Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / थेरीगाथा-अट्ठकथा • Therīgāthā-aṭṭhakathā

    १२. धम्मदिन्‍नाथेरीगाथावण्णना

    12. Dhammadinnātherīgāthāvaṇṇanā

    छन्दजाता अवसायीति धम्मदिन्‍नाथेरिया गाथा। सा किर पदुमुत्तरबुद्धकाले हंसवतीनगरे पराधीनवुत्तिका हुत्वा जीवन्ती निरोधतो वुट्ठितस्स अग्गसावकस्स पूजासक्‍कारपुब्बकं दानं दत्वा देवलोके निब्बत्ता। ततो चवित्वा देवमनुस्सेसु संसरन्ती फुस्सस्स भगवतो काले सत्थु वेमातिकभातिकानं कम्मिकस्स गेहे वसमाना दानं पटिच्‍च ‘‘एकं देही’’ति सामिकेन वुत्ते द्वे देन्ती, बहुं पुञ्‍ञं कत्वा कस्सपबुद्धकाले किकिस्स कासिकरञ्‍ञो गेहे पटिसन्धिं गहेत्वा सत्तन्‍नं भगिनीनं अब्भन्तरा हुत्वा वीसतिवस्ससहस्सानि ब्रह्मचरियं चरित्वा एकं बुद्धन्तरं देवमनुस्सेसु संसरन्ती इमस्मिं बुद्धुप्पादे राजगहे कुलगेहे निब्बत्तित्वा वयप्पत्ता विसाखस्स सेट्ठिनो गेहं गता।

    Chandajātā avasāyīti dhammadinnātheriyā gāthā. Sā kira padumuttarabuddhakāle haṃsavatīnagare parādhīnavuttikā hutvā jīvantī nirodhato vuṭṭhitassa aggasāvakassa pūjāsakkārapubbakaṃ dānaṃ datvā devaloke nibbattā. Tato cavitvā devamanussesu saṃsarantī phussassa bhagavato kāle satthu vemātikabhātikānaṃ kammikassa gehe vasamānā dānaṃ paṭicca ‘‘ekaṃ dehī’’ti sāmikena vutte dve dentī, bahuṃ puññaṃ katvā kassapabuddhakāle kikissa kāsikarañño gehe paṭisandhiṃ gahetvā sattannaṃ bhaginīnaṃ abbhantarā hutvā vīsativassasahassāni brahmacariyaṃ caritvā ekaṃ buddhantaraṃ devamanussesu saṃsarantī imasmiṃ buddhuppāde rājagahe kulagehe nibbattitvā vayappattā visākhassa seṭṭhino gehaṃ gatā.

    अथेकदिवसं विसाखो सेट्ठि सत्थु सन्तिके धम्मं सुत्वा अनागामी हुत्वा घरं गन्त्वा पासादं अभिरुहन्तो सोपानमत्थके ठिताय धम्मदिन्‍नाय पसारितहत्थं अनालम्बित्वाव पासादं अभिरुहित्वा भुञ्‍जमानोपि तुण्हीभूतोव भुञ्‍जि। धम्मदिन्‍ना तं उपधारेत्वा, ‘‘अय्यपुत्त, कस्मा त्वं अज्‍ज मम हत्थं नालम्बि, भुञ्‍जमानोपि न किञ्‍चि कथेसि, अत्थि नु खो कोचि मय्हं दोसो’’ति आह। विसाखो ‘‘धम्मदिन्‍ने, न ते दोसो अत्थि, अहं पन अज्‍ज पट्ठाय इत्थिसरीरं फुसितुं आहारे च लोलभावं कातुं अनरहो, तादिसो मया धम्मो पटिविद्धो। त्वं पन सचे इच्छसि, इमस्मिंयेव गेहे वस। नो चे इच्छसि, यत्तकेन धनेन ते अत्थो, तत्तकं गहेत्वा कुलघरं गच्छाही’’ति आह। ‘‘नाहं, अय्यपुत्त, तया वन्तवमनं आचमिस्सामि, पब्बज्‍जं मे अनुजानाही’’ति। विसाखो ‘‘साधु, धम्मदिन्‍ने’’ति तं सुवण्णसिविकाय भिक्खुनिउपस्सयं पेसेसि। सा पब्बजित्वा कम्मट्ठानं गहेत्वा कतिपाहं तत्थ वसित्वा विवेकवासं वसितुकामा आचरियुपज्झायानं सन्तिकं गन्त्वा, ‘‘अय्या, आकिण्णट्ठाने मय्हं चित्तं न रमति, गामकावासं गच्छामी’’ति आह। भिक्खुनियो तं गामकावासं नयिंसु। सा तत्थ वसन्ती अतीते मद्दितसङ्खारताय न चिरस्सेव सह पटिसम्भिदाहि अरहत्तं पापुणि। तेन वुत्तं अपदाने (अप॰ थेरी २.३.९५-१३०) –

