Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 47.16
The Related Suttas Collection 47.16
2. නාලන්දවග්ග
2. At Nāḷandā
උත්තියසුත්ත
With Uttiya
සාවත්ථිනිදානං.
At Sāvatthī.
අථ ඛෝ ආයස්මා උත්තියෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි …පේ… ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා උත්තියෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “සාධු මේ, භන්තේ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන ධම්මං දේසේතු, යමහං භගවතෝ ධම්මං සුත්වා ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරේය්යන්”ති.
Then Venerable Uttiya went up to the Buddha … and asked him, “Sir, may the Buddha please teach me Dhamma in brief. When I’ve heard it, I’ll live alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute.”
“තස්මාතිහ ත්වං, උත්තිය, ආදිමේව විසෝධේහි කුසලේසු ධම්මේසු. කෝ චාදි කුසලානං ධම්මානං? සීලඤ්ච සුවිසුද්ධං, දිට්ඨි ච උජුකා. යතෝ ච ඛෝ තේ, උත්තිය, සීලඤ්ච සුවිසුද්ධං භවිස්සති, දිට්ඨි ච උජුකා, තතෝ ත්වං, උත්තිය, සීලං නිස්සාය සීලේ පතිට්ඨාය චත්තාරෝ සතිපට්ඨානේ භාවේය්යාසි.
“Well then, Uttiya, you should purify the starting point of skillful qualities. What is the starting point of skillful qualities? Well purified ethics and correct view. When your ethics are well purified and your view is correct, you should develop the four kinds of mindfulness meditation, depending on and grounded on ethics.
කතමේ චත්තාරෝ? ඉධ ත්වං, උත්තිය, කායේ කායානුපස්සී විහරාහි ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං; වේදනාසු …පේ… චිත්තේ …පේ… ධම්මේසු ධම්මානුපස්සී විහරාහි ආතාපී සම්පජානෝ සතිමා, විනේය්ය ලෝකේ අභිජ්ඣාදෝමනස්සං. යතෝ ඛෝ ත්වං, උත්තිය, සීලං නිස්සාය සීලේ පතිට්ඨාය ඉමේ චත්තාරෝ සතිපට්ඨානේ ඒවං භාවේස්සසි, තතෝ ත්වං, උත්තිය, ගමිස්සසි මච්චුධේය්යස්ස පාරන්”ති.
What four? Meditate observing an aspect of the body—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. Meditate observing an aspect of feelings … mind … principles—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. When you develop these four kinds of mindfulness meditation, depending on and grounded on ethics, you’ll pass beyond Death’s domain.”
අථ ඛෝ ආයස්මා උත්තියෝ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා භගවන්තං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා පක්කාමි. අථ ඛෝ ආයස්මා උත්තියෝ ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරන්තෝ නචිරස්සේව—යස්සත්ථාය කුලපුත්තා සම්මදේව අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති, තදනුත්තරං—බ්රහ්මචරියපරියෝසානං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහාසි.
And then Venerable Uttiya approved and agreed with what the Buddha said. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving. Then Uttiya, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති අබ්භඤ්ඤාසි. අඤ්ඤතරෝ ච පනායස්මා උත්තියෝ අරහතං අහෝසීති.
He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Uttiya became one of the perfected.
ඡට්ඨං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]