| Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / चरियापिटक-अट्ठकथा • Cariyāpiṭaka-aṭṭhakathā |
१४. एकराजचरियावण्णना
14. Ekarājacariyāvaṇṇanā
११४. चुद्दसमे एकराजाति विस्सुतोति एकराजाति इमिना अन्वत्थनामेन जम्बुदीपतले पाकटो।
114. Cuddasame ekarājāti vissutoti ekarājāti iminā anvatthanāmena jambudīpatale pākaṭo.
महासत्तो हि तदा बाराणसिरञ्ञो पुत्तो हुत्वा निब्बत्ति। वयप्पत्तो सब्बसिप्पनिप्फत्तिं पत्तो हुत्वा पितु अच्चयेन रज्जं कारेन्तो कुसलसीलाचारसद्धासुतादिअनञ्ञसाधारणगुणविसेसयोगेन पारमिपरिभावनेन च जम्बुदीपतले अदुतियत्ता पधानभावेन च ‘‘एकराजा’’ति पकासनामो अहोसि। परमं सीलं अधिट्ठायाति सुपरिसुद्धकायिकवाचसिकसंवरसङ्खातञ्चेव सुपरिसुद्धमनोसमाचारसङ्खातञ्च परमं उत्तमं दसकुसलकम्मपथसीलं समादानवसेन च अवीतिक्कमनवसेन च अधिट्ठहित्वा अनुट्ठहित्वा। पसासामि महामहिन्ति तियोजनसतिके कासिरट्ठे महतिं महिं अनुसासामि रज्जं कारेमि।
Mahāsatto hi tadā bārāṇasirañño putto hutvā nibbatti. Vayappatto sabbasippanipphattiṃ patto hutvā pitu accayena rajjaṃ kārento kusalasīlācārasaddhāsutādianaññasādhāraṇaguṇavisesayogena pāramiparibhāvanena ca jambudīpatale adutiyattā padhānabhāvena ca ‘‘ekarājā’’ti pakāsanāmo ahosi. Paramaṃ sīlaṃ adhiṭṭhāyāti suparisuddhakāyikavācasikasaṃvarasaṅkhātañceva suparisuddhamanosamācārasaṅkhātañca paramaṃ uttamaṃ dasakusalakammapathasīlaṃ samādānavasena ca avītikkamanavasena ca adhiṭṭhahitvā anuṭṭhahitvā. Pasāsāmi mahāmahinti tiyojanasatike kāsiraṭṭhe mahatiṃ mahiṃ anusāsāmi rajjaṃ kāremi.
११५. दसकुसलकम्मपथेति पाणातिपातावेरमणि याव सम्मादिट्ठीति एतस्मिं दसविधे कुसलकम्मपथे, एते वा अनवसेसतो समादाय वत्तामि। चतूहि सङ्गहवत्थूहीति दानं पियवचनं अत्थचरिया समानत्तताति इमेहि चतूहि सङ्गहवत्थूहि सङ्गण्हनकारणेहि यदा एकराजाति विस्सुतो होमि, तदा यथारहं महाजनं सङ्गण्हामीति सम्बन्धो।
115.Dasakusalakammapatheti pāṇātipātāveramaṇi yāva sammādiṭṭhīti etasmiṃ dasavidhe kusalakammapathe, ete vā anavasesato samādāya vattāmi. Catūhi saṅgahavatthūhīti dānaṃ piyavacanaṃ atthacariyā samānattatāti imehi catūhi saṅgahavatthūhi saṅgaṇhanakāraṇehi yadā ekarājāti vissuto homi, tadā yathārahaṃ mahājanaṃ saṅgaṇhāmīti sambandho.
११६. एवन्ति दसकुसलकम्मपथसीलपरिपूरणं चतूहि सङ्गहवत्थूहि महाजनसङ्गण्हनन्ति यथावुत्तेन इमिना आकारेन अप्पमत्तस्स। इधलोके परत्थ चाति इमस्मिं लोके यं अप्पमज्जनं, तत्थ दिट्ठधम्मिके अत्थे, परलोके यं अप्पमज्जनं तत्थ सम्परायिके अत्थे अप्पमत्तस्स मे सतोति अत्थो। दब्बसेनोति एवंनामको कोसलराजा। उपगन्त्वाति चतुरङ्गिनिं सेनं सन्नय्हित्वा अब्भुय्यानवसेन मम रज्जं उपगन्त्वा। अच्छिन्दन्तो पुरं ममाति मम बाराणसिनगरं बलक्कारेन गण्हन्तो।
116.Evanti dasakusalakammapathasīlaparipūraṇaṃ catūhi saṅgahavatthūhi mahājanasaṅgaṇhananti yathāvuttena iminā ākārena appamattassa. Idhaloke parattha cāti imasmiṃ loke yaṃ appamajjanaṃ, tattha diṭṭhadhammike atthe, paraloke yaṃ appamajjanaṃ tattha samparāyike atthe appamattassa me satoti attho. Dabbasenoti evaṃnāmako kosalarājā. Upagantvāti caturaṅginiṃ senaṃ sannayhitvā abbhuyyānavasena mama rajjaṃ upagantvā. Acchindanto puraṃ mamāti mama bārāṇasinagaraṃ balakkārena gaṇhanto.
तत्रायं अनुपुब्बिकथा – महासत्तो हि तदा नगरस्स चतूसु द्वारेसु चतस्सो मज्झे एकं निवेसनद्वारे एकन्ति छ दानसालायो कारेत्वा कपणद्धिकादीनं दानं देति, सीलं रक्खति, उपोसथकम्मं करोति, खन्तिमेत्तानुद्दयसम्पन्नो अङ्के निसिन्नं पुत्तं परितोसयमानो विय सब्बसत्ते परितोसयमानो धम्मेन रज्जं कारेति। तस्सेको अमच्चो अन्तेपुरं पदुस्सित्वा अपरभागे पाकटोव जातो। अमच्चा रञ्ञो आरोचेसुं। राजा परिग्गण्हन्तो तं अत्तना पच्चक्खतो ञत्वा तं अमच्चं पक्कोसापेत्वा ‘‘अन्धबाल, अयुत्तं ते कतं, न त्वं मम विजिते वसितुं अरहसि, अत्तनो धनञ्च पुत्तदारञ्च गहेत्वा अञ्ञत्थ याही’’ति रट्ठा पब्बाजेसि।
Tatrāyaṃ anupubbikathā – mahāsatto hi tadā nagarassa catūsu dvāresu catasso majjhe ekaṃ nivesanadvāre ekanti cha dānasālāyo kāretvā kapaṇaddhikādīnaṃ dānaṃ deti, sīlaṃ rakkhati, uposathakammaṃ karoti, khantimettānuddayasampanno aṅke nisinnaṃ puttaṃ paritosayamāno viya sabbasatte paritosayamāno dhammena rajjaṃ kāreti. Tasseko amacco antepuraṃ padussitvā aparabhāge pākaṭova jāto. Amaccā rañño ārocesuṃ. Rājā pariggaṇhanto taṃ attanā paccakkhato ñatvā taṃ amaccaṃ pakkosāpetvā ‘‘andhabāla, ayuttaṃ te kataṃ, na tvaṃ mama vijite vasituṃ arahasi, attano dhanañca puttadārañca gahetvā aññattha yāhī’’ti raṭṭhā pabbājesi.
सो कोसलजनपदं गन्त्वा दब्बसेनं नाम कोसलराजानं उपट्ठहन्तो अनुक्कमेन तस्स विस्सासिको हुत्वा एकदिवसं तं राजानं आह – ‘‘देव, बाराणसिरज्जं निम्मक्खिकमधुपटलसदिसं, अतिमुदुको राजा, सुखेनेव तं रज्जं गण्हितुं सक्कोसी’’ति। दब्बसेनो बाराणसिरञ्ञो महानुभावताय तस्स वचनं असद्दहन्तो मनुस्से पेसेत्वा कासिरट्ठे गामघातादीनि कारेत्वा तेसं चोरानं बोधिसत्तेन धनं दत्वा विस्सज्जितभावं सुत्वा ‘‘अतिविय धम्मिको राजा’’ति ञत्वा ‘‘बाराणसिरज्जं गण्हिस्सामी’’ति बलवाहनं आदाय निय्यासि । अथ बाराणसिरञ्ञो महायोधा ‘‘कोसलराजा आगच्छती’’ति सुत्वा ‘‘अम्हाकं रज्जसीमं अनोक्कमन्तमेव नं पोथेत्वा गण्हामा’’ति अत्तनो रञ्ञो वदिंसु।
So kosalajanapadaṃ gantvā dabbasenaṃ nāma kosalarājānaṃ upaṭṭhahanto anukkamena tassa vissāsiko hutvā ekadivasaṃ taṃ rājānaṃ āha – ‘‘deva, bārāṇasirajjaṃ nimmakkhikamadhupaṭalasadisaṃ, atimuduko rājā, sukheneva taṃ rajjaṃ gaṇhituṃ sakkosī’’ti. Dabbaseno bārāṇasirañño mahānubhāvatāya tassa vacanaṃ asaddahanto manusse pesetvā kāsiraṭṭhe gāmaghātādīni kāretvā tesaṃ corānaṃ bodhisattena dhanaṃ datvā vissajjitabhāvaṃ sutvā ‘‘ativiya dhammiko rājā’’ti ñatvā ‘‘bārāṇasirajjaṃ gaṇhissāmī’’ti balavāhanaṃ ādāya niyyāsi . Atha bārāṇasirañño mahāyodhā ‘‘kosalarājā āgacchatī’’ti sutvā ‘‘amhākaṃ rajjasīmaṃ anokkamantameva naṃ pothetvā gaṇhāmā’’ti attano rañño vadiṃsu.
बोधिसत्तो ‘‘ताता, मं निस्साय अञ्ञेसं किलमनकिच्चं नत्थि, रज्जत्थिका रज्जं गण्हन्तु, मा गमित्था’’ति निवारेसि। कोसलराजा जनपदमज्झं पाविसि। महायोधा पुनपि रञ्ञो तथेव वदिंसु। राजा पुरिमनयेनेव निवारेसि। दब्बसेनो बहिनगरे ठत्वा ‘‘रज्जं वा देतु युद्धं वा’’ति एकराजस्स सासनं पेसेसि। एकराजा ‘‘नत्थि मया युद्धं, रज्जं गण्हातू’’ति पटिसासनं पेसेसि। पुनपि महायोधा ‘‘देव, न मयं कोसलरञ्ञो नगरं पविसितुं देम, बहिनगरेयेव नं पोथेत्वा गण्हामा’’ति आहंसु। राजा पुरिमनयेनेव निवारेत्वा नगरद्वारानि अवापुरापेत्वा महातले पल्लङ्कमज्झे निसीदि। दब्बसेनो महन्तेन बलवाहनेन नगरं पविसित्वा एकम्पि पटिसत्तुं अपस्सन्तो सब्बरज्जं हत्थगतं कत्वा राजनिवेसनं गन्त्वा महातलं आरुय्ह निरपराधं बोधिसत्तं गण्हापेत्वा आवाटे निखणापेसि। तेन वुत्तं –
Bodhisatto ‘‘tātā, maṃ nissāya aññesaṃ kilamanakiccaṃ natthi, rajjatthikā rajjaṃ gaṇhantu, mā gamitthā’’ti nivāresi. Kosalarājā janapadamajjhaṃ pāvisi. Mahāyodhā punapi rañño tatheva vadiṃsu. Rājā purimanayeneva nivāresi. Dabbaseno bahinagare ṭhatvā ‘‘rajjaṃ vā detu yuddhaṃ vā’’ti ekarājassa sāsanaṃ pesesi. Ekarājā ‘‘natthi mayā yuddhaṃ, rajjaṃ gaṇhātū’’ti paṭisāsanaṃ pesesi. Punapi mahāyodhā ‘‘deva, na mayaṃ kosalarañño nagaraṃ pavisituṃ dema, bahinagareyeva naṃ pothetvā gaṇhāmā’’ti āhaṃsu. Rājā purimanayeneva nivāretvā nagaradvārāni avāpurāpetvā mahātale pallaṅkamajjhe nisīdi. Dabbaseno mahantena balavāhanena nagaraṃ pavisitvā ekampi paṭisattuṃ apassanto sabbarajjaṃ hatthagataṃ katvā rājanivesanaṃ gantvā mahātalaṃ āruyha niraparādhaṃ bodhisattaṃ gaṇhāpetvā āvāṭe nikhaṇāpesi. Tena vuttaṃ –
‘‘दब्बसेनो उपगन्त्वा, अच्छिन्दन्तो पुरं मम॥
‘‘Dabbaseno upagantvā, acchindanto puraṃ mama.
११७.
117.
‘‘राजूपजीवे निगमे, सबलट्ठे सरट्ठके।
‘‘Rājūpajīve nigame, sabalaṭṭhe saraṭṭhake;
सब्बं हत्थगतं कत्वा, कासुया निखणी मम’’न्ति॥
Sabbaṃ hatthagataṃ katvā, kāsuyā nikhaṇī mama’’nti.
तत्थ राजूपजीवेति अमच्चपारिसज्जब्राह्मणगहपतिआदिके राजानं उपनिस्साय जीवन्ते। निगमेति नेगमे। सबलट्ठेति सेनापरियापन्नताय बले तिट्ठन्तीति बलट्ठा, हत्थारोहादयो, बलट्ठेहि सहाति सबलट्ठे। सरट्ठकेति सजनपदे, राजूपजीवे निगमे च अञ्ञञ्च सब्बं हत्थगतं कत्वा। कासुया निखणी ममन्ति सबलवाहनं सकलं मम रज्जं गहेत्वा मम्पि गलप्पमाणे आवाटे निखणापेसि। जातकेपि –
Tattha rājūpajīveti amaccapārisajjabrāhmaṇagahapatiādike rājānaṃ upanissāya jīvante. Nigameti negame. Sabalaṭṭheti senāpariyāpannatāya bale tiṭṭhantīti balaṭṭhā, hatthārohādayo, balaṭṭhehi sahāti sabalaṭṭhe. Saraṭṭhaketi sajanapade, rājūpajīve nigame ca aññañca sabbaṃ hatthagataṃ katvā. Kāsuyā nikhaṇī mamanti sabalavāhanaṃ sakalaṃ mama rajjaṃ gahetvā mampi galappamāṇe āvāṭe nikhaṇāpesi. Jātakepi –
‘‘अनुत्तरे कामगुणे समिद्धे, भुत्वान पुब्बे वसि एकराजा।
‘‘Anuttare kāmaguṇe samiddhe, bhutvāna pubbe vasi ekarājā;
सो दानि दुग्गे नरकम्हि खित्तो, नप्पज्जहे वण्णबलं पुराण’’न्ति॥ (जा॰ १.४.९) –
So dāni dugge narakamhi khitto, nappajjahe vaṇṇabalaṃ purāṇa’’nti. (jā. 1.4.9) –
आवाटे खित्तभावो आगतो। जातकट्ठकथायं (जा॰ अट्ठ॰ ३.४.९) पन ‘‘सिक्काय पक्खिपापेत्वा उत्तरुम्मारे हेट्ठासीसकं ओलम्बेसी’’ति वुत्तं।
Āvāṭe khittabhāvo āgato. Jātakaṭṭhakathāyaṃ (jā. aṭṭha. 3.4.9) pana ‘‘sikkāya pakkhipāpetvā uttarummāre heṭṭhāsīsakaṃ olambesī’’ti vuttaṃ.
महासत्तो चोरराजानं आरब्भ मेत्तं भावेत्वा कसिणपरिकम्मं कत्वा झानाभिञ्ञायो निब्बत्तेत्वा कासुतो उग्गन्त्वा आकासे पल्लङ्केन निसीदि। तेन वुत्तं –
Mahāsatto corarājānaṃ ārabbha mettaṃ bhāvetvā kasiṇaparikammaṃ katvā jhānābhiññāyo nibbattetvā kāsuto uggantvā ākāse pallaṅkena nisīdi. Tena vuttaṃ –
११८.
118.
‘‘अमच्चमण्डलं रज्जं, फीतं अन्तेपुरं मम।
‘‘Amaccamaṇḍalaṃ rajjaṃ, phītaṃ antepuraṃ mama;
अच्छिन्दित्वान गहितं, पियपुत्तंव पस्सह’’न्ति॥
Acchinditvāna gahitaṃ, piyaputtaṃva passaha’’nti.
तत्थ अमच्चमण्डलन्ति तस्मिं तस्मिं राजकिच्चे रञ्ञा अमा सह वत्तन्तीति अमच्चा, सद्धिं वा तेसं मण्डलं समूहं। फीतन्ति बलवाहनेन नगरजनपदादीहि समिद्धं रज्जं। इत्थागारदासिदासपरिजनेहि चेव वत्थाभरणादिउपभोगूपकरणेहि च समिद्धं मम अन्तेपुरञ्च अच्छिन्दित्वा गहितकं गण्हन्तं अमित्तराजानं याय अत्तनो पियपुत्तंव पस्सिं अहं, ताय एवंभूताय मेत्ताय मे समो सकललोके नत्थि, तस्मा एवंभूता एसा मे मेत्तापारमी परमत्थपारमिभावं पत्ताति अधिप्पायो।
Tattha amaccamaṇḍalanti tasmiṃ tasmiṃ rājakicce raññā amā saha vattantīti amaccā, saddhiṃ vā tesaṃ maṇḍalaṃ samūhaṃ. Phītanti balavāhanena nagarajanapadādīhi samiddhaṃ rajjaṃ. Itthāgāradāsidāsaparijanehi ceva vatthābharaṇādiupabhogūpakaraṇehi ca samiddhaṃ mama antepurañca acchinditvā gahitakaṃ gaṇhantaṃ amittarājānaṃ yāya attano piyaputtaṃva passiṃ ahaṃ, tāya evaṃbhūtāya mettāya me samo sakalaloke natthi, tasmā evaṃbhūtā esā me mettāpāramī paramatthapāramibhāvaṃ pattāti adhippāyo.
एवं पन महासत्ते तं चोरराजानं आरब्भ मेत्तं फरित्वा आकासे पल्लङ्केन निसिन्ने तस्स सरीरे दाहो उप्पज्जि। सो ‘‘डय्हामि डय्हामी’’ति भूमियं अपरापरं परिवत्तति। ‘‘किमेत’’न्ति वुत्ते, महाराज, तुम्हे निरपराधं धम्मिकराजानं आवाटे निखणापयित्थाति। ‘‘तेन हि वेगेन गन्त्वा तं उद्धरथा’’ति आह। पुरिसा गन्त्वा तं राजानं आकासे पल्लङ्केन निसिन्नं दिस्वा आगन्त्वा दब्बसेनस्स आरोचेसुं। सो वेगेन गन्त्वा वन्दित्वा खमापेत्वा ‘‘तुम्हाकं रज्जं तुम्हेव कारेथ, अहं वो चोरे पटिबाहेस्सामी’’ति वत्वा तस्स दुट्ठामच्चस्स राजाणं कारेत्वा पक्कामि। बोधिसत्तोपि रज्जं अमच्चानं निय्यातेत्वा इसिपब्बज्जं पब्बजित्वा महाजनं सीलादिगुणेसु पतिट्ठापेत्वा आयुपरियोसाने ब्रह्मलोकपरायनो अहोसि।
Evaṃ pana mahāsatte taṃ corarājānaṃ ārabbha mettaṃ pharitvā ākāse pallaṅkena nisinne tassa sarīre dāho uppajji. So ‘‘ḍayhāmi ḍayhāmī’’ti bhūmiyaṃ aparāparaṃ parivattati. ‘‘Kimeta’’nti vutte, mahārāja, tumhe niraparādhaṃ dhammikarājānaṃ āvāṭe nikhaṇāpayitthāti. ‘‘Tena hi vegena gantvā taṃ uddharathā’’ti āha. Purisā gantvā taṃ rājānaṃ ākāse pallaṅkena nisinnaṃ disvā āgantvā dabbasenassa ārocesuṃ. So vegena gantvā vanditvā khamāpetvā ‘‘tumhākaṃ rajjaṃ tumheva kāretha, ahaṃ vo core paṭibāhessāmī’’ti vatvā tassa duṭṭhāmaccassa rājāṇaṃ kāretvā pakkāmi. Bodhisattopi rajjaṃ amaccānaṃ niyyātetvā isipabbajjaṃ pabbajitvā mahājanaṃ sīlādiguṇesu patiṭṭhāpetvā āyupariyosāne brahmalokaparāyano ahosi.
तदा दब्बसेनो आनन्दत्थेरो अहोसि, एकराजा लोकनाथो।
Tadā dabbaseno ānandatthero ahosi, ekarājā lokanātho.
तस्स दिवसे दिवसे छसु दानसालासु छसतसहस्सविस्सज्जनेन पच्चत्थिकरञ्ञो सकलरज्जपरिच्चागेन च दानपारमी, निच्चसीलउपोसथकम्मवसेन पब्बजितस्स अनवसेससीलसंवरवसेन च सीलपारमी, पब्बज्जावसेन झानाधिगमवसेन च नेक्खम्मपारमी, सत्तानं हिताहितविचारणवसेन दानसीलादिसंविदहनवसेन च पञ्ञापारमी, दानादिपुञ्ञसम्भारस्स अब्भुस्सहनवसेन कामवितक्कादिविनोदनवसेन च वीरियपारमी, दुट्ठामच्चस्स दब्बसेनरञ्ञो च अपराधसहनवसेन खन्तिपारमी, यथापटिञ्ञं दानादिना अविसंवादनवसेन च सच्चपारमी, दानादीनं अचलसमादानाधिट्ठानवसेन अधिट्ठानपारमी, पच्चत्थिकेपि एकन्तेन हितूपसंहारवसेन मेत्ताझाननिब्बत्तनेन च मेत्तापारमी, दुट्ठामच्चेन दब्बसेनेन च कतापराधे हितेसीहि अत्तनो अमच्चादीहि निब्बत्तिते उपकारे च अज्झुपेक्खणेन रज्जसुखप्पत्तकाले पच्चत्थिकरञ्ञा नरके खित्तकाले समानचित्तताय च उपेक्खापारमी वेदितब्बा। वुत्तञ्हेतं –
Tassa divase divase chasu dānasālāsu chasatasahassavissajjanena paccatthikarañño sakalarajjapariccāgena ca dānapāramī, niccasīlauposathakammavasena pabbajitassa anavasesasīlasaṃvaravasena ca sīlapāramī, pabbajjāvasena jhānādhigamavasena ca nekkhammapāramī, sattānaṃ hitāhitavicāraṇavasena dānasīlādisaṃvidahanavasena ca paññāpāramī, dānādipuññasambhārassa abbhussahanavasena kāmavitakkādivinodanavasena ca vīriyapāramī, duṭṭhāmaccassa dabbasenarañño ca aparādhasahanavasena khantipāramī, yathāpaṭiññaṃ dānādinā avisaṃvādanavasena ca saccapāramī, dānādīnaṃ acalasamādānādhiṭṭhānavasena adhiṭṭhānapāramī, paccatthikepi ekantena hitūpasaṃhāravasena mettājhānanibbattanena ca mettāpāramī, duṭṭhāmaccena dabbasenena ca katāparādhe hitesīhi attano amaccādīhi nibbattite upakāre ca ajjhupekkhaṇena rajjasukhappattakāle paccatthikaraññā narake khittakāle samānacittatāya ca upekkhāpāramī veditabbā. Vuttañhetaṃ –
‘‘पनुज्ज दुक्खेन सुखं जनिन्द, सुखेन वा दुक्खमसय्हसाहि।
‘‘Panujja dukkhena sukhaṃ janinda, sukhena vā dukkhamasayhasāhi;
उभयत्थ सन्तो अभिनिब्बुतत्ता, सुखे च दुक्खे च भवन्ति तुल्या’’ति॥ (जा॰ १.४.१२)।
Ubhayattha santo abhinibbutattā, sukhe ca dukkhe ca bhavanti tulyā’’ti. (jā. 1.4.12);
यस्मा पनेत्थ मेत्तापारमी अतिसयवती, तस्मा तदत्थदीपनत्थं सा एव पाळि आरुळ्हा। तथा इध महासत्तस्स सब्बसत्तेसु ओरसपुत्ते विय समानुकम्पतादयो गुणविसेसा निद्धारेतब्बाति।
Yasmā panettha mettāpāramī atisayavatī, tasmā tadatthadīpanatthaṃ sā eva pāḷi āruḷhā. Tathā idha mahāsattassa sabbasattesu orasaputte viya samānukampatādayo guṇavisesā niddhāretabbāti.
एकराजचरियावण्णना निट्ठिता।
Ekarājacariyāvaṇṇanā niṭṭhitā.
मेत्तापारमी निट्ठिता।
Mettāpāramī niṭṭhitā.
Related texts:
तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / चरियापिटकपाळि • Cariyāpiṭakapāḷi / १४. एकराजचरिया • 14. Ekarājacariyā
