Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๔๒ฯ๓
The Related Suttas Collection 42.3
๑ฯ คามณิวคฺค
1. Chiefs
โยธาชีวสุตฺต
A Warrior
อถ โข โยธาชีโว คามณิ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา …เป… เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โยธาชีโว คามณิ ภควนฺตํ เอตทโวจ:
Then Dustin the warrior chief went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“สุตํ เมตํ, ภนฺเต, ปุพฺพกานํ อาจริยปาจริยานํ โยธาชีวานํ ภาสมานานํ: ‘โย โส โยธาชีโว สงฺคาเม อุสฺสหติ วายมติ, ตเมนํ อุสฺสหนฺตํ วายมนฺตํ ปเร หนนฺติ ปริยาปาเทนฺติ, โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปรชิตานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี'ติฯ อิธ ภควา กิมาหา”ติ?
“Sir, I have heard that the warriors of the past who were teachers of teachers said: ‘Suppose a warrior, while striving and struggling in battle, is killed and finished off by his foes. When his body breaks up, after death, he’s reborn in the company of the gods of the fallen.’ What does the Buddha say about this?”
“อลํ, คามณิ, ติฏฺฐเตตํ; มา มํ เอตํ ปุจฺฉี”ติฯ
“Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.”
ทุติยมฺปิ โข …เป…
For a second time …
ตติยมฺปิ โข โยธาชีโว คามณิ ภควนฺตํ เอตทโวจ:
And for a third time the warrior chief said to the Buddha:
“สุตํ เมตํ, ภนฺเต, ปุพฺพกานํ อาจริยปาจริยานํ โยธาชีวานํ ภาสมานานํ: ‘โย โส โยธาชีโว สงฺคาเม อุสฺสหติ วายมติ, ตเมนํ อุสฺสหนฺตํ วายมนฺตํ ปเร หนนฺติ ปริยาปาเทนฺติ, โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปรชิตานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี'ติฯ อิธ ภควา กิมาหา”ติ?
“Sir, I have heard that the warriors of the past who were teachers of teachers said: ‘Suppose a warrior, while striving and struggling in battle, is killed and finished off by his foes. When his body breaks up, after death, he’s reborn in the company of the gods of the fallen.’ What does the Buddha say about this?”
“อทฺธา โข ตฺยาหํ, คามณิ, น ลภามิ: ‘อลํ, คามณิ, ติฏฺฐเตตํ; มา มํ เอตํ ปุจฺฉี'ติฯ อปิ จ ตฺยาหํ พฺยากริสฺสามิฯ
“Clearly, chief, I’m not getting through to you when I say: ‘Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.’ Nevertheless, I will answer you.
โย โส, คามณิ, โยธาชีโว สงฺคาเม อุสฺสหติ วายมติ, ตสฺส ตํ จิตฺตํ ปุพฺเพ คหิตํ ทุกฺกฏํ ทุปฺปณิหิตํ: ‘อิเม สตฺตา หญฺญนฺตุ วา พชฺฌนฺตุ วา อุจฺฉิชฺชนฺตุ วา วินสฺสนฺตุ วา มา วา อเหสุํ อิติ วา'ติฯ ตเมนํ อุสฺสหนฺตํ วายมนฺตํ ปเร หนนฺติ ปริยาปาเทนฺติ; โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปรชิโต นาม นิรโย ตตฺถ อุปปชฺชตีติฯ
When a warrior strives and struggles in battle, their mind is already low, degraded, and misdirected as they think: ‘May these sentient beings be killed, slaughtered, slain, destroyed, or annihilated!’ His foes kill him and finish him off, and when his body breaks up, after death, he’s reborn in the hell called ‘The Fallen’.
สเจ โข ปนสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ โหติ: ‘โย โส โยธาชีโว สงฺคาเม อุสฺสหติ วายมติ ตเมนํ อุสฺสหนฺตํ วายมนฺตํ ปเร หนนฺติ ปริยาปาเทนฺติ, โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปรชิตานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี'ติ, สาสฺส โหติ มิจฺฉาทิฏฺฐิฯ มิจฺฉาทิฏฺฐิกสฺส โข ปนาหํ, คามณิ, ปุริสปุคฺคลสฺส ทฺวินฺนํ คตีนํ อญฺญตรํ คตึ วทามิ—นิรยํ วา ติรจฺฉานโยนึ วา”ติฯ
But if you have such a view: ‘Suppose a warrior, while striving and struggling in battle, is killed and finished off by his foes. When his body breaks up, after death, he’s reborn in the company of the gods of the fallen.’ This is your wrong view. An individual with wrong view is reborn in one of two places, I say: hell or the animal realm.”
เอวํ วุตฺเต, โยธาชีโว คามณิ ปโรทิ, อสฺสูนิ ปวตฺเตสิฯ
When he said this, Dustin the warrior chief cried and burst out in tears.
“เอตํ โข ตฺยาหํ, คามณิ, นาลตฺถํ: ‘อลํ, คามณิ, ติฏฺฐเตตํ; มา มํ เอตํ ปุจฺฉี'”ติฯ
“This is what I didn’t get through to you when I said: ‘Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.’”
“นาหํ, ภนฺเต, เอตํ โรทามิ ยํ มํ ภควา เอวมาห; อปิ จาหํ, ภนฺเต, ปุพฺพเกหิ อาจริยปาจริเยหิ โยธาชีเวหิ ทีฆรตฺตํ นิกโต วญฺจิโต ปลุทฺโธ: ‘โย โส โยธาชีโว สงฺคาเม อุสฺสหติ วายมติ, ตเมนํ อุสฺสหนฺตํ วายมนฺตํ ปเร หนนฺติ ปริยาปาเทนฺติ, โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปรชิตานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี'”ติฯ
“Sir, I’m not crying because of what the Buddha said. But sir, for a long time I’ve been cheated, tricked, and deceived by the warriors of the past who were teachers of teachers, who said: ‘Suppose a warrior, while striving and struggling in battle, is killed and finished off by his foes. When his body breaks up, after death, he’s reborn in the company of the gods of the fallen.’
“อภิกฺกนฺตํ, ภนฺเต …เป… อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คตนฺ”ติฯ
Excellent, sir! Excellent! … From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
ตติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]