| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationសំយុត្ត និកាយ ៥៦។៤០
The Related Suttas Collection 56.40
៤។ សីសបាវនវគ្គ
4. In a Rosewood Forest
វាទត្ថិកសុត្ត
Looking For a Debate
“យោ ហិ កោចិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ, បុរត្ថិមាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា វាទត្ថិកោ វាទគវេសី: ‘វាទមស្ស អារោបេស្សាមីៜតិ, តំ វត សហធម្មេន សង្កម្បេស្សតិ វា សម្បកម្បេស្សតិ វា សម្បចាលេស្សតិ វាតិ—នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។ បច្ឆិមាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ឧត្តរាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ទក្ខិណាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា វាទត្ថិកោ វាទគវេសី: ‘វាទមស្ស អារោបេស្សាមីៜតិ, តំ វត សហធម្មេន សង្កម្បេស្សតិ វា សម្បកម្បេស្សតិ វា សម្បចាលេស្សតិ វាតិ—នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។
“Bhikkhus, take any bhikkhu who truly understands: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. An ascetic or brahmin might come from the east, west, north, or south wanting to debate, seeking a debate, thinking: ‘I’ll refute their doctrine!’ It’s simply impossible for them to legitimately make that bhikkhu shake or rock or tremble.
សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, សិលាយូបោ សោឡស កុក្កុកោ។ តស្សស្សុ អដ្ឋ កុក្កុ ហេដ្ឋា នេមង្គមា, អដ្ឋ កុក្កុ ឧបរិនេមស្ស។ បុរត្ថិមាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ ភុសា វាតវុដ្ឋិ, នេវ សង្កម្បេយ្យ ន សម្បកម្បេយ្យ ន សម្បចាលេយ្យ; បច្ឆិមាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ឧត្តរាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ទក្ខិណាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ ភុសា វាតវុដ្ឋិ, នេវ សង្កម្បេយ្យ ន សម្បកម្បេយ្យ ន សម្បចាលេយ្យ។ តំ កិស្ស ហេតុ? គម្ភីរត្តា, ភិក្ខវេ, នេមស្ស សុនិខាតត្តា សិលាយូបស្ស។
Suppose there was a stone pillar, sixteen feet long. Eight feet were buried underground, and eight above ground. Even if violent storms were to blow up out of the east, the west, the north, and the south, they couldn’t make it shake or rock or tremble. Why is that? It’s because that boundary pillar is firmly embedded, with deep foundations.
ឯវមេវ ខោ, ភិក្ខវេ, យោ ហិ កោចិ ភិក្ខុ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ; បុរត្ថិមាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា វាទត្ថិកោ វាទគវេសី ‘វាទមស្ស អារោបេស្សាមីៜតិ, តំ វត សហធម្មេន សង្កម្បេស្សតិ វា សម្បកម្បេស្សតិ វា សម្បចាលេស្សតិ វាតិ—នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។ បច្ឆិមាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ឧត្តរាយ ចេបិ ទិសាយ …បេ… ទក្ខិណាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា វាទត្ថិកោ វាទគវេសី: ‘វាទមស្ស អារោបេស្សាមីៜតិ, តំ វត សហធម្មេន សង្កម្បេស្សតិ វា សម្បកម្បេស្សតិ វា សម្បចាលេស្សតិ វាតិ—នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? សុទិដ្ឋត្តា, ភិក្ខវេ, ចតុន្នំ អរិយសច្ចានំ។ កតមេសំ ចតុន្នំ? ទុក្ខស្ស អរិយសច្ចស្ស …បេ… ទុក្ខនិរោធគាមិនិយា បដិបទាយ អរិយសច្ចស្ស។
In the same way, take any bhikkhu who truly understands: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. An ascetic or brahmin might come from the east, west, north, or south wanting to debate, seeking a debate, thinking: ‘I’ll refute their doctrine!’ It’s simply impossible for them to legitimately make that bhikkhu shake or rock or tremble. Why is that? It’s because they have clearly seen the four noble truths. What four? The noble truths of suffering, its origin, its cessation, and the path.
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យោគោ ករណីយោ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យោគោ ករណីយោ”តិ។
That’s why you should practice meditation …”
ទសមំ។
សីសបាវនវគ្គោ ចតុត្ថោ។
តស្សុទ្ទានំ
សីសបា ខទិរោ ទណ្ឌោ, ចេលា សត្តិសតេន ច; បាណា សូរិយូបមា ទ្វេធា, ឥន្ទខីលោ ច វាទិនោតិ។
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
