Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / चरियापिटक-अट्ठकथा • Cariyāpiṭaka-aṭṭhakathā

    १२. महासुतसोमचरियावण्णना

    12. Mahāsutasomacariyāvaṇṇanā

    १०५. द्वादसमे सुतसोमो महीपतीति एवंनामो खत्तियो। महासत्तो हि तदा कुरुरट्ठे इन्दपत्थनगरे कोरब्यस्स रञ्‍ञो अग्गमहेसिया कुच्छिम्हि निब्बत्ति। तं सुतवित्तताय चन्दसमानसोम्मवरवण्णताय च ‘‘सुतसोमो’’ति सञ्‍जानिंसु। तं वयप्पत्तं सब्बसिप्पनिप्फत्तिप्पत्तं मातापितरो रज्‍जे अभिसिञ्‍चिंसु। गहितो पोरिसादेनाति पुरिसानं मनुस्सानं अदनतो खादनतो ‘‘पोरिसादो’’ति लद्धनामेन बाराणसिरञ्‍ञा देवताबलिकम्मत्थं गहितो।

    105. Dvādasame sutasomo mahīpatīti evaṃnāmo khattiyo. Mahāsatto hi tadā kururaṭṭhe indapatthanagare korabyassa rañño aggamahesiyā kucchimhi nibbatti. Taṃ sutavittatāya candasamānasommavaravaṇṇatāya ca ‘‘sutasomo’’ti sañjāniṃsu. Taṃ vayappattaṃ sabbasippanipphattippattaṃ mātāpitaro rajje abhisiñciṃsu. Gahito porisādenāti purisānaṃ manussānaṃ adanato khādanato ‘‘porisādo’’ti laddhanāmena bārāṇasiraññā devatābalikammatthaṃ gahito.

    बाराणसिराजा हि तदा मंसं विना अभुञ्‍जन्तो अञ्‍ञं मंसं अलभन्तेन भत्तकारकेन मनुस्समंसं खादापितो रसतण्हाय बद्धो हुत्वा मनुस्से घातेत्वा मनुस्समंसं खादन्तो ‘‘पोरिसादो’’ति लद्धनामो अमच्‍चपारिसज्‍जप्पमुखेहि नागरेहि नेगमजानपदेहि च उस्साहितेन काळहत्थिना नाम अत्तनो सेनापतिना ‘‘देव, यदि रज्‍जेन अत्थिको मनुस्समंसखादनतो विरमाही’’ति वुत्तो ‘‘रज्‍जं पजहन्तोपि मनुस्समंसखादनतो न ओरमिस्सामी’’ति वत्वा तेहि रट्ठा पब्बाजितो अरञ्‍ञं पविसित्वा एकस्मिं निग्रोधरुक्खमूले वसन्तो खाणुप्पहारेन पादे जातस्स वणस्स फासुभावाय ‘‘सकलजम्बुदीपे एकसतखत्तियानं गललोहितेन बलिकम्मं करिस्सामी’’ति देवताय आयाचनं कत्वा सत्ताहं अनाहारताय वणे फासुके जाते ‘‘देवतानुभावेन मे सोत्थि अहोसी’’ति सञ्‍ञाय ‘‘देवताय बलिकम्मत्थं राजानो आनेस्सामी’’ति गच्छन्तो अतीतभवे सहायभूतेन यक्खेन समागन्त्वा तेन दिन्‍नमन्तबलेन अधिकतरथामजवपरक्‍कमससम्पन्‍नो हुत्वा सत्ताहब्भन्तरेयेव सतराजानो आनेत्वा अत्तनो वसननिग्रोधरुक्खे ओलम्बेत्वा बलिकम्मकरणसज्‍जो अहोसि।

    Bārāṇasirājā hi tadā maṃsaṃ vinā abhuñjanto aññaṃ maṃsaṃ alabhantena bhattakārakena manussamaṃsaṃ khādāpito rasataṇhāya baddho hutvā manusse ghātetvā manussamaṃsaṃ khādanto ‘‘porisādo’’ti laddhanāmo amaccapārisajjappamukhehi nāgarehi negamajānapadehi ca ussāhitena kāḷahatthinā nāma attano senāpatinā ‘‘deva, yadi rajjena atthiko manussamaṃsakhādanato viramāhī’’ti vutto ‘‘rajjaṃ pajahantopi manussamaṃsakhādanato na oramissāmī’’ti vatvā tehi raṭṭhā pabbājito araññaṃ pavisitvā ekasmiṃ nigrodharukkhamūle vasanto khāṇuppahārena pāde jātassa vaṇassa phāsubhāvāya ‘‘sakalajambudīpe ekasatakhattiyānaṃ galalohitena balikammaṃ karissāmī’’ti devatāya āyācanaṃ katvā sattāhaṃ anāhāratāya vaṇe phāsuke jāte ‘‘devatānubhāvena me sotthi ahosī’’ti saññāya ‘‘devatāya balikammatthaṃ rājāno ānessāmī’’ti gacchanto atītabhave sahāyabhūtena yakkhena samāgantvā tena dinnamantabalena adhikatarathāmajavaparakkamasasampanno hutvā sattāhabbhantareyeva satarājāno ānetvā attano vasananigrodharukkhe olambetvā balikammakaraṇasajjo ahosi.

    अथ तस्मिं रुक्खे अधिवत्था देवता तं बलिकम्मं अनिच्छन्ती ‘‘उपायेन नं निसेधेस्सामी’’ति पब्बजितरूपेन तस्स अत्तानं दस्सेत्वा तेन अनुबद्धो तियोजनं गन्त्वा पुन अत्तनो दिब्बरूपमेव दस्सेत्वा ‘‘त्वं मुसावादी तया ‘सकलजम्बुदीपे राजानो आनेत्वा बलिकम्मं करिस्सामी’ति पटिस्सुतं। इदानि ये वा ते वा दुब्बलराजानो आनेसि। जम्बुदीपे जेट्ठकं सुतसोमराजानं सचे नानेस्ससि, न मे ते बलिकम्मेन अत्थो’’ति आह।

    Atha tasmiṃ rukkhe adhivatthā devatā taṃ balikammaṃ anicchantī ‘‘upāyena naṃ nisedhessāmī’’ti pabbajitarūpena tassa attānaṃ dassetvā tena anubaddho tiyojanaṃ gantvā puna attano dibbarūpameva dassetvā ‘‘tvaṃ musāvādī tayā ‘sakalajambudīpe rājāno ānetvā balikammaṃ karissāmī’ti paṭissutaṃ. Idāni ye vā te vā dubbalarājāno ānesi. Jambudīpe jeṭṭhakaṃ sutasomarājānaṃ sace nānessasi, na me te balikammena attho’’ti āha.

    सो ‘‘दिट्ठा मे अत्तनो देवता’’ति तुसित्वा ‘‘सामि, मा चिन्तयि, अहं अज्‍जेव सुतसोमं आनेस्सामी’’ति वत्वा वेगेन मिगाजिनउय्यानं गन्त्वा असंविहिताय आरक्खाय पोक्खरणिं ओतरित्वा पदुमिनिपत्तेन सीसं पटिच्छादेत्वा अट्ठासि। तस्मिं अन्तोउय्यानगतेयेव बलवपच्‍चूसे समन्ता तियोजनं आरक्खं गण्हिंसु। महासत्तो पातोव अलङ्कतहत्थिक्खन्धवरगतो चतुरङ्गिनिया सेनाय नगरतो निक्खमि। तदा तक्‍कसिलतो नन्दो नाम ब्राह्मणो चतस्सो सतारहगाथायो गहेत्वा वीसयोजनसतं मग्गं अतिक्‍कम्म तं नगरं पत्तो राजानं पाचीनद्वारेन निक्खमन्तं दिस्वा हत्थं उक्खिपित्वा ‘‘जयतु भवं, महाराजा’’ति वत्वा जयापेसि।

    So ‘‘diṭṭhā me attano devatā’’ti tusitvā ‘‘sāmi, mā cintayi, ahaṃ ajjeva sutasomaṃ ānessāmī’’ti vatvā vegena migājinauyyānaṃ gantvā asaṃvihitāya ārakkhāya pokkharaṇiṃ otaritvā paduminipattena sīsaṃ paṭicchādetvā aṭṭhāsi. Tasmiṃ antouyyānagateyeva balavapaccūse samantā tiyojanaṃ ārakkhaṃ gaṇhiṃsu. Mahāsatto pātova alaṅkatahatthikkhandhavaragato caturaṅginiyā senāya nagarato nikkhami. Tadā takkasilato nando nāma brāhmaṇo catasso satārahagāthāyo gahetvā vīsayojanasataṃ maggaṃ atikkamma taṃ nagaraṃ patto rājānaṃ pācīnadvārena nikkhamantaṃ disvā hatthaṃ ukkhipitvā ‘‘jayatu bhavaṃ, mahārājā’’ti vatvā jayāpesi.

    राजा हत्थिना तं उपसङ्कमित्वा ‘‘कुतो नु, त्वं ब्राह्मण, आगच्छसि, किमिच्छसि, किं ते दज्‍ज’’न्ति आह। ब्राह्मणो ‘‘तुम्हे ‘सुतवित्तका’ति सुत्वा चतस्सो सतारहगाथायो आदाय तुम्हाकं देसेतुं आगतोम्ही’’ति आह। महासत्तो तुट्ठमानसो हुत्वा ‘‘अहं उय्यानं गन्त्वा न्हायित्वा आगन्त्वा सोस्सामि, त्वं मा उक्‍कण्ठी’’ति वत्वा ‘‘गच्छथ ब्राह्मणस्स असुकगेहे निवासं घासच्छादनञ्‍च संविदहथा’’ति आणापेत्वा उय्यानं पविसित्वा महन्तं आरक्खं संविधाय ओळारिकानि आभरणानि ओमुञ्‍चित्वा मस्सुकम्मं कारेत्वा उब्बट्टितसरीरो पोक्खरणिया राजविभवेन न्हायित्वा पच्‍चुत्तरित्वा उदकग्गहणसाटके निवासेत्वा अट्ठासि।

    Rājā hatthinā taṃ upasaṅkamitvā ‘‘kuto nu, tvaṃ brāhmaṇa, āgacchasi, kimicchasi, kiṃ te dajja’’nti āha. Brāhmaṇo ‘‘tumhe ‘sutavittakā’ti sutvā catasso satārahagāthāyo ādāya tumhākaṃ desetuṃ āgatomhī’’ti āha. Mahāsatto tuṭṭhamānaso hutvā ‘‘ahaṃ uyyānaṃ gantvā nhāyitvā āgantvā sossāmi, tvaṃ mā ukkaṇṭhī’’ti vatvā ‘‘gacchatha brāhmaṇassa asukagehe nivāsaṃ ghāsacchādanañca saṃvidahathā’’ti āṇāpetvā uyyānaṃ pavisitvā mahantaṃ ārakkhaṃ saṃvidhāya oḷārikāni ābharaṇāni omuñcitvā massukammaṃ kāretvā ubbaṭṭitasarīro pokkharaṇiyā rājavibhavena nhāyitvā paccuttaritvā udakaggahaṇasāṭake nivāsetvā aṭṭhāsi.

    अथस्स गन्धमालालङ्कारे उपहरिंसु। पोरिसादो ‘‘अलङ्कतकाले राजा भारिको भविस्सति, सल्‍लहुककालेयेव नं गण्हिस्सामी’’ति नदन्तो खग्गं परिवत्तेन्तो ‘‘अहमस्मि पोरिसादो’’ति नामं सावेत्वा उदका निक्खमि। तस्स सद्दं सुत्वा हत्थारोहादयो हत्थिआदितो भस्सिंसु। बलकायो दूरे ठितो ततोव पलायि। इतरो अत्तनो आवुधानि छड्डेत्वा उरेन निपज्‍जि। पोरिसादो राजानं उक्खिपित्वा खन्धे निसीदापेत्वा सम्मुखट्ठानेयेव अट्ठारसहत्थं पाकारं लङ्घित्वा पुरतो पगलितमदमत्तवरवारणे कुम्भे अक्‍कमित्वा पब्बतकूटानि विय पातेन्तो वातजवानिपि अस्सरतनानि पिट्ठियं अक्‍कमित्वा पातेन्तो रथसीसे अक्‍कमित्वा पातेन्तो भमरिकं भमन्तो विय नीलकानि निग्रोधपत्तानि मद्दन्तो विय एकवेगेनेव तियोजनमग्गं गन्त्वा कञ्‍चि अनुबन्धन्तं अदिस्वा सणिकं गच्छन्तो सुतसोमस्स केसेहि उदकबिन्दूनि अत्तनो उपरि पतन्तानि ‘‘अस्सुबिन्दूनी’’ति सञ्‍ञाय ‘‘किमिदं सुतसोमोपि मरणं अनुसोचन्तो रोदती’’ति आह।

    Athassa gandhamālālaṅkāre upahariṃsu. Porisādo ‘‘alaṅkatakāle rājā bhāriko bhavissati, sallahukakāleyeva naṃ gaṇhissāmī’’ti nadanto khaggaṃ parivattento ‘‘ahamasmi porisādo’’ti nāmaṃ sāvetvā udakā nikkhami. Tassa saddaṃ sutvā hatthārohādayo hatthiādito bhassiṃsu. Balakāyo dūre ṭhito tatova palāyi. Itaro attano āvudhāni chaḍḍetvā urena nipajji. Porisādo rājānaṃ ukkhipitvā khandhe nisīdāpetvā sammukhaṭṭhāneyeva aṭṭhārasahatthaṃ pākāraṃ laṅghitvā purato pagalitamadamattavaravāraṇe kumbhe akkamitvā pabbatakūṭāni viya pātento vātajavānipi assaratanāni piṭṭhiyaṃ akkamitvā pātento rathasīse akkamitvā pātento bhamarikaṃ bhamanto viya nīlakāni nigrodhapattāni maddanto viya ekavegeneva tiyojanamaggaṃ gantvā kañci anubandhantaṃ adisvā saṇikaṃ gacchanto sutasomassa kesehi udakabindūni attano upari patantāni ‘‘assubindūnī’’ti saññāya ‘‘kimidaṃ sutasomopi maraṇaṃ anusocanto rodatī’’ti āha.

    महासत्तो ‘‘नाहं मरणतो अनुसोचामि, कुतो रोदना, अपि च खो सङ्गरं कत्वा सच्‍चापनं नाम पण्डितानं आचिण्णं, तं न निप्फज्‍जती’’ति अनुसोचामि। कस्सपदसबलेन देसिता चतस्सो सतारहगाथायो आदाय तक्‍कसिलतो आगतस्स ब्राह्मणस्स आगन्तुकवत्तं कारेत्वा ‘‘न्हायित्वा आगन्त्वा सुणिस्सामि, याव ममागमना आगमेही’’ति सङ्गरं कत्वा उय्यानं गतो, त्वञ्‍च ता गाथायो सोतुं अदत्वा मं गण्हीति। तेन वुत्तं –

    Mahāsatto ‘‘nāhaṃ maraṇato anusocāmi, kuto rodanā, api ca kho saṅgaraṃ katvā saccāpanaṃ nāma paṇḍitānaṃ āciṇṇaṃ, taṃ na nipphajjatī’’ti anusocāmi. Kassapadasabalena desitā catasso satārahagāthāyo ādāya takkasilato āgatassa brāhmaṇassa āgantukavattaṃ kāretvā ‘‘nhāyitvā āgantvā suṇissāmi, yāva mamāgamanā āgamehī’’ti saṅgaraṃ katvā uyyānaṃ gato, tvañca tā gāthāyo sotuṃ adatvā maṃ gaṇhīti. Tena vuttaṃ –

    ‘‘गहितो पोरिसादेन, ब्राह्मणे सङ्गरं सरि’’न्ति॥

    ‘‘Gahito porisādena, brāhmaṇe saṅgaraṃ sari’’nti.

    तत्थ ब्राह्मणे सङ्गरं सरिन्ति नन्दब्राह्मणे अत्तना कतं पटिञ्‍ञं अनुस्सरिं।

    Tattha brāhmaṇe saṅgaraṃ sarinti nandabrāhmaṇe attanā kataṃ paṭiññaṃ anussariṃ.

    १०६. आवुणित्वा करत्तलेति तत्थ तत्थ उय्यानादीसु गन्त्वा अत्तनो बलेन आनीतानं एकसतखत्तियानं हत्थतले छिद्दं कत्वा रुक्खे लम्बनत्थं रज्‍जुं पटिमुञ्‍चित्वा। एतेसं पमिलापेत्वाति एते एकसतखत्तिये जीवग्गाहं गहेत्वा उद्धंपादे अधोसिरे कत्वा पण्हिया सीसं पहरन्तो भमणवसेन हत्थतले आवुणित्वा रुक्खे आलम्बनवसेन सब्बसो आहारूपच्छेदेन च सब्बथा पमिलापेत्वा विसोसेत्वा खेदापेत्वाति अत्थो। यञ्‍ञत्थेति बलिकम्मत्थे साधेतब्बे। उपनयी ममन्ति मं उपनेसि।

    106.Āvuṇitvākarattaleti tattha tattha uyyānādīsu gantvā attano balena ānītānaṃ ekasatakhattiyānaṃ hatthatale chiddaṃ katvā rukkhe lambanatthaṃ rajjuṃ paṭimuñcitvā. Etesaṃ pamilāpetvāti ete ekasatakhattiye jīvaggāhaṃ gahetvā uddhaṃpāde adhosire katvā paṇhiyā sīsaṃ paharanto bhamaṇavasena hatthatale āvuṇitvā rukkhe ālambanavasena sabbaso āhārūpacchedena ca sabbathā pamilāpetvā visosetvā khedāpetvāti attho. Yaññattheti balikammatthe sādhetabbe. Upanayī mamanti maṃ upanesi.

    १०७. तथा उपनीयमानो पन महासत्तो पोरिसादेन ‘‘किं त्वं मरणतो भायसी’’ति वुत्ते ‘‘नाहं मरणतो भायामि, तस्स पन ब्राह्मणस्स मया कतो सङ्गरो न परिमोचितो’’ति अनुसोचामि। ‘‘सचे मं विस्सज्‍जेस्ससि, तं धम्मं सुत्वा तस्स च सक्‍कारसम्मानं कत्वा पुन आगमिस्सामी’’ति। ‘‘नाहमिदं सद्दहामि, यं त्वं मया विस्सज्‍जितो गन्त्वा पुन मम हत्थं आगमिस्सासी’’ति। ‘‘सम्म पोरिसाद, मया सद्धिं एकाचरियकुले सिक्खितो सहायो हुत्वा ‘अहं जीवितहेतुपि न मुसा कथेमी’ति किं न सद्दहसी’’ति? किञ्‍चापि मे एतेन वाचामत्तकेन –

    107. Tathā upanīyamāno pana mahāsatto porisādena ‘‘kiṃ tvaṃ maraṇato bhāyasī’’ti vutte ‘‘nāhaṃ maraṇato bhāyāmi, tassa pana brāhmaṇassa mayā kato saṅgaro na parimocito’’ti anusocāmi. ‘‘Sace maṃ vissajjessasi, taṃ dhammaṃ sutvā tassa ca sakkārasammānaṃ katvā puna āgamissāmī’’ti. ‘‘Nāhamidaṃ saddahāmi, yaṃ tvaṃ mayā vissajjito gantvā puna mama hatthaṃ āgamissāsī’’ti. ‘‘Samma porisāda, mayā saddhiṃ ekācariyakule sikkhito sahāyo hutvā ‘ahaṃ jīvitahetupi na musā kathemī’ti kiṃ na saddahasī’’ti? Kiñcāpi me etena vācāmattakena –

    ‘‘असिञ्‍च सत्तिञ्‍च परामसामि, सपथम्पि ते सम्म अहं करोमि।

    ‘‘Asiñca sattiñca parāmasāmi, sapathampi te samma ahaṃ karomi;

    तया पमुत्तो अनणो भवित्वा, सच्‍चानुरक्खी पुनरावजिस्स’’न्ति॥ (जा॰ २.२१.४०७) –

    Tayā pamutto anaṇo bhavitvā, saccānurakkhī punarāvajissa’’nti. (jā. 2.21.407) –

    महासत्तेन इमाय गाथाय वुत्ताय पोरिसादो ‘‘अयं सुतसोमो ‘खत्तियेहि अकत्तब्बं सपथं करोमी’ति वदति, गन्त्वा अनागच्छन्तोपि मम हत्थतो न मुच्‍चिस्सती’’ति चिन्तेत्वा –

    Mahāsattena imāya gāthāya vuttāya porisādo ‘‘ayaṃ sutasomo ‘khattiyehi akattabbaṃ sapathaṃ karomī’ti vadati, gantvā anāgacchantopi mama hatthato na muccissatī’’ti cintetvā –

    ‘‘यो ते कतो सङ्गरो ब्राह्मणेन, रट्ठे सके इस्सरिये ठितेन।

    ‘‘Yo te kato saṅgaro brāhmaṇena, raṭṭhe sake issariye ṭhitena;

    तं सङ्गरं ब्राह्मण सप्पदाय, सच्‍चानुरक्खी पुनरावजस्सू’’ति॥ (जा॰ २.२१.४०८) –

    Taṃ saṅgaraṃ brāhmaṇa sappadāya, saccānurakkhī punarāvajassū’’ti. (jā. 2.21.408) –

    विस्सज्‍जेसि।

    Vissajjesi.

    महासत्तो राहुमुखा मुत्तो चन्दो विय नागबलो थामसम्पन्‍नो खिप्पमेव तं नगरं सम्पापुणि। सेनापिस्स ‘‘सुतसोमराजा पण्डितो, पोरिसादं दमेत्वा सीहमुखा पमुत्तमत्तवरवारणो विय आगमिस्सती’’ति च ‘‘राजानं पोरिसादस्स दत्वा आगता’’ति गरहभयेन च बहिनगरेयेव निविट्ठा तं दूरतोव आगच्छन्तं दिस्वा पच्‍चुग्गन्त्वा वन्दित्वा ‘‘कच्‍चित्थ, महाराज, पोरिसादेन न किलमितो’’ति पटिसन्थारं कत्वा ‘‘पोरिसादेन मय्हं मातापितूहिपि दुक्‍करं कतं, तथारूपो नाम चण्डो साहसिको ममं सद्दहित्वा मं विस्सज्‍जेसी’’ति वुत्ते राजानं अलङ्करित्वा हत्थिक्खन्धं आरोपेत्वा परिवारेत्वा नगरं पाविसि। तं दिस्वा सब्बे नागरा तुसिंसु।

    Mahāsatto rāhumukhā mutto cando viya nāgabalo thāmasampanno khippameva taṃ nagaraṃ sampāpuṇi. Senāpissa ‘‘sutasomarājā paṇḍito, porisādaṃ dametvā sīhamukhā pamuttamattavaravāraṇo viya āgamissatī’’ti ca ‘‘rājānaṃ porisādassa datvā āgatā’’ti garahabhayena ca bahinagareyeva niviṭṭhā taṃ dūratova āgacchantaṃ disvā paccuggantvā vanditvā ‘‘kaccittha, mahārāja, porisādena na kilamito’’ti paṭisanthāraṃ katvā ‘‘porisādena mayhaṃ mātāpitūhipi dukkaraṃ kataṃ, tathārūpo nāma caṇḍo sāhasiko mamaṃ saddahitvā maṃ vissajjesī’’ti vutte rājānaṃ alaṅkaritvā hatthikkhandhaṃ āropetvā parivāretvā nagaraṃ pāvisi. Taṃ disvā sabbe nāgarā tusiṃsu.

    सोपि धम्मसोण्डताय मातापितरोपि अनुपसङ्कमित्वा निवेसनं गन्त्वा ब्राह्मणं पक्‍कोसापेत्वा तस्स महन्तं सक्‍कारसम्मानं कत्वा धम्मगरुताय सयं नीचासने निसीदित्वा ‘‘तुम्हेहि मय्हं आभता सतारहगाथा सुणोमि आचरिया’’ति आह। ब्राह्मणो महासत्तेन याचितकाले गन्धेहि हत्थे उब्बट्टेत्वा पसिब्बकतो मनोरमं पोत्थकं नीहरित्वा उभोहि हत्थेहि गहेत्वा ‘‘तेन हि , महाराज, सुणोही’’ति पोत्थकं वाचेन्तो गाथा अभासि –

    Sopi dhammasoṇḍatāya mātāpitaropi anupasaṅkamitvā nivesanaṃ gantvā brāhmaṇaṃ pakkosāpetvā tassa mahantaṃ sakkārasammānaṃ katvā dhammagarutāya sayaṃ nīcāsane nisīditvā ‘‘tumhehi mayhaṃ ābhatā satārahagāthā suṇomi ācariyā’’ti āha. Brāhmaṇo mahāsattena yācitakāle gandhehi hatthe ubbaṭṭetvā pasibbakato manoramaṃ potthakaṃ nīharitvā ubhohi hatthehi gahetvā ‘‘tena hi , mahārāja, suṇohī’’ti potthakaṃ vācento gāthā abhāsi –

    ‘‘सकिदेव सुतसोम, सब्भि होति समागमो।

    ‘‘Sakideva sutasoma, sabbhi hoti samāgamo;

    सा नं सङ्गति पालेति, नासब्भि बहुसङ्गमो॥

    Sā naṃ saṅgati pāleti, nāsabbhi bahusaṅgamo.

    ‘‘सब्भिरेव समासेथ, सब्भि कुब्बेथ सन्थवं।

    ‘‘Sabbhireva samāsetha, sabbhi kubbetha santhavaṃ;

    सतं सद्धम्ममञ्‍ञाय, सेय्यो होति न पापियो॥

    Sataṃ saddhammamaññāya, seyyo hoti na pāpiyo.

    ‘‘जीरन्ति वे राजरथा सुचित्ता, अथो सरीरम्पि जरं उपेति।

    ‘‘Jīranti ve rājarathā sucittā, atho sarīrampi jaraṃ upeti;

    सतञ्‍च धम्मो न जरं उपेति, सन्तो हवे सब्भि पवेदयन्ति॥

    Satañca dhammo na jaraṃ upeti, santo have sabbhi pavedayanti.

    ‘‘नभञ्‍च दूरे पथवी च दूरे, पारं समुद्दस्स तदाहु दूरे।

    ‘‘Nabhañca dūre pathavī ca dūre, pāraṃ samuddassa tadāhu dūre;

    ततो हवे दूरतरं वदन्ति, सतञ्‍च धम्मो असतञ्‍च राजा’’ति॥ (जा॰ २.२१.४११-४१४, ४४५-४४८)।

    Tato have dūrataraṃ vadanti, satañca dhammo asatañca rājā’’ti. (jā. 2.21.411-414, 445-448);

    ता सुत्वा महासत्तो ‘‘सफलं मे आगमन’’न्ति तुट्ठचित्तो ‘‘इमा गाथा नेव सावकभासिता, न इसिभासिता, न कविभासिता, न देवभासिता, सब्बञ्‍ञुनाव भासिता। किं नु खो अग्घ’’न्ति चिन्तेन्तो ‘‘इमं सकलम्पि चक्‍कवाळं याव ब्रह्मलोका सत्तरतनपुण्णं कत्वा दिन्‍नेपि नेव अनुच्छविकं कतं नाम होति, अहं खो पनस्स तियोजनसतिके कुरुरट्ठे सत्तयोजनिके इन्दपत्थनगरे रज्‍जं दातुं पहोमि। रज्‍जं कातुं पनस्स भाग्यं नत्थि, तथा हिस्स अङ्गलक्खणानुसारेन अप्पानुभावता दिस्सति, तस्मा दिन्‍नम्पि रज्‍जं न इमस्मिं तिट्ठती’’ति चिन्तेत्वा ‘‘आचरिय, तुम्हे अञ्‍ञेसं खत्तियानं इमा गाथायो देसेत्वा किं लभथा’’ति पुच्छि। ‘‘एकेकाय सतं सतं, महाराज, तेनेव सतारहगाथा नाम जाता’’ति। अथस्स महासत्तो ‘‘त्वं आचरिय, अत्तना गहेत्वा विचरणभण्डस्स अग्घं न जानासी’’ति।

    Tā sutvā mahāsatto ‘‘saphalaṃ me āgamana’’nti tuṭṭhacitto ‘‘imā gāthā neva sāvakabhāsitā, na isibhāsitā, na kavibhāsitā, na devabhāsitā, sabbaññunāva bhāsitā. Kiṃ nu kho aggha’’nti cintento ‘‘imaṃ sakalampi cakkavāḷaṃ yāva brahmalokā sattaratanapuṇṇaṃ katvā dinnepi neva anucchavikaṃ kataṃ nāma hoti, ahaṃ kho panassa tiyojanasatike kururaṭṭhe sattayojanike indapatthanagare rajjaṃ dātuṃ pahomi. Rajjaṃ kātuṃ panassa bhāgyaṃ natthi, tathā hissa aṅgalakkhaṇānusārena appānubhāvatā dissati, tasmā dinnampi rajjaṃ na imasmiṃ tiṭṭhatī’’ti cintetvā ‘‘ācariya, tumhe aññesaṃ khattiyānaṃ imā gāthāyo desetvā kiṃ labhathā’’ti pucchi. ‘‘Ekekāya sataṃ sataṃ, mahārāja, teneva satārahagāthā nāma jātā’’ti. Athassa mahāsatto ‘‘tvaṃ ācariya, attanā gahetvā vicaraṇabhaṇḍassa agghaṃ na jānāsī’’ti.

    ‘‘सहस्सिया इमा गाथा, नयिमा गाथा सतारहा।

    ‘‘Sahassiyā imā gāthā, nayimā gāthā satārahā;

    चत्तारि त्वं सहस्सानि, खिप्पं गण्हाहि ब्राह्मणा’’ति॥ (जा॰ २.२१.४१५)।

    Cattāri tvaṃ sahassāni, khippaṃ gaṇhāhi brāhmaṇā’’ti. (jā. 2.21.415);

    चत्तारि सहस्सानि दापेत्वा एकञ्‍च सुखयानकं दत्वा महता सक्‍कारसम्मानेनेव तं उय्योजेत्वा मातापितरो वन्दित्वा ‘‘अहं ब्राह्मणेन आभतं सद्धम्मरतनं पूजेत्वा तस्स च सक्‍कारसम्मानं कत्वा आगमिस्सामीति पोरिसादस्स पटिञ्‍ञं दत्वा आगतो। तत्थ यं ब्राह्मणस्स कत्तब्बं पटिपज्‍जितब्बं तं कतं, इदानि पोरिसादस्स सन्तिकं गमिस्सामी’’ति वुत्वा ‘‘तेन हि, तात सुतसोम, किं नामेतं कथेसि, चतुरङ्गिनिया सेनाय चोरं गण्हिस्साम, मा गच्छ चोरस्स सन्तिक’’न्ति याचिंसु। सोळससहस्सा नाटकित्थियो सेसपरिजनापि ‘‘अम्हे अनाथे कत्वा कुहिं गच्छसि देवा’’ति परिदेविंसु। ‘‘पुनपि किर राजा चोरस्स सन्तिकं गमिस्सती’’ति एककोलाहलं अहोसि।

    Cattāri sahassāni dāpetvā ekañca sukhayānakaṃ datvā mahatā sakkārasammāneneva taṃ uyyojetvā mātāpitaro vanditvā ‘‘ahaṃ brāhmaṇena ābhataṃ saddhammaratanaṃ pūjetvā tassa ca sakkārasammānaṃ katvā āgamissāmīti porisādassa paṭiññaṃ datvā āgato. Tattha yaṃ brāhmaṇassa kattabbaṃ paṭipajjitabbaṃ taṃ kataṃ, idāni porisādassa santikaṃ gamissāmī’’ti vutvā ‘‘tena hi, tāta sutasoma, kiṃ nāmetaṃ kathesi, caturaṅginiyā senāya coraṃ gaṇhissāma, mā gaccha corassa santika’’nti yāciṃsu. Soḷasasahassā nāṭakitthiyo sesaparijanāpi ‘‘amhe anāthe katvā kuhiṃ gacchasi devā’’ti parideviṃsu. ‘‘Punapi kira rājā corassa santikaṃ gamissatī’’ti ekakolāhalaṃ ahosi.

    महासत्तो ‘‘पटिञ्‍ञाय सच्‍चापनं नाम साधूनं सप्पुरिसानं आचिण्णं, सोपि ममं सद्दहित्वा विस्सज्‍जेसि, तस्मा गमिस्सामियेवा’’ति मातापितरो वन्दित्वा सेसजनं अनुसासेत्वा अस्सुमुखेन नानप्पकारं परिदेवन्तेन इत्थागारादिना जनेन अनुगतो नगरा निक्खम्म तं जनं निवत्तेतुं मग्गे दण्डकेन तिरियं लेखं कत्वा ‘‘इमं मम लेखं मा अतिक्‍कमिंसू’’ति वत्वा अगमासि। महाजनो तेजवतो महासत्तस्स आणं अतिक्‍कमितुं असक्‍कोन्तो महासद्देन कन्दित्वा रोदित्वा निवत्ति। बोधिसत्तो आगतमग्गेनेव तस्स सन्तिकं अगमासि। तेन वुत्तं ‘‘अपुच्छि मं पोरिसादो’’तिआदि।

    Mahāsatto ‘‘paṭiññāya saccāpanaṃ nāma sādhūnaṃ sappurisānaṃ āciṇṇaṃ, sopi mamaṃ saddahitvā vissajjesi, tasmā gamissāmiyevā’’ti mātāpitaro vanditvā sesajanaṃ anusāsetvā assumukhena nānappakāraṃ paridevantena itthāgārādinā janena anugato nagarā nikkhamma taṃ janaṃ nivattetuṃ magge daṇḍakena tiriyaṃ lekhaṃ katvā ‘‘imaṃ mama lekhaṃ mā atikkamiṃsū’’ti vatvā agamāsi. Mahājano tejavato mahāsattassa āṇaṃ atikkamituṃ asakkonto mahāsaddena kanditvā roditvā nivatti. Bodhisatto āgatamaggeneva tassa santikaṃ agamāsi. Tena vuttaṃ ‘‘apucchi maṃ porisādo’’tiādi.

    तत्थ किं त्वं इच्छसि निसज्‍जन्ति त्वं अत्तनो नगरं गन्तुं मम हत्थतो निस्सज्‍जनं किं इच्छसि, त्वं ‘‘मया तक्‍कसिलादीसु चिरपरिचितो सच्‍चवादी चा’’ति वदसि, तस्मा यथा मति ते काहामि, यथारुचि ते करिस्सामि। यदि मे त्वं पुनेहिसीति सचे पुन त्वं एकंसेनेव मम सन्तिकं आगमिस्ससि।

    Tattha kiṃ tvaṃ icchasi nisajjanti tvaṃ attano nagaraṃ gantuṃ mama hatthato nissajjanaṃ kiṃ icchasi, tvaṃ ‘‘mayā takkasilādīsu ciraparicito saccavādī cā’’ti vadasi, tasmā yathā mati te kāhāmi, yathāruci te karissāmi. Yadi me tvaṃ punehisīti sace puna tvaṃ ekaṃseneva mama santikaṃ āgamissasi.

    १०८. पण्हे आगमनं ममाति पगेव मम आगमनं तस्स पोरिसादस्स पटिस्सुणित्वा पातोव आगमिस्सामीति पटिस्सवं कत्वा। रज्‍जं निय्यातयिं तदाति तदा पोरिसादस्स सन्तिकं गन्तुकामो ‘‘इदं वो रज्‍जं पटिपज्‍जथा’’ति मातापितूनं तियोजनसतिकं रज्‍जं निय्यातेसिं।

    108.Paṇhe āgamanaṃ mamāti pageva mama āgamanaṃ tassa porisādassa paṭissuṇitvā pātova āgamissāmīti paṭissavaṃ katvā. Rajjaṃ niyyātayiṃ tadāti tadā porisādassa santikaṃ gantukāmo ‘‘idaṃ vo rajjaṃ paṭipajjathā’’ti mātāpitūnaṃ tiyojanasatikaṃ rajjaṃ niyyātesiṃ.

    १०९. कस्मा पन रज्‍जं निय्यातयिन्ति? अनुस्सरित्वा सतं धम्मन्ति यस्मा पन पटिञ्‍ञाय सच्‍चापनं नाम सतं साधूनं महाबोधिसत्तानं पवेणी कुलवंसो, तस्मा तं सच्‍चपारमिताधम्मं पुब्बकं पोराणं जिनेहि बुद्धादीहि सेवितं अनुस्सरित्वा सच्‍चं अनुरक्खन्तो तस्स ब्राह्मणस्स धनं दत्वा अत्तनो जीवितं परिच्‍चजित्वा पोरिसादं उपागमिं

    109. Kasmā pana rajjaṃ niyyātayinti? Anussaritvā sataṃ dhammanti yasmā pana paṭiññāya saccāpanaṃ nāma sataṃ sādhūnaṃ mahābodhisattānaṃ paveṇī kulavaṃso, tasmā taṃ saccapāramitādhammaṃ pubbakaṃ porāṇaṃ jinehi buddhādīhi sevitaṃ anussaritvā saccaṃ anurakkhanto tassa brāhmaṇassa dhanaṃ datvā attano jīvitaṃ pariccajitvā porisādaṃ upāgamiṃ.

    ११०. नत्थि मे संसयो तत्थाति तस्मिं पोरिसादस्स सन्तिकं गमने ‘‘अयं मं किं नु खो घातेस्सति, उदाहु नो’’ति मय्हं संसयो नत्थि। ‘‘चण्डो साहसिको मया सद्धिं एकसतखत्तिये देवताय बलिकम्मकरणसज्‍जो एकन्तेनेव घातेस्सती’’ति जानन्तो एव केवलं सच्‍चवाचं अनुरक्खन्तो अत्तनो जीवितं परिच्‍चजित्वा तं उपागमिं। यस्मा चेतदेवं, तस्मा सच्‍चेन मे समो नत्थि, एसा मे परमत्थभावप्पत्ता सच्‍चपारमीति।

    110.Natthi me saṃsayo tatthāti tasmiṃ porisādassa santikaṃ gamane ‘‘ayaṃ maṃ kiṃ nu kho ghātessati, udāhu no’’ti mayhaṃ saṃsayo natthi. ‘‘Caṇḍo sāhasiko mayā saddhiṃ ekasatakhattiye devatāya balikammakaraṇasajjo ekanteneva ghātessatī’’ti jānanto eva kevalaṃ saccavācaṃ anurakkhanto attano jīvitaṃ pariccajitvā taṃ upāgamiṃ. Yasmā cetadevaṃ, tasmā saccena me samo natthi, esā me paramatthabhāvappattā saccapāramīti.

    उपागते पन महासत्ते विकसितपुण्डरीकपदुमसस्सिरिकमस्स मुखं दिस्वा ‘‘अयं विगतमरणभयो हुत्वा आगतो, किस्स नु खो एस आनुभावो’’ति चिन्तेन्तो ‘‘तस्स मञ्‍ञे धम्मस्स सुतत्ता अयं एवं तेजवा निब्भयो च जातो, अहम्पि तं सुत्वा तेजवा निब्भयो च भविस्सामी’’ति सन्‍निट्ठानं कत्वा पोरिसादो महासत्तं आह – ‘‘सुणोम सतारहगाथायो यासं सवनत्थं त्वं अत्तनो नगरं गतो’’ति।

    Upāgate pana mahāsatte vikasitapuṇḍarīkapadumasassirikamassa mukhaṃ disvā ‘‘ayaṃ vigatamaraṇabhayo hutvā āgato, kissa nu kho esa ānubhāvo’’ti cintento ‘‘tassa maññe dhammassa sutattā ayaṃ evaṃ tejavā nibbhayo ca jāto, ahampi taṃ sutvā tejavā nibbhayo ca bhavissāmī’’ti sanniṭṭhānaṃ katvā porisādo mahāsattaṃ āha – ‘‘suṇoma satārahagāthāyo yāsaṃ savanatthaṃ tvaṃ attano nagaraṃ gato’’ti.

    तं सुत्वा बोधिसत्तो ‘‘अयं पोरिसादो पापधम्मो, इमं थोकं निग्गहेत्वा लज्‍जापेत्वा कथेस्सामी’’ति –

    Taṃ sutvā bodhisatto ‘‘ayaṃ porisādo pāpadhammo, imaṃ thokaṃ niggahetvā lajjāpetvā kathessāmī’’ti –

    ‘‘अधम्मिकस्स लुद्दस्स, निच्‍चं लोहितपाणिनो।

    ‘‘Adhammikassa luddassa, niccaṃ lohitapāṇino;

    नत्थि सच्‍चं कुतो धम्मो, किं सुतेन करिस्ससी’’ति॥ (जा॰ २.२१.४२७) –

    Natthi saccaṃ kuto dhammo, kiṃ sutena karissasī’’ti. (jā. 2.21.427) –

    वत्वा पुन तेन सुट्ठुतरं सञ्‍जातसवनादरेन –

    Vatvā puna tena suṭṭhutaraṃ sañjātasavanādarena –

    ‘‘सुत्वा धम्मं विजानन्ति, नरा कल्याणपापकं।

    ‘‘Sutvā dhammaṃ vijānanti, narā kalyāṇapāpakaṃ;

    अपि गाथा सुणित्वान, धम्मे मे रमते मनो’’ति॥ (जा॰ २.२१.४४४) –

    Api gāthā suṇitvāna, dhamme me ramate mano’’ti. (jā. 2.21.444) –

    वुत्ते ‘‘अयं अतिविय सञ्‍जातादरो सोतुकामो, हन्दस्स कथेस्सामी’’ति चिन्तेत्वा ‘‘तेन हि सम्म, साधुकं सुणोहि मनसिकरोही’’ति वत्वा नन्दब्राह्मणेन कथितनियामेनेव गाथानं सक्‍कच्‍चं थुतिं कत्वा छकामावचरदेवलोके एककोलाहलं कत्वा देवतासु साधुकारं ददमानासु महासत्तो पोरिसादस्स –

    Vutte ‘‘ayaṃ ativiya sañjātādaro sotukāmo, handassa kathessāmī’’ti cintetvā ‘‘tena hi samma, sādhukaṃ suṇohi manasikarohī’’ti vatvā nandabrāhmaṇena kathitaniyāmeneva gāthānaṃ sakkaccaṃ thutiṃ katvā chakāmāvacaradevaloke ekakolāhalaṃ katvā devatāsu sādhukāraṃ dadamānāsu mahāsatto porisādassa –

    ‘‘सकिदेव महाराज, सब्भि होति समागमो।

    ‘‘Sakideva mahārāja, sabbhi hoti samāgamo;

    सा नं सङ्गति पालेति, नासब्भि बहुसङ्गमो॥

    Sā naṃ saṅgati pāleti, nāsabbhi bahusaṅgamo.

    ‘‘सब्भिरेव समासेथ, सब्भि कुब्बेथ सन्थवं।

    ‘‘Sabbhireva samāsetha, sabbhi kubbetha santhavaṃ;

    सतं सद्धम्ममञ्‍ञाय, सेय्यो होति न पापियो॥

    Sataṃ saddhammamaññāya, seyyo hoti na pāpiyo.

    ‘‘जीरन्ति वे राजरथा सुचित्ता, अत्थो सरीरम्पि जरं उपेति।

    ‘‘Jīranti ve rājarathā sucittā, attho sarīrampi jaraṃ upeti;

    सतञ्‍च धम्मो न जरं उपेति, सन्तो हवे सब्भि पवेदयन्ति॥

    Satañca dhammo na jaraṃ upeti, santo have sabbhi pavedayanti.

    ‘‘नभञ्‍च दूरे पथवी च दूरे, पारं समुद्दस्स तदाहु दूरे।

    ‘‘Nabhañca dūre pathavī ca dūre, pāraṃ samuddassa tadāhu dūre;

    ततो हवे दूरतरं वदन्ति, सतञ्‍च धम्मो असतञ्‍च राजा’’ति॥ (जा॰ २.२१.४११-४१४) –

    Tato have dūrataraṃ vadanti, satañca dhammo asatañca rājā’’ti. (jā. 2.21.411-414) –

    धम्मं कथेसि। तस्स तेन सुकथितत्ता चेव अत्तनो च पुञ्‍ञानुभावेन गाथा सुणन्तस्सेव सकलसरीरं पञ्‍चवण्णाय पीतिया परिपूरि। सो बोधिसत्ते मुदुचित्तो हुत्वा ‘‘सम्म सुतसोम, दातब्बयुत्तकं हिरञ्‍ञादिं न पस्सामि, एकेकाय गाथाय एकेकं वरं दस्सामी’’ति आह। अथ नं महासत्तो ‘‘त्वं अत्तनोपि हितानि अजानन्तो परस्स किं नाम वरं दस्ससी’’ति अपसादेत्वा पुन तेन ‘‘वरं गण्हथा’’ति याचितो सब्बपठमं ‘‘अहं चिरकालं तं अरोगं पस्सेय्य’’न्ति वरं याचि। सो ‘‘अयं इदानि मे वधित्वा मंसं खादितुकामस्स महानत्थकरस्स मय्हमेव जीवितमिच्छती’’ति तुट्ठमानसो वञ्‍चेत्वा वरस्स गहितभावं अजानन्तो अदासि। महासत्तो हि उपायकुसलताय तस्स चिरं जीवितुकामतापदेसेन अत्तनो जीवितं याचि। अथ ‘‘परोसतं खत्तियानं जीवितं देही’’ति दुतियं वरं, तेसं सके रट्ठे पटिपादनं ततियं वरं, मनुस्समंसखादनतो विरमणं चतुत्थं वरं याचि। सो तीणि वरानि दत्वा चतुत्थं वरं अदातुकामो ‘‘अञ्‍ञं वरं गण्हाही’’ति वत्वापि महासत्तेन निप्पीळियमानो तम्पि अदासियेव।

    Dhammaṃ kathesi. Tassa tena sukathitattā ceva attano ca puññānubhāvena gāthā suṇantasseva sakalasarīraṃ pañcavaṇṇāya pītiyā paripūri. So bodhisatte muducitto hutvā ‘‘samma sutasoma, dātabbayuttakaṃ hiraññādiṃ na passāmi, ekekāya gāthāya ekekaṃ varaṃ dassāmī’’ti āha. Atha naṃ mahāsatto ‘‘tvaṃ attanopi hitāni ajānanto parassa kiṃ nāma varaṃ dassasī’’ti apasādetvā puna tena ‘‘varaṃ gaṇhathā’’ti yācito sabbapaṭhamaṃ ‘‘ahaṃ cirakālaṃ taṃ arogaṃ passeyya’’nti varaṃ yāci. So ‘‘ayaṃ idāni me vadhitvā maṃsaṃ khāditukāmassa mahānatthakarassa mayhameva jīvitamicchatī’’ti tuṭṭhamānaso vañcetvā varassa gahitabhāvaṃ ajānanto adāsi. Mahāsatto hi upāyakusalatāya tassa ciraṃ jīvitukāmatāpadesena attano jīvitaṃ yāci. Atha ‘‘parosataṃ khattiyānaṃ jīvitaṃ dehī’’ti dutiyaṃ varaṃ, tesaṃ sake raṭṭhe paṭipādanaṃ tatiyaṃ varaṃ, manussamaṃsakhādanato viramaṇaṃ catutthaṃ varaṃ yāci. So tīṇi varāni datvā catutthaṃ varaṃ adātukāmo ‘‘aññaṃ varaṃ gaṇhāhī’’ti vatvāpi mahāsattena nippīḷiyamāno tampi adāsiyeva.

    अथ बोधिसत्तो पोरिसादं निब्बिसेवनं कत्वा तेनेव राजानो मोचापेत्वा भूमियं निपज्‍जापेत्वा दारकानं कण्णतो सुत्तवट्टि विय सणिकं रज्‍जुयो नीहरित्वा पोरिसादेन एकं तचं आहरापेत्वा पासाणेन घंसित्वा सच्‍चकिरियं कत्वा तेसं हत्थतलानि मक्खेसि। तङ्खणं एव फासुकं अहोसि। द्वीहतीहं तत्थेव वसित्वा ते अरोगे कारेत्वा तेहि सद्धिं अभिज्‍जनकसभावं मित्तसन्थवं कारेत्वा तेहि सद्धिं तं बाराणसिं नेत्वा रज्‍जे पतिट्ठापेत्वा ‘‘अप्पमत्ता होथा’’ति ते राजानो अत्तनो अत्तनो नगरं पेसेत्वा इन्दपत्थनगरतो आगताय अत्तनो चतुरङ्गिनिया सेनाय परिवुतो अत्तनो नगरं गतो तुट्ठपमुदितेन नागरजनेन सम्परिवारियमानो अन्तेपुरं पविसित्वा मातापितरो वन्दित्वा महातलं अभिरुहि।

    Atha bodhisatto porisādaṃ nibbisevanaṃ katvā teneva rājāno mocāpetvā bhūmiyaṃ nipajjāpetvā dārakānaṃ kaṇṇato suttavaṭṭi viya saṇikaṃ rajjuyo nīharitvā porisādena ekaṃ tacaṃ āharāpetvā pāsāṇena ghaṃsitvā saccakiriyaṃ katvā tesaṃ hatthatalāni makkhesi. Taṅkhaṇaṃ eva phāsukaṃ ahosi. Dvīhatīhaṃ tattheva vasitvā te aroge kāretvā tehi saddhiṃ abhijjanakasabhāvaṃ mittasanthavaṃ kāretvā tehi saddhiṃ taṃ bārāṇasiṃ netvā rajje patiṭṭhāpetvā ‘‘appamattā hothā’’ti te rājāno attano attano nagaraṃ pesetvā indapatthanagarato āgatāya attano caturaṅginiyā senāya parivuto attano nagaraṃ gato tuṭṭhapamuditena nāgarajanena samparivāriyamāno antepuraṃ pavisitvā mātāpitaro vanditvā mahātalaṃ abhiruhi.

    अथ महासत्तो छ दानसालायो कारेत्वा देवसिकं महादानानि पवत्तेन्तो सीलानि परिपूरेन्तो उपोसथं उपवसन्तो पारमियो अनुब्रूहेसि। तेपि राजानो महासत्तस्स ओवादे ठत्वा दानादीनि पुञ्‍ञानि कत्वा आयुपरियोसाने सग्गपुरं पूरयिंसु।

    Atha mahāsatto cha dānasālāyo kāretvā devasikaṃ mahādānāni pavattento sīlāni paripūrento uposathaṃ upavasanto pāramiyo anubrūhesi. Tepi rājāno mahāsattassa ovāde ṭhatvā dānādīni puññāni katvā āyupariyosāne saggapuraṃ pūrayiṃsu.

    तदा पोरिसादो अङ्गुलिमालत्थेरो अहोसि, काळहत्थिअमच्‍चो सारिपुत्तत्थेरो, नन्दब्राह्मणो आनन्दत्थेरो, रुक्खदेवता महाकस्सपत्थेरो, राजानो बुद्धपरिसा, मातापितरो महाराजकुलानि, सुतसोममहाराजा लोकनाथो।

    Tadā porisādo aṅgulimālatthero ahosi, kāḷahatthiamacco sāriputtatthero, nandabrāhmaṇo ānandatthero, rukkhadevatā mahākassapatthero, rājāno buddhaparisā, mātāpitaro mahārājakulāni, sutasomamahārājā lokanātho.

    तस्स हेट्ठा वुत्तनयेनेव सेसपारमियोपि निद्धारेतब्बा। तथा अलीनसत्तुचरियावण्णनाय (चरिया अट्ठ॰ २.७४ आदयो) विय महासत्तस्स गुणानुभावा विभावेतब्बाति।

    Tassa heṭṭhā vuttanayeneva sesapāramiyopi niddhāretabbā. Tathā alīnasattucariyāvaṇṇanāya (cariyā aṭṭha. 2.74 ādayo) viya mahāsattassa guṇānubhāvā vibhāvetabbāti.

    महासुतसोमचरियावण्णना निट्ठिता।

    Mahāsutasomacariyāvaṇṇanā niṭṭhitā.

    सच्‍चपारमी निट्ठिता।

    Saccapāramī niṭṭhitā.







    Related texts:



    तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / चरियापिटकपाळि • Cariyāpiṭakapāḷi / १२. सुतसोमचरिया • 12. Sutasomacariyā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact