺตา'”ติ?
“Friend Ānanda, the Buddha has explained, opened, and illuminated in many ways how this body is not-self. Is it possible to explain consciousness in the same way? To teach, assert, establish, clarify, analyze, and reveal how consciousness is not-self?”
“ยเถว โข, อาวุโส อุทายี, อยํ กาโย ภควตา อเนกปริยาเยน อกฺขาโต วิวโฏ ปกาสิโต: ‘อิติปายํ กาโย อนตฺตา'ติ, สกฺกา เอวเมว วิญฺญาณํ ปิทํ อาจิกฺขิตุํ เทเสตุํ ปญฺญเปตุํ ปฏฺฐเปตุํ วิวริตุํ วิภชิตุํ อุตฺตานีกาตุํ: ‘อิติปิทํ วิญฺญาณํ อนตฺตา'”ติฯ
“It is possible, Friend Udāyī.
“จกฺขุญฺจ, อาวุโส, ปฏิจฺจ รูเป จ อุปฺปชฺชติ จกฺขุวิญฺญาณนฺ”ติ?
Does eye consciousness arise dependent on the eye and sights?”
“เอวมาวุโส”ติฯ
“Yes, friend.”
“โย จาวุโส, เหตุ, โย จ ปจฺจโย จกฺขุวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย, โส จ เหตุ, โส จ ปจฺจโย สพฺเพน สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสํ นิรุชฺเฌยฺยฯ อปิ นุ โข จกฺขุวิญฺญาณํ ปญฺญาเยถา”ติ?
“If the cause and reason that gives rise to eye consciousness were to totally and utterly cease without anything left over, would eye consciousness still be found?”
“โน เหตํ, อาวุโส”ฯ
“No, friend.”
“อิมินาปิ โข เอตํ, อาวุโส, ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ: ‘อิติปิทํ วิญฺญาณํ อนตฺตา'”ติ …เป…ฯ
“In this way, too, it can be understood how consciousness is not-self.
“ชิวฺหญฺจาวุโส, ปฏิจฺจ รเส จ อุปฺปชฺชติ ชิวฺหาวิญฺญาณนฺ”ติ? “เอวมาวุโส”ติฯ “โย จาวุโส, เหตุ โย จ ปจฺจโย ชิวฺหาวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย, โส จ เหตุ, โส จ ปจฺจโย สพฺเพน สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสํ นิรุชฺเฌยฺย, อปิ นุ โข ชิวฺหาวิญฺญาณํ ปญฺญาเยถา”ติ? “โน เหตํ, อาวุโส”ฯ “อิมินาปิ โข เอตํ, อาวุโส, ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ: ‘อิติปิทํ วิญฺญาณํ อนตฺตา'”ติ …เป…ฯ “มนญฺจาวุโส, ปฏิจฺจ ธมฺเม จ อุปฺปชฺชติ มโนวิญฺญาณนฺ”ติ?
Does ear … nose … tongue … body … mind consciousness arise dependent on the mind and thoughts?”
“เอวมาวุโส”ติฯ
“Yes, friend.”
“โย จาวุโส, เหตุ, โย จ ปจฺจโย มโนวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย, โส จ เหตุ, โส จ ปจฺจโย สพฺเพน สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสํ นิรุชฺเฌยฺย, อปิ นุ โข มโนวิญฺญาณํ ปญฺญาเยถา”ติ?
“If the cause and reason that gives rise to mind consciousness were to totally and utterly cease without anything left over, would mind consciousness still be found?”
“โน เหตํ, อาวุโส”ฯ
“No, friend.”
“อิมินาปิ โข เอตํ, อาวุโส, ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ: ‘อิติปิทํ วิญฺญาณํ อนตฺตา'ติฯ
“In this way, too, it can be understood how consciousness is not-self.
เสยฺยถาปิ, อาวุโส, ปุริโส สารตฺถิโก สารคเวสี สารปริเยสนํ จรมาโน ติณฺหํ กุฐารึ อาทาย วนํ ปวิเสยฺยฯ โส ตตฺถ ปเสฺสยฺย มหนฺตํ กทลิกฺขนฺธํ อุชุํ นวํ อกุกฺกุกชาตํฯ ตเมนํ มูเล ฉินฺเทยฺย; มูเล เฉตฺวา อคฺเค ฉินฺเทยฺย; อคฺเค เฉตฺวา ปตฺตวฏฺฏึ วินิพฺภุเชยฺยฯ โส ตตฺถ เผคฺคุมฺปิ นาธิคจฺเฉยฺย, กุโต สารํฯ
Suppose there was a person in need of heartwood. Wandering in search of heartwood, they’d take a sharp axe and enter a forest. There they’d see a big banana tree, straight and young and grown free of defects. They’d cut it down at the base, cut off the root, cut off the top, and unroll the coiled sheaths. But they wouldn’t even find sapwood, much less heartwood.
เอวเมว โข, อาวุโส, ภิกฺขุ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ เนวตฺตานํ น อตฺตนิยํ สมนุปสฺสติฯ โส เอวํ อสมนุปสฺสนฺโต น กิญฺจิ โลเก อุปาทิยติฯ อนุปาทิยํ น ปริตสฺสติฯ อปริตสฺสํ ปจฺจตฺตญฺเญว ปรินิพฺพายติฯ
In the same way, a bhikkhu sees these six fields of contact as neither self nor belonging to self. So seeing, they don’t grasp anything in the world. Not grasping, they’re not anxious. Not being anxious, they personally become extinguished.
‘ขีณา ชาติ, วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ, กตํ กรณียํ, นาปรํ อิตฺถตฺตายา'ติ ปชานาตี”ติฯ
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”
สตฺตมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
