Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 55.7
The Related Suttas Collection 55.7
1. වේළුද්වාරවග්ග
1. At Bamboo Gate
වේළුද්වාරේය්යසුත්ත
The People of Bamboo Gate
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා කෝසලේසු චාරිකං චරමානෝ මහතා භික්ඛුසඞ්ඝේන සද්ධිං යේන වේළුද්වාරං නාම කෝසලානං බ්රාහ්මණගාමෝ තදවසරි. අස්සෝසුං ඛෝ තේ වේළුද්වාරේය්යකා බ්රාහ්මණගහපතිකා:
So I have heard. At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans together with a large Saṅgha of bhikkhus when he arrived at a village of the Kosalan brahmins named Bamboo Gate. The brahmins and householders of Bamboo Gate heard:
“සමණෝ ඛලු, භෝ, ගෝතමෝ සක්යපුත්තෝ සක්යකුලා පබ්බජිතෝ කෝසලේසු චාරිකං චරමානෝ මහතා භික්ඛුසඞ්ඝේන සද්ධිං වේළුද්වාරං අනුප්පත්තෝ. තං ඛෝ පන භවන්තං ගෝතමං ඒවං කල්යාණෝ කිත්තිසද්දෝ අබ්භුග්ගතෝ: ‘ඉතිපි සෝ භගවා අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා(අ). සෝ ඉමං ලෝකං සදේවකං සමාරකං සබ්රහ්මකං සස්සමණබ්රාහ්මණිං පජං සදේවමනුස්සං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේති. සෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්යාණං මජ්ඣේකල්යාණං පරියෝසානකල්යාණං සාත්ථං සබ්යඤ්ජනං, කේවලපරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්රහ්මචරියං පකාසේති. සාධු ඛෝ පන තථාරූපානං අරහතං දස්සනං හෝතී”ති.
“It seems the ascetic Gotama—a Sakyan, gone forth from a Sakyan family—has arrived at Bamboo Gate, together with a large Saṅgha of bhikkhus. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ He has realized with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure. It’s good to see such perfected ones.”
අථ ඛෝ තේ වේළුද්වාරේය්යකා බ්රාහ්මණගහපතිකා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා අප්පේකච්චේ භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. අප්පේකච්චේ භගවතා සද්ධිං සම්මෝදිංසු; සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. අප්පේකච්චේ යේන භගවා තේනඤ්ජලිං පණාමේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. අප්පේකච්චේ භගවතෝ සන්තිකේ නාමගෝත්තං සාවේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. අප්පේකච්චේ තුණ්හීභූතා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ වේළුද්වාරේය්යකා බ්රාහ්මණගහපතිකා භගවන්තං ඒතදවෝචුං:
Then the brahmins and householders of Bamboo Gate went up to the Buddha. Before sitting down to one side, some bowed, some exchanged greetings and polite conversation, some held up their joined palms toward the Buddha, some announced their name and clan, while some kept silent. Seated to one side they said to the Buddha:
“මයං, භෝ ගෝතම, ඒවඞ්කාමා ඒවංඡන්දා ඒවංඅධිප්පායා—පුත්තසම්බාධසයනං අජ්ඣාවසේය්යාම, කාසිකචන්දනං පච්චනුභවේය්යාම, මාලාගන්ධවිලේපනං ධාරේය්යාම, ජාතරූපරජතං සාදියේය්යාම, කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජේය්යාම. තේසං නෝ භවං ගෝතමෝ අම්හාකං ඒවඞ්කාමානං ඒවංඡන්දානං ඒවංඅධිප්පායානං තථා ධම්මං දේසේතු යථා මයං පුත්තසම්බාධසයනං අජ්ඣාවසේය්යාම …පේ… සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජේය්යාමා”ති.
“Master Gotama, these are our wishes, desires, and hopes. We wish to live at home with our children; to use sandalwood imported from Kāsi; to wear garlands, perfumes, and makeup; and to accept gold and money. And when our body breaks up, after death, we wish to be reborn in a good place, a heavenly realm. Given that we have such wishes, may the Buddha teach us the Dhamma so that we may achieve them.”
“අත්තුපනායිකං වෝ, ගහපතයෝ, ධම්මපරියායං දේසේස්සාමි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.
“Householders, I will teach you an explanation of the Dhamma that applies to oneself. Listen and apply your mind well, I will speak.”
“ඒවං, භෝ”ති ඛෝ තේ වේළුද්වාරේය්යකා බ්රාහ්මණගහපතිකා භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:
“කතමෝ ච, ගහපතයෝ, අත්තුපනායිකෝ ධම්මපරියායෝ?
“And what is the explanation of the Dhamma that applies to oneself?
ඉධ, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘අහං ඛෝස්මි ජීවිතුකාමෝ අමරිතුකාමෝ සුඛකාමෝ දුක්ඛප්පටිකූලෝ. යෝ ඛෝ මං ජීවිතුකාමං අමරිතුකාමං සුඛකාමං දුක්ඛප්පටිකූලං ජීවිතා වෝරෝපේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරං ජීවිතුකාමං අමරිතුකාමං සුඛකාමං දුක්ඛප්පටිකූලං ජීවිතා වෝරෝපේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, පරස්ස පේසෝ ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, කථාහං පරං තේන සංයෝජේය්යන්(අ)ති. සෝ ඉති පටිසඞ්ඛාය අත්තනා ච පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති, පරඤ්ච පාණාතිපාතා වේරමණියා සමාදපේති, පාණාතිපාතා වේරමණියා ච වණ්ණං භාසති. ඒවමස්සායං කායසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
It’s when a noble disciple reflects: ‘I want to live and don’t want to die; I want to be happy and recoil from pain. Since this is so, if someone were to take my life, I wouldn’t like that. But others also want to live and don’t want to die; they want to be happy and recoil from pain. So if I were to take the life of someone else, they wouldn’t like that either. The thing that is disliked by me is also disliked by others. Since I dislike this thing, how can I inflict it on someone else?’ Reflecting in this way, they give up killing living creatures themselves. And they encourage others to give up killing living creatures, praising the giving up of killing living creatures. So their bodily behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘යෝ ඛෝ මේ අදින්නං ථේය්යසඞ්ඛාතං ආදියේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරස්ස අදින්නං ථේය්යසඞ්ඛාතං ආදියේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, පරස්ස පේසෝ ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, කථාහං පරං තේන සංයෝජේය්යන්(අ)ති. සෝ ඉති පටිසඞ්ඛාය අත්තනා ච අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති, පරඤ්ච අදින්නාදානා වේරමණියා සමාදපේති, අදින්නාදානා වේරමණියා ච වණ්ණං භාසති. ඒවමස්සායං කායසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to steal from me, I wouldn’t like that. But if I were to steal from someone else, they wouldn’t like that either. The thing that is disliked by me is also disliked by others. Since I dislike this thing, how can I inflict it on someone else?’ Reflecting in this way, they give up stealing themselves. And they encourage others to give up stealing, praising the giving up of stealing. So their bodily behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘යෝ ඛෝ මේ දාරේසු චාරිත්තං ආපජ්ජේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරස්ස දාරේසු චාරිත්තං ආපජ්ජේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, පරස්ස පේසෝ ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, කථාහං පරං තේන සංයෝජේය්යන්(අ)ති. සෝ ඉති පටිසඞ්ඛාය අත්තනා ච කාමේසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතෝ හෝති, පරඤ්ච කාමේසුමිච්ඡාචාරා වේරමණියා සමාදපේති, කාමේසුමිච්ඡාචාරා වේරමණියා ච වණ්ණං භාසති. ඒවමස්සායං කායසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to have sexual relations with my wives, I wouldn’t like it. But if I were to have sexual relations with someone else’s wives, he wouldn’t like that either. The thing that is disliked by me is also disliked by others. Since I dislike this thing, how can I inflict it on others?’ Reflecting in this way, they give up sexual misconduct themselves. And they encourage others to give up sexual misconduct, praising the giving up of sexual misconduct. So their bodily behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘යෝ ඛෝ මේ මුසාවාදේන අත්ථං භඤ්ජේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරස්ස මුසාවාදේන අත්ථං භඤ්ජේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, පරස්ස පේසෝ ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, කථාහං පරං තේන සංයෝජේය්යන්(අ)ති. සෝ ඉති පටිසඞ්ඛාය අත්තනා ච මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති, පරඤ්ච මුසාවාදා වේරමණියා සමාදපේති, මුසාවාදා වේරමණියා ච වණ්ණං භාසති. ඒවමස්සායං වචීසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to distort my meaning by lying, I wouldn’t like it. But if I were to distort someone else’s meaning by lying, they wouldn’t like it either. The thing that is disliked by me is also disliked by someone else. Since I dislike this thing, how can I inflict it on others?’ Reflecting in this way, they give up lying themselves. And they encourage others to give up lying, praising the giving up of lying. So their verbal behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: “යෝ ඛෝ මං පිසුණාය වාචාය මිත්තේ භින්දේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරං පිසුණාය වාචාය මිත්තේ භින්දේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං …පේ… ඒවමස්සායං වචීසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to break me up from my friends by divisive speech, I wouldn’t like it. But if I were to break someone else from their friends by divisive speech, they wouldn’t like it either. …’ So their verbal behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: “යෝ ඛෝ මං ඵරුසාය වාචාය සමුදාචරේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරං ඵරුසාය වාචාය සමුදාචරේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ …පේ… ඒවමස්සායං වචීසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to attack me with harsh speech, I wouldn’t like it. But if I were to attack someone else with harsh speech, they wouldn’t like it either. …’ So their verbal behavior is purified in three points.
පුන චපරං, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘යෝ ඛෝ මං සම්ඵභාසේන සම්ඵප්පලාපභාසේන සමුදාචරේය්ය, න මේතං අස්ස පියං මනාපං. අහඤ්චේව ඛෝ පන පරං සම්ඵභාසේන සම්ඵප්පලාපභාසේන සමුදාචරේය්යං, පරස්සපි තං අස්ස අප්පියං අමනාපං. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, පරස්ස පේසෝ ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ. යෝ ඛෝ ම්යායං ධම්මෝ අප්පියෝ අමනාපෝ, කථාහං පරං තේන සංයෝජේය්යන්(අ)ති. සෝ ඉති පටිසඞ්ඛාය අත්තනා ච සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති, පරඤ්ච සම්ඵප්පලාපා වේරමණියා සමාදපේති, සම්ඵප්පලාපා වේරමණියා ච වණ්ණං භාසති. ඒවමස්සායං වචීසමාචාරෝ තිකෝටිපරිසුද්ධෝ හෝති.
Furthermore, a noble disciple reflects: ‘If someone were to annoy me by talking silliness and nonsense, I wouldn’t like it. But if I were to annoy someone else by talking silliness and nonsense, they wouldn’t like it either.’ The thing that is disliked by me is also disliked by another. Since I dislike this thing, how can I inflict it on another?’ Reflecting in this way, they give up talking nonsense themselves. And they encourage others to give up talking nonsense, praising the giving up of talking nonsense. So their verbal behavior is purified in three points.
සෝ බුද්ධේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති—ඉතිපි සෝ භගවා …පේ… සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවාති; ධම්මේ …පේ… සඞ්ඝේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති සුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ …පේ… අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛේත්තං ලෝකස්සාති. අරියකන්තේහි සීලේහි සමන්නාගතෝ හෝති අඛණ්ඩේහි …පේ… සමාධිසංවත්තනිකේහි. යතෝ ඛෝ, ගහපතයෝ, අරියසාවකෝ ඉමේහි සත්තහි සද්ධම්මේහි සමන්නාගතෝ හෝති ඉමේහි චතූහි ආකඞ්ඛියේහි ඨානේහි, සෝ ආකඞ්ඛමානෝ අත්තනාව අත්තානං බ්යාකරේය්ය: ‘ඛීණනිරයෝම්හි ඛීණතිරච්ඡානයෝනි ඛීණපේත්තිවිසයෝ ඛීණාපායදුග්ගතිවිනිපාතෝ, සෝතාපන්නෝහමස්මි අවිනිපාතධම්මෝ නියතෝ සම්බෝධිපරායණෝ(අ)”ති.
And they have experiential confidence in the Buddha … the teaching … the Saṅgha … And they have the ethical conduct loved by the noble ones … leading to immersion. When a noble disciple has these seven good qualities and these four desirable states they may, if they wish, declare of themselves: ‘I’ve finished with rebirth in hell, the animal realm, and the ghost realm. I’ve finished with all places of loss, bad places, the underworld. I am a stream-enterer! I’m not liable to be reborn in the underworld, and am bound for awakening.’”
ඒවං වුත්තේ, වේළුද්වාරේය්යකා බ්රාහ්මණගහපතිකා භගවන්තං ඒතදවෝචුං: “අභික්කන්තං, භෝ ගෝතම …පේ… ඒතේ මයං භවන්තං ගෝතමං සරණං ගච්ඡාම ධම්මඤ්ච භික්ඛුසඞ්ඝඤ්ච. උපාසකේ නෝ භවං ගෝතමෝ ධාරේතු අජ්ජතග්ගේ පාණුපේතේ සරණං ගතේ”ති.
When he had spoken, the brahmins and householders of Bamboo Gate said to the Buddha, “Excellent, Master Gotama! … We go for refuge to Master Gotama, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may Master Gotama remember us as lay followers who have gone for refuge for life.”
සත්තමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]