    Athekadivasaṃ visākho seṭṭhi satthu santike dhammaṃ sutvā anāgāmī hutvā gharaṃ gantvā pāsādaṃ abhiruhanto sopānamatthake ṭhitāya dhammadinnāya pasāritahatthaṃ anālambitvāva pāsādaṃ abhiruhitvā bhuñjamānopi tuṇhībhūtova bhuñji. Dhammadinnā taṃ upadhāretvā, ‘‘ayyaputta, kasmā tvaṃ ajja mama hatthaṃ nālambi, bhuñjamānopi na kiñci kathesi, atthi nu kho koci mayhaṃ doso’’ti āha. Visākho ‘‘dhammadinne, na te doso atthi, ahaṃ pana ajja paṭṭhāya itthisarīraṃ phusituṃ āhāre ca lolabhāvaṃ kātuṃ anaraho, tādiso mayā dhammo paṭividdho. Tvaṃ pana sace icchasi, imasmiṃyeva gehe vasa. No ce icchasi, yattakena dhanena te attho, tattakaṃ gahetvā kulagharaṃ gacchāhī’’ti āha. ‘‘Nāhaṃ, ayyaputta, tayā vantavamanaṃ ācamissāmi, pabbajjaṃ me anujānāhī’’ti. Visākho ‘‘sādhu, dhammadinne’’ti taṃ suvaṇṇasivikāya bhikkhuniupassayaṃ pesesi. Sā pabbajitvā kammaṭṭhānaṃ gahetvā katipāhaṃ tattha vasitvā vivekavāsaṃ vasitukāmā ācariyupajjhāyānaṃ santikaṃ gantvā, ‘‘ayyā, ākiṇṇaṭṭhāne mayhaṃ cittaṃ na ramati, gāmakāvāsaṃ gacchāmī’’ti āha. Bhikkhuniyo taṃ gāmakāvāsaṃ nayiṃsu. Sā tattha vasantī atīte madditasaṅkhāratāya na cirasseva saha paṭisambhidāhi arahattaṃ pāpuṇi. Tena vuttaṃ apadāne (apa. therī 2.3.95-130) –

    ‘‘पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मान पारगू।

    ‘‘Padumuttaro nāma jino, sabbadhammāna pāragū;

    इतो सतसहस्सम्हि, कप्पे उप्पज्‍जि नायको॥

    Ito satasahassamhi, kappe uppajji nāyako.

    ‘‘तदाहं हंसवतियं, कुले अञ्‍ञतरे अहुं।

    ‘‘Tadāhaṃ haṃsavatiyaṃ, kule aññatare ahuṃ;

    परकम्मकारी आसिं, निपका सीलसंवुता॥

    Parakammakārī āsiṃ, nipakā sīlasaṃvutā.

    ‘‘पदुमुत्तरबुद्धस्स, सुजातो अग्गसावको।

    ‘‘Padumuttarabuddhassa, sujāto aggasāvako;

    विहारा अभिनिक्खम्म, पिण्डपाताय गच्छति॥

    Vihārā abhinikkhamma, piṇḍapātāya gacchati.

    ‘‘घटं गहेत्वा गच्छन्ती, तदा उदकहारिका।

    ‘‘Ghaṭaṃ gahetvā gacchantī, tadā udakahārikā;

    तं दिस्वा अददं पूपं, पसन्‍ना सेहि पाणिभि॥

    Taṃ disvā adadaṃ pūpaṃ, pasannā sehi pāṇibhi.

    ‘‘पटिग्गहेत्वा तत्थेव, निसिन्‍नो परिभुञ्‍जि सो।

    ‘‘Paṭiggahetvā tattheva, nisinno paribhuñji so;

    ततो नेत्वान तं गेहं, अदासिं तस्स भोजनं॥

    Tato netvāna taṃ gehaṃ, adāsiṃ tassa bhojanaṃ.

    ‘‘ततो मे अय्यको तुट्ठो, अकरी सुणिसं सकं।

    ‘‘Tato me ayyako tuṭṭho, akarī suṇisaṃ sakaṃ;

    सस्सुया सह गन्त्वान, सम्बुद्धं अभिवादयिं॥

    Sassuyā saha gantvāna, sambuddhaṃ abhivādayiṃ.

    ‘‘तदा सो धम्मकथिकं, भिक्खुनिं परिकित्तयं।

    ‘‘Tadā so dhammakathikaṃ, bhikkhuniṃ parikittayaṃ;

    ठपेसि एतदग्गम्हि, तं सुत्वा मुदिता अहं॥

    Ṭhapesi etadaggamhi, taṃ sutvā muditā ahaṃ.

    ‘‘निमन्तयित्वा सुगतं, ससङ्घं लोकनायकं।

    ‘‘Nimantayitvā sugataṃ, sasaṅghaṃ lokanāyakaṃ;

    महादानं ददित्वान, तं ठानमभिपत्थयिं॥

    Mahādānaṃ daditvāna, taṃ ṭhānamabhipatthayiṃ.

    ‘‘ततो मं सुगतो आह, घननिन्‍नादसुस्सरो।

    ‘‘Tato maṃ sugato āha, ghananinnādasussaro;

    ममुपट्ठाननिरते, ससङ्घपरिवेसिके॥

    Mamupaṭṭhānanirate, sasaṅghaparivesike.

    ‘‘सद्धम्मस्सवने युत्ते, गुणवद्धितमानसे।

    ‘‘Saddhammassavane yutte, guṇavaddhitamānase;

    भद्दे भवस्सु मुदिता, लच्छसे पणिधीफलं॥

    Bhadde bhavassu muditā, lacchase paṇidhīphalaṃ.

    ‘‘सतसहस्सितो कप्पे, ओक्‍काककुलसम्भवो।

    ‘‘Satasahassito kappe, okkākakulasambhavo;

    गोतमो नाम गोत्तेन, सत्था लोके भविस्सति॥

    Gotamo nāma gottena, satthā loke bhavissati.

    ‘‘तस्स धम्मेसु दायादा, ओरसा धम्मनिम्मिता।

    ‘‘Tassa dhammesu dāyādā, orasā dhammanimmitā;

    धम्मदिन्‍नाति नामेन, हेस्सति सत्थु साविका॥

    Dhammadinnāti nāmena, hessati satthu sāvikā.

    ‘‘तं सुत्वा मुदिता हुत्वा, यावजीवं महामुनिं।

    ‘‘Taṃ sutvā muditā hutvā, yāvajīvaṃ mahāmuniṃ;

    मेत्तचित्ता परिचरिं, पच्‍चयेहि विनायकं॥

    Mettacittā paricariṃ, paccayehi vināyakaṃ.

    ‘‘तेन कम्मेन सुकतेन, चेतनापणिधीहि च।

    ‘‘Tena kammena sukatena, cetanāpaṇidhīhi ca;

    जहित्वा मानुसं देहं, तावतिंसमगच्छहं॥

    Jahitvā mānusaṃ dehaṃ, tāvatiṃsamagacchahaṃ.

    ‘‘इमम्हि भद्दके कप्पे, ब्रह्मबन्धु महायसो।

    ‘‘Imamhi bhaddake kappe, brahmabandhu mahāyaso;

    कस्सपो नाम गोत्तेन, उप्पज्‍जि वदतं वरो॥

    Kassapo nāma gottena, uppajji vadataṃ varo.

    ‘‘उपट्ठाको महेसिस्स, तदा आसि नरिस्सरो।

    ‘‘Upaṭṭhāko mahesissa, tadā āsi narissaro;

    कासिराजा किकी नाम, बाराणसिपुरुत्तमे॥

    Kāsirājā kikī nāma, bārāṇasipuruttame.

    ‘‘छट्ठा तस्सासहं धीता, सुधम्मा इति विस्सुता।

    ‘‘Chaṭṭhā tassāsahaṃ dhītā, sudhammā iti vissutā;

    धम्मं सुत्वा जिनग्गस्स, पब्बज्‍जं समरोचयिं॥

    Dhammaṃ sutvā jinaggassa, pabbajjaṃ samarocayiṃ.

    ‘‘अनुजानि न नो तातो, अगारेव तदा मयं।

    ‘‘Anujāni na no tāto, agāreva tadā mayaṃ;

    वीसवस्ससहस्सानि , विचरिम्ह अतन्दिता॥

    Vīsavassasahassāni , vicarimha atanditā.

    ‘‘कोमारिब्रह्मचरियं , राजकञ्‍ञा सुखेधिता।

    ‘‘Komāribrahmacariyaṃ , rājakaññā sukhedhitā;

    बुद्धोपट्ठाननिरता, मुदिता सत्त धीतरो॥

    Buddhopaṭṭhānaniratā, muditā satta dhītaro.

    ‘‘समणी समणगुत्ता च, भिक्खुनी भिक्खुदायिका।

    ‘‘Samaṇī samaṇaguttā ca, bhikkhunī bhikkhudāyikā;

    धम्मा चेव सुधम्मा च, सत्तमी सङ्घदायिका॥

    Dhammā ceva sudhammā ca, sattamī saṅghadāyikā.

    ‘‘खेमा उप्पलवण्णा च, पटाचारा च कुण्डला।

    ‘‘Khemā uppalavaṇṇā ca, paṭācārā ca kuṇḍalā;

    गोतमी च अहञ्‍चेव, विसाखा होति सत्तमी॥

    Gotamī ca ahañceva, visākhā hoti sattamī.

    ‘‘तेहि कम्मेहि सुकतेहि, चेतनापणिधीहि च।

    ‘‘Tehi kammehi sukatehi, cetanāpaṇidhīhi ca;

    जहित्वा मानुसं देहं, तावतिंसमगच्छहं॥

    Jahitvā mānusaṃ dehaṃ, tāvatiṃsamagacchahaṃ.

    ‘‘पच्छिमे च भवे दानि, गिरिब्बजपुरुत्तमे।

    ‘‘Pacchime ca bhave dāni, giribbajapuruttame;

    जाता सेट्ठिकुले फीते, सब्बकामसमिद्धिने॥

    Jātā seṭṭhikule phīte, sabbakāmasamiddhine.

    ‘‘यदा रूपगुणूपेता, पठमे योब्बने ठिता।

    ‘‘Yadā rūpaguṇūpetā, paṭhame yobbane ṭhitā;

    तदा परकुलं गन्त्वा, वसिं सुखसमप्पिता॥

    Tadā parakulaṃ gantvā, vasiṃ sukhasamappitā.

    ‘‘उपेत्वा लोकसरणं, सुणित्वा धम्मदेसनं।

    ‘‘Upetvā lokasaraṇaṃ, suṇitvā dhammadesanaṃ;

    अनागामिफलं पत्तो, सामिको मे सुबुद्धिमा॥

    Anāgāmiphalaṃ patto, sāmiko me subuddhimā.

    ‘‘तदाहं अनुजानेत्वा, पब्बजिं अनगारियं।

    ‘‘Tadāhaṃ anujānetvā, pabbajiṃ anagāriyaṃ;

    नचिरेनेव कालेन, अरहत्तमपापुणिं॥

    Nacireneva kālena, arahattamapāpuṇiṃ.

    ‘‘तदा उपासको सो मं, उपगन्त्वा अपुच्छथ।

    ‘‘Tadā upāsako so maṃ, upagantvā apucchatha;

    गम्भीरे निपुणे पञ्हे, ते सब्बे ब्याकरिं अहं॥

    Gambhīre nipuṇe pañhe, te sabbe byākariṃ ahaṃ.

    ‘‘जिनो तस्मिं गुणे तुट्ठो, एतदग्गे ठपेसि मं।

    ‘‘Jino tasmiṃ guṇe tuṭṭho, etadagge ṭhapesi maṃ;

    भिक्खुनिं धम्मकथिकं, नाञ्‍ञं पस्सामि एदिसिं॥

    Bhikkhuniṃ dhammakathikaṃ, nāññaṃ passāmi edisiṃ.

    ‘‘धम्मदिन्‍ना यथा धीरा, एवं धारेथ भिक्खवो।

    ‘‘Dhammadinnā yathā dhīrā, evaṃ dhāretha bhikkhavo;

    एवाहं पण्डिता होमि, नायकेनानुकम्पिता॥

    Evāhaṃ paṇḍitā homi, nāyakenānukampitā.

    ‘‘परिचिण्णो मया सत्था, कतं बुद्धस्स सासनं।

    ‘‘Pariciṇṇo mayā satthā, kataṃ buddhassa sāsanaṃ;

    ओहितो गरुको भारो, भवनेत्ति समूहता॥

    Ohito garuko bhāro, bhavanetti samūhatā.

    ‘‘यस्सत्थाय पब्बजिता, अगारस्मानगारियं।

    ‘‘Yassatthāya pabbajitā, agārasmānagāriyaṃ;

    सो मे अत्थो अनुप्पत्तो, सब्बसंयोजनक्खयो॥

    So me attho anuppatto, sabbasaṃyojanakkhayo.

    ‘‘इद्धीसु च वसी होमि, दिब्बाय सोतधातुया।

    ‘‘Iddhīsu ca vasī homi, dibbāya sotadhātuyā;

    परचित्तानि जानामि, सत्थुसासनकारिका॥

    Paracittāni jānāmi, satthusāsanakārikā.

    ‘‘पुब्बेनिवासं जानामि, दिब्बचक्खु विसोधितं।

    ‘‘Pubbenivāsaṃ jānāmi, dibbacakkhu visodhitaṃ;

    खेपेत्वा आसवे सब्बे, विसुद्धासिं सुनिम्मला॥

    Khepetvā āsave sabbe, visuddhāsiṃ sunimmalā.

    ‘‘किलेसा झापिता मय्हं…पे॰… कतं बुद्धस्स सासन’’न्ति॥ (अप॰ थेरी २.३.९५-१३०)।

    ‘‘Kilesā jhāpitā mayhaṃ…pe… kataṃ buddhassa sāsana’’nti. (apa. therī 2.3.95-130);

    अरहत्तं पन पत्वा ‘‘मय्हं मनं मत्थकं पत्तं, इदानि इध वसित्वा किं करिस्सामि, राजगहमेव गन्त्वा सत्थारञ्‍च वन्दिस्सामि, बहू च मे ञातका पुञ्‍ञानि करिस्सन्ती’’ति भिक्खुनीहि सद्धिं राजगहमेव पच्‍चागता। विसाखो तस्सा आगतभावं सुत्वा तस्सा अधिगमं वीमंसन्तो पञ्‍चक्खन्धादिवसेन पञ्हं पुच्छि। धम्मदिन्‍ना सुनिसितेन सत्थेन कुमुदनाळे छिन्दन्ती विय पुच्छितं पुच्छितं पञ्हं विस्सज्‍जेसि। विसाखो सब्बं पुच्छाविस्सज्‍जननयं सत्थु आरोचेसि। सत्था ‘‘पण्डिता, विसाख, धम्मदिन्‍ना भिक्खुनी’’तिआदिना तं पसंसन्तो सब्बञ्‍ञुतञ्‍ञाणेन सद्धिं संसन्देत्वा ब्याकतभावं पवेदेत्वा तमेव चूळवेदल्‍लसुत्तं (म॰ नि॰ १.४६०) अट्ठुप्पत्तिं कत्वा तं धम्मकथिकानं भिक्खुनीनं अग्गट्ठाने ठपेसि। यदा पन सा तस्मिं गामकावासे वसन्ती हेट्ठिममग्गे अधिगन्त्वा अग्गमग्गत्थाय विपस्सनं पट्ठपेसि, तदा –

    Arahattaṃ pana patvā ‘‘mayhaṃ manaṃ matthakaṃ pattaṃ, idāni idha vasitvā kiṃ karissāmi, rājagahameva gantvā satthārañca vandissāmi, bahū ca me ñātakā puññāni karissantī’’ti bhikkhunīhi saddhiṃ rājagahameva paccāgatā. Visākho tassā āgatabhāvaṃ sutvā tassā adhigamaṃ vīmaṃsanto pañcakkhandhādivasena pañhaṃ pucchi. Dhammadinnā sunisitena satthena kumudanāḷe chindantī viya pucchitaṃ pucchitaṃ pañhaṃ vissajjesi. Visākho sabbaṃ pucchāvissajjananayaṃ satthu ārocesi. Satthā ‘‘paṇḍitā, visākha, dhammadinnā bhikkhunī’’tiādinā taṃ pasaṃsanto sabbaññutaññāṇena saddhiṃ saṃsandetvā byākatabhāvaṃ pavedetvā tameva cūḷavedallasuttaṃ (ma. ni. 1.460) aṭṭhuppattiṃ katvā taṃ dhammakathikānaṃ bhikkhunīnaṃ aggaṭṭhāne ṭhapesi. Yadā pana sā tasmiṃ gāmakāvāse vasantī heṭṭhimamagge adhigantvā aggamaggatthāya vipassanaṃ paṭṭhapesi, tadā –

    १२.

    12.

    ‘‘छन्दजाता अवसायी, मनसा च फुटा सिया।

    ‘‘Chandajātā avasāyī, manasā ca phuṭā siyā;

    कामेसु अप्पटिबद्धचित्ता, उद्धंसोताति वुच्‍चती’’ति॥ –

    Kāmesu appaṭibaddhacittā, uddhaṃsotāti vuccatī’’ti. –

    इमं गाथं अभासि।

    Imaṃ gāthaṃ abhāsi.

    तत्थ छन्दजाताति अग्गफलत्थं जातच्छन्दा। अवसायीति अवसायो वुच्‍चति अवसानं निट्ठानं, तम्पि कामेसु अप्पटिबद्धचित्तताय ‘‘उद्धंसोता’’ति वक्खमानत्ता समणकिच्‍चस्स निट्ठानं वेदितब्बं, न यस्स कस्सचि, तस्मा पदद्वयेनापि अप्पत्तमानसा अनुत्तरं योगक्खेमं पत्थयमानाति अयमत्थो वुत्तो होति। मनसा च फुटा सियाति हेट्ठिमेहि तीहि मग्गचित्तेहि निब्बानं फुटा फुसिता भवेय्य। कामेसु अप्पटिबद्धचित्ताति अनागामिमग्गवसेन कामेसु न पटिबद्धचित्ता। उद्धंसोताति उद्धमेव मग्गसोतो संसारसोतो च एतिस्साति उद्धंसोता। अनागामिनो हि यथा अग्गमग्गो उप्पज्‍जति, न अञ्‍ञो, एवं अविहादीसु उप्पन्‍नस्स याव अकनिट्ठा उद्धमेव उप्पत्ति होतीति।

    Tattha chandajātāti aggaphalatthaṃ jātacchandā. Avasāyīti avasāyo vuccati avasānaṃ niṭṭhānaṃ, tampi kāmesu appaṭibaddhacittatāya ‘‘uddhaṃsotā’’ti vakkhamānattā samaṇakiccassa niṭṭhānaṃ veditabbaṃ, na yassa kassaci, tasmā padadvayenāpi appattamānasā anuttaraṃ yogakkhemaṃ patthayamānāti ayamattho vutto hoti. Manasā ca phuṭā siyāti heṭṭhimehi tīhi maggacittehi nibbānaṃ phuṭā phusitā bhaveyya. Kāmesu appaṭibaddhacittāti anāgāmimaggavasena kāmesu na paṭibaddhacittā. Uddhaṃsotāti uddhameva maggasoto saṃsārasoto ca etissāti uddhaṃsotā. Anāgāmino hi yathā aggamaggo uppajjati, na añño, evaṃ avihādīsu uppannassa yāva akaniṭṭhā uddhameva uppatti hotīti.

    धम्मदिन्‍नाथेरीगाथावण्णना निट्ठिता।

    Dhammadinnātherīgāthāvaṇṇanā niṭṭhitā.







    Related texts:



    तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / थेरीगाथापाळि • Therīgāthāpāḷi / १२. धम्मदिन्‍नाथेरीगाथा • 12. Dhammadinnātherīgāthā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact