Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 48.42

    The Related Suttas Collection 48.42

    5. ජරාවග්ග

    5. Old Age

    උණ්ණාභබ්‍රාහ්මණසුත්ත

    The Brahmin Uṇṇābha

    සාවත්ථිනිදානං.

    At Sāvatthī.

    අථ ඛෝ උණ්ණාභෝ බ්‍රාහ්මණෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවතා සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ උණ්ණාභෝ බ්‍රාහ්මණෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:

    Then Uṇṇābha the brahmin went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:

    “පඤ්චිමානි, භෝ ගෝතම, ඉන්ද්‍රියානි නානාවිසයානි නානාගෝචරානි, න අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝන්ති. කතමානි පඤ්ච? චක්ඛුන්ද්‍රියං, සෝතින්ද්‍රියං, ඝානින්ද්‍රියං, ජිව්හින්ද්‍රියං, කායින්ද්‍රියං. ඉමේසං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, පඤ්චන්නං ඉන්ද්‍රියානං නානාවිසයානං නානාගෝචරානං න අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝන්තානං කිං පටිසරණං, කෝ ච නේසං ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝතී”ති?

    “Master Gotama, these five faculties have different scopes and different ranges, and don’t experience each others’ scope and range. What five? The faculties of the eye, ear, nose, tongue, and body. What do these five faculties, with their different scopes and ranges, have recourse to? What experiences their scopes and ranges?”

    “පඤ්චිමානි, බ්‍රාහ්මණ, ඉන්ද්‍රියානි නානාවිසයානි නානාගෝචරානි න අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝන්ති. කතමානි පඤ්ච? චක්ඛුන්ද්‍රියං, සෝතින්ද්‍රියං, ඝානින්ද්‍රියං, ජිව්හින්ද්‍රියං, කායින්ද්‍රියං. ඉමේසං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, පඤ්චන්නං ඉන්ද්‍රියානං නානාවිසයානං නානාගෝචරානං න අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝන්තානං මනෝ පටිසරණං, මනෝව නේසං ගෝචරවිසයං පච්චනුභෝතී”ති.

    “Brahmin, these five faculties have different scopes and different ranges, and don’t experience each others’ scope and range. What five? The faculties of the eye, ear, nose, tongue, and body. These five faculties, with their different scopes and ranges, have recourse to the mind. And the mind experiences their scopes and ranges.”

    “මනස්ස පන, භෝ ගෝතම, කිං පටිසරණන්”ති?

    “But Master Gotama, what does the mind have recourse to?”

    “මනස්ස ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, සති පටිසරණන්”ති.

    “The mind has recourse to mindfulness.”

    “සතියා පන, භෝ ගෝතම, කිං පටිසරණන්”ති?

    “But what does mindfulness have recourse to?”

    “සතියා ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, විමුත්ති පටිසරණන්”ති.

    “Mindfulness has recourse to freedom.”

    “විමුත්තියා පන, භෝ ගෝතම, කිං පටිසරණන්”ති?

    “But what does freedom have recourse to?”

    “විමුත්තියා ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ, නිබ්බානං පටිසරණන්”ති.

    “Freedom has recourse to Nibbana.”

    “නිබ්බානස්ස පන, භෝ ගෝතම, කිං පටිසරණන්”ති?

    “But what does Nibbana have recourse to?”

    “අච්චයාසි, බ්‍රාහ්මණ, පඤ්හං, නාසක්ඛි පඤ්හස්ස පරියන්තං ගහේතුං. නිබ්බානෝගධඤ්හි, බ්‍රාහ්මණ, බ්‍රහ්මචරියං වුස්සති නිබ්බානපරායණං නිබ්බානපරියෝසානන්”ති.

    “This question goes too far, brahmin! You weren’t able to grasp the limit of questioning. For Nibbana is the culmination, destination, and end of the spiritual life.”

    අථ ඛෝ උණ්ණාභෝ බ්‍රාහ්මණෝ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා භගවන්තං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා පක්කාමි.

    And then the brahmin Uṇṇābha approved and agreed with what the Buddha said. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.

    අථ ඛෝ භගවා අචිරපක්කන්තේ උණ්ණාභේ බ්‍රාහ්මණේ භික්ඛූ ආමන්තේසි: “සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, කූටාගාරේ වා කූටාගාරසාලායං වා පාචීනවාතපානා සූරියේ උග්ගච්ඡන්තේ වාතපානේන රස්මි පවිසිත්වා ක්වාස්ස පතිට්ඨිතා”ති?

    Then, not long after he had left, the Buddha addressed the bhikkhus: “Suppose there was a bungalow or a hall with a peaked roof, with windows on the eastern side. When the sun rises and a ray of light enters through a window, where would it land?”

    “පච්ඡිමායං, භන්තේ, භිත්තියන්”ති.

    “On the western wall, sir.”

    “ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, උණ්ණාභස්ස බ්‍රාහ්මණස්ස තථාගතේ සද්ධා නිවිට්ඨා මූලජාතා පතිට්ඨිතා දළ්හා අසංහාරියා සමණේන වා බ්‍රාහ්මණේන වා දේවේන වා මාරේන වා බ්‍රහ්මුනා වා කේනචි වා ලෝකස්මිං. ඉමම්හි චේ, භික්ඛවේ, සමයේ උණ්ණාභෝ බ්‍රාහ්මණෝ කාලං කරේය්‍ය, නත්ථි තං සංයෝජනං යේන සංයෝජනේන සංයුත්තෝ උණ්ණාභෝ බ්‍රාහ්මණෝ පුන ඉමං ලෝකං ආගච්ඡේය්‍යා”ති.

    “In the same way, the brahmin Uṇṇābha’s faith in the Realized One is settled, rooted, and planted deep. It’s strong and can’t be shifted by any ascetic or brahmin or god or Māra or Brahmā or by anyone in the world. If he were to pass away at this time, he would be bound by no fetter that might return him to this world.”

    දුතියං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact