Library / Tipiṭaka / തിപിടക • Tipiṭaka / മജ്ഝിമനികായ • Majjhimanikāya |
൯. മഹാസാരോപമസുത്തം
9. Mahāsāropamasuttaṃ
൩൦൭. ഏവം മേ സുതം – ഏകം സമയം ഭഗവാ രാജഗഹേ വിഹരതി ഗിജ്ഝകൂടേ പബ്ബതേ അചിരപക്കന്തേ ദേവദത്തേ. തത്ര ഖോ ഭഗവാ ദേവദത്തം ആരബ്ഭ ഭിക്ഖൂ ആമന്തേസി –
307. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati gijjhakūṭe pabbate acirapakkante devadatte. Tatra kho bhagavā devadattaṃ ārabbha bhikkhū āmantesi –
‘‘ഇധ, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന അത്താനുക്കംസേതി പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി ലാഭസക്കാരസിലോകവാ 1, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അപ്പഞ്ഞാതാ അപ്പേസക്ഖാ’തി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി.
‘‘Idha, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti paraṃ vambheti – ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā 2, ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.
‘‘സേയ്യഥാപി, ഭിക്ഖവേ, പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും അതിക്കമ്മ തചം അതിക്കമ്മ പപടികം, സാഖാപലാസം ഛേത്വാ ആദായ പക്കമേയ്യ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. തമേനം ചക്ഖുമാ പുരിസോ ദിസ്വാ ഏവം വദേയ്യ – ‘ന വതായം ഭവം പുരിസോ അഞ്ഞാസി സാരം, ന അഞ്ഞാസി ഫേഗ്ഗും, ന അഞ്ഞാസി തചം, ന അഞ്ഞാസി പപടികം, ന അഞ്ഞാസി സാഖാപലാസം. തഥാ ഹയം 3 ഭവം പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും അതിക്കമ്മ തചം അതിക്കമ്മ പപടികം, സാഖാപലാസം ഛേത്വാ ആദായ പക്കന്തോ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. യഞ്ചസ്സ സാരേന സാരകരണീയം തഞ്ചസ്സ അത്ഥം നാനുഭവിസ്സതീ’തി. ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ഇധേകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ , അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി ‘അഹമസ്മി ലാഭസക്കാരസിലോകവാ, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അപ്പഞ്ഞാതാ അപ്പേസക്ഖാ’തി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി. അയം വുച്ചതി, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു സാഖാപലാസം അഗ്ഗഹേസി ബ്രഹ്മചരിയസ്സ; തേന ച വോസാനം ആപാദി.
‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ 4 bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto , appeva nāma imassa kevalassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā, ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu sākhāpalāsaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.
൩൦൮. ‘‘ഇധ പന, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി. അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി സീലവാ കല്യാണധമ്മോ, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ ദുസ്സീലാ പാപധമ്മാ’തി. സോ തായ സീലസമ്പദായ മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി.
308. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi sīlavā kalyāṇadhammo, ime panaññe bhikkhū dussīlā pāpadhammā’ti. So tāya sīlasampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.
‘‘സേയ്യഥാപി, ഭിക്ഖവേ, പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും അതിക്കമ്മ തചം, പപടികം ഛേത്വാ ആദായ പക്കമേയ്യ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. തമേനം ചക്ഖുമാ പുരിസോ ദിസ്വാ ഏവം വദേയ്യ – ‘ന വതായം ഭവം പുരിസോ അഞ്ഞാസി സാരം, ന അഞ്ഞാസി ഫേഗ്ഗും, ന അഞ്ഞാസി തചം, ന അഞ്ഞാസി പപടികം, ന അഞ്ഞാസി സാഖാപലാസം. തഥാ ഹയം ഭവം പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും അതിക്കമ്മ തചം, പപടികം ഛേത്വാ ആദായ പക്കന്തോ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ; യഞ്ചസ്സ സാരേന സാരകരണീയം തഞ്ചസ്സ അത്ഥം നാനുഭവിസ്സതീ’തി.
‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno; yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.
‘‘ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ഇധേകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി. അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി സീലവാ കല്യാണധമ്മോ, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ ദുസ്സീലാ പാപധമ്മാ’തി. സോ തായ സീലസമ്പദായ മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി. അയം വുച്ചതി, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു പപടികം അഗ്ഗഹേസി ബ്രഹ്മചരിയസ്സ; തേന ച വോസാനം ആപാദി.
‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi sīlavā kalyāṇadhammo, ime panaññe bhikkhū dussīlā pāpadhammā’ti. So tāya sīlasampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu papaṭikaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.
൩൦൯. ‘‘ഇധ പന, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി. അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി . സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി സമാഹിതോ ഏകഗ്ഗചിത്തോ, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അസമാഹിതാ വിബ്ഭന്തചിത്താ’തി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി.
309. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti . So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.
‘‘സേയ്യഥാപി , ഭിക്ഖവേ, പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും തചം ഛേത്വാ ആദായ പക്കമേയ്യ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. തമേനം ചക്ഖുമാ പുരിസോ ദിസ്വാ ഏവം വദേയ്യ ‘ന വതായം ഭവം പുരിസോ അഞ്ഞാസി സാരം , ന അഞ്ഞാസി ഫേഗ്ഗും, ന അഞ്ഞാസി തചം, ന അഞ്ഞാസി പപടികം, ന അഞ്ഞാസി സാഖാപലാസം. തഥാ ഹയം ഭവം പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം അതിക്കമ്മ ഫേഗ്ഗും തചം ഛേത്വാ ആദായ പക്കന്തോ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. യഞ്ചസ്സ സാരേന സാരകരണീയം തഞ്ചസ്സ അത്ഥം നാനുഭവിസ്സതീ’തി.
‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ , na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.
‘‘ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ഇധേകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി സമാഹിതോ ഏകഗ്ഗചിത്തോ, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അസമാഹിതാ വിബ്ഭന്തചിത്താ’തി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി. അയം വുച്ചതി , ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു തചം അഗ്ഗഹേസി ബ്രഹ്മചരിയസ്സ; തേന ച വോസാനം ആപാദി.
‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati , bhikkhave, bhikkhu tacaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.
൩൧൦. ‘‘ഇധ പന, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി. അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി അപ്പമത്തോ സമാനോ ഞാണദസ്സനം ആരാധേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി ജാനം പസ്സം വിഹരാമി. ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അജാനം അപസ്സം വിഹരന്തീ’തി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി.
310. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi. Ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.
‘‘സേയ്യഥാപി, ഭിക്ഖവേ, പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം ഫേഗ്ഗും ഛേത്വാ ആദായ പക്കമേയ്യ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. തമേനം ചക്ഖുമാ പുരിസോ ദിസ്വാ ഏവം വദേയ്യ – ‘ന വതായം ഭവം പുരിസോ അഞ്ഞാസി സാരം ന അഞ്ഞാസി ഫേഗ്ഗും ന അഞ്ഞാസി തചം ന അഞ്ഞാസി പപടികം ന അഞ്ഞാസി സാഖാപലാസം. തഥാ ഹയം ഭവം പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ അതിക്കമ്മേവ സാരം ഫേഗ്ഗും ഛേത്വാ ആദായ പക്കന്തോ ‘സാര’ന്തി മഞ്ഞമാനോ. യഞ്ചസ്സ സാരേന സാരകരണീയം തഞ്ചസ്സ അത്ഥം നാനുഭവിസ്സതീ’തി. ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ഇധേകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ ഞാണദസ്സനം ആരാധേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്തമനോ ഹോതി പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്താനുക്കംസേതി, പരം വമ്ഭേതി – ‘അഹമസ്മി ജാനം പസ്സം വിഹരാമി, ഇമേ പനഞ്ഞേ ഭിക്ഖൂ അജാനം അപസ്സം വിഹരന്തീ’തി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന മജ്ജതി പമജ്ജതി പമാദം ആപജ്ജതി, പമത്തോ സമാനോ ദുക്ഖം വിഹരതി. അയം വുച്ചതി, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു ഫേഗ്ഗും അഗ്ഗഹേസി ബ്രഹ്മചരിയസ്സ; തേന ച വോസാനം ആപാദി.
‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ na aññāsi phegguṃ na aññāsi tacaṃ na aññāsi papaṭikaṃ na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi, ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu phegguṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.
൩൧൧. ‘‘ഇധ പന, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി , ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ ഞാണദസ്സനം ആരാധേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ അസമയവിമോക്ഖം ആരാധേതി. അട്ഠാനമേതം 5, ഭിക്ഖവേ, അനവകാസോ യം സോ ഭിക്ഖു തായ അസമയവിമുത്തിയാ പരിഹായേഥ.
311. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti , na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ 6, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.
‘‘സേയ്യഥാപി , ഭിക്ഖവേ, പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ സാരഞ്ഞേവ ഛേത്വാ ആദായ പക്കമേയ്യ ‘സാര’ന്തി ജാനമാനോ. തമേനം ചക്ഖുമാ പുരിസോ ദിസ്വാ ഏവം വദേയ്യ – ‘അഞ്ഞാസി വതായം ഭവം പുരിസോ സാരം, അഞ്ഞാസി ഫേഗ്ഗും, അഞ്ഞാസി തചം, അഞ്ഞാസി പപടികം, അഞ്ഞാസി സാഖാപലാസം. തഥാ ഹയം ഭവം പുരിസോ സാരത്ഥികോ സാരഗവേസീ സാരപരിയേസനം ചരമാനോ മഹതോ രുക്ഖസ്സ തിട്ഠതോ സാരവതോ സാരഞ്ഞേവ ഛേത്വാ ആദായ പക്കന്തോ ‘സാര’ന്തി ജാനമാനോ. യഞ്ചസ്സ സാരേന സാരകരണീയം തഞ്ചസ്സ അത്ഥം അനുഭവിസ്സതീ’തി.
‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti jānamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘aññāsi vatāyaṃ bhavaṃ puriso sāraṃ, aññāsi phegguṃ, aññāsi tacaṃ, aññāsi papaṭikaṃ, aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti jānamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ anubhavissatī’ti.
‘‘ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ഇധേകച്ചോ കുലപുത്തോ സദ്ധാ അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം പബ്ബജിതോ ഹോതി – ‘ഓതിണ്ണോമ്ഹി ജാതിയാ ജരായ മരണേന സോകേഹി പരിദേവേഹി ദുക്ഖേഹി ദോമനസ്സേഹി ഉപായാസേഹി, ദുക്ഖോതിണ്ണോ ദുക്ഖപരേതോ, അപ്പേവ നാമ ഇമസ്സ കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ അന്തകിരിയാ പഞ്ഞായേഥാ’തി. സോ ഏവം പബ്ബജിതോ സമാനോ ലാഭസക്കാരസിലോകം അഭിനിബ്ബത്തേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്തമനോ ഹോതി, ന പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ലാഭസക്കാരസിലോകേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സീലസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സീലസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ സമാധിസമ്പദം ആരാധേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തായ സമാധിസമ്പദായ ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ ഞാണദസ്സനം ആരാധേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന അത്തമനോ ഹോതി, നോ ച ഖോ പരിപുണ്ണസങ്കപ്പോ. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന ന അത്താനുക്കംസേതി, ന പരം വമ്ഭേതി. സോ തേന ഞാണദസ്സനേന ന മജ്ജതി നപ്പമജ്ജതി ന പമാദം ആപജ്ജതി, അപ്പമത്തോ സമാനോ അസമയവിമോക്ഖം ആരാധേതി. അട്ഠാനമേതം, ഭിക്ഖവേ, അനവകാസോ യം സോ ഭിക്ഖു തായ അസമയവിമുത്തിയാ പരിഹായേഥ.
‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti, na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.
‘‘ഇതി ഖോ, ഭിക്ഖവേ, നയിദം ബ്രഹ്മചരിയം ലാഭസക്കാരസിലോകാനിസംസം, ന സീലസമ്പദാനിസംസം, ന സമാധിസമ്പദാനിസംസം, ന ഞാണദസ്സനാനിസംസം. യാ ച ഖോ അയം, ഭിക്ഖവേ, അകുപ്പാ ചേതോവിമുത്തി – ഏതദത്ഥമിദം, ഭിക്ഖവേ, ബ്രഹ്മചരിയം, ഏതം സാരം ഏതം പരിയോസാന’’ന്തി.
‘‘Iti kho, bhikkhave, nayidaṃ brahmacariyaṃ lābhasakkārasilokānisaṃsaṃ, na sīlasampadānisaṃsaṃ, na samādhisampadānisaṃsaṃ, na ñāṇadassanānisaṃsaṃ. Yā ca kho ayaṃ, bhikkhave, akuppā cetovimutti – etadatthamidaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ, etaṃ sāraṃ etaṃ pariyosāna’’nti.
ഇദമവോച ഭഗവാ. അത്തമനാ തേ ഭിക്ഖൂ ഭഗവതോ ഭാസിതം അഭിനന്ദുന്തി.
Idamavoca bhagavā. Attamanā te bhikkhū bhagavato bhāsitaṃ abhinandunti.
മഹാസാരോപമസുത്തം നിട്ഠിതം നവമം.
Mahāsāropamasuttaṃ niṭṭhitaṃ navamaṃ.
Footnotes:
Related texts:
അട്ഠകഥാ • Aṭṭhakathā / സുത്തപിടക (അട്ഠകഥാ) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / മജ്ഝിമനികായ (അട്ഠകഥാ) • Majjhimanikāya (aṭṭhakathā) / ൯. മഹാസാരോപമസുത്തവണ്ണനാ • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā
ടീകാ • Tīkā / സുത്തപിടക (ടീകാ) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / മജ്ഝിമനികായ (ടീകാ) • Majjhimanikāya (ṭīkā) / ൯. മഹാസാരോപമസുത്തവണ്ണനാ • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